IPTPP2/443-1017/12-4/JN - Prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktury wystawionej przez spółkę energetyczną.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2012 r. (data wpływu 7 grudnia 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 lutego 2013 r. (data wpływu 18 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktury wystawionej przez spółkę energetyczną - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktury wystawionej przez spółkę energetyczną.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 lutego 2013 r. o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka Akcyjna (dalej Wnioskodawca) zawarła dnia 14 marca 2012 r. umowę zamiany urządzeń elektroenergetycznych w celu zamiany urządzeń elektroenergetycznych, które wchodziły w skład przebudowanej części sieci elektroenergetycznej (wysokiego napięcia) stanowiącej własność przedsiębiorstwa energetycznego na urządzenia elektroenergetyczne, wchodzące w skład odcinka sieci elektroenergetycznej, który został przebudowany przez Wnioskodawcę.

Na mocy umowy przedsiębiorstwo energetyczne przeniosło na Wnioskodawcę własność zdemontowanej linii o wartości 3.020.080 zł netto, natomiast Wnioskodawca przeniósł na przedsiębiorstwo energetyczne własność linii kablowej wysokiego napięcia wraz z osprzętem, o wartości 3.397.200 zł netto oraz słupy linii napowietrznej o wartości 377.900 zł netto. Spółka energetyczna wystawiła Wnioskodawcy fakturę dokumentującą dostawę na kwotę 3.020.080 zł netto oraz 694.618,40 zł kwoty VAT.

Zgodnie z uzyskaną przez Wnioskodawcę opinią z dnia 8 czerwca 2012 r. wydaną przez Urząd Statystyczny, który jest ośrodkiem koordynującym zasady zaliczania towarów i usług do poszczególnych grupowań - zdemontowane sieci elektroenergetyczne, jeżeli zdecydowanie nie nadają się do użytku, ze względu na złamanie, rozcięcie, zniszczenie lub z innych powodów ale nadają się do dalszego przetworzenia, mieszczą się w zakresie grupowania PKWiU 38.11.58,0 "Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal". Z taką sytuacją Wnioskodawca ma do czynienia w analizowanym przypadku co zostało potwierdzone zapisami zawartymi w Protokole Likwidacyjnym z dnia 21 sierpnia 2012 r.

W piśmie z dnia 13 lutego 2013 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Kontrahent dokonujący dostawy przedmiotowych towarów na rzecz Wnioskodawcy jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. Nr 177/2011, poz. 1054), niekorzystającym ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 cytowanej ustawy.

Według kontrahenta dokonującego dostawy przedmiotowych towarów, dostawa ta nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy i obciążył on transakcję podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej. Kontrahent ten przedstawił w tym zakresie następujący stan faktyczny:

* linia energetyczna została wybudowana przed wejściem w życie przepisów o podatku od towarów i usług, czyli przed 5 lipca 1993 r. Nakłady na budowę sieci były ewidencjonowane od 1978 r. Według oświadczenia Sprzedawcy - nakłady poniesione na budowę sieci nie zawierały VAT,

* w roku 2007 linia ta stała się przedmiotem aportu do obecnej Spółki (Dostawcy towarów do Wnioskodawcy),

* w trakcie ostatnich 34 lat na linię ponoszone były nakłady związane z jej rozbudową, koszty bieżącego utrzymania i konserwacji. Sprzedawca stwierdził, że nie posiada wystarczającej dokumentacji do oceny sytuacji, czy podatek naliczony nie został odliczony,

* w chwili dokonania dostawy, "jej przedmiotem były urządzenia elektroenergetyczne, wchodzące w skład sieci elektroenergetycznej przebudowanej. Były to jednak urządzenia sprawne".

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że towary nabyte przez Wnioskodawcę mają związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez spółkę energetyczną w kwocie 694.618,40 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez spółkę energetyczną w kwocie 694.618,40 zł. Wynika to z brzmienia art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym "nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy: transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku".

W ocenie Wnioskodawcy opisana transakcja albo nie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, albo jest zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. W obu tych przypadkach znajdzie zastosowanie cytowany art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, który pozbawia Zainteresowanego prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przypadku, gdy spółce energetycznej przysługiwało prawo do odliczenia podatku w momencie zakupu sprzedawanych towarów, zastosowanie znajdą zasady określone w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, zgodnie z którym - w przypadku dostawy towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy, jeśli dostawcą jest podatnik nie korzystający ze zwolnienia - podatek od towarów i usług zawsze rozlicza nabywca. Należy przy tym zaznaczyć, że ustawodawca nie pozostawił podatnikom prawa wyboru, czy sprzedaż złomu rozliczyć na zasadach ogólnych, czy też jako "odwrotne obciążenie". Jedynym możliwym, przewidzianym tym przepisem sposobem rozliczenia podatku, przy zaistnieniu określonego w nim stanu faktycznego, jest opodatkowanie u nabywcy. Natomiast sprzedawca, zgodnie z zasadami zawartymi w art. 17 ust. 2 ustawy - nie rozlicza podatku.

W załączniku nr 11 do ustawy, w którym zawarto wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 - w pozycji 6 znajdują się właśnie "Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal" - PKWiU 38.11.58.0.

Natomiast w sytuacji, gdy spółce energetycznej nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku w momencie zakupu sprzedawanych towarów - transakcja objęta jest zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, czyli dotyczącym towarów używanych przez sprzedawcę, przez co najmniej 6 miesięcy, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jedynie w takim przypadku, cytowany art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy nie miałby zastosowania. Zwolnienie transakcji z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy miałoby miejsce wówczas, gdyby w momencie nabywania towarów objętych przedmiotową dostawą przez spółkę energetyczną, zaistniały okoliczności powodujące brak prawa do odliczenia podatku od towarów i usług.

Oba przypadki prowadzą jednak do takiej samej konkluzji, że Wnioskodawcy na mocy art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy - nie przysługuje, prawo do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturze przedsiębiorstwa energetycznego, gdyż niezasadne jest wykazywanie w analizowanej fakturze kwoty VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, że z uwagi na fakt, iż opisany we wniosku stan faktyczny dotyczy 2012 r., oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy dokonano w oparciu o przepisy prawa podatkowego obowiązujące w 2012 r.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu:

W myśl art. 86 ust. 10 pkt 2 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 4 - w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym u nabywcy lub usługobiorcy odpowiednio od świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest usługobiorca, od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca.

Jak wynika z powyższego, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji, gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ustawodawca stworzył podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Na mocy art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne, w przypadku gdy wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zawarł dnia 14 marca 2012 r. umowę zamiany urządzeń elektroenergetycznych w celu zamiany urządzeń elektroenergetycznych, które wchodziły w skład przebudowanej części sieci elektroenergetycznej (wysokiego napięcia) stanowiącej własność przedsiębiorstwa energetycznego na urządzenia elektroenergetyczne, wchodzące w skład odcinka sieci elektroenergetycznej, który został przebudowany przez Wnioskodawcę.

Na mocy umowy przedsiębiorstwo energetyczne przeniosło na Wnioskodawcę własność zdemontowanej linii, natomiast Wnioskodawca przeniósł na przedsiębiorstwo energetyczne własność linii kablowej wysokiego napięcia wraz z osprzętem oraz słupy linii napowietrznej. Spółka energetyczna wystawiła Wnioskodawcy fakturę dokumentującą dostawę na kwotę 3.020.080 zł netto oraz 694.618,40 zł kwoty VAT.

Zgodnie z uzyskaną przez Wnioskodawcę opinią z dnia 8 czerwca 2012 r. wydaną przez Urząd Statystyczny, który jest ośrodkiem koordynującym zasady zaliczania towarów i usług do poszczególnych grupowań - zdemontowane sieci elektroenergetyczne, jeżeli zdecydowanie nie nadają się do użytku, ze względu na złamanie, rozcięcie, zniszczenie lub z innych powodów ale nadają się do dalszego przetworzenia, mieszczą się w zakresie grupowania PKWiU 38.11.58,0 "Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal". Z taką sytuacją Wnioskodawca ma do czynienia w analizowanym przypadku co zostało potwierdzone zapisami zawartymi w Protokole Likwidacyjnym z dnia 21 sierpnia 2012 r.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że kontrahent dokonujący dostawy przedmiotowych towarów na rzecz Wnioskodawcy jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, niekorzystającym ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 cytowanej ustawy. Według kontrahenta dokonującego dostawy przedmiotowych towarów, dostawa ta nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy i obciążył on transakcję podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że towary nabyte przez Wnioskodawcę mają związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Zatem ustawa definiuje podatnika jako każdy podmiot, niezależnie od jego formy organizacyjno-prawnej, który samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą, bez względu na cel oraz rezultat takiej działalności. Powyższa definicja ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnika tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

Z kolei w myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

W oparciu o przepis art. 17 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1 pkt 7 i 8 stosuje się, jeżeli nabywcą lub usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15.

Powyższe regulacje wprowadzają mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku od towarów i usług na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa złomu.

Mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są cztery warunki:

Jeżeli choćby jeden z wymienionych warunków nie jest spełniony, nabywca złomu nie powinien rozliczać VAT z tytułu dostaw złomu.

Należy zauważyć, że ustawodawca, na potrzeby stosowania ww. art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r., odwołał się do klasyfikacji statystycznych, celem identyfikacji danej czynności.

W załączniku nr 11 do ustawy wymieniono bowiem towary, identyfikując je na podstawie symbolu PKWiU, co oznacza, że w obowiązującym stanie prawnym istotna jest klasyfikacja towaru.

I tak, w załączniku stanowiącym "Wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy" zostały wymienione następujące towary:

* w poz. 1 - PKWiU ex 24.10.14.0 "Granulki i proszek z surówki, surówki zwierciadlistej lub stali - wyłącznie wlewki lub gęsi zwykle ze stali wysokostopowej, otrzymane przez przetopienie i odlanie drobniutkich odpadów lub złomu",

* w poz. 2 - PKWiU ex 24.45.30.0 "Pozostałe metale nieżelazne i wyroby z nich; cermetale; popiół i pozostałości zawierające metale i związki metali - wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych",

* w poz. 3 - PKWiU 38.11.51.0 "Odpady szklane",

* w poz. 4 - PKWiU 38.11.54.0 "Pozostałe odpady gumowe",

* w poz. 5 - PKWiU 38.11.55.0 "Odpady z tworzyw sztucznych",

* w poz. 6 - PKWiU 38.11.58.0 "Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal",

* w poz. 7 - PKWiU 38.12.27 "Odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne,

* w poz. 8 - PKWiU ex 38.32.29.0 "Surowce wtórne z pozostałych metali - wyłącznie odpady i złom".

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z kolei art. 106 ust. 1a ustawy, stanowi, że w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, w fakturze nie wykazuje się danych dotyczących stawki i kwoty podatku.

W myśl art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Stosownie do art. 106 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

Na podstawie powyższej delegacji, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwane dalej rozporządzeniem.

Zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT" - § 4 ust. 1 rozporządzenia.

W myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

W myśl § 5 ust. 15 rozporządzenia, faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub wykonanie usługi, dla których podatnikiem zgodnie z przepisami ustawy jest nabywca towaru lub usługi, zamiast danych dotyczących stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem zawierają:

Jak wskazał Wnioskodawca zdemontowane sieci elektroenergetyczne mieszczą się w zakresie grupowania PKWiU 38.11.58,0 "Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal". Kontrahent dokonujący dostawy przedmiotowych towarów na rzecz Wnioskodawcy jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, niekorzystającym ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy, a dostawa przedmiotowych towarów nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Tym samym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 17 ust. 2 ustawy, Wnioskodawca obowiązany jest do rozliczenia podatku jako osoba nabywająca złom stosując tzw. mechanizm odwrotnego obciążenia.

Mając na uwadze stan faktyczny sprawy oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, iż w sytuacji, gdy sprzedawca przedmiotowych towarów (spółka energetyczna) wystawił dla Wnioskodawcy (nabywcy) fakturę, w której została wykazana kwota podatku według stawki VAT 23%, to w świetle art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy, faktura ta nie stanowi podstawy do obniżenia podatku należnego.

Nie oznacza to jednak, że Wnioskodawca pozbawiony jest prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu dokonania przedmiotowej transakcji. Zainteresowany zobowiązany jest do wystawienia faktury wewnętrznej, na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy, i wykazania podatku należnego z tytułu nabycia sieci elektroenergetycznych. Jednocześnie Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, którą zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. b ustawy stanowić będzie kwota podatku należnego z tytułu dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 podatnikiem jest ich nabywca, czyli Wnioskodawca, o ile nabyte sieci elektroenergetycznych mają związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za nieprawidłowe. Jakkolwiek Zainteresowany wywiódł prawidłowy skutek prawy, to jednakże tut. Organ dokonał rozstrzygnięcia w oparciu o inną podstawę prawną.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna nie wywiera zatem skutku prawnego dla kontrahenta Wnioskodawcy.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto należy podkreślić, iż analiza załączników dołączonych do wniosku o wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem tut. Organ w związku z § 2 i § 5a ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest uprawniony do oceny załączników dołączonych do wniosku, a niniejszą interpretację wydano jedynie w oparciu o stan faktyczny w nim przedstawiony.

Jednocześnie zaznacza się, że od 1 stycznia 2013 r. przepis art. 106 ust. 7 ustawy otrzymał brzmienie: w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, mogą być wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne mogą być również wystawiane dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Ponadto należy wskazać, że od 1 stycznia 2013 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2012 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2012 r. poz. 1428), na mocy którego § 5 ust. 1 otrzymał brzmienie, faktura powinna zawierać:

Z kolei od 1 stycznia 2013 r. § 5 ust. 2 pkt 5 rozporządzenia stanowi, iż faktura powinna zawierać dodatkowo, w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku do wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy "odwrotne obciążenie".

Natomiast od 1 stycznia 2013 r. z § 5 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia wynika, iż faktura nie zawiera w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8 ustawy, jest nabywca towaru lub usługobiorca - danych określonych w ust. 1 pkt 12 - 14.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.