IPTPP2/443-102/12-2/JN - Opodatkowanie podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania ekspozytorów do czasowego korzystania przez punkty sprzedaży.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2012 r. (data wpływu 30 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania ekspozytorów do czasowego korzystania przez punkty sprzedaży - jest prawidłowe.

W dniu 30 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania ekspozytorów do czasowego korzystania przez punkty sprzedaży.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest producentem wyrobów alkoholowych i zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Spółka dokonuje szeregu czynności mających na celu zwiększenie sprzedaży jej wyrobów. Podjęte działania mieszczą się w obszarze dopuszczonym przez przepisy ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473 z późn. zm.). W szczególności, w ramach procesów sprzedażowych Spółka nieodpłatnie udostępnia ekspozytory punktom sprzedaży (sklepom, hurtowniom). Ekspozytory wykonane są z metalu lub plexi, w połączeniu z elementami papierowymi. Ekspozytory służą dodatkowej ekspozycji produktów Spółki w punktach sprzedaży, przez co wpływają na zwiększenie sprzedaży produktów Spółki. Ekspozytory nie są "jednorazowe" lecz są wykorzystywane przez Spółkę w dłuższym okresie czasu. Punkty sprzedaży korzystają z ekspozytorów nieodpłatnie. Spółka nie przenosi własności ekspozytorów na punkty sprzedaży, gdyż pozostaje ich właścicielem. Spółka przenosi ekspozytory z jednego do drugiego punktu sprzedaży według własnego uznania. Spółka prowadzi stosowną ewidencję ekspozytorów (m.in. z podziałem na regiony, w których umieszczone są ekspozytory). Zasady korzystania z ekspozytorów Spółka określiła w stosownym regulaminie. Regulamin akceptowany jest przez punkty sprzedaży przed rozpoczęciem korzystania z ekspozytorów. W związku z nabyciem ekspozytorów Spółka odlicza wykazany na fakturach zakupu podatek naliczony VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne przekazanie ekspozytorów do czasowego korzystania przez punkty sprzedaży podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie ekspozytorów do czasowego korzystania przez punkty sprzedaży nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, gdyż stanowi nieodpłatne świadczenie usług związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą.

Zgodnie z przepisami art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi ogólne reguła wyrażona w przepisach art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez odpłatną dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Ponadto, przez odpłatną dostawę towarów rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

Na co wskazuje regulacja art. 7 ust. 1 ww. ustawy, odpłatna dostawa towarów dochodzi do skutku, kiedy przeniesione zostaje prawo do rozporządzania towarami jak właściciel, tj. odbiorca towarów uzyskał możliwość co najmniej ekonomicznego rozporządzania towarem. W sytuacji udostępnienia ekspozytorów przez Spółkę punktom sprzedaży, na odbiorców nie przechodzi władztwo nad ekspozytorami. Spółka pozostaje właścicielem ekspozytorów, a regulamin określa sposób wykorzystania ekspozytorów przez punkty sprzedaży. W konsekwencji, nie dochodzi do dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ani ust. 2 ustawy o VAT.

Na mocy postanowień art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 stanowi natomiast świadczenie usług.

Ponadto, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Wobec braku przeniesienia władztwa nad ekspozytorami (rzeczami) przez Spółkę na punkty sprzedaży, ich udostępnienie przez Spółkę nie należy kwalifikować na gruncie przepisów o VAT jako dostawę towarów. Zważywszy nieodpłatny charakter omawianego świadczenia oraz przepisy art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, ponieważ świadczenie to następuje do celów prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, czynność ta nie będzie stanowiła świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, a zatem nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT. W analizowanej sytuacji Spółka nie ma wątpliwości, że podejmowane działania służą zwiększeniu sprzedaży wyrobów Spółki, czyli odnoszą bezpośredni skutek na jej działalność.

Wnioskodawca wskazał, że prezentowane stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji wydanej w dniu 2 września 2011 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, Nr IPPP1-443-979/11-4/EK. W piśmie tym Dyrektor przychylił się do stanowiska uznając prawidłowość twierdzenia, że "dla oceny czy mamy do czynienia z nieodpłatną usługą w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy o VAT kluczową kwestią jest zweryfikowanie czy świadczenie jest związane z działalnością gospodarczą podatnika. W przypadku N. związek pomiędzy wydawanymi towarami a prowadzonym przedsiębiorstwem jest bezsprzeczny. Czasowe przekazanie towarów kontrahentom ma na celu zwiększenie sprzedaży opodatkowanej spółki, gdyż przekazywane towary wykorzystywane są wyłącznie w celu eksponowania, przechowywania i przygotowania do sprzedaży towarów produkowanych przez spółkę."

Zważywszy na powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie, że przedstawione w stanie faktycznym działanie polegające na nieodpłatnym udostępnianiu punktom sprzedaży ekspozytorów, jako związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, nie stanowi świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, a w konsekwencji nie podlega ono opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez pojęcie "dostawy towarów", należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Interpretując zawarty ww. artykule zwrot "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" należy podkreślić, iż jest to czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawo własności". Istotny jest przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie prawny transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel.

Przez świadczenie usług natomiast rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie nie będące dostawą towarów. Z powyższego jednoznacznie wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

W myśl art. 7 ust. 3 cyt. ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Zatem, opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania je za prezenty o małej wartości lub próbki. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy pod warunkiem dodatkowo przysługiwania prawa do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Zatem opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów. Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia zastosowanie fikcji prawnej i objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony Wnioskodawca nie powinien opodatkowywać takiego nieodpłatnego świadczenia usług.

Zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Ponadto wskazać należy, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Konsekwentnie, czytając powyższy przepis a contrario, należy uznać, iż zgodnie z jego gramatyczną wykładnią nieodpłatne świadczenie usług na cele działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług nie podlega opodatkowaniu VAT.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest producentem wyrobów alkoholowych i zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Spółka dokonuje szeregu czynności mających na celu zwiększenie sprzedaży jej wyrobów. Podjęte działania mieszczą się w obszarze dopuszczonym przez przepisy ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. W szczególności, w ramach procesów sprzedażowych Spółka nieodpłatnie udostępnia ekspozytory punktom sprzedaży (sklepom, hurtowniom). Ekspozytory wykonane są z metalu lub plexi, w połączeniu z elementami papierowymi. Ekspozytory służą dodatkowej ekspozycji produktów Spółki w punktach sprzedaży, przez co wpływają na zwiększenie sprzedaży produktów Spółki. Ekspozytory nie są "jednorazowe" lecz są wykorzystywane przez Spółkę w dłuższym okresie czasu. Punkty sprzedaży korzystają z ekspozytorów nieodpłatnie. Spółka nie przenosi własności ekspozytorów na punkty sprzedaży, gdyż pozostaje ich właścicielem. Spółka przenosi ekspozytory z jednego do drugiego punktu sprzedaży według własnego uznania. Spółka prowadzi stosowną ewidencję ekspozytorów (m.in. z podziałem na regiony, w których umieszczone są ekspozytory). Zasady korzystania z ekspozytorów Spółka określiła w stosownym regulaminie. Regulamin akceptowany jest przez punkty sprzedaży przed rozpoczęciem korzystania z ekspozytorów. W związku z nabyciem ekspozytorów Spółka odlicza wykazany na fakturach zakupu podatek naliczony VAT.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie towarów stanowi dostawę tylko wtedy, gdy powoduje przeniesienie prawa do rozporządzania wydanymi towarami jak właściciel. Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Spółka nieodpłatnie udostępnia ekspozytory punktom sprzedaży (sklepom, hurtowniom), nie przenosi własności ekspozytorów na te punkty sprzedaży, Wnioskodawca pozostaje ich właścicielem. Zasady korzystania z ekspozytorów Spółka określiła w stosownym regulaminie. Zatem nie można w analizowanej sprawie mówić o przeniesieniu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, a tym samym o dostawie tych towarów. W konsekwencji czynność nieodpłatnego udostępniania punktom sprzedaży ekspozytorów, wpływających na zwiększenie sprzedaży produktów Spółki, nie stanowi dostawy, o której mowa w art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Odnosząc opis stanu faktycznego do treści art. 8 ust. 2 ustawy, należy zauważyć, że w analizowanej sprawie nieodpłatne udostępnianie ekspozytorów, wpływających na zwiększenie sprzedaży produktów Spółki, wpisuje się w czynność wymienioną w pkt 1 ww. przepisu stanowi bowiem w istocie użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika. Jednakże jak wynika z treści art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, aby użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług muszą zostać łącznie spełnione dwie przesłanki, a mianowicie użycie tych towarów powinno nastąpić do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), a podatnikowi przysługiwać musiało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów.

Nieodpłatne przekazanie wymienionych we wniosku ekspozytorów Spółki będzie miało związek z prowadzoną działalnością, bowiem jak wynika z wniosku, przekazanie przez Wnioskodawcę nieodpłatnie ekspozytorów ma na celu zwiększenie sprzedaży produktów Spółki. Uwzględniając powyższe, należy stwierdzić, że wymienione czynności nie będą także stanowić usług podlegających opodatkowaniu.

Reasumując, nieodpłatne udostępnianie punktom sprzedaży ekspozytorów, wpływających na zwiększenie sprzedaży produktów Spółki nie będzie stanowić odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 lub ust. 2 ustawy. W konsekwencji, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.