IPTPP2/443-117/13-4/JN

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 15 maja 2013 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP2/443-117/13-4/JN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2012 r. (data wpływu 13 lutego 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 maja 2013 r. (data wpływu 8 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania podatkiem VAT kwot otrzymanych z tytułu przystąpienia do praw płynących z windykacji pakietów wierzytelności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania podatkiem VAT kwot otrzymanych z tytułu przystąpienia do praw płynących z windykacji pakietów wierzytelności oraz opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży praw do pożytków płynących z windykacji pakietów wierzytelności.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 maja 2013 r. o doprecyzowanie zaistniałego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

Spółka przystąpiła do praw płynących z windykacji pakietów wierzytelności ponosząc określony koszt. W zamian za przystąpienie do praw płynących z umowy otrzymuje procentowo ustaloną kwotę ze zwindykowanego pakietu. Windykacją zajmuje się wyspecjalizowany podmiot będący jednocześnie prawnym właścicielem pakietów. Wnioskodawca nie jest właścicielem, nie zajmuje się windykacją pakietów - przystąpił do praw płynących z pożytków (nie jest to ani umowa factoringu, ani czynności ściągania długów)"wykładając" określoną kwotę (za przystąpienie do praw dla właściciela), traktując to jako inwestycję długoterminową. Oprócz kosztu przystąpienia do praw z umowy Spółka ponosi ustalony procentowo koszt za usługi windykacyjne. Spółka nie odlicza VAT naliczonego z faktur za usługi windykacyjne i nie nalicza VAT należnego od otrzymanych kwot.

Spółka zamierza odsprzedać posiadane prawa do pożytków płynących z zawartej umowy według ceny jaką oferuje nabywca - przewyższającą poniesiony koszt jako przystąpienie do praw płynących z umowy.

W piśmie z dnia 2 maja 2013 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT od 1998 r. Zgodnie ze statutem Spółki przedmiot działalności przedsiębiorstwa obejmuje 401 pozycji. Zgodnie z wpisem do REGON poz. 1 - pośrednictwo w obrocie nieruchomościami, kolejny handel materiałami budowlanymi. Przychody z windykacji traktuje jako dodatkowe źródło przychodu (przychody finansowe) uwzględnione w podstawie opodatkowania podatkiem dochodowym. Umowy przystąpienia do praw płynących z windykacji pakietów wierzytelności Spółka zawarła w okresie 2010 - 2011 r. Windykacja i pierwsze przychody to rok 2011 i 2012. Spółka uzyskała prawo w postaci korzyści płynących ze zwindykowanych pakietów w zamian za pokrycie zapłaty za pakiet. Podmiot zajmujący się windykacją - właściciel pakietów zajmuje się ich windykacją, rozliczeniem i przekazaniem Spółce należnych z tego tytułu kwot. Spółka nie stała się właścicielem pakietów wierzytelności. Podmiot wystawiający faktury za usługi windykacyjne: Sp. z o.o. Podmiot windykujący ponosi koszty i ryzyko windykacji - Spółka zaś płaci ustalony procentowo udział za proces windykacji (1% od zwindykowanej kwoty). Wnioskodawca nie przystąpił do tzw. cichej spółki. Zainteresowany nie stał się udziałowcem ani wspólnikiem spółki zajmującej się windykacją. Wnioskodawca nie świadczy żadnych usług ani nie dokonuje dostaw towarów na rzecz podmiotu zajmującego się windykacją. Spółka w związku z planowaną odsprzedażą praw do pożytków płynących z zawartych umów miałaby na celu odzyskanie "wkładu" jaki wniosła przystępując do pakietów w oszacowanej wiarygodnie na dzień sprzedaży wartości. Nie przenosiłaby w związku z tym żadnych obowiązków. Nie nastąpi cesja wierzytelności w związku z ewentualną odsprzedażą praw płynących z pakietów wierzytelności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy należy opodatkować podatkiem od towarów i usług otrzymane kwoty tytułem% udziału ze zwindykowanych pakietów wierzytelności i każdorazowego rozpoznania VAT należnego po stronie Spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie podlegają pod przepisy ustawy o podatku od towarów i usług czynność odsprzedaży praw do umowy ani też kwoty otrzymane na podstawie tej umowy nie są objęte ustawą o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z treści przepisu art. 8 ust. 1 ustawy wynika, iż ustawodawca przyjął generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, iż definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów". Jest ona wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu. Przy czym należy zwrócić uwagę w szczególności na przepis art. 8 ust. 1 pkt 2, który przez świadczenie usług nakazuje rozumieć także zobowiązanie do powstrzymania się do dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji.

W związku z powyższym uznać należy, iż pojęcie świadczenia - składającego się na istotę usługi - należy interpretować zgodnie z jego cywilistycznym rozumieniem. Zatem przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Tak więc, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT od 1998 r. Zgodnie ze statutem Spółki przedmiot działalności przedsiębiorstwa obejmuje 401 pozycji. Zgodnie z wpisem do REGON poz. 1 - pośrednictwo w obrocie nieruchomościami, kolejny handel materiałami budowlanymi. Spółka przystąpiła do praw płynących z windykacji pakietów wierzytelności ponosząc określony koszt. W zamian za przystąpienie do praw płynących z umowy otrzymuje procentowo ustaloną kwotę ze zwindykowanego pakietu. Przychody z windykacji traktuje jako dodatkowe źródło przychodu (przychody finansowe) uwzględnione w podstawie opodatkowania podatkiem dochodowym. Windykacją zajmuje się wyspecjalizowany podmiot będący jednocześnie prawnym właścicielem pakietów. Wnioskodawca nie jest właścicielem, nie zajmuje się windykacją pakietów - przystąpił do praw płynących z pożytków (nie jest to ani umowa factoringu, ani czynności ściągania długów)"wykładając" określoną kwotę (za przystąpienie do praw dla właściciela), traktując to jako inwestycję długoterminową. Oprócz kosztu przystąpienia do praw z umowy Spółka ponosi ustalony procentowo koszt za usługi windykacyjne. Spółka nie odlicza VAT naliczonego z faktur za usługi windykacyjne i nie nalicza VAT należnego od otrzymanych kwot.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż umowy przystąpienia do praw płynących z windykacji pakietów wierzytelności Spółka zawarła w okresie 2010 - 2011 r. Windykacja i pierwsze przychody to rok 2011 i 2012. Spółka uzyskała prawo w postaci korzyści płynących ze zwindykowanych pakietów w zamian za pokrycie zapłaty za pakiet. Podmiot zajmujący się windykacją - właściciel pakietów zajmuje się ich windykacją, rozliczeniem i przekazaniem Spółce należnych z tego tytułu kwot. Spółka nie stała się właścicielem pakietów wierzytelności. Podmiot wystawiający faktury za usługi windykacyjne: Sp. z o.o. Podmiot windykujący ponosi koszty i ryzyko windykacji - Spółka zaś płaci ustalony procentowo udział za proces windykacji (1% od zwindykowanej kwoty). Wnioskodawca nie przystąpił do tzw. cichej spółki. Zainteresowany nie stał się udziałowcem ani wspólnikiem spółki zajmującej się windykacją. Wnioskodawca nie świadczy żadnych usług ani nie dokonuje dostaw towarów na rzecz podmiotu zajmującego się windykacją.

Odnosząc się do powyższego należy zauważyć, iż w odniesieniu do każdej płatności pieniężnej rozpatrywać należy, czy nie stanowi ona otrzymanego wynagrodzenia za jakieś świadczenia wykonane przez dany podmiot. Jeśli można zidentyfikować takie świadczenie, to wówczas otrzymaną płatność należałoby potraktować jako wynagrodzenie za usługę. W przypadku więc, gdy podmiot płacący uzyskuje korzyść z pewnego rodzaju sytuacji, zobowiązanie takie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako świadczenie usługi. W konsekwencji powinno być ono opodatkowane podatkiem VAT.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż - jak wynika z okoliczności sprawy - w zamian za przystąpienie do praw płynących z umowy Zainteresowany otrzymuje procentowo ustaloną kwotę ze zwindykowanego pakietu wierzytelności od podmiotu zajmującego się windykacją. Z kolei, jak wskazał Wnioskodawca, nie świadczy żadnych usług ani nie dokonuje dostaw towarów na rzecz podmiotu zajmującego się windykacją. Zatem, otrzymywane przez Wnioskodawcę procentowo ustalone kwoty są jedynie partycypacją w należnościach uzyskanych w wyniku windykacji.

Wobec powyższego, w świetle powyższych okoliczności sprawy, czynność otrzymywania przez Wnioskodawcę procentowo ustalonych kwot ze zwindykowanego pakietu nie stanowi zapłaty za dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, jak również za świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy. Tym samym, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej zaistniałego stanu faktycznego w zakresie braku obowiązku opodatkowania podatkiem VAT kwot otrzymanych z tytułu przystąpienia do praw płynących z windykacji pakietów wierzytelności. Natomiast wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży praw do pożytków płynących z windykacji pakietów wierzytelności, został rozpatrzony interpretacją Nr IPTPP2/443-117/13-5/JN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl