IPTPP2/443-127/12-4/PR - Określenie stawki VAT właściwej dla sprzedaży biletów, karnetów oraz abonamentów dotyczących korzystania z pomieszczeń i urządzeń w klubie fitness.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2012 r. (data wpływu 7 lutego 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 kwietnia 2012 r. (data wpływu 24 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na sprzedaż biletów, karnetów, abonamentów do korzystania z pomieszczeń i urządzeń w fitness klubie celem rekreacji oraz poprawy kondycji fizycznej - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na sprzedaż biletów, karnetów, abonamentów do korzystania z pomieszczeń i urządzeń w fitness klubie celem rekreacji oraz poprawy kondycji fizycznej. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 kwietnia 2012 r. o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Od czerwca 2010 r. Wnioskodawca prowadzi działalność Fitness Klubu w ramach klasyfikacji PKD dział 93, mówiącej o działalności obiektów sportowych, działalności obiektów służących poprawie kondycji fizycznej oraz pozostałej działalności rekreacyjnej i związanej ze sportem.

Działalność Wnioskodawcy w przeważającej części polega na sprzedaży wejść jednorazowych, karnetów ilościowych oraz abonamentów z nieograniczoną ilością wejść na teren obiektu. Usługi Wnioskodawcy związane są więc ze sprzedażą wejść na teren obiektu celem rekreacji i poprawy kondycji.

Po wejściu do obiektu klient może korzystać ze wszystkich pomieszczeń oraz urządzeń jakimi obiekt dysponuje celem rekreacji oraz poprawy kondycji fizycznej, w zakresach czasowych uzależnionych od rodzaju posiadanego karnetu lub abonamentu. Wyłączeniu przy wejściu podlega przestrzeń do której z założenia Klient nie może mieć wstępu (m.in. pomieszczenia techniczne, socjalne). Do odpowiednich pomieszczeń wstęp mają osoby określonej płci (szatnie, łazienki i sauny niekoedukacyjne). Do niektórych pomieszczeń wstęp może być ograniczony w związku z maksymalnym limitem osób przebywających na danej powierzchni.

Podczas pobytu w obiekcie klienci mogą dobrowolnie i bezpłatnie korzystać ze wszystkich animacji, z wyjątkiem masaży oraz treningów indywidualnych z instruktorem, które są płatne dodatkowo i objęte stawką VAT 23%.

Od samego początku prowadzenia wyżej wskazanej działalności od wszystkich świadczonych usług Wnioskodawca nalicza podatek VAT w standardowej stawce (22%, a po zmianie 23%).

W piśmie z dnia 23 kwietnia 2012 r. stanowiącym uzupełnienie przedmiotowego wniosku Wnioskodawca wskazał, iż jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Ponadto podkreślił, iż we wniosku zaznaczył, że od samego początku prowadzenia (...) działalności od wszystkich świadczonych usług nalicza podatek VAT w standardowej stawce.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, iż tak jak napisał w pozycji 68 wniosku ORD-IN, "prowadzę działalność fitness klubu w ramach klasyfikacji PKD dział 93, (...)". W związku z tym numerem PKWiU dla dominujących usług Wnioskodawcy jest 93.13.10.0.

Poza tym Wnioskodawca zaznaczył, że od 1 stycznia 2011 r. przy świadczeniu usług związanych z rekreacją w zakresie wstępu, zgodnie z tym zapisem nie ma znaczenia klasyfikacja PKWiU.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w oparciu o przepisy prawa podatkowego (wskazane w pozycji 61 wniosku) Wnioskodawca jest upoważniony do naliczania podatku VAT w stawce 8% od sprzedaży biletów, karnetów i abonamentów opisanych powyżej.

Zdaniem Wnioskodawcy, po zapoznaniu się z artykułem, dotyczącym analogicznej sytuacji do Wnioskodawcy, zamieszczonym w "Dzienniku Gazecie Prawnej" dnia 29 grudnia 2011 r., Zainteresowany uważa, że z uwagi na sprzedaż usług w postaci wstępu na teren fitness klubu, ma prawo do stosowania stawki VAT 8%. Ponadto przy świadczeniu usług związanych z rekreacją, od 1 stycznia 2011 r. nie ma znaczenia klasyfikacja PKWiU. Istotna jest nazwa usługi, co zostało uregulowane przez ustawodawcę w Załączniku 3 do Ustawy o VAT (pozycja 186). Zdanie Wnioskodawcy podziela Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydając odpowiednią interpretację indywidualną w dniu 12 grudnia 2011 r. (nr ILPP4/443-631/11-2/EWW).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Wskazać należy, iż od 1 stycznia 2011 r. klasyfikacja statystyczna towarów i usług jest dokonywana na podstawie rozporządzenia z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.)

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Przy czym, zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy zawierającego wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, zawarto usługi o symbolu PKWiU 93.11.10.0 "Usługi związane z działalnością obiektów sportowych". Natomiast w poz. 186 tegoż załącznika do ustawy, zawarto - bez względu na symbol PKWiU - "Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu".

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzi działalność Fitness Klubu w ramach klasyfikacji PKD dział 93, mówiącej o działalności obiektów sportowych, działalności obiektów służących poprawie kondycji fizycznej oraz pozostałej działalności rekreacyjnej i związanej ze sportem - PKWiU 93.13.10.0. Działalność Wnioskodawcy w przeważającej części polega na sprzedaży wejść jednorazowych, karnetów ilościowych oraz abonamentów z nieograniczoną ilością wejść na teren obiektu. Usługi Wnioskodawcy związane są więc ze sprzedażą wejść na teren obiektu celem rekreacji i poprawy kondycji. Po wejściu do obiektu klient może korzystać ze wszystkich pomieszczeń oraz urządzeń jakimi obiekt dysponuje celem rekreacji oraz poprawy kondycji fizycznej, w zakresach czasowych uzależnionych od rodzaju posiadanego karnetu lub abonamentu. Podczas pobytu w obiekcie klienci mogą dobrowolnie i bezpłatnie korzystać ze wszystkich animacji, z wyjątkiem masaży oraz treningów indywidualnych z instruktorem, które są płatne dodatkowo i objęte stawką VAT 23%.

W analizowanej sprawie preferencyjna stawka podatku dotycząca usług określonych w poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy nie ma zastosowania, bowiem przedmiotowe usługi nie zostały przez Wnioskodawcę sklasyfikowane w PKWiU 93.11.10.0.

Ustawodawca nie określił form ani kategorii "wstępu", które objął stawką VAT 8%. Znaczenie "wstępu" należy rozumieć zgodnie z brzmieniem zawartym w Słowniku języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN SA, strona internetowa - www.sjp.pwn.pl) jako "możliwość wejścia gdzieś".

Oznacza to, iż preferencyjną stawkę podatku należy stosować, gdy opłata za wstęp wiąże się zazwyczaj z nabyciem biletu, karnetu, abonamentu uprawniającego do wejścia do danego obiektu lub na daną imprezę.

Stwierdzić należy, iż w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT zostały wskazane "Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu" bez względu na PKWiU. Pojęcia usług w zakresie wstępu (o którym mowa w załączniku nr 3 do ustawy) nie można, w ocenie tut. Organu, utożsamiać z pojęciem "biletu, karnetu, abonamentu" uprawniającym do uczestniczenia w zajęciach sportowo - rekreacyjnych. Zauważyć należy, iż w przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca sprzedaje bilety, karnety, abonamenty upoważniające do wejścia/wstępu do fitness klubu celem rekreacji oraz poprawy kondycji fizycznej, a zatem bilet, karnet, abonament upoważnia osobę będącą w jego posiadaniu do korzystania z pomieszczeń i urządzeń celem rekreacji oraz poprawy kondycji fizycznej. Z tych też względów opłaty (bilet, karnet, abonament) pobierane przez Wnioskodawcę nie mogą być uznane za opłaty za wstęp, lecz za możliwość czynnego korzystania z pomieszczeń i urządzeń w ramach zajęć sportowo - rekreacyjnych. Zatem bilety, karnety, abonamenty upoważniające do wejścia/wstępu do fitness klubu, nie uprawniają korzystającego do wstępu jedynie w sensie wejścia gdzieś, jak to ma miejsce m.in. w przypadku kupienia biletu do kina, lecz obejmuje również czynne uczestnictwo w zajęciach sportowo - rekreacyjnych. W związku z tym Zainteresowanemu na sprzedaż biletów, karnetów, abonamentów do korzystania z pomieszczeń i urządzeń w fitness klubie, nie przysługuje uprawnienie do zastosowania preferencyjnej 8% stawki podatku od towarów i usług wynikające z art. 41 ust. 2 w związku z pozycją 186 załącznika nr 3 do ustawy oraz art. 146a pkt 2 ustawy.

W konsekwencji Wnioskodawca winien opodatkować usługi, o których mowa powyżej podstawową stawką podatku VAT.

Reasumując, Wnioskodawca winien opodatkować sprzedaż biletów, karnetów, abonamentów do korzystania z pomieszczeń i urządzeń w fitness klubie celem rekreacji oraz poprawy kondycji fizycznej, podstawową stawką podatku od towarów i usług - 23%, z uwagi na fakt, iż art. 41 ust. 2 w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy oraz art. 146a pkt 2 ustawy nie znajdzie zastosowania w rozpatrywanej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Odnośnie natomiast powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.