IPTPP2/443-105/11-6/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Domu Pomocy Społecznej przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2011 r. (data wpływu 2 maja 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 lipca 2011 r. (data wpływu 19 lipca 2011 r.) oraz pismem z dnia 25 lipca 2011 r. (data wpływu 29 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu z tytułu sprzedaży usług na kasie rejestrującej - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 maja 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu z tytułu sprzedaży usług na kasie rejestrującej. Pismem z dnia 15 lipca 2011 r. (data wpływu 19 lipca 2011 r.) oraz pismem z dnia 25 lipca 2011 r. (data wpływu 29 lipca 2011 r.) wniosek został uzupełniony o doprecyzowanie zaistniałego stanu faktycznego oraz o zakres wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

Do końca roku 2010 Dom Pomocy Społecznej objęty był zwolnieniem z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797 z dnia 23 grudnia 2009 r.).

Dom Pomocy Społecznej działa na podstawie ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jedn. Dz. U. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.) oraz statutu Domu Pomocy Społecznej w powiecie (Uchwała Rady Powiatu z dnia 23 lipca 2010 r.).

Dom Pomocy Społecznej świadczy usługi dla 134 mieszkańców (statutowo 145 mieszkańców) w zakresie pomocy społecznej z zakwaterowaniem dla osób przewlekle psychicznie chorych.

Koszt usług świadczonych na podstawie decyzji wydawanych dla mieszkańców przyjętych przed 1 stycznia 2004 r. przez Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie pokrywają w wysokości 70% mieszkańcy Domu Pomocy Społecznej z tytułu rent ZUS, KRUS, zasiłków stałych, zasiłków pielęgnacyjnych na konto dochodów za pośrednictwem Poczty Polskiej.

Mieszkańcy przyjęci po 1 stycznia 2004 r., zgodnie z decyzją Miejskich, Gminnych Ośrodków Pomocy Społecznej, odpłatności dokonują sami mieszkańcy do wysokości 70% (rent ZUS, KRUS, zasiłków stałych, zasiłków pielęgnacyjnych), pozostałą część do wysokości średniego kosztu utrzymania ogłaszanego przez Starostę w wojewódzkim dzienniku urzędowym (zgodnie z art. 60 ustawy o pomocy społecznej) pokrywa kierujący Miejski, Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej oraz osoby wskazane w decyzji (opiekun prawny, rodzina) na konto dochodów Domu Pomocy Społecznej.

Dom Pomocy Społecznej osiągnął dochody z tytułu odpłatności za pobyt w wysokości XXX zł w zdecydowanej większości na konto bankowe (dochodów).

Dom Pomocy Społecznej osiągnął dodatkowo dochody z tytuł odsetek w wysokości XXX zł na konto bankowe (dochodów), oraz z tytułu zwrotu za leki, oraz refundacja wynagrodzeń z Powiatowego Urzędu Pracy w wysokości XXX zł. (na konto bankowe (dochodów).

Osiągnięte dochody przez Dom Pomocy Społecznej przekazywane są na Powiat (Starostwo Powiatowe).

W roku 2010 Dom Pomocy Społecznej przyjął do kasy w formie gotówki na Kwitariusz przychodowy kwotę 46.595,57 zł, z czego przychody gotówkowe z tytułu odpłatności za pobyt oraz zwrot kosztów za leki stanowi kwota 19.529,76 zł (słownie: dziewiętnaście tysięcy pięćset dwadzieścia dziewięć zł 76/100) pozostała kwota to rozrachunki z pracownikami np.: z tytułu podatku dochodowego z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

W roku 2011 (I kwartał) Dom Pomocy Społecznej z tytułu odpłatności za pobyt dokonywanych na konto dochodów osiągnął kwotę w wysokości XXX zł.

Do dnia 31 marca 2011 r. Dom Pomocy Społecznej przyjął do kasy w formie gotówki na Kwitariusz przychodowy kwotę XXX zł z czego przychody gotówkowe z tytułu odpłatności za pobyt oraz zwrot kosztów za leki stanowi kwota XXX zł, pozostała kwota to rozrachunki z pracownikami np.: z tytułu podatku dochodowego z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, bądź spłata udzielonej pomocy finansowej.

Dom Pomocy Społecznej objęty jest zwolnieniem z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 22 (ustawa o VAT z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług).

W uzupełnieniu przedmiotowego wniosku Wnioskodawca stwierdził, iż przed dniem 1 stycznia nie rozpoczął ewidencjonowania świadczonych usług przy użyciu kasy rejestrującej.

Ponadto wskazał, że kwota osiągniętego w 2010 r. dochodu z tytułu odpłatności za pobyt oraz zwrot kosztów za leki wyniosła XXX zł. Kwota przyjęta od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej do kasy Domu Pomocy Społecznej w formie gotówki na Kwitariusz przychodowy wyniosła w 2010 r. XXX zł z tytułu odpłatności za pobyt oraz zwrot kosztów za leki. Pozostała kwota, czyli XXX zł wpływała za pośrednictwem ZUS, KRUS, Ośrodków Pomocy Społecznej, Poczty Polskiej na konto dochodów Domu Pomocy Społecznej.

Wpłaty dokonywane na konto dochodów Domu Pomocy Społecznej następują za pośrednictwem Poczty Polskiej. Z przelewu nie wynika z jakiego tytułu jest wpłata - "świadczenie ZUS, numer renty, emerytury, imię i nazwisko". Wpłaty dokonywane przez Miejskie, Gminne Ośrodki Pomocy Społecznej w tytule przelewu wskazują numer noty księgowej, na podstawie której zostali obciążeni, niektóre jednostki wpisują dodatkowo "opłata za pobyt w DPS". Występują również tzw. "nadpłaty za pobyt" oraz "wpłata za pobyt" dokonywane z konta depozytowego na konto dochodów. Kwoty te to różnica między decyzją Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie, Miejskich, Gminnych Ośrodków Pomocy Społecznej a decyzją Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Do kasy Wnioskodawcy wpływają również kwoty od pracowników z tytułu pobrania podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu przyznanych świadczeń z ZFŚS, wpłat rat tzw. pożyczki mieszkaniowej udzielonej z ZFŚS.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

* Czy wpływy gotówkowe dokonywane do kasy Domu Pomocy Społecznej przez osoby fizyczne (kurator, opiekun prawny, rodzina) oraz pracowników Domu Pomocy Społecznej należy rejestrować przy użyciu kas rejestrujących, czy przelewy dokonywane na konto dochodów z tytułu odpłatności za pobyt należy rejestrować przy użyciu kasy rejestrującej.

* Czy jako jednostka niekorzystająca z osiągniętych dochodów (przekazywane na Powiat) na podstawie innych przepisów Wnioskodawca jest zwolniony z rejestracji przy użyciu kasy rejestrującej (rejestracja Wnioskodawcy nie dotyczy).

Zdaniem Wnioskodawcy, Dom Pomocy Społecznej świadczy usługi w zakresie pomocy społecznej zwolnionej z VAT i w takiej sytuacji nigdy nie wystąpi kwota podatku związanego z obrotem, w związku z czym nie ma potrzeby prowadzenia ewidencji przy użyciu kasy rejestrującej. Dom Pomocy Społecznej wszystkie osiągnięte dochody przekazuje na Powiat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Z przepisu art. 111 ust. 1 ustawy wynika ponadto, iż podatnicy, wobec których powstał obowiązek w zakresie stosowania kas rejestrujących, są obowiązani za pośrednictwem tych urządzeń ewidencjonować obrót i kwoty podatku należnego. Należy jednak zauważyć, iż opodatkowanie transakcji podatkiem od towarów i usług nie jest kryterium determinującym powstanie obowiązku w zakresie prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Przedmiotowy obowiązek dotyczy bowiem również sytuacji, gdy czynności sprzedaży są zwolnione od podatku lub wykonuje je podatnik zwolniony od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy.

Powyższą tezę wspiera pośrednio art. 111 ust. 5 ustawy, zgodnie z którym w przypadku, gdy podatnik rozpoczął ewidencjonowanie obrotu w obowiązujących terminach i wykonuje wyłącznie czynności zwolnione od podatku lub jest podatnikiem zwolnionym od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, urząd skarbowy dokonuje zwrotu kwoty określonej w ust. 4 na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo - kredytowej, której jest członkiem, w terminie do 25. dnia od daty złożenia wniosku przez podatnika.

Oznacza to, że nie podlega obowiązkowi prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej świadczenie usług w części, w jakiej te czynności są opłacane przez inne podmioty niż osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej.

Z powyższej normy prawnej wprost wynika, iż zamiarem ustawodawcy jest objęcie obowiązkiem prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej wszystkich podatników dokonujących sprzedaży na rzecz konkretnych nabywców, a mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych bez względu na to czy dokonywane transakcje podlegają opodatkowaniu i czy są dokonywane przez podatników będących podatnikami podatku od towarów i usług, bowiem zgodnie z art. 15 ust. 1 podatnikami są (...) osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Należy ponadto zauważyć, iż osoby, o których mowa w przepisie art. 111 ust. 1 ustawy, są ostatecznymi konsumentami, u których nie występuje podatek należny i nie dokonują odliczeń. Wobec tego, że wymienieni nabywcy nie są zainteresowani w wykazywaniu podatku naliczonego, w praktyce mogłoby dojść do nieprawidłowości w ewidencjonowaniu kwot należnych z tytułu sprzedaży towarów i świadczenia usług na ich rzecz. Zatem celem wprowadzenia kas fiskalnych była przede wszystkim potrzeba zapewnienia kontroli nad rzetelnością deklarowanych przez pewne grupy podatników podstaw opodatkowania.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej umożliwia również realizację prawa konsumenta w zakresie otrzymania dokumentu (paragonu) zawierającego podstawowe dane o zawartej transakcji, w tym strukturze ceny.

Jak wynika z art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa.

Zatem stosownie do powyższego, kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w tym zakresie.

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. obowiązywały przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797).

Zgodnie z zapisem § 2 tego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2010 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do ww. rozporządzenia, w którym w poz. 26 wymieniono świadczenie usług w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej (PKWiU 85).

Natomiast od 1 stycznia 2011 r. obowiązują w tym zakresie przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930).

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 tego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. - sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

Z poz. 33 ww. załącznika wynika, że zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących podlega dostawa towarów i świadczenie usług przez podatnika na rzecz jego pracowników oraz przez spółdzielnie mieszkaniowe na rzecz członków lub innych osób, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub które są właścicielami lokali położonych w budynkach administrowanych przez spółdzielnie mieszkaniowe, jak również przez wspólnoty mieszkaniowe na rzecz właścicieli lokali. ²⁾

Z kolei w poz. 37 ww. załącznika wymieniono świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła. ²⁾.

Z objaśnień zawartych w punkcie. ²⁾ wynika, iż zwolnienie to nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych czynności przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Korzystanie ze zwolnienia, o którym mowa w poz. 37 załącznika wymaga zatem spełnienia określonych warunków wynikających wprost z zapisu tej regulacji. Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy można zatem stosować jeżeli:

* zapłata za usługę w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika,

* z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła,

* podatnik nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Niewystąpienie jednego z nich oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Z zapisu § 2 ust. 1 pkt 2 lit. a) tego rozporządzenia wynika natomiast, iż zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 30 kwietnia 2011 r. czynności objęte do dnia 31 grudnia 2010 r. zwolnieniem od ewidencjonowania wymienione w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797), niewymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

W świetle powyższego, do dnia 30 kwietnia 2011 r. zostało przedłużone zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w przypadku świadczenia ww. usług w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej, jako niewymienionych w załączniku do ww. rozporządzenia z dnia 26 lipca 2010 r.

Tym samym, od 1 maja 2011 r. wobec podatników świadczących usługi w ww. zakresie, powstanie obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na zasadach ogólnych.

Natomiast zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 powołanego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6.

Zwolnienie, o którym wyżej mowa, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy (§ 3 ust. 6).

Jak wynika z § 5 wyżej powołanego rozporządzenia, podatnicy, o których mowa w art. 111 ust. 5 ustawy, osiągnięty obrót ewidencjonują jako obrót zwolniony od podatku od towarów i usług.

Należy wskazać, iż zgodnie z art. 139 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 z późn. zm.) ze świadczeń pieniężnych określonych w ustawie - po odliczeniu składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz zaliczki i innych należności z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych - podlegają potrąceniu, z uwzględnieniem art. 141, należności m.in. z tytułu odpłatności za pobyt osób uprawnionych do świadczeń w domach pomocy społecznej, zakładach opiekuńczo-leczniczych lub zakładach pielęgnacyjno-opiekuńczych. Nadmienić należy, że zgodnie z powołanym przepisem organ rentowy dokonuje potrąceń na wniosek dyrektorów tych placówek.

Natomiast art. 140 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy określa górną granicę tych potrąceń, stanowiąc, że potrącenia należności z tytułu odpłatności za pobyt osób uprawnionych do świadczeń w domach pomocy społecznej, zakładach opiekuńczo-leczniczych lub zakładach pielęgnacyjno - opiekuńczych nie mogą przekraczać 65% kwoty świadczenia.

Artykuł 60 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2007 r. o pomocy społecznej (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.) stanowi, iż pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania.

Stosownie do art. 61 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o pomocy społecznej, opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej wnosi mieszkaniec domu, nie więcej jednak niż 70% swojego dochodu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka, nie więcej niż 70% tego dochodu.

Zgodnie z art. 62 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej mieszkaniec domu wnosi opłatę do kasy domu lub na jego rachunek bankowy. Za jego zgodą opłata może być potrącana:

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca - Dom Pomocy Społecznej (DPS), świadczy usługi w zakresie pomocy społecznej wraz z zakwaterowaniem dla osób przewlekle psychicznie chorych, korzystając ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Przed dniem 1 stycznia 2011 r. Wnioskodawca nie rozpoczął ewidencjonowania świadczonych usług przy użyciu kasy rejestrującej.

Opłaty za pobyt dokonywane są na rachunek bankowy Wnioskodawcy, za pośrednictwem poczty lub do kasy Wnioskodawcy. W sytuacjach, gdy za świadczone usługi zapłata następuje za pośrednictwem Poczty Polskiej jak również w przypadku wpłat dokonywanych przez Miejskie, Gminne Ośrodki Pomocy Rodzinie, z przelewu nie wynika z jakiego tytułu jest wpłata.

Wpłaty gotówkowe dokonywane przez pracowników Domu Pomocy Społecznej odbywają się z tytułu pobrania podatku dochodowego od osób fizycznych, z tytułu przyznanych świadczeń z ZFŚS, wpłat rat tzw. pożyczki mieszkaniowej udzielonej z ZFŚS.

W opisie zaistniałego stanu faktycznego wskazano również, iż przychody Domu Pomocy Społecznej z tytułu odpłatności za pobyt w roku 2010 przewyższyły kwotę 40 000,00 złotych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, iż o ile osiągnięty przez Wnioskodawcę obrót z tytułu świadczenia usług na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy przekroczył w ubiegłym roku kwotę 40.000 zł, to ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej mógł korzystać do dnia 30 kwietnia 2011 r., stosownie do zapisu § 2 ust. 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia.

Tym samym od dnia 1 maja 2011 r. powstał u Wnioskodawcy obowiązek ewidencjonowania obrotu z tytułu świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, za wyjątkiem kwot uzyskanych od pracowników. Należy bowiem podkreślić, iż w myśl art. 111 ust. 1 ustawy, obowiązek ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Przez sprzedaż rozumie się, w myśl art. 2 ust. 22 ustawy, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Kwoty natomiast uzyskane od pracowników np.: z tytułu pobrania podatku dochodowego od osób fizycznych nie stanowią należności z tytułu sprzedaży (odpłatnego świadczenia usług) i nie podlegają obowiązkowi ewidencjonowania na kasie rejestrującej.

Przy czym, jeżeli u Wnioskodawcy wystąpi dostawa towarów bądź świadczenie usług na rzecz pracowników, czynności te podlegają zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej do dnia 31 grudnia 2012 r. na podstawie przepisu § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w związku z poz. 33 załącznika do rozporządzenia.

Natomiast, aby Wnioskodawca mógł skorzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących obrotu z tytułu świadczenia usług, za które płatność następuje przelewem na rachunek bankowy Wnioskodawcy, to musi być spełniony warunek, że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczy. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego z przelewu nie wynika z jakiego tytułu jest wpłata. Wnioskodawca nie spełnia zatem jednego z warunków wynikających z poz. 37 załącznika do rozporządzenia i tym samym nie może korzystać z przedmiotowego zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 37 załącznika do tego rozporządzenia.

Należy wskazać, iż dokonywana sprzedaż nie jest objęta również zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej stosownie do § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 1-32, poz. 34 załącznika do powołanego rozporządzenia.

Ponadto zaznacza się, iż na obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących przez podatników dokonujących sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, nie ma wpływu przekazywanie dochodów na rzecz Powiatu.

Końcowo należy stwierdzić, iż wbrew zawartemu we wniosku twierdzeniu, na powstanie obowiązku w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej nie ma wpływu fakt niewystępowania u podatnika kwoty podatku związanego z obrotem (zwolnienie przedmiotowe od podatku od towarów i usług), bowiem jak wynika z powołanych przepisów, ewidencję tą są zobowiązani prowadzić wszyscy podatnicy (także korzystający ze zwolnienia przedmiotowego od podatku), których obroty z tytułu sprzedaży na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy przekroczyły 40.000 zł.

Mając na uwadze wszystkie powyższe ustalenia, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu z tytułu sprzedaży usług na kasie rejestrującej, należy uznać za nieprawidłowe.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.