IPTPP2/443-116/11-4/IR - Opodatkowanie podatkiem VAT rekompensaty strat uzyskanej przez spółkę od gminy w związku ze świadczeniem usług komunikacji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 2 maja 2011 r. (data wpływu 4 maja 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 lipca 2011 r. (data wpływu 18 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania rekompensaty - jest prawidłowe.

W dniu 4 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania rekompensaty.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 lipca 2011 r. (data wpływu 18 lipca 2011 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego oraz brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest spółką ze 100% udziałem Gminy. Gmina jest jedynym założycielem i jedynym wspólnikiem Spółki. Gmina w celu realizacji zadania własnego wynikającego z art. 7 ustawy o samorządzie gminnym nałożyła na Spółkę obowiązek świadczenia usług komunikacji miejskiej na terenie Gminy - zakres wykonywania usług komunikacji miejskiej jest załącznikiem do umowy. W ramach swojej działalności z zakresu zbiorowego transportu publicznego Spółka uzyskuje przychody ze sprzedaży biletów, z których pokrywane są koszty działalności przewozowej. Ceny urzędowe (taryfę przewozową obowiązującą przy wykonywaniu usług komunikacji miejskiej na terenie Gminy) ustala Rada Miasta w formie uchwał. Finansowanie miejskiego transportu zbiorowego przychodami z biletów nie rekompensuje kosztów prowadzonej działalności przewozowej.

W dniu 1 lipca 2009 r. podpisano umowę z Gminą na rekompensatę strat wynikających ze świadczenia usług publicznych - wykonywania usług komunikacji miejskiej na terenie Gminy. Umowa określa szczegółowe zasady obliczania wysokości wyniku finansowego netto świadczenia usług komunikacji miejskiej przy uwzględnieniu przyjętych w umowie schematów obliczania. Ujemny wynik finansowy stanowi podstawę rekompensaty, która wyliczana była po zakończeniu kwartału. Umowa określała maksymalną wysokość rekompensaty na dany rok kalendarzowy. Rekompensata, którą otrzymuje Spółka od Gminy na pokrycie kosztów związanych z wykonywaniem usług przewozowych nie wpływa na cenę biletu, czyli na cenę świadczonej usługi. Ma ona charakter ogólny, jest dofinansowaniem ogólnych kosztów działalności.

Od 1 lipca 2009 r. Spółka po zakończeniu każdego kwartału i obliczeniu wyniku finansowego wystawiała faktury VAT ze stawką 7% i wykazywała w deklaracji podatkowej jako VAT należny. Kwota rekompensaty pomniejszona była o podatek wyliczony metodą w stu. Pierwszy okres rozliczeniowy trwał od 1 lipca 2009 r. do 31 grudnia 2009 r. Maksymalna wysokość rekompensaty na 2009 r. wynosiła w kwocie brutto XXX zł, zaś na rok 2010 - XXX zł, a na 2011 r. - XXX zł. Umowa jest zawarta na czas określony i obowiązuje od 1 lipca 2009 r. do 31 grudnia 2018 r. Rekompensata będąca przedmiotem umowy występuje tylko w momencie uzyskania ujemnego wyniku finansowego przy wykonywaniu usług komunikacji miejskiej na terenie Gminy. Wysokość rekompensaty strat z tytułu świadczenia usług komunikacji miejskiej nie może przekroczyć kwoty odpowiadającej wynikowi finansowemu netto świadczenia usług komunikacji miejskiej obliczonemu zgodnie z ustaleniami stron. Na lata kolejne poziom rekompensaty ustalany jest na podstawie kalkulacji sporządzonej do dnia 30 września każdego roku uwzględniającej wysokość rekompensaty za okres dwunastu miesięcy poprzedzających sporządzenie kalkulacji. Ostateczne rozliczenie rekompensaty za dany okres rozliczeniowy następuje w terminie do 20 kwietnia roku następnego.

W piśmie z dnia 14 lipca 2011 r. (data wpływu 18 lipca 2011 r.) stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy rekompensata strat wynikających ze świadczenia usług publicznych - wykonywania usług komunikacji miejskiej na terenie Gminy (pokrycie ujemnego wyniku finansowego tej działalności), którą otrzymuje Spółka od Gminy stanowi (w 2009 r., 2010 r., 2011 r.) obrót podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymana od 1 lipca 2009 r. rekompensata nie stanowi wynagrodzenia za świadczone usługi publiczne - usługi komunikacji miejskiej, tym samym nie stanowi obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Istotą otrzymania rekompensaty jest dofinansowanie kosztów działalności Spółki związanych z wykonywaniem usług przewozowych komunikacji miejskiej. Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Rekompensaty strat nie można przyporządkować konkretnemu biletowi, służy ostatecznie pokryciu straty (ujemnego wyniku finansowego tej działalności) wynikającej ze świadczenia usług publicznych. Zdaniem Spółki za okres od 1 lipca 2009 r. do 31 grudnia 2010 r. należy sporządzić faktury korygujące VAT, zaś przedmiotowa rekompensata - winna być dokumentowana poprzez noty księgowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak stanowi art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na podstawie art. 29 ust. 2 ustawy, w przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tyko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy lub świadczenia usługi.

Elementem zasadniczym wpływającym na objęcie uzyskanej przez podatnika dotacji definicją podstawy opodatkowania jest stwierdzenie, czy dotacja udzielana jest w celu sfinansowania czy też dofinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług.

Oznacza to, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają dotacje o charakterze przedmiotowym, a nie te, które mają charakter podmiotowy.

W sytuacji, gdy podatnik dla konkretnej dostawy towarów lub konkretnego świadczenia usług otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie, np. w postaci dotacji stanowiącej dopłatę do ceny towaru lub usługi - tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia. Natomiast dotacje mające na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności, nieuzależnione od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Istotne zatem dla określenia, czy dana dotacja jest, czy nie jest opodatkowana, są szczegółowe warunki jej przyznania, określające cel realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z opisu sprawy przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest Spółką ze 100% udziałem Gminy. Gmina jest jedynym założycielem i jedynym wspólnikiem Spółki. Gmina w celu realizacji zadania własnego wynikającego z art. 7 ustawy o samorządzie gminnym nałożyła na Spółkę obowiązek świadczenia usług komunikacji miejskiej na terenie Gminy. W ramach swojej działalności z zakresu zbiorowego transportu publicznego Spółka uzyskuje przychody ze sprzedaży biletów, z których pokrywane są koszty działalności przewozowej. Ceny urzędowe (taryfę przewozową obowiązującą przy wykonywaniu usług komunikacji miejskiej na terenie gminy) ustala Rada Miasta w formie uchwał. Finansowanie miejskiego transportu zbiorowego przychodami z biletów nie rekompensuje kosztów prowadzonej działalności przewozowej. W dniu 1 lipca 2009 r. podpisano umowę z Gminą na rekompensatę strat wynikających ze świadczenia usług publicznych - wykonywania usług komunikacji miejskiej na terenie Gminy. Umowa określa szczegółowe zasady obliczania wysokości wyniku finansowego netto świadczenia usług komunikacji miejskiej przy uwzględnieniu przyjętych w umowie schematów obliczania. Ujemny wynik finansowy stanowi podstawę rekompensaty, która wyliczana była po zakończeniu kwartału. Umowa określa maksymalną wysokość rekompensaty na dany rok kalendarzowy. Rekompensata, którą otrzymuje Spółka od Gminy na pokrycie kosztów związanych z wykonywaniem usług przewozowych nie wpływa na cenę biletu, czyli na cenę świadczonej usługi. Ma ona charakter ogólny, jest dofinansowaniem ogólnych kosztów działalności. Rekompensata będąca przedmiotem umowy występuje tylko w momencie uzyskania ujemnego wyniku finansowego przy wykonywaniu usług komunikacji miejskiej na terenie Gminy. Wysokość rekompensaty strat z tytułu świadczenia usług komunikacji miejskiej nie może przekroczyć kwoty odpowiadającej wynikowi finansowemu netto świadczenia usług komunikacji miejskiej obliczonemu zgodnie z ustaleniami stron. Na lata kolejne poziom rekompensaty ustalany jest na podstawie kalkulacji sporządzonej do dnia 30 września każdego roku uwzględniającej wysokość rekompensaty za okres dwunastu miesięcy poprzedzających sporządzenie kalkulacji. Ostateczne rozliczenie rekompensaty za dany okres rozliczeniowy następuje w terminie do 20 kwietnia roku następnego.

W świetle powyższego rekompensata, którą otrzymuje Wnioskodawca od Gminy na pokrycie kosztów związanych z wykonywaniem usług przewozowych, nie ma bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych przez Spółkę usług przewozowych, nie stanowi dopłaty do ceny świadczonej usługi, a jej istotą jest pokrycie kosztów działalności statutowej.

Biorąc pod uwagę powyższą analizę przepisów oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, iż ww. rekompensata nie będzie zwiększać obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii wystawienia faktur korygujących, o których mowa w stanowisku Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejszą interpretacją rozstrzygnięto wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług. W kwestii dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.