IPTPP1/443-960/12-13/MW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2012 r. (data wpływu 14 grudnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 lutego 2013 r. (data wpływu 25 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku naliczania podatku należnego z tytułu wykorzystania wydatków na halę sportową, otwarte kąpielisko związanych z ich nieodpłatnym udostępnianiem - jest prawidłowe.

W dniu 14 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami na halę sportową stadion miejski, krytą pływalnię, otwarte kąpielisko oraz budynki administracyjne,

* braku obowiązku naliczania podatku należnego.

Wniosek został uzupełniony w dniu 22 lutego 2013 r. (data wpływu 25 lutego 2013 r.) w zakresie doprecyzowania przedmiotu wniosku, zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz o opłatę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe

Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji (dalej: MOSiR lub Wnioskodawca) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca jest jednostką budżetową Gminy. Działalność statutowa Wnioskodawcy obejmuje upowszechnianie kultury fizycznej wśród mieszkańców miasta oraz utrzymywania obiektów oraz urządzeń sportowo-rekreacyjnych powierzonych MOSiR przez burmistrza miasta.

Obiektami powierzonymi MOSiR na prowadzenie działalności statutowej są w szczególności: (a) hala sportowa (dalej: hala sportowa), (b) stadion miejski wraz z budynkami administracyjnymi, (c) kryta pływalnia, (d) otwarte kąpielisko (dalej: kąpielisko) wraz z budynkiem administracyjnym (wszystkie obiekty zwane dalej łącznie jako: obiekty sportowe. W budynku administracyjnym na kąpielisku znajdowały się biura Wnioskodawcy w latach 2008-2010 (od końca 2010 r. pomieszczenia biurowe MOSiR znajdują się na stadionie miejskim).

Wnioskodawca ponosi (i będzie ponosić) bieżące wydatki na utrzymanie obiektów sportowych oraz w przypadku wybranych obiektów, wydatki inwestycyjne na ich modernizację. Ponadto, Wnioskodawca czerpie przychody we własnym imieniu i na własną rzecz z tytułu odpłatnego udostępniania obiektów sportowych, dzierżawy pomieszczeń użytkowych bądź całych obiektów oraz wynajmu powierzchni reklamowych w obiektach sportowych i wokół nich.

Hala sportowa

Wnioskodawca ponosi (i będzie ponosić) bieżące wydatki na utrzymanie hali sportowej, w tym na materiały podstawowe związane z utrzymaniem hali takie jak środki czystości, media niezbędne do funkcjonowania obiektu (woda, ścieki, prąd) oraz usługi związane z funkcjonowanie obiektu (np. usługi porządkowe, wywozu odpadów, remontowe, przeglądów technicznych).

Ponadto, Wnioskodawca poniósł również wydatki inwestycyjne, związane z modernizacją hali sportowej. W ramach przedmiotowych wydatków, w 2008 r. Wnioskodawca nabył towary i usługi związane z gruntownym remontem nawierzchni hali sportowej, w tym sporządzenie dokumentacji projektowej, wykonanie prac budowalnych, sprawowaniem nadzoru nad pracami, zakupem materiałów oraz wydatki na wymianę okien w hali. Wartość wskazanej inwestycji przekraczała 15 tys. PLN netto. Ponoszone w tym zakresie wydatki są zasadniczo udokumentowane wystawionymi na MOSiR przez dostawcóww.ykonawców fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT.

Wnioskodawca wynajmował/wynajmuje halę sportową na godziny na rzecz szkół i innych zainteresowanych - osób fizycznych bądź przedsiębiorstw - celem organizacji przez zainteresowanych meczy, zajęć wychowania fizycznego, zajęć fitness itp. Ponadto, Wnioskodawca wynajmował/wynajmuje powierzchnie reklamowe na sali sportowej i wokół obiektu hali. Z tego tytułu Wnioskodawca rozlicza VAT należny, ujmuje sprzedaż w rejestrach sprzedaży i miesięcznych deklaracjach VAT. Odpłatny najem hali sportowej na rzecz szkoły Wnioskodawca traktuje jako usługę zwolnioną z opodatkowania VAT. Odpłatny najem hali na godziny na rzecz pozostałych zainteresowanych - osób fizycznych i przedsiębiorstw oraz wynajem powierzchni reklamowych Wnioskodawca opodatkowuje podstawową stawką VAT.

Ponadto Wnioskodawca udostępnia halę sportową nieodpłatnie na rzecz lokalnych stowarzyszeń - klubów sportowych, celem prowadzenia zajęć sportowych przez te stowarzyszenia na własną rzecz. Okazjonalnie Wnioskodawca organizuje na hali sportowej również nieodpłatne imprezy sportowe dla szkół bądź lokalnej społeczności. Wnioskodawca traktuje tą działalność jako zdarzenia/działalność pozostającą poza zakresem opodatkowania VAT.

Nabywane towary i usługi na rzecz hali sportowej służą/ będą służyć Wnioskodawcy zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, czynności zwolnionych z opodatkowania VAT oraz czynności niepodlegających podatkowi VAT. Wnioskodawca nie ma możliwości bezpośredniego przyporządkowania poniesionych wydatków do poszczególnych rodzajów działalności prowadzonej w tym obiekcie. Wnioskodawca nie zamierza zmieniać sposobu wykorzystania hali sportowej w przyszłości.

W odniesieniu do wydatków bieżących na utrzymanie hali sportowej Wnioskodawca nie ma/nie będzie miał obiektywnej możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

W odniesieniu do wydatków inwestycyjnych na halę sportową Wnioskodawca nie ma/nie będzie miał obiektywnej możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Kąpielisko

Wnioskodawca ponosi (i będzie ponosić) bieżące wydatki na utrzymanie kąpieliska, w tym na media niezbędne do funkcjonowania obiektu (woda, ścieki, prąd) oraz usługi związane z funkcjonowanie obiektu (usługi porządkowe, wywozu odpadów, remontowe). Ponoszone w tym zakresie wydatki są zasadniczo udokumentowane wystawionymi na MOSiR przez dostawcóww.ykonawców fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT. Wnioskodawca nie ponosił wydatków modernizacyjnych w odniesieniu do kąpieliska.

Wnioskodawca udostępniał/udostępnia kąpielisko na cele organizacji imprez rekreacyjnych. W rzeczywistości, najem miał/ma charakter sporadyczny. Niemniej, Wnioskodawca dąży do odpłatnego udostępniania kąpieliska, celem uzyskania przychodów na pokrycie co najmniej części wydatków ponoszonych na jego utrzymanie. Z tego tytułu Wnioskodawca rozliczał VAT należny, ujmował sprzedaż w rejestrach sprzedaży i miesięcznych deklaracjach VAT. Odpłatny najem kąpieliska Wnioskodawca opodatkowywał podstawową stawką VAT.

Wnioskodawca udostępniał/udostępnia kąpielisko nieodpłatnie na rzecz lokalnej społeczności. Wnioskodawca traktuje tą działalność jako zdarzenia/działalność pozostającą poza zakresem opodatkowania VAT.

Nabywane towary i usługi na rzecz otwartego kąpieliska służą/będą służyć Wnioskodawcy zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz czynności niepodlegających podatkowi VAT. Wnioskodawca nie ma możliwości bezpośredniego przyporządkowania poniesionych wydatków do poszczególnych rodzajów działalności prowadzonej w tym obiekcie. Wnioskodawca nie zamierza zmieniać sposobu wykorzystania otwartego kąpieliska w przyszłości.

W odniesieniu do wydatków bieżących na utrzymanie otwartego kąpieliska Wnioskodawca nie ma/nie będzie miał obiektywnej możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

W odniesieniu do wydatków inwestycyjnych na otwarte kąpielisko Wnioskodawca nie będzie miał obiektywnej możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. Wnioskodawca planuje w przyszłości ponosić wydatki inwestycyjne na otwarte kąpielisko.

Budynki administracyjne (na kąpielisku i stadionie miejskim).

Wnioskodawca ponosi (i będzie ponosić) bieżące wydatki na utrzymanie budynków administracyjnych, w tym na media niezbędne do funkcjonowania obiektu (woda, ścieki, prąd) oraz usługi związane z funkcjonowanie obiektu (wywozu odpadów, remontowe). Ponoszone w tym zakresie wydatki są zasadniczo udokumentowane wystawionymi na MOSiR przez dostawcóww.ykonawców fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT. Wnioskodawca nie ponosi wydatków modernizacyjnych w odniesieniu do budynków administracyjnych.

W budynkach administracyjnych Wnioskodawcy znajdują się biura, w których pracują na co dzień pracownicy merytoryczni Wnioskodawcy. Pracownicy zajmują się prowadzeniem i rozliczaniem całej działalności MOSiR, na wszystkich obiektach sportowych, w zakresie opisanym powyżej.

Nabywane towary i usługi na rzecz budynków administracyjnych służą/ będą służyć Wnioskodawcy zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, czynności zwolnionych z opodatkowania VAT oraz czynności niepodlegających podatkowi VAT. Wnioskodawca nie ma możliwości bezpośredniego przyporządkowania poniesionych wydatków do poszczególnych rodzajów działalności prowadzonej w tych obiektach. Wnioskodawca nie zamierza zmieniać sposobu wykorzystywania budynków administracyjnych w przyszłości.

W odniesieniu do wydatków bieżących na utrzymanie budynków administracyjnych Wnioskodawca nie ma/nie będzie miał obiektywnej możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

W odniesieniu do wydatków inwestycyjnych na budynki administracyjne Wnioskodawca nie ma/nie będzie miał obiektywnej możliwości odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. Wnioskodawca ponosił i planuje w przyszłości ponosić wydatki inwestycyjne na budynki administracyjne.

MOSiR posiada regulaminy funkcjonowania obiektów sportowych, które określą podstawowe zasady użytkowania obiektów, w tym zasady bezpieczeństwa. Regulaminy nie obejmują kwestii podziału czasu odpłatnego i nieodpłatnego użytkowania obiektów. Wynika to przede wszystkim z ich elastycznego udostępniania na rzecz zainteresowanych oraz rynkowych uwarunkowań zróżnicowanego popytu na ich użytkowanie (zarówno odpłatnego, jak i nieodpłatnego).

Wnioskodawca pragnie przy tym zaznaczyć, iż brak jest możliwości wyznaczania określonych godzin/dni tygodnia, w których obiekty sportowe są /będą przeznaczona wyłącznie do odpłatnego oraz odpowiednio nieodpłatnego korzystania. W praktyce nie da się bowiem takiego podziału przewidzieć.

W konsekwencji powyższego, zasadniczo wszystkie wydatki ponoszone na bieżące utrzymanie, a w przypadku wybranych obiektów, również wydatki inwestycyjne na modernizację i rozbudowę obiektów (hali sportowej i krytej pływalni), były/są związane zarówno z działalnością Wnioskodawcy opodatkowaną odpowiednią stawką VAT, działalnością zwolnioną z opodatkowania VAT i działalnością w ogóle niepodlegającą opodatkowaniu VAT.

Przy tym, Wnioskodawca nie był/nie jest w stanie przypisać ponoszonych wydatków z tego tytułu do poszczególnych czynności wykonywanych w obiektach sportowych (tekst jedn.: opodatkowanych odpowiednią stawką VAT, zwolnionych z opodatkowania VAT i w ogóle niepodlegających opodatkowaniu VAT).

W konsekwencji, przedmiotem wniosku są następujące wydatki inwestycyjne i bieżące na obiekty sportowe:

* wydatki Wnioskodawcy na halę sportową w latach 2008-2012 oraz latach przyszłych,

* wydatki Wnioskodawcy na stadion miejski w latach 2008-2010 (do momentu jego gruntownej modernizacji przez Gminę),

* wydatki Wnioskodawcy na krytą pływalnię w latach 2008-kwiecień 2011,

* wydatki Wnioskodawcy na otwarte kąpielisko w latach 2008-2012 oraz latach przyszłych,

* wydatki Wnioskodawcy na budynki administracyjne - w latach 2008-2010 i na stadionie miejskim od końca 2010 r. do chwili obecnej i w przyszłości.

Wnioskodawca dokona odliczenia VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych i bieżących na funkcjonowanie ww. obiektów sportowych poniesionych w 2008 r. do końca grudnia 2012 r., zgodnie z przedstawionym stanowiskiem Wnioskodawcy (w oparciu o współczynnik VAT), w drodze korekt deklaracji VAT-7 za okres od stycznia do grudnia 2008 r. Tym samym, MOSiR dokona odliczenia VAT od wydatków poniesionych w 2008 r. poprzez korekty deklaracji VAT-7 za 2008 r. nie później niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do odliczenia VAT, na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy o VAT.

Faktury VAT dokumentujące poniesione/ponoszone wydatki inwestycyjne oraz wydatki bieżące na wszystkie obiekty objęte wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej są/będą wystawiane na Wnioskodawcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

(we wniosku pytanie nr 4) Czy z tytułu wykorzystania wydatków inwestycyjnych i bieżących na obiekty sportowe w pewnej części także do czynności związanych z ich nieodpłatnym udostępnianiem na rzecz lokalnej społeczności i stowarzyszeń Wnioskodawca jest zobowiązany do naliczania podatku należnego.

Zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu wykorzystania wydatków inwestycyjnych i bieżących na obiekty sportowe w pewnej części także do czynności związanych z ich nieodpłatnym udostępnianiem na rzecz lokalnej społeczności i stowarzyszeń, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do naliczania podatku należnego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają:

Przy pomocy powyższych przepisów ustawodawca w sposób precyzyjny ustalił, jakie czynności podlegają opodatkowaniu VAT. Tak więc opodatkowanie konkretnej czynności możliwe jest wyłącznie w przypadku uznania jej za czynność podlegającą VAT, wymienioną w katalogu art. 5 ustawy o VAT. Nie jest natomiast możliwe rozszerzenie opodatkowania VAT na inne, niewymienione w ustawie czynności lub zdarzenia.

Ponadto, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy powyższa regulacja nie znajdzie zastosowania w przedmiotowej sytuacji. W związku z wykorzystywaniem wydatków inwestycyjnych i bieżących na obiekty sportowe, tj. zarówno towarów jak i usług nabywanych w związku z ich modernizacją i utrzymaniem, w pewnej części także do tego obszaru działalności Wnioskodawcy, który obejmuje działalność pozostającą, zdaniem MOSiR poza zakresem opodatkowania VAT, niewątpliwie nie dochodzi do przekazania towarów lub ich zużycia na cele osobiste Wnioskodawcy ani jego pracowników, ani też do darowizn.

Dodatkowo, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu wykorzystania wydatków inwestycyjnych i bieżących na obiekty sportowe, tj. zarówno towarów jak i usług nabywanych w związku z ich modernizacją i utrzymaniem, w pewnej części także do obszaru działalności Wnioskodawcy, który obejmuje działalność pozostającą, zdaniem MOSiR poza zakresem opodatkowania VAT, także w oparciu o przepis art. 8 ust. 2 tej ustawy Wnioskodawca nie jest zobowiązany do naliczania podatku należnego.

W szczególności należy podkreślić, iż już sama literalna wykładnia powyższej regulacji eliminuje ewentualne zastosowanie jej pkt 2. Zużycie wydatków inwestycyjnych i bieżących na obiekty sportowe (tekst jedn.: w szczególności wydatków na ich modernizację i utrzymanie), z pewnością nie stanowi nieodpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT. W przypadku tego typu zużyć nie występuje bowiem świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT, tj. w szczególności brak jest jakichkolwiek świadczeń oraz ich odbiorców. W przedmiotowej sytuacji miejsce ma jedynie wykorzystanie określonych towarów i usług do bieżącej działalności Wnioskodawcy, przez jej pracowników, którzy wykonują przy ich pomocy swoje codzienne obowiązki (i którzy bynajmniej nie korzystają z żadnych świadczeń w omawianym zakresie dla celów osobistych). Nie sposób tych zdarzeń postrzegać jako świadczenia usług.

Powyższy wniosek znajduje również potwierdzenie w doktrynie, praktyce organów podatkowych i orzecznictwie. Jak się zgodnie podkreśla, aby było można mówić o świadczeniu usługi w rozumieniu ustawy o VAT, konieczne jest wystąpienie skonkretyzowanego świadczenia oraz jego odbiorcy/konsumenta.

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie przykładowo w VAT Komentarz, 2011, A. Bartosiewicz, R. Kubacki gdzie wskazano, że "Mając na uwadze ogólne reguły konstrukcyjne systemu VAT, a także wnioski sformułowane przez ETS, wskazać należy na jedną istotną cechę usługi jako takiej. Otóż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść (choćby potencjalną). "Elementem koniecznym do uznania, że umowa obejmowała świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy VAT jest wyodrębnienie podmiotu będącego odbiorcą świadczenia" (wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 kwietnia 2009 r., III SA/Wa 154/09, LEX nr 493616). Dopóki nie ma kogoś, kto odnosiłby lub powinien odnosić konkretne (wymierne) korzyści o charakterze majątkowym wiążące się z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą. Nie ma tutaj bowiem żadnej konsumpcji. Skoro świadczenie nie jest konsumowane (przy czym nie chodzi tutaj wyłącznie o finalną konsumpcję), to nie stanowi ono usługi. Musi pozostać poza sferą objętą opodatkowaniem VAT; podatek ten bowiem obciąża konsumpcję. Podobny pogląd wyraził WSA w Białymstoku, który w orzeczeniu z dnia 28 sierpnia 2008 r. (I SA/Bk 254/07, http://orzeczenia.nsa.gov.pl) stwierdził, że w przypadku usługi świadczeniobiorca (konsument) musi odnosić z niego, choćby nawet potencjalną, korzyść, musi wystąpić więc "konsumpcja świadczenia".

Na konieczność istnienia konkretnego odbiorcy przy świadczeniu usług opodatkowanych podatkiem VAT wskazywał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie Apple and Pear Development Council a Commissioners of Customs and Excise (sygn. C-102/86), a także w orzeczeniu w sprawie Tolsma (sygn. C-16/93).

Ponadto, należy również zauważyć, iż powyższy art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, ze względu na jego brzmienie, w ocenie Wnioskodawcy nie może mieć zastosowania w stosunku do tej części wydatków mieszanych, które stanowią nabywane przez Wnioskodawcę usługi, tj. np. wywóz nieczystości, usługi remontowe, porządkowe, ochroniarskie. Przedmiotowa regulacja odnosi się bowiem tylko i wyłącznie do zużycia towarów. Ewentualna próba "rozciągnięcia tego przepisu" na usługi byłaby zatem sprzeczna w szczególności z jego literalną wykładnią, ale także z tzw. zasadą racjonalnego ustawodawcy, który doskonale rozróżnia i odrębnie definiuje pojęcia towarów oraz usług.

Reasumując, ewentualna konieczność naliczania przez Wnioskodawcę VAT należnego mogłaby potencjalnie dotyczyć jedynie częściowego zużycia towarów (zaliczanych do kategorii wydatków mieszanych). Jak jednak Wnioskodawca uzasadnia poniżej, szczegółowa analiza art. 8 ust. 2 ustawy o VAT prowadzi do jednoznacznego wniosku, iż również w tym zakresie Wnioskodawca nie powinien naliczać podatku należnego.

Wnioskodawca pragnie również wskazać, że nawet gdyby hipotetycznie uznać, że we wskazanej sytuacji Wnioskodawca działa w charakterze podatnika VAT, należy podkreślić, że przepis art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT zrównuje zużycie towarów z odpłatnym świadczeniem usług wyłącznie w sytuacji, gdy dane świadczenie jest wykonywane do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W opinii Wnioskodawcy, nawet w ewentualnym przypadku uznania przez organy podatkowe, że MOSiR we wskazanej sytuacji działa w roli podatnika VAT, nieodpłatne użycie towarów byłoby wykonywane w ramach działalności prowadzonej przez MOSiR i w związku z powyższym powyższy przepis i tak nie znalazłby zastosowania.

Stanowisko takie zostało wielokrotnie potwierdzone przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach (zarówno w stanie prawnym obowiązującym do jak i po 31 marca 2011 r.) przykładowo w:

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 23 lutego 2012 r., sygn. IBPP4/443-1680/11/EJ, w której organ podatkowy stwierdził, że "Wobec powyższego, dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują. Zatem, aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, a tym samym za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika. W myśl przytoczonych wyżej przepisów ustawy o samorządzie gminnym zadania własne Wnioskodawcy obejmują między innymi zadania w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz. Również takie zadania będzie wykonywał Z., bowiem uchwała o utworzeniu gminnej jednostki budżetowej pod nazwą "Z" określa, że zadaniem statutowym Zakładu jest prowadzenie gospodarki wodno-ściekowej. Wobec powyższego podejmowane w tym zakresie przez podatnika (Gminę) działania polegające na nieodpłatnym przekazaniu Z. powstałego w ramach realizowanego projektu majątku, a także mienia wytworzonego poza projektem, a które nie zostało jeszcze oddane do użytkowania, jak i środków trwałych, które Gmina już wcześniej wykorzystywała do wykonywania usług wodno-kanalizacyjnych mieszczą się w celu prowadzonej przez podatnika (Gminę) działalności gospodarczej. W kontekście powyższego należy uznać, że nieodpłatne przekazanie majątku Gminy (tekst jedn.: sieci wodno-kanalizacyjnych oraz inwestycji w toku) Z. nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z uwagi na nieodpłatność tej czynności oraz fakt, iż nieodpłatne przekazanie będzie się odbywało w związku z prowadzoną przez Gminę działalnością (wykonywanie zadań publicznych)",

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 31 stycznia 2012 r., sygn. IPTPP4/443-50/11-5/BM, w której organ podatkowy stwierdził, że "Wobec powyższego należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie w administrowanie sieci wodociągowej i kanalizacyjnej Zakładowi Usług Komunalnych nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, z uwagi na nieodpłatność tej czynności",

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 stycznia 2012 r., sygn. ILPP1/443-1300/11-4/BD, w której organ podatkowy stwierdził, że "Nie ma zatem podstaw do opodatkowania usług świadczonych wprawdzie nieodpłatnie, lecz w związku z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. W myśl cytowanych powyżej przepisów o samorządzie gminnym, zadania z zakresu wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, tj. w tym przypadku budowa kanalizacji sanitarnej i wodociągu oraz jej wykorzystanie w celu wykonywania tych zadań, należą do zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego. Oznacza to, że nieodpłatne udostępnienie powyższych budowli w roku 2010 Komunalnemu Zakładowi Budżetowemu, jest czynnością związaną z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a tym samym niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem przedmiotowe budowle były wykorzystywane do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT",

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 marca 2011 r., sygn. ILPP2/443-1968/10-2/MR, w której organ podatkowy wskazał, że "Jak wskazał Wnioskodawca przysługiwało mu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony podczas nabycia towarów i usług, które są związane z zapewnieniem bezpłatnego wstępu na basen uczniom. Mając na uwadze przedstawione wyżej przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że bezpłatne zapewnienie przez MOSiR wstępu na basen uczniom, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi nieodpłatne świadczenie usług. Jednakże w opisanej sytuacji nie jest spełniony drugi warunek, aby ww. czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż w związku z wykonaniem przedmiotowych usług wynikających z zadań statutowych występuje związek z prowadzonym przedsiębiorstwem. W związku z powyższym stwierdzić należy, iż zapewnienie wstępu na basen uczniom jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, tym samym czynność ta nie może być traktowana jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy. W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania ww. przepis ustawy, a czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.",

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 września 2010 r. sygn. ILPP2/443-939/10-3/MN, w której organ podatkowy stwierdził, że "Mając na uwadze fakt, iż sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych urządzeń sportowych, edukacji publicznej oraz szeroko pojętej pomocy społecznej należą do zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego stwierdzić należy, iż nieodpłatne udostępnianie Hali ww. podmiotom jest czynnością związaną z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Tym samym nie ma podstaw do opodatkowania ww. czynności (nieodpłatnego udostępniania Hali) podatkiem od towarów i usług. Mając zatem na uwadze powyższą analizę przepisów, stwierdzić należy, że nieodpłatne udostępnianie Hali szkołom i przedszkolom publicznym (najczęściej funkcjonującym w formie jednostek budżetowych), a także innym jednostkom organizacyjnym określonym przez Gminę - nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług."

Mając na uwadze powyższe argumenty, Wnioskodawca raz jeszcze pragnie podkreślić, iż jego zdaniem nie jest on zobowiązany do naliczania podatku należnego w związku z częściowym wykorzystaniem/zużyciem wydatków w związku w występowaniem po jego stronie zdarzeniami spoza zakresu opodatkowania VAT.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów wydanych w odniesieniu do analogicznego stanu faktycznego, w szczególności w następujących interpretacjach:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 17 sierpnia 2012 r., sygn. ILPP1/443-476/12-3/NS,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 16 sierpnia 2012 r., sygn. IPTPP2/443-448/12-5/JS;

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 sierpnia 2012 r., sygn. ILPP1/443-484/12-3/AWa,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 9 sierpnia 2012 r., sygn. ILPP1/443-470/12-3/AWa,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 9 sierpnia 2012 r" sygn. IPTPP2/443-411/12-4/JN,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 9 sierpnia 2012 r., sygn. IPTPP1/443-386/12-3/RG,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 6 sierpnia 2012 r., sygn. ILPP1/443-438/12-3/AWa,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 3 sierpnia 2012 r., sygn. ILPP1/443-433/12-2/AI.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Wypełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy zatem stwierdzić, iż opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 i świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów iw usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz. Urz. UE L Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do treści § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem. Wnioskodawca jest jednostką budżetową Gminy. Działalność statutowa Wnioskodawcy obejmuje upowszechnianie kultury fizycznej wśród mieszkańców miasta oraz utrzymywania obiektów oraz urządzeń sportowo-rekreacyjnych powierzonych MOSiR przez burmistrza miasta. Obiektami powierzonymi MOSiR na prowadzenie działalności statutowej są w szczególności: (a) hala sportowa (dalej: hala sportowa), (b) stadion miejski wraz z budynkami administracyjnymi, (c) kryta pływalnia, (d) otwarte kąpielisko (dalej: kąpielisko) wraz z budynkiem administracyjnym (wszystkie obiekty zwane dalej łącznie jako: obiekty sportowe. W budynku administracyjnym na kąpielisku znajdowały się biura Wnioskodawcy w latach 2008-2010 (od końca 2010 r. pomieszczenia biurowe MOSiR znajdują się na stadionie miejskim). Wnioskodawca ponosi (i będzie ponosić) bieżące wydatki na utrzymanie obiektów sportowych oraz w przypadku wybranych obiektów, wydatki inwestycyjne na ich modernizację. Ponadto, Wnioskodawca czerpie przychody we własnym imieniu i na własną rzecz z tytułu odpłatnego udostępniania obiektów sportowych, dzierżawy pomieszczeń użytkowych bądź całych obiektów oraz wynajmu powierzchni reklamowych w obiektach sportowych i wokół nich. Ponadto Wnioskodawca udostępnia halę sportową nieodpłatnie na rzecz lokalnych stowarzyszeń - klubów sportowych, celem prowadzenia zajęć sportowych przez te stowarzyszenia na własną rzecz. Okazjonalnie Wnioskodawca organizuje na hali sportowej również nieodpłatne imprezy sportowe dla szkół bądź lokalnej społeczności. Wnioskodawca traktuje tą działalność jako zdarzenia/działalność pozostającą poza zakresem opodatkowania VAT. Wnioskodawca udostępniał/udostępnia kąpielisko nieodpłatnie na rzecz lokalnej społeczności. Wnioskodawca traktuje tą działalność jako zdarzenia/działalność pozostającą poza zakresem opodatkowania VAT. W budynkach administracyjnych Wnioskodawcy znajdują się biura, w których pracują na co dzień pracownicy merytoryczni Wnioskodawcy. Pracownicy zajmują się prowadzeniem i rozliczaniem całej działalności MOSiR, na wszystkich obiektach sportowych, w zakresie opisanym powyżej. Nabywane towary i usługi na rzecz budynków administracyjnych będą służyć Wnioskodawcy także do czynności niepodlegających podatkowi VAT. MOSiR posiada regulaminy funkcjonowania obiektów sportowych, które określą podstawowe zasady użytkowania obiektów, w tym zasady bezpieczeństwa. Regulaminy nie obejmują kwestii podziału czasu odpłatnego i nieodpłatnego użytkowania obiektów. Wynika to przede wszystkim z ich elastycznego udostępniania na rzecz zainteresowanych oraz rynkowych uwarunkowań zróżnicowanego popytu na ich użytkowanie (zarówno odpłatnego, jak i nieodpłatnego). Wnioskodawca pragnie przy tym zaznaczyć, iż brak jest możliwości wyznaczania określonych godzin/dni tygodnia, w których obiekty sportowe są /będą przeznaczona wyłącznie do odpłatnego oraz odpowiednio nieodpłatnego korzystania. W praktyce nie da się bowiem takiego podziału przewidzieć. W konsekwencji powyższego, zasadniczo wszystkie wydatki ponoszone na bieżące utrzymanie, a w przypadku wybranych obiektów, również wydatki inwestycyjne na modernizację i rozbudowę obiektów (hali sportowej i krytej pływalni), były/są związane zarówno z działalnością Wnioskodawcy opodatkowaną odpowiednią stawką VAT, działalnością zwolnioną z opodatkowania VAT i działalnością w ogóle niepodbiegającą opodatkowaniu VAT. Przy tym, Wnioskodawca nie był/nie jest w stanie przypisać ponoszonych wydatków z tego tytułu do poszczególnych czynności wykonywanych w obiektach sportowych (tekst jedn.: opodatkowanych odpowiednią stawką VAT, zwolnionych z opodatkowania VAT i w ogóle nie podlegających opodatkowaniu VAT). Faktury VAT dokumentujące poniesione/ponoszone wydatki inwestycyjne oraz wydatki bieżące na wszystkie obiekty objęte wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej są/będą wystawiane na Wnioskodawcę.

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca udostępnia halę sportową oraz otwarte kąpielisko nieodpłatnie na rzecz lokalnych społeczności i stowarzyszeń, celem prowadzenia zajęć sportowych przez te stowarzyszenia we własnym imieniu i na własną rzecz. Zatem stwierdzić należy iż ww. nieodpłatne czynności udostępniania hali sportowej oraz otwartego kąpieliska będą miały związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w związku z tym, iż Wnioskodawca nieodpłatnie będzie udostępniał ww. obiekty na cele mające związek z prowadzoną działalnością, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, z uwagi na jej nieodpłatność oraz fakt, iż nie będzie miał w tym przypadku zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy, nieodpłatne wykorzystanie będzie się odbywało w związku celem działalności Wnioskodawcy.

Reasumując, z tytułu nieodpłatnego udostępniania hali sportowej, stadionu miejskiego, otwartego kąpieliska na rzecz lokalnej społeczności, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do naliczania podatku należnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje te zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano opis zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa. Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek Zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Stosownie zaś do treści art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa, interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach Wnioskodawcy, w związku z tym skutki prawne, czy też ewentualna ochrona, określone w art. 14k do 14 m mogą dotyczyć wyłącznie podmiotu, który uzyskał interpretację indywidualną. Stosownie zaś do art. 14e § 1 i 2 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Zawiadomienie o zmienionej interpretacji indywidualnej doręcza się podmiotowi, któremu w danej sprawie interpretacja została wydana.

Odnosząc się do wyroków wskazanych przez Wnioskodawcę, które stanowią element argumentacji Wnioskodawcy, należy wskazać, iż są to rozstrzygnięcia odnoszące się do indywidualnych spraw i co do zasady wiążą one strony postępowania w tej konkretnej, indywidualnej sprawie, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne choćby podobne lub zbieżne sprawy.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej zaistniałego stanu faktycznego w zakresie obowiązku naliczania podatku należnego z tytułu wykorzystania wydatków na halę sportową, stadion miejski oraz otwarte kąpielisko do czynności związanych z ich nieodpłatnym udostępnianiem. Natomiast w pozostałym zakresie tut. Organ wyda odrębne rozstrzygnięcia.

Przy czym należy zauważyć, iż okoliczności sprawy przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego dotyczące budynków administracyjnych nie wskazują iż budynek będzie nieodpłatnie udostępniany na rzecz lokalnej społeczności i stowarzyszeń, wobec tego jeśli Wnioskodawca oczekuje udzielenia interpretacji w tym zakresie winien złożyć w tym zakresie nowy wniosek ORDIN, zwierający skoordynowane trzy elementy tj. dokładny opis sprawy, pytanie oraz własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu.

Końcowo nadmienia się, iż zgodnie z art. 14f § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł. Natomiast w myśl § 2 ww. artykułu w przypadku wystąpienia w jednym wniosku odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych pobiera się opłatę od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca w dniu 10 grudnia 2012 r. dokonał wpłaty w wysokości 160 zł i w dniu 22 lutego 2013 dokonał wpłaty 480 zł, tj. w wysokości odpowiadającej 16 zdarzeniom. Jednakże, mając na uwadze fakt, iż organ wydał interpretacje w zakresie trzynastu zdarzeń wobec tego, kwota 120 zł, wniesiona na podstawie art. 14f § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, przez Wnioskodawcę będzie zwrócona przekazem pocztowym na adres wskazany w części D.2. wniosku ORD-IN, zgodnie z art. 14f § 2a ww. ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.