IPTPP2/443-161/14-4/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2014 r. (data wpływu 3 marca 2014 r.), uzupełnionym pismem - według daty wpływu z dnia 25 kwietnia 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług opieki nad osobami starszymi, świadczonych na terytorium Niemiec oraz wykazania usług w deklaracji VAT-7 jako zwolnione - jest prawidłowe.

W dniu 3 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług opieki nad osobami starszymi, świadczonych na terytorium Niemiec oraz wykazania usług w deklaracji VAT-7 jako zwolnione.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony o brakujący podpis.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej od 26 listopada 2003 r., nr wpisu 4647. Jest czynnym podatnikiem VAT prowadzącym księgi handlowe. Głównym przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności jest: sprzedaż materiałów budowlanych, głównie blach, orynnowania, folii dachowej, kolektorów słonecznych, stolarki zewnętrznej, itp. Wnioskodawczyni prowadzi również dwa sklepy zajmujące się sprzedażą odzieży i zabawek dla dzieci, a także świadczy na terenie Niemiec na rzecz osób fizycznych w ich miejscu zamieszkania usługi opieki nad osobami starszymi. Na chwilę obecną Wnioskodawczyni zatrudnia w charakterze opiekunek osób starszych kilkanaście osób na umowy zlecenia, których przedmiotem jest między innymi opieka nad osobami starszymi, niepełnosprawnymi, które to osoby wysyła do pracy na terytorium Niemiec.

Stronami umów, w związku ze świadczeniem przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej działalności usług opieki nad osobami starszymi wykonywanymi w Niemczech, są Zainteresowana jako sprzedawca usługi oraz osoba, nad którą opieka jest sprawowana (odbiorca usługi), bądź opiekun prawny takiej osoby. Co miesiąc Wnioskodawczyni wystawia faktury VAT na odbiorców usług, czyli osoby na rzecz których opieka jest sprawowana. Wyszukiwanie potencjalnych odbiorców usług odbywa się we własnym zakresie bez pośrednictwa innych osób.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy mając siedzibę w Polsce, świadcząc usługi na rzecz osób fizycznych w zakresie opieki nad osobami starszymi, nieprowadzących działalności gospodarczej, mających miejsce zamieszkania na terytorium Niemiec, w miejscu ich zamieszkania, Wnioskodawczyni ma prawo korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w Polsce, przy czym usługi podlegają wykazaniu jako zwolnione w deklaracji VAT-7.

Zdaniem Wnioskodawczyni, na podstawie art. 43 ust. 23 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z art. 28c ust. 1 ustawy, usługi w zakresie świadczenia opieki są zwolnione od podatku od towarów i usług. Analizując treść ustawy o podatku od towarów i usług w oparciu o art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Co zaś do treści art. 8 ust. 1 tej samej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w powołanym wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie usługi na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, który mówi o dostawie towarów poprzez przeniesienie prawa rozporządzania towarami jak właściciel. W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, jest określenie miejsca ich świadczenia. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce. Ogólna zasada zawarta jest w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którą miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą lub dla osoby prawnej niebędącej podatnikiem a zidentyfikowanej lub obowiązanej do identyfikacji dla celów podatku od wartości dodanej (art. 28a ust. 1) jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej z zastrzeżeniami ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n. W przypadku Wnioskodawczyni jednak zastosowanie będzie miał art. 28c ust. 1 ustawy, który mówi o tym, że miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniami ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28i ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n, które w przypadku Wnioskodawczyni nie mają zastosowania. Zainteresowana, jako usługodawca, posiada jedyną siedzibę działalności gospodarczej, którą jest terytorium Polski.

Wiadomą rzeczą jest to, że podstawową stawką w podatku od towarów i usług jest stawka VAT, która wynosi 23%. Jednakże ustawodawca w art. 43 ust. 1 pkt 23 zwalnia od podatku od towarów i usług usługi opieki nad osobami niepełnosprawnymi, przewlekle chorymi oraz osobami w podeszłym wieku, świadczone w ich miejscu zamieszkania.

Powołując się na przytoczone wyżej treści Wnioskodawczyni uważa, że świadczone przez Nią usługi opieki nad osobami w podeszłym wieku, wykonywane na rzecz podmiotów niebędących podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy, stosownie do art. 28c ust. 1 ustawy, podlegają opodatkowaniu w miejscu gdzie posiada siedzibę, czyli Polsce. Jednocześnie usługi te korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy i podlegają wykazaniu w deklaracji VAT-7 jako dostawa na terytorium kraju podlegająca zwolnieniu z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy. Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wskazany powyżej art. 28a ustawy, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z art. 28c ust. 1 ustawy - miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w ustawie, jak i w przepisach wykonawczych do ustawy, ustawodawca przewidział stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Artykuł 43 ust. 1 pkt 22 ustawy, zwalnia się od podatku usługi pomocy społecznej w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej oraz usługi określone w przepisach o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie, a także dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, na rzecz beneficjenta tej pomocy, wykonywane przez:

W myśl ust. 1 pkt 23 ww. artykułu, zwalnia się od podatku usługi opieki nad osobami niepełnosprawnymi, przewlekle chorymi lub osobami w podeszłym wieku, świadczone w miejscu ich zamieszkania przez podmioty inne niż wymienione w pkt 22, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Jest czynnym podatnikiem VAT prowadzącym księgi handlowe. Głównym przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności jest: sprzedaż materiałów budowlanych, głównie blach, orynnowania, folii dachowej, kolektorów słonecznych, stolarki zewnętrznej, itp. Wnioskodawczyni prowadzi również dwa sklepy zajmujące się sprzedażą odzieży i zabawek dla dzieci a także świadczy na terenie Niemiec na rzecz osób fizycznych w ich miejscu zamieszkania usługi opieki nad osobami starszymi. Na chwilę obecną Wnioskodawczyni zatrudnia w charakterze opiekunek osób starszych kilkanaście osób na umowy zlecenia, których przedmiotem jest między innymi opieka nad osobami starszymi, niepełnosprawnymi, które to osoby wysyła do pracy na terytorium Niemiec. Stronami umów, w związku ze świadczeniem przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej działalności usług opieki nad osobami starszymi wykonywanymi w Niemczech, są Zainteresowana jako sprzedawca usługi oraz osoba, nad którą opieka jest sprawowana (odbiorca usługi), bądź opiekun prawny takiej osoby. Co miesiąc Wnioskodawczyni wystawia faktury VAT na odbiorców usług, czyli osoby na rzecz których opieka jest sprawowana. Wyszukiwanie potencjalnych odbiorców usług odbywa się we własnym zakresie bez pośrednictwa innych osób.

Mając na uwadze opis sprawy i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa stwierdzić należy, że z uwagi na fakt, iż świadczone przez Wnioskodawczynię usługi opieki nad osobami starszymi w miejscu ich zamieszkania, na terytorium Niemiec, wykonywane są na rzecz podmiotów nieprowadzących działalności gospodarczej, miejscem ich świadczenia i opodatkowania-stosownie do art. 28c ust. 1 ustawy - jest miejsce, gdzie Wnioskodawczyni posiada siedzibę działalności gospodarczej, czyli terytorium Polski. Jednocześnie należy zauważyć, iż usługi te korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Zobowiązanie podatkowe, kwotę zwrotu różnicy podatku, kwotę zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1, przyjmuje się w kwocie wynikającej z deklaracji podatkowej, chyba że naczelnik urzędu skarbowego lub organ kontroli skarbowej określi je w innej wysokości - art. 99 ust. 12 ustawy.

W oparciu o art. 99 ust. 14 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, 8 i 9, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku.

Od dnia 1 kwietnia 2013 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 18 marca 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 394).

Zgodnie z objaśnieniami do deklaracji dla podatku od towarów i usług, zawartymi w ww. rozporządzeniu, w części C deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 - Rozliczenie podatku należnego - wykazuje się wszystkie czynności podlegające opodatkowaniu, dla których obowiązek podatkowy powstał w okresie rozliczeniowym, za który składna jest deklaracja.

I tak, w poz. 10 części C - wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług na terytorium kraju, zwolnione od podatku na podstawie art. 43 lub art. 82 ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe, w deklaracji podatkowej VAT-7 Wnioskodawczyni wykazuje sprzedaż zwolnioną na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 23 ustawy.

Tym samym oceniając stanowisko Wnioskodawczyni, uznać należy je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.