IPTPP2/443-1025/12-4/JN - Podatek od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania podatkiem VAT dotacji celowych i wystawienia faktury dokumentującej otrzymane dotacje.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2012 r. (data wpływu 10 grudnia 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 lutego 2013 r. (data wpływu 18 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania podatkiem VAT dotacji celowych i wystawienia faktury dokumentującej otrzymane dotacje - jest prawidłowe.

W dniu 10 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania podatkiem VAT dotacji celowych i wystawienia faktury dokumentującej otrzymane dotacje.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 lutego 2013 r. o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Z dniem 1 stycznia 2013 r. Gmina Miejska, na podstawie zawartych Porozumień Komunalnych z ościennymi Gminami, będzie realizowała zadania w zakresie organizacji lokalnego transportu zbiorowego w ramach komunikacji miejskiej w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 5, poz. 13 z późn. zm.). Gminie powierzono następujące zadania: zlecanie wykonania przez podmiot wewnętrzny Gminy usług przewozowych i ich rozliczanie, ustalanie rozkładów jazdy, prowadzenie sprzedaży i kontroli biletów, kontrolę usług przewozowych.

Gminy na realizację ww. zadań zobowiążą się do przekazywania Gminie Miejskiej dotacji celowej stanowiącej iloczyn planowanej liczby przebiegu kilometrów i przyjętej stawki za 1 wozokilometr. Gminy nie mają wpływu na cenę biletu. Ich celem jest dotowanie działalności Gminy Miejskiej w zakresie komunikacji miejskiej z przeznaczeniem na sfinansowanie kosztów realizacji zadań z tytułu świadczonych usług przewozowych objętych porozumieniem na terenie danej Gminy. Termin wykorzystania dotacji musi być nie krótszy niż 31 grudnia roku budżetowego.

Stawka za 1 wozokilometr zostanie ustalona na podstawie kalkulacji stawki za 1 wozokilometr przygotowanej przez operatora (jest to podmiot wewnętrzny według zasad określonych w Rozporządzeniu (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r... dotyczące usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/70) zweryfikowanej i zatwierdzonej przez Gminę Miejską jako organizatora publicznego transportu zbiorowego na terenie Gminy Miejskiej. Kwota dotacji będzie przekazywana z góry w miesięcznych ratach wynikających z faktycznie przejechanych kilometrów na terenie danej Gminy i uzgodnionej Porozumieniem Komunalnym procentu (od 53 do 100%) stawki za wozokilometr. Procent odpłatności uwarunkowany jest: od stosunku ilości kilometrów danej linii podmiejskiej realizowanej na terenie Miasta a danej Gminy, oraz stopnia napełnienia pojazdów przez pasażerów na trasie przejazdu ustalonego na podstawie badań marketingowych. Ponadto Gmina będzie uzyskiwała dochody ze sprzedaży biletów komunikacji miejskiej.

Gmina Miejska będzie ponosiła koszty związane z funkcjonowaniem komunikacji miejskiej, wynikające m.in.: z ustawy o publicznym transporcie zbiorowym z dnia 16 grudnia 2010 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 5, poz. 13) związane z utrzymaniem czystości i porządku w obrębie przystanków komunikacji zbiorowej (omiatanie przystanków, usuwanie śmieci z koszy przystankowych, mycie wiat, remontów wiat przystankowych po aktach wandalizmu), zakupu druków i dystrybucji biletów, kontroli biletów wraz z windykacją opłat dodatkowych nałożonych przez kontrole za jazdę bez ważnego biletu.

W terminie do 15 stycznia następnego roku Wnioskodawca zobowiązany jest dokonać rozliczenia końcowego otrzymanej dotacji, biorąc za podstawę faktyczną ilość przejechanych wozokilometrów. Dotacja niewykorzystana lub wykorzystana niezgodnie z przeznaczeniem podlega zwrotowi.

Ponadto zgodnie z podpisanymi porozumieniami Gmina ma obowiązek rozliczać sukcesywnie przekazywaną transzę dotacji w terminie do 10-tego dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy rozliczenie. Cena świadczonej usługi (tekst jedn.: cena biletu komunikacji miejskiej) jest określana przez Gminę Miejską. Obecną cenę biletu komunikacji miejskiej ustala Uchwała Rady Miejskiej z dnia 27 lipca 2012 r. w sprawie opłat za usługi lokalnej komunikacji autobusowej. Otrzymane przez Gminę dotacje celowe przeznaczone są na sfinansowanie kosztów realizacji zadań z tytułu świadczonych usług przewozowych objętych porozumieniem. Reasumując dochody uzyskane ze sprzedaży biletów plus otrzymane dotacje przeznaczone są na pokrycie kosztów funkcjonowania komunikacji miejskiej (w tym świadczenie usług).

W piśmie z dnia 12 lutego 2013 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Otrzymane od Gmin dotacje nie będą bezpośrednio wpływały na kwotę należną - cenę - świadczonych usług organizacji lokalnego transportu zbiorowego. Klasyfikacja statystyczna świadczonych przez Wnioskodawcę usług - PKWiU 49.31.21 Transport drogowy pasażerski, rozkładowy, miejski i podmiejski.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dotacje celowe otrzymane przez Wnioskodawcę od Gmin ościennych podlegają opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8% i czy konieczne jest wystawienie faktur VAT dokumentujących otrzymane dotacje.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów t usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z uwagi na to, iż przedmiotowe dopłaty nie są zapłatą za wykonanie usługi, nie stanowią obrotu, w związku z tym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a tym samym nie powinny być dokumentowane fakturami VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy ruchome oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...) - art. 8 ust. 1 ustawy.

Należy wyjaśnić, iż pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczonych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do zapisu art. 29 ust. 2 ustawy, w przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tyko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy lub świadczenia usługi.

Elementem zasadniczym wpływającym na objęcie uzyskanej przez podatnika dotacji definicją podstawy opodatkowania jest stwierdzenie, czy dotacja udzielana jest w celu sfinansowania czy też dofinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług. Oznacza to, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają dotacje o charakterze przedmiotowym, a nie te, które mają charakter podmiotowy.

W sytuacji, gdy podatnik dla konkretnej dostawy towarów lub konkretnego świadczenia usług otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie, np. w postaci dotacji stanowiącej dopłatę do ceny towaru lub usługi - tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia. Istotne zatem dla określenia, czy dana dotacja jest, czy nie jest opodatkowana, są szczegółowe warunki jej przyznania, określające cel realizowanego w określonej formie dofinansowania. Natomiast otrzymana dotacja niemająca bezpośredniego wpływu na cenę usługi, mająca na celu ogólne dofinansowanie działalności podatnika, nieuzależniona od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie zwiększa podstawy opodatkowania z tytułu podatku od towarów i usług.

Z powyższego wynika, że otrzymane dotacje i inne dopłaty podlegają opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Jeżeli dotacja, subwencja lub inna dopłata o podobnym charakterze przekazywana jest w celu sfinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług - istnieje bezpośredni związek między otrzymaną dopłatą a dostawą towarów lub świadczeniem usług i ich ceną - to stanowi ona obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W takiej sytuacji mamy do czynienia z dotacją przedmiotową, która podlega opodatkowaniu według takiej stawki jak czynności, których dotyczą.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Z dniem 1 stycznia 2013 r. Wnioskodawca, na podstawie zawartych Porozumień Komunalnych z ościennymi Gminami, będzie realizował zadania w zakresie organizacji lokalnego transportu zbiorowego w ramach komunikacji miejskiej w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o publicznym transporcie zbiorowym. Gminie powierzono następujące zadania: zlecanie wykonania przez podmiot wewnętrzny Gminy usług przewozowych i ich rozliczanie, ustalanie rozkładów jazdy, prowadzenie sprzedaży i kontroli biletów, kontrolę usług przewozowych.

Gminy na realizację ww. zadań zobowiążą się do przekazywania Wnioskodawcy dotacji celowej stanowiącej iloczyn planowanej liczby przebiegu kilometrów i przyjętej stawki za 1 wozokilometr. Gminy nie mają wpływu na cenę biletu. Ich celem jest dotowanie działalności Wnioskodawcy w zakresie komunikacji miejskiej z przeznaczeniem na sfinansowanie kosztów realizacji zadań z tytułu świadczonych usług przewozowych objętych porozumieniem na terenie danej Gminy. Termin wykorzystania dotacji musi być nie krótszy niż 31 grudnia roku budżetowego.

Stawka za 1 wozokilometr zostanie ustalona na podstawie kalkulacji stawki za 1 wozokilometr przygotowanej przez operatora zweryfikowanej i zatwierdzonej przez Wnioskodawcę jako organizatora publicznego transportu zbiorowego na terenie Gminy. Kwota dotacji będzie przekazywana z góry w miesięcznych ratach wynikających z faktycznie przejechanych kilometrów na terenie danej Gminy i uzgodnionej Porozumieniem Komunalnym procentu (od 53 do 100%) stawki za wozokilometr. Procent odpłatności uwarunkowany jest: od stosunku ilości kilometrów danej linii podmiejskiej realizowanej na terenie Miasta a danej Gminy, oraz stopnia napełnienia pojazdów przez pasażerów na trasie przejazdu ustalonego na podstawie badań marketingowych. Ponadto Wnioskodawca będzie uzyskiwał dochody ze sprzedaży biletów komunikacji miejskiej.

Cena świadczonej usługi (tekst jedn.: cena biletu komunikacji miejskiej) jest określana przez Gminę Miejską. Obecną cenę biletu komunikacji miejskiej ustala Uchwała Rady Miejskiej. Otrzymane przez Gminę dotacje celowe przeznaczone są na sfinansowanie kosztów realizacji zadań z tytułu świadczonych usług przewozowych objętych porozumieniem. Reasumując dochody uzyskane ze sprzedaży biletów plus otrzymane dotacje przeznaczone są na pokrycie kosztów funkcjonowania komunikacji miejskiej (w tym świadczenie usług).

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że otrzymane od Gmin dotacje nie będą bezpośrednio wpływały na kwotę należną - cenę - świadczonych usług organizacji lokalnego transportu zbiorowego.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, iż otrzymane od Gmin dotacje, w związku z organizacją przez Wnioskodawcę lokalnego transportu zbiorowego w ramach komunikacji miejskiej, nie będą stanowić wynagrodzenia z tytułu usług wykonywanych na rzecz Gmin i tym samym nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Pomiędzy Wnioskodawcą a Gminami istnieje wprawdzie stosunek prawny (porozumienie), jednakże w ramach tego stosunku bezpośrednim i ostatecznym beneficjentem jest społeczeństwo korzystające z usług transportu. Brak jest zatem podstaw, aby twierdzić, że pomiędzy Wnioskodawcą a Gminami istnieje jakiekolwiek obustronne i ekwiwalentne świadczenie. Wnioskodawca nie będzie świadczył usług na rzecz Gmin, lecz na rzecz potencjalnych podróżnych, a wynagrodzenie z tego tytułu stanowić będą kwoty uzyskane przez Wnioskodawcę ze sprzedaży biletów na rzecz pasażerów. W przedmiotowej sprawie brak jest zatem bezpośredniego związku pomiędzy kwotą dotacji a wynagrodzeniem z tytułu organizacji lokalnego transportu zbiorowego.

Opisanych we wniosku dotacji nie można również rozpatrywać w kategorii dotacji czy innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w art. 29 ust. 1 ustawy, z uwagi na fakt, iż jak wskazał Wnioskodawca, przedmiotowe dotacje nie mają bezpośredniego wpływu na kwotę należną - cenę świadczonych usług organizacji lokalnego transportu zbiorowego. Fakt otrzymania dotacji pozostaje bez wpływu na cenę, jaką pasażer będzie zobowiązany zapłacić za bilet.

Reasumując, dotacje otrzymywane przez Wnioskodawcę od Gmin z tytułu organizacji lokalnego transportu zbiorowego nie będą stanowić obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się natomiast do kwestii obowiązku wystawienia faktury dokumentującej otrzymane dotacje należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przez sprzedaż należy rozumieć, w myśl art. 2 pkt 22 ustawy, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak stwierdzono powyżej, otrzymane przez Wnioskodawcę przedmiotowe dotacje nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zatem wzajemne rozliczenia pomiędzy stronami z tego tytułu nie powinny być dokumentowane fakturą.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.