IPTPP2/443-100/12-4/KW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2012 r. (data wpływu 30 stycznia 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 kwietnia 2012 r. (data wpływu 25 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy niezabudowanej nieruchomości gruntowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 stycznia 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy niezabudowanej nieruchomości gruntowej.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 kwietnia 2012 r. poprzez doprecyzowanie zaistniałego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. z siedzibą w... zbyła w drodze umowy sprzedaży C. Sp. z o.o. z siedzibą w... niezabudowaną nieruchomość gruntową. Obie strony umowy są podatnikami podatku VAT. Przedmiotowa nieruchomość składa się zarówno z działek o charakterze przemysłowym jak i z działek o charakterze rolnym, przy czym powierzchnia działki przemysłowej przeznaczonej pod zabudowę stanowi ok. 25% powierzchni całej nieruchomości, zaś pozostałe 75% jej powierzchni to grunty rolne. Nieruchomość nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Działki rolne ujęto są natomiast w studium uwarunkowań zagospodarowania przestrzennego. W stosunku do działki o charakterze przemysłowym obowiązuje z kolei decyzja o warunkach zabudowy. Kontrahent wnioskodawcy C. zamierza wykorzystać zakupioną nieruchomość do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zawierając przedmiotową umowę sprzedaży nieruchomości w formie aktu notarialnego Notariusz pobrał podatek od towarów i usług w wysokości 23% jedynie w części dotyczącej ceny za zakup działek o charakterze przemysłowym przeznaczonych pod zabudowę.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 23 kwietnia 2012 r., stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 11 kwietnia 2012 r., Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny poprzez wskazanie, iż przedmiotowa nieruchomość składa się z 3 działek objętych aktualnie jedną księgą wieczystą nr Sądu Rejonowego w oznaczonych w ewidencji gruntów jako: X o powierzchni 19,87 ha, Y o powierzchni 26,475 ha i nr Z o powierzchni 1,18 ha. W dacie zawierania umowy sprzedaży nieruchomości nie został jeszcze zrealizowany wniosek spółki o odłączenie działki nr Y z księgi wieczystej nr prowadzonej przez Sąd Rejonowy w i dołączenie jej do księgi wieczystej nr tegoż Sądu. Wszystkie działki nie są zabudowane, leżą w bezpośredniej bliskości strefy przemysłowej - po sąsiedzku funkcjonują 3 zakłady ceramiczne oraz 1 produkcji mas ogniotrwałych bądź też wprost do niej przylegają. Decyzją Ministra Gospodarki działka nr Y została włączona w obręb Specjalnej Strefy Ekonomicznej na wniosek nabywcy gruntów.

Ponadto w odpowiedzi na pytanie zawarte w ww. wezwaniu do usunięcia braków formalnych wniosku o treści: "Odrębnie dla każdej z działek gruntu, należy wskazać:

* jeżeli brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, to jakie jest przeznaczenie każdej z poszczególnych działek według ewidencji gruntów i budynków.

* czy dla przedmiotowych działek wydano decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Jeżeli tak, proszę o wskazanie, dla których z przedmiotowych działek wydano decyzję o warunkach zabudowy",

Wnioskodawca wskazał, iż działka nr Z - zgodnie z zaświadczeniem Burmistrza Miasta i Gminy stanowi grunty rolne klasy RIVb - RVI, nie ma dla niej planu zagospodarowania przestrzennego a w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania Miasta i Gminy z 2007 r. (aktualne w dacie sprzedaży) stanowi grunty rolne. Nie wydano dla niej warunków zabudowy, nie włączono do strefy ekonomicznej, wobec czego w istniejącym stanie prawnym w każdym czasie na wniosek inwestora rozszerzający projekt inwestycyjny na zasadzie sąsiedztwa może być zabudowana pod infrastrukturę przemysłową lub inną. Działka nr X w części stanowi grunty orne, w części łąki trwałe, drogi i nieużytki. Nie ma dla niej planu zagospodarowania przestrzennego a w studium uwarunkowań przestrzennych MIG przeznaczono ją pod zalesienie. Działka nie jest objęta warunkami zabudowy, ani nie włączono jej do SSE. Na zasadzie sąsiedztwa może być w każdym czasie zabudowana pod cele inwestycyjne. Działka nr Y w części stanowi grunty orne, w części łąki trwałe i pastwiska trwałe, część to grunty zadrzewione i zakrzewione, rowy i drogi. Działkę tę objęto warunkami zabudowy w ramach postępowania prowadzonego na wniosek nabywcy (decyzja nr Burmistrza Miasta i Gminy) pod budowę zakładu produkcyjnego płytek ceramicznych wraz z bazą magazynową oraz objęto działaniem SSE.

Przedmiotowa nieruchomość infrastrukturalnie w zakresie dróg i rowów odwadniających związana jest bezpośrednio z działkami nr Z i X i będzie oddziaływać bezpośrednio realizowaną inwestycją przemysłową, obecnie prawnie figuruje w jednej księdze wieczystej z pozostałymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca winien odprowadzić podatek od towarów i usług jedynie od dostawy części nieruchomości tj. w części dotyczącej działki przemysłowej przeznaczonej pod zabudowę, czy też winien odprowadzić podatek VAT od dostawy całej nieruchomości, włącznie z działkami o charakterze rolnym.

Zdaniem Wnioskodawcy, winien odprowadzić podatek VAT jedynie w części tj. w zakresie w jakim nieruchomość ta stanowi tereny przemysłowe przeznaczone pod zabudowę.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Za dostawę towarów - na mocy art. 7 ust. 1 ustawy - uważa się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie zaś do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z ust. 2 tegoż artykułu działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika podatku VAT, a czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania w sposób częstotliwy lub polega na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wnioskodawca jest podmiotem - osobą prawną, która jest czynnym podatnikiem podatku VAT prowadzącą działalność gospodarczą. Zatem dostawa przedmiotowej nieruchomości z uwagi na wypełnienie przesłanek podmiotowych (czynny podatnik VAT) oraz przesłanek przedmiotowych (sprzedaż w zakresie działalności gospodarczej) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, objęta jest dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych - tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług. Intencją ustawodawcy jest więc opodatkowanie dostawy zarówno terenów budowlanych (działka zabudowana, działka budowla na, teren zabudowy) jak też przeznaczonych pod zabudowę.

Zdaniem Wnioskodawcy o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego, należy posłużyć się decyzją o warunkach zabudowy lub inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją, sporządzoną na podstawie ustawy o planowaniu przestrzennym.

Mając powyższe na uwadze w opinii Wnioskodawcy dostawa przedmiotowej nieruchomości winna być opodatkowania podatkiem VAT jedynie w zakresie w jakim nie jest objęta zwolnieniem tj. tylko 25% jej powierzchni - w części w jakiej stanowi tereny przemysłowe. Natomiast dostawa tejże nieruchomości w części w jakiej stanowi działki rolne powinna korzystać ze zwolnienia z podatku VAT z uwagi na fakt, iż mieści się w dyspozycji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT - jest terenem niezabudowanym i innym niż teren budowlany lub przeznaczony pod zabudowę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Towarami w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż w obecnym stanie prawnym grunty są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast sprzedaż gruntu stanowi dostawę towarów i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, według stawki określonej w art. 41 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Od zasady opodatkowania dostawy gruntu według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczeniu usług zostały określone, między innymi w art. 43 ust. 1 ustawy.

W myśl przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Wyżej wymieniony art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy przewiduje zwolnienie od podatku dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Z przytoczonego wyżej przepisu jednoznacznie wynika, że kluczowym elementem pozwalającym stwierdzić, czy dostawa nieruchomości niezabudowanych może skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT jest określenie przeznaczenia gruntu. Powołany przepis wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 9, posługuje się kryterium przeznaczenia terenu. Jednakże na gruncie przepisów podatkowych brak jest definicji gruntu przeznaczonego pod zabudowę.

Celem określenia, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy odwołać się do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Dla prawidłowego określenia przeznaczenia terenów istotne znaczenie odgrywa miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w art. 4 ww. ustawy. Stosownie do treści art. 4 ust. 1 tej ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (art. 4 ust. 2 cyt. ustawy).

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego należy posłużyć się inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ww. ustawy o planowaniu przestrzennym, tj. w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

W przypadku natomiast braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, dla sklasyfikowania gruntów wiążące są zapisy w ewidencji gruntów i budynków. Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287 z późn. zm.), podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki publicznej, gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw rolnych stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków. Ewidencja gruntów i budynków jest urzędowym zbiorem informacji faktycznych. Wynikające z niej zapisy są odzwierciedleniem (potwierdzeniem) stanu faktycznego i prawnego na dzień dokonania wpisu.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca zbył w drodze umowy sprzedaży niezabudowaną nieruchomość gruntową. Przedmiotowa nieruchomość składa się zarówno z działek o charakterze przemysłowym jak i z działek o charakterze rolnym. Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotowa nieruchomość składa się z 3 działek objętych aktualnie jedną księgą wieczystą oznaczonych w ewidencji gruntów jako: X o powierzchni 19,87 ha, Y o powierzchni 26,475 ha i nr Z o powierzchni 1,18 ha. W odpowiedzi na zadane przez tut. Organ pytanie odnośnie przeznaczenia poszczególnych działek według ewidencji gruntów i budynków oraz wydania dla nich decyzji o warunkach zabudowy, Zainteresowany wskazał, iż działka nr Z - zgodnie z zaświadczeniem Burmistrza Miasta i Gminy stanowi grunty rolne klasy RIVb - RVI, nie ma dla niej planu zagospodarowania przestrzennego a w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania (aktualne w dacie sprzedaży) stanowi grunty rolne. Nie wydano dla niej warunków zabudowy, nie włączono do strefy ekonomicznej, wobec czego w istniejącym stanie prawnym w każdym czasie na wniosek inwestora rozszerzający projekt inwestycyjny na zasadzie sąsiedztwa może być zabudowana pod infrastrukturę przemysłową lub inną. Działka nr X w części stanowi grunty orne, w części łąki trwałe, drogi i nieużytki. Nie ma dla niej planu zagospodarowania przestrzennego a w studium uwarunkowań przestrzennych przeznaczono ją pod zalesienie. Działka nie jest objęta warunkami zabudowy, ani nie włączono jej do strefy ekonomicznej. Na zasadzie sąsiedztwa może być w każdym czasie zabudowana pod cele inwestycyjne. Działka nr Y w części stanowi grunty orne, w części łąki trwałe i pastwiska trwałe, część to grunty zadrzewione i zakrzewione, rowy i drogi. Działkę tę objęto warunkami zabudowy w ramach postępowania prowadzonego na wniosek nabywcy pod budowę zakładu produkcyjnego płytek ceramicznych wraz z bazą magazynową oraz objęto działaniem strefy ekonomicznej.

Przedmiotowa nieruchomość infrastrukturalnie w zakresie dróg i rowów odwadniających związana jest bezpośrednio z działkami nr Z i X i będzie oddziaływać bezpośrednio realizowaną inwestycją przemysłową, obecnie prawnie figuruje w jednej księdze wieczystej z pozostałymi.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii opodatkowania dostawy przedmiotowej nieruchomości.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż skoro dla działek gruntów o numerach Z i X brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i nie zostały one objęte decyzją o warunkach zabudowy oraz o ile wskazane przez Wnioskodawcę przeznaczenie gruntów odzwierciedla jednoznacznie zapisy w ewidencji gruntów i budynków, a mianowicie są to odpowiednio: grunty rolne klasy RIVb - RVI oraz grunty orne, łąki trwałe, drogi i nieużytki, to dostawa tych działek korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Natomiast w przypadku działki nr Y, która objęta została warunkami zabudowy - dostawa ww. działki podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według podstawowej stawki podatku.

Reasumując, Wnioskodawca dokonując dostawy przedmiotowej nieruchomości gruntowej, winien opodatkować podatkiem VAT dostawę tej części nieruchomości tj. działki nr Y, która została przeznaczona pod zabudowę, natomiast dostawa pozostałej części nieruchomości - działki o numerach Z i X, które stanowią tereny niezabudowane inne niż tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę, podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Wobec powyższego, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, iż dostawa przedmiotowej nieruchomości winna być opodatkowana podatkiem VAT jedynie w zakresie w jakim nie jest objęta zwolnieniem tj. tylko 25% jej powierzchni - w części w jakiej stanowi tereny przemysłowe, należy uznać za nieprawidłowe. Nadmienić należy, iż jakkolwiek Wnioskodawca wywodzi prawidłowy skutek prawny, że dostawa przedmiotowej nieruchomości winna być opodatkowana podatkiem VAT jedynie w zakresie w jakim nie jest objęta zwolnieniem, to nie sposób się zgodzić ze stanowiskiem Zainteresowanego, że tereny przemysłowe, które powinny zostać opodatkowane podatkiem od towarów i usług stanowią 25% powierzchni przedmiotowej nieruchomości gruntowej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.