IPTPP2/443-138/14-3/KW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2014 r. (data wpływu 21 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania wpływów z odsetek od udzielanych oprocentowanych pożyczek ze środków ZFŚS za wynagrodzenie z tytułu czynności opodatkowanych oraz braku obowiązku ujmowania ww. wpływów w ewidencji sprzedaży zwolnionej i wykazywania ich w składanych deklaracjach VAT - jest prawidłowe.

W dniu 21 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania wpływów z odsetek od środków zgromadzonych na rachunkach bankowych oraz z odsetek od udzielanych oprocentowanych pożyczek ze środków ZFŚS za wynagrodzenie z tytułu czynności opodatkowanych oraz braku obowiązku ujmowania ww. wpływów w ewidencji sprzedaży zwolnionej i wykazywania ich w składanych deklaracjach VAT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: Gmina, Wnioskodawca) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT). Gmina jest właścicielem rachunków bankowych (dalej łącznie jako: rachunki bankowe), w tym:

* rachunku bankowego budżetu Gminy,

* rachunku bankowego Gminnego Funduszu Ochrony Środowiska i Gruntów Rolnych oraz

* rachunku bankowego Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (dalej: ZFŚS).

Przedmiotowe rachunki bankowe służą do bieżącej obsługi finansowej Gminy. Środki na rachunkach bankowych gromadzone są z różnych tytułów, przykładowo z tytułu wypisów z rejestru gruntów, wyrysów z map, opłat i kar za korzystanie ze środowiska, dotacji, subwencji, odpisu na ZFŚS, etc. Od środków zgromadzonych na przedmiotowych rachunkach bankowych banki, w których Wnioskodawca posiada te rachunki bankowe, naliczają na koniec każdego miesiąca odsetki w wysokości określonej według umowy zawartej przez Gminę z danym bankiem.

Ponadto Gmina udziela swoim pracownikom oprocentowanych pożyczek ze środków ZFŚS. Odsetki uzyskiwane z tytułu udzielenia przedmiotowych pożyczek wpływają na konto ZFŚS.

Uzyskiwane wpływy z tytułu odsetek od środków zgromadzonych na rachunkach bankowych oraz od udzielanych oprocentowanych pożyczek ze środków ZFŚS Wnioskodawca dokumentuje wystawianymi fakturami VAT wewnętrznymi, traktując je jako wynagrodzenie z tytułu czynności objętych zwolnieniem z opodatkowania. Kwoty tych odsetek Gmina ujmuje w ewidencji sprzedaży zwolnionej z opodatkowania VAT i wykazuje w składanych deklaracjach VAT. Niemniej jednak, Gmina powzięła wątpliwość, czy dokonywanie takich rozliczeń jest prawidłowe i kwestię tę zamierza wyjaśnić w drodze interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy uzyskiwane wpływy z tytułu odsetek od udzielanych oprocentowanych pożyczek ze środków ZFŚS należy traktować jako wynagrodzenie Gminy z tytułu czynności objętych zakresem opodatkowania VAT, które Gmina powinna ujmować w ewidencji sprzedaży zwolnionej z opodatkowania VAT i składanych deklaracjach VAT (oznaczone jako pytanie nr 2 wniosku ORD-IN).

Zdaniem Wnioskodawcy, uzyskiwane wpływy z tytułu odsetek od udzielanych oprocentowanych pożyczek ze środków ZFŚS nie stanowią po stronie Gminy wynagrodzenia z tytułu czynności objętych zakresem opodatkowania VAT. W konsekwencji, Gmina nie ma obowiązku ujmować przedmiotowych wpływów w ewidencji sprzedaży zwolnionej z opodatkowania VAT i wykazywać ich w składanych deklaracjach VAT.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jednocześnie, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r., zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z pewnymi zastrzeżeniami, niemającymi zastosowania w przedmiotowej sprawie. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Natomiast w myśl, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r., art. 29a ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z pewnymi zastrzeżeniami, niemającymi zastosowania w przedmiotowej sprawie, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący sprzedaży towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Obowiązek tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nakładają przepisy ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm., dalej: ustawa o ZFŚS).

Artykuł 1 ust. 1 ustawy o ZFŚS określa zasady tworzenia przez pracodawców zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (dalej: ZFŚS) i zasady gospodarowania środkami ZFŚS, przeznaczonego na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z ZFŚS oraz na dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych oraz na tworzenie zakładowych żłobków, klubów dziecięcych, przedszkoli oraz innych form wychowania przedszkolnego.

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy o ZFŚS, działalność socjalna oznacza usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Jak stanowi pkt 5 powołanego przepisu, osobami uprawnionymi do korzystania z ZFŚS są pracownicy i ich rodziny, emeryci i renciści - byli pracownicy i ich rodziny oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał, w regulaminie, o którym mowa w art. 8 ust. 2, prawo do korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z ZFŚS.

ZFŚS, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o ZFŚS, tworzy się z corocznego odpisu podstawowego, naliczanego w stosunku do przeciętnej liczby zatrudnionych. Ponadto, zasoby ZFŚS zwiększa się o wymienione w art. 7 ust. 1 pkt 1 do 9 tej ustawy, dochody. Wśród nich wymienione zostały m.in. wpływy z oprocentowania pożyczek.

Stosownie do art. 10 oraz art. 12 ust. 1 powołanej ustawy, środki ZFŚS są gromadzone na odrębnym rachunku bankowym, a pracodawca jedynie administruje tymi środkami.

W związku z powyższym, Gmina jest jedynie administratorem ZFŚS i nie może dowolnie dysponować środkami socjalnymi, które są prawnie i rachunkowo wyodrębnione z innych środków finansowych Gminy. Zatem, właścicielem środków zgromadzonych na rachunku bankowym ZFŚS jest ZFŚS, a nie Gmina.

Ponadto, w przypadku pożyczek udzielanych z ZFŚS trudno uznać, że odpłatność czyniona przez pracownika ma charakter wynagrodzenia za usługę, gdyż czynność Gminy w tym zakresie - jako administratora ZFŚS - ma charakter jedynie pośrednictwa w udostępnianiu pracownikowi środków ZFŚS. Z tytułu tego działania Wnioskodawca nie uzyskuje żadnego wynagrodzenia, gdyż odpłatność pracownika (odsetki od pożyczki) przekazywana jest na rachunek ZFŚS.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, uzyskiwanie odsetek od udzielanych oprocentowanych pożyczek ze środków ZFŚS nie stanowi po stronie Gminy czynności objętej zakresem opodatkowania VAT.

Stanowisko Gminy w przedmiotowej kwestii znajduje potwierdzenie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA) z dnia 15 października 2010 r., sygn. I FSK 1511/09, w którym NSA stwierdził, iż "nie można przyjąć, że pracodawca, który w ramach wynikającego z ustawy obowiązku administrowania środkami funduszu zawiera z pracownikiem umowę oprocentowanej pożyczki, świadczy usługę o jakiej mowa w art. 8 ustawy o VAT i działa jako podmiot zajmujący się profesjonalnym świadczeniem usług w rozumieniu art. 15 tej ustawy (...) w przedstawionym stanie faktycznym nie można przypisać Skarżącej cech podmiotu zajmującego się profesjonalnie świadczeniem usług w zakresie udzielania pożyczek z ZFŚS. Skarżąca udzielała bowiem pożyczek w ramach administrowania środkami tego funduszu, na zasadach ściśle określonych przepisami zarówno ustawy o ZFŚS jak i regulaminu. Nie może być także wątpliwości, co do tego, że Skarżąca nie udzielała pożyczek odpłatnie, zważywszy, że należne od nich odsetki powiększały masę majątkową Funduszu. (...) Wykonywane przez stronę skarżącą czynności mogą być bowiem wyłącznie rozważane jako świadczenie nieodpłatne usługi w zakresie zarządzania środkami zgromadzonymi na rachunku funduszem, w imieniu tego funduszu i według zasad wynikających z ustawy o ZFŚS (...). Stosownie do art. 10 oraz art. 12 ust. 1 ustawy o ZFŚS, środki Funduszu są gromadzone na odrębnym rachunku bankowym, a pracodawca jedynie administruje tymi środkami. (...) Wnioskodawca jest jedynie administratorem funduszu i nie może dowolnie dysponować środkami socjalnymi, które są prawnie i rachunkowo wyodrębnione z innych jego środków finansowych. Zatem, właścicielem środków zgromadzonych na rachunku bankowym Funduszu jest Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych, a nie Zainteresowany. Ponadto, w przypadku pożyczek udzielanych z ZFŚS trudno uznać, że odpłatność czyniona przez pracownika ma charakter wynagrodzenia za usługę pracodawcy, gdyż jego usługa w tym zakresie - jako administratora Funduszu - ma charakter jedynie pośredniczenia w udostępnianiu pracownikowi środków Funduszu, z tytułu którego to działania pracodawca nie uzyskuje żadnego wynagrodzenia, gdyż odpłatność pracownika (odsetki od pożyczki) przekazywana jest na rachunek ZFŚS. Biorąc zatem pod uwagę zakres przedmiotowy i podmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz charakter ZFŚS wskazać należy, iż podmiot zobowiązany do utworzenia i administrowania zakładowym funduszem socjalnym, w zakresie środków zgromadzonych na rachunku ZFŚS podejmuje jedynie działania techniczne o charakterze nieodpłatnym, które pozostają całkowicie poza prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Podmiot nie rozpoczyna i nie prowadzi działalności gospodarczej (...) Wykonuje te czynności tylko dlatego, że taki obowiązek nakłada na niego ustawa o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych. (...) Reasumując, w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie występuje jako podatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, w związku z tym działalność socjalna wykonywana przez niego jako administratora ZFŚS (tekst jedn.: udzielanie oprocentowanych pożyczek z ZFŚS) nie podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym opodatkowaniu podatkiem VAT".

Podobne stanowisko znajduje potwierdzenie także w interpretacjach indywidualnych wydawanych w imieniu Ministra Finansów, przykładowo:

* w interpretacji indywidualnej z dnia 10 stycznia 2013 r., sygn. ILPP1/443-548/12-4/NS, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, iż "Biorąc zatem pod uwagę zakres przedmiotowy i podmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz charakter ZFŚS wskazać należy, iż podmiot zobowiązany do utworzenia i administrowania zakładowym funduszem socjalnym, w zakresie środków zgromadzonych na rachunku ZFŚS podejmuje jedynie działania techniczne o charakterze nieodpłatnym, które pozostają całkowicie poza prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Podmiot nie rozpoczyna i nie prowadzi działalności gospodarczej w celu dysponowania funduszem socjalnym i aby w jego ramach udzielać pracownikom pożyczek. Wykonuje te czynności tylko dlatego, że taki obowiązek nakłada na niego ustawa o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych. W konsekwencji podmiot wykonujący czynności związane z udzielaniem swoim pracownikom pożyczek z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nie działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie występuje więc jako podatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, w związku z tym działalność socjalna wykonywana przez niego jako administratora ZFŚS (tekst jedn.: udzielanie oprocentowanych pożyczek z ZFŚS) nie podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji odsetki od udzielonych pożyczek nie stanowią obrotu i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Po stronie Wnioskodawcy brak więc obowiązku ewidencjonowania i deklarowania z tego tytułu obrotu dla celów podatku VAT. Reasumując, Gmina udzielając pożyczki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych swojemu pracownikowi, uprawnionemu do korzystania z tego funduszu, nie występuje jako podatnik VAT i nie ma obowiązku ewidencjonować odsetek od udzielonych pożyczek jako swoją sprzedaż zwolnioną";

* w interpretacji indywidualnej z dnia 28 grudnia 2011 r., sygn. IPPP1/443-917/11-7/MP, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, iż "za świadczenie usług nie można uznać czynności administrowania środkami Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Pracodawca występuje jedynie w roli administratora, do czego zobowiązują go odrębne przepisy. Nie nabywa prawa własności ani prawa do rozporządzania jak właściciel środkami znajdującymi się na koncie Funduszu. Dysponowanie środkami nie należy do swobodnego uznania pracodawcy, stanowi regulowaną odrębną ustawą, pomoc materialną, której nie można uznać za świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. (...) Reasumując, udzielanie oprocentowanych pożyczek z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nie jest świadczeniem usług, o którym mowa w art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług".

Reasumując, w opinii Gminy uzyskiwanie wpływów z tytułu odsetek od udzielanych oprocentowanych pożyczek ze środków ZFŚS nie stanowi po stronie Gminy wynagrodzenia z tytułu czynności objętych zakresem opodatkowania VAT. W konsekwencji, Gmina nie ma obowiązku ujmować przedmiotowych wpływów w ewidencji sprzedaży zwolnionej z opodatkowania VAT i wykazywać ich w składanych deklaracjach VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - na mocy art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Brzmienie powołanego wyżej przepisu art. 8 ust. 1 ustawy wskazuje, że zawarta w nim definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów" i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie do ust. 2 powyższego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, by czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Na mocy art. 29a ust. 1 ustawy, obowiązującego od 1 stycznia 2014 r., podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. - podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, art. 134 oraz art. 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, jest właścicielem rachunków bankowych, w tym m.in. rachunku bankowego Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Gmina udziela swoim pracownikom oprocentowanych pożyczek ze środków ZFŚS. Odsetki uzyskiwane z tytułu udzielenia przedmiotowych pożyczek wpływają na konto ZFŚS. Uzyskiwane wpływy z tytułu odsetek od udzielanych oprocentowanych pożyczek ze środków ZFŚS Wnioskodawca dokumentuje wystawianymi fakturami VAT wewnętrznymi, traktując je jako wynagrodzenie z tytułu czynności objętych zwolnieniem z opodatkowania. Kwoty tych odsetek Gmina ujmuje w ewidencji sprzedaży zwolnionej z opodatkowania VAT i wykazuje w składanych deklaracjach VAT.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy, należy przeanalizować czy Wnioskodawca udzielając pracownikom oprocentowanych pożyczek ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych występuje w roli podatnika i czy czynnościom tym można przypisać cechy działalności gospodarczej.

Obowiązek tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nakładają przepisy ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2012 r. poz. 592, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy, ustawa określa zasady tworzenia przez pracodawców zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, zwanego dalej "Funduszem" i zasady gospodarowania środkami tego Funduszu, przeznaczonego na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z Funduszu, na dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych oraz na tworzenie zakładowych żłobków, klubów dziecięcych, przedszkoli oraz innych form wychowania przedszkolnego.

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, działalność socjalna oznacza usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, sprawowanej przez dziennego opiekuna lub nianię, w przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Jak stanowi pkt 5 powołanego przepisu cytowanej ustawy, osobami uprawnionymi do korzystania z Funduszu są pracownicy i ich rodziny, emeryci i renciści - byli pracownicy i ich rodziny oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał, w regulaminie, o którym mowa w art. 8 ust. 2, prawo korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z Funduszu.

Fundusz ten, zgodnie z art. 5 ust. 1 ww. ustawy, tworzy się z corocznego odpisu podstawowego, naliczanego w stosunku do przeciętnej liczby zatrudnionych. Ponadto, zasoby Funduszu zwiększa się o wymienione w art. 7 ust. 1 pkt 1 do 9 tej ustawy, dochody. Wśród nich wymienione zostały m.in. wpływy z oprocentowania pożyczek udzielonych na cele mieszkaniowe.

Stosownie do art. 10 oraz art. 12 ust. 1 powołanej ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, środki Funduszu są gromadzone na odrębnym rachunku bankowym, a pracodawca administruje tymi środkami.

Z powyższych regulacji wynika, że Wnioskodawca działa jedynie jako administrator Funduszu i nie może dowolnie dysponować środkami socjalnymi, które są prawnie i rachunkowo wyodrębnione z innych jego środków finansowych. Wobec powyższego, właścicielem środków zgromadzonych na rachunku bankowym Funduszu jest Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych, a nie Wnioskodawca.

Ponadto, w przypadku pożyczek udzielanych z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych trudno uznać, że odpłatność czyniona przez pracownika ma charakter wynagrodzenia za usługę pracodawcy, gdyż jego usługa w tym zakresie - jako administratora Funduszu - ma charakter jedynie pośredniczenia w udostępnianiu pracownikowi środków Funduszu, z tytułu którego to działania pracodawca nie uzyskuje żadnego wynagrodzenia, gdyż odpłatność pracownika (odsetki od pożyczki) przekazywana jest na rachunek Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Biorąc zatem pod uwagę zakres przedmiotowy i podmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz charakter Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych wskazać należy, iż podmiot zobowiązany do utworzenia i administrowania tym Funduszem, w zakresie środków zgromadzonych na rachunku ZFŚS, podejmuje jedynie działania techniczne o charakterze nieodpłatnym, które pozostają całkowicie poza prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Podmiot nie rozpoczyna i nie prowadzi działalności gospodarczej w celu dysponowania funduszem socjalnym i aby w jego ramach udzielać pracownikom pożyczek. Wykonuje te czynności tylko dlatego, że taki obowiązek nakłada na niego ustawa o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

W konsekwencji podmiot wykonujący czynności związane z udzielaniem swoim pracownikom pożyczek z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nie działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc powołane przepisy prawa do przedstawionego opisu sprawy wskazać należy, że Wnioskodawca, udzielając swoim pracownikom oprocentowanych pożyczek ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, nie występuje/nie będzie występował jako podatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Działalność socjalna wykonywana przez Gminę jako administratora Funduszu (tekst jedn.: udzielanie oprocentowanych pożyczek z ZFŚS) nie stanowi działalności gospodarczej rozumianej zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy i nie podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem odsetki od udzielanych pracownikom oprocentowanych pożyczek ze środków ZFŚS nie stanowią obrotu i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. W konsekwencji Wnioskodawca nie ma/nie będzie miał obowiązku ewidencjonowania jako swojej sprzedaży zwolnionej wpływów z odsetek od udzielanych oprocentowanych pożyczek ze środków ZFŚS i wykazywania z tego tytułu obrotu w składanych deklaracjach VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej nieuznania wpływów z odsetek od udzielanych oprocentowanych pożyczek ze środków ZFŚS za wynagrodzenie z tytułu czynności opodatkowanych oraz braku obowiązku ujmowania ww. wpływów w ewidencji sprzedaży zwolnionej i wykazywania ich w składanych deklaracjach VAT. Natomiast wniosek w części dotyczącej nieuznania wpływów z odsetek od środków zgromadzonych na rachunkach bankowych za wynagrodzenie z tytułu czynności opodatkowanych oraz braku obowiązku ujmowania ww. wpływów w ewidencji sprzedaży zwolnionej i wykazywania ich w składanych deklaracjach VAT został załatwiony interpretacją Nr IPTPP2/443-138/14-2/KW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.