IPTPP1/443-912/13-4/RG - Podatek od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT dla usług udostępniania pojemników i kontenerów na odpady.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2013 r. (data wpływu 9 grudnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 marca 2014 r. (data wpływu 5 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT dla usług udostępniania pojemników i kontenerów na odpady - jest prawidłowe.

W dniu 9 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT dla usług udostępniania pojemników i kontenerów na odpady.

Wniosek uzupełniono w dniu 5 marca 2014 r. o doprecyzowanie stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku)

Przedsiębiorstwo Oczyszczania Miasta "..." Sp. z o.o. prowadzi działalność, której głównym przedmiotem jest świadczenie usług w zakresie wywozu i zagospodarowania odpadów określonych w klasyfikacji PKWiU 2008 w grupie 38.1.

Od 1 lipca 2013 r. na mocy ustawy z dnia 0I lipca 2011 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2011 r. Nr 152, poz. 897) obowiązek pobierania opłat za wywóz odpadów komunalnych spoczął na Gminach. Ustawa określa jednocześnie dla Gmin warunki wykonywania działalności w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów oraz warunki udzielania zezwoleń podmiotom świadczącym usługi w zakresie uregulowanym w ustawie.

Spółka z racji rodzaju wykonywanej działalności przystąpiła i wygrała wiele przetargów ogłaszanych przez Gminy na odbieranie i zagospodarowanie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości zamieszkałych i niezamieszkałych na terenach danych Gmin i podpisała z nimi stosowne umowy na wykonanie usługi. W warunkach przetargowych każda z Gmin określała przedmiot zamówienia i swoje warunki, na jakich ma być realizowana usługa odbioru i zagospodarowania odpadów tj. obszar działania, ilość mieszkańców, czy swoim zakresem obejmuje również podmioty gospodarcze, częstotliwość odbioru odpadów, infrastrukturę niezbędną do odbioru odpadów (pojemniki, kontenery, worki).

Spółka składając swoje oferty w przetargach kalkulowała ceny brutto swoich usług w oparciu o działalność prowadzoną w zakresie usług określonych w klasyfikacji PKWIU 38.1 ze stawką podatku VAT 8% zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Spółka w chwili obecnej ma umowy z Gminami na następujących warunkach:

1. Umowa na odbiór i zagospodarowanie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości zamieszkałych na terenie Gminy, gdzie w cenę usługi jest wliczona również opłata za eksploatację pojemników, kontenerów a usługa łączna jest fakturowana dla Gminy ze stawką podatku VAT 8%. W tym przypadku wyłączone są z umowy z Gminą podmioty gospodarcze, z którymi są podpisane odrębne umowy cywilnoprawne na odbiór odpadów i jednocześnie opłatę za eksploatację pojemników (kontenerów), stanowiące usługę pomocniczą do usługi głównej, które to usługi fakturowane są ze stawką podatku VAT 8%, sklasyfikowane w zależności od rodzaju odpadów komunalnych do czynności wg PKWiU 38.11.11.0. lub PKWiU 38.11.21.0.

2. Umowa na odbiór i zagospodarowanie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości zamieszkałych i niezamieszkałych na terenie Gminy łącznie z podmiotami gospodarczymi, gdzie w cenę usługi jest wliczona również opłata za eksploatację pojemników, kontenerów jako usługa pomocnicza do usługi głównej, a usługa łączna jest fakturowana dla Gminy ze stawką podatku VAT 8%, sklasyfikowana w zależności od rodzaju odpadów komunalnych do czynności wg PKWiU 38.11.11.0. lub PKWiU 38.11.21.0.

3. Umowa na odbiór i zagospodarowanie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości zamieszkałych i niezamieszkałych na terenie Gminy, gdzie warunki przetargu wskazywały, że pojemniki, kontenery zapewnia właściciel nieruchomości przez zakup we własnym zakresie lub wyłoniony w drodze przetargu wykonawca usługi odbioru odpadów zapewni właścicielom nieruchomości i spółdzielniom mieszkaniowym pojemniki niezbędne do wykonania usługi głównej odbioru odpadów w zamian za opłatę za ich eksploatację. W tym przypadku usługa odbioru i zagospodarowania odpadów dla Gminy jako usługa główna jest fakturowana ze stawką podatku VAT 8%. Jednocześnie na podstawie odrębnych umów cywilnoprawnych zawartych przez Spółkę bezpośrednio z właścicielami nieruchomości i spółdzielniami mieszkaniowymi w tej Gminie na opłatę za eksploatację pojemników (kontenerów) opartych w swojej treści o fakt funkcjonowania umowy na odbiór i zagospodarowanie odpadów z Gminą (usługi głównej), na terenie której znajdują się posesje, opłata ta jako za usługę pomocniczą do usługi głównej odbioru odpadów jest fakturowana przez Spółkę na ich rzecz ze stawką podatku VAT 8%, sklasyfikowana w zależności od rodzaju odpadów komunalnych do czynności wg PKWiU 38.11.11.0. lub PKWiU 38.11.21.0.

4. Umowy cywilnoprawne z właścicielami posesji na eksploatację pojemnika (kontenera) znajdujących się na terenie Gminy, z którą podatnik - spółka nie ma podpisanej umowy na odbiór i zagospodarowanie odpadów i nie świadczy tych usług - czynność ta jest fakturowana ze stawką podatku VAT 23% i traktowana jest jako czynność sama w sobie i odrębna od usługi wywozu nieczystości i usługa taka jest sklasyfikowana wg PKWiU 77.39.12.0.

W przypadkach omawianych w punktach 1, 2, 3 głównym warunkiem możliwości wykonania usługi odbioru odpadów komunalnych jest istnienie odpowiedniej infrastruktury, tj. pojemników lub kontenerów. Brak takiej infrastruktury wyłącza możliwość odbioru odpadów komunalnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Podatnik zwraca się z prośbą o udzielenie indywidualnej interpretacji podatkowej w zakresie stosowania - na podstawie art. 41 ust. 2 oraz art. 146a pkt 2 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług stawki podatkowej VAT 8% doliczanej do wynagrodzenia za eksploatację pojemników i kontenerów na podstawie odrębnych umów cywilnoprawnych zawartych z właścicielami nieruchomości na terenie Gminy, z którą jest podpisana jednocześnie umowa na odbiór i zagospodarowanie odpadów (punkt 3 w wymienionych przez podatnika faktycznie funkcjonujących rodzajach umów i świadczonych usług).

Zdaniem Wnioskodawcy, stosowanie stawki podatku VAT 8% przy fakturowaniu opłaty za eksploatację pojemnika, kontenera bezpośrednio dla właścicieli nieruchomości i spółdzielni mieszkaniowych na terenie Gminy, z którą jest jednocześnie podpisana umowa na odbiór i zagospodarowanie odpadów jest zasadne, ponieważ czynność ta jest czynnością pomocniczą w stosunku do świadczenia głównego, pomimo zawarcia odrębnych umów.

W odrębnych umowach dla właścicieli nieruchomości i spółdzielni mieszkaniowych Spółka zawarła zapis jednoznacznie określający użytkowanie pojemnika, kontenera w celu wykorzystania go wyłącznie do gromadzenia odpadów odbieranych bezpośrednio przez użyczającego czyli wykonawcę usługi, z którym ma podpisaną umowę Gmina.

Treść odrębnych umów powołuje się na fakt istniejącej umowy głównej na usługę odbioru i zagospodarowania odpadów podpisaną z Gminą, zawierana jest wyłącznie w celu realizacji umowy głównej z Gminą i wiąże się w sposób nierozerwalny z usługą świadczoną na rzecz Gminy. To Gmina określa wykonawcy usługi głównej odbioru i zagospodarowania odpadów, ilość i wielkość pojemników jaka ma zostać postawiona do dyspozycji właścicieli nieruchomości i na tej podstawie rozliczana jest wartość usługi jaka powinna być zafakturowana przez jej wykonawcę na rzecz Gminy. Dane te są tworzone na podstawie złożonych przez jej mieszkańców deklaracji na opłatę śmieciową, najczęściej w oparciu o ilość osób będących w gospodarstwie domowym.

Usługa dla Gminy odbioru odpadów wykonywana jest w sposób ciągły tzn. świadczenie usług odbywa się wielokrotnie. W ramach umowy z Gminą Spółka zobowiązuje się do postępowania w gospodarce odpadami zgodnie z obowiązującym prawem określającym gospodarowanie odpadami, dostarczenia kontenerów (pojemników) do gromadzenia odpadów, odbioru odpadów w określonym terminie lub zgodnie z harmonogramem wywozów.

Rozwiązanie bądź wygaśnięcie umowy z Gminą, na odbiór i zagospodarowanie odpadów skutkuje również rozwiązaniem bądź wygaśnięciem odrębnej umowy podpisanej na opłatę za eksploatację pojemnika, kontenera z właścicielem nieruchomości i spółdzielniami mieszkaniowymi na terenie tej Gminy i jednoczesnym odebraniem pojemnika za pokwitowaniem.

Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej oraz do osiągnięcia celu w postaci gospodarowania odpadami, co miała na celu ustawa o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Odbiorca usługi, czyli Gmina określiła warunki umowy w tym celu, aby jeden podmiot planował i wykonywał całą gospodarkę odpadami.

Zdaniem Spółki w tym też wyraża się sens ekonomiczny umowy, a w konsekwencji przedmiotowego świadczenia. Podkreślić należy, iż czynności składające się na kompleksową usługę gospodarowania odpadami służą jednemu celowi - tj. zagospodarowaniu (pozbyciu się) odpadami w taki sposób, aby odbyło się to zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa w tym zakresie.

Wszystkie czynności wymienione w umowie z Gminą, jak również odrębne umowy z właścicielami nieruchomości na jej terenie na eksploatację pojemników kontenerów w rzeczywistości zmierzają do tego celu oraz nie są podejmowane w żadnym innym celu.

Wskazać jednocześnie należy, że w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości UE (wyrok z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96, z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04) podnosi się, iż różne czynności powinny być postrzegane jako jedno świadczenie, w sytuacji gdy jeden lub więcej elementów stanowi usługę zasadniczą a inne elementy usługę poboczną (pomocniczą).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż niniejsza interpretacja dotyczy stanu prawnego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2013 r., ponieważ Wnioskodawca we wniosku podał, że jego przedmiotem jest zaistniały stan faktyczny. Nadto należy zauważyć, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nie sama opłata, ale czynność której ta opłata dotyczy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w świetle art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Świadczeniem usług, w myśl art. 8 ust. 1 wskazanej ustawy, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Ustosunkowując się do powyższego stwierdzić należy, iż przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Jak stanowi przepis art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Zgodnie z wyjaśnieniami w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, grupowanie 38.11.11 obejmuje "usługi związane ze zbieraniem odpadów komunalnych innych niż niebezpieczne nadających się do recyklingu", natomiast pod symbolem 38.11.21 mieszczą się "usługi związane ze zbieraniem odpadów komunalnych innych niż niebezpieczne nienadających się do recyklingu".

Jednocześnie należy wskazać, iż to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. producent, bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu, czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu, bądź zakresu świadczonych usług.

W świetle art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Niemniej jednak zarówno w przepisach ustawy, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku w stosunku do niektórych czynności.

I tak, stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W załączniku nr 3 do ustawy wymieniono m.in.:

* w poz. 143 - usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nadających się do recyklingu (PKWiU 38.11.1),

* w poz. 144 - usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nienadających się do recyklingu (PKWiU 38.11.2),

Z powołanych przepisów wynika, że stosowanie stawek preferencyjnych obwarowane jest spełnieniem wymogów narzuconych przez ustawodawcę.

Istotnym jest to, że pojęcia używane do oznaczenia towaru lub usługi (grupy towarów lub usług) opodatkowanych stawką obniżoną, a określonych w załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, należy interpretować ściśle, zważywszy, że możliwość zastosowania stawki preferencyjnej stanowi odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą towary i usługi opodatkowane są stawką podstawową (art. 41 ust. 1 wskazanej ustawy). Stosowanie stawki podstawowej ma zatem charakter reguły ogólnej. Wszelkie wyjątki od tej reguły nie powinny być interpretowane w sposób rozszerzający.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność, której głównym przedmiotem jest świadczenie usług w zakresie wywozu i zagospodarowania odpadów określonych w klasyfikacji PKWiU 2008 w grupie 38.1.

Spółka z racji rodzaju wykonywanej działalności przystąpiła i wygrała wiele przetargów ogłaszanych przez Gminy na odbieranie i zagospodarowanie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości zamieszkałych i niezamieszkałych na terenach danych Gmin i podpisała z nimi stosowne umowy na wykonanie usługi. W warunkach przetargowych każda z Gmin określała przedmiot zamówienia i swoje warunki, na jakich ma być realizowana usługa odbioru i zagospodarowania odpadów tj. obszar działania, ilość mieszkańców, czy swoim zakresem obejmuje również podmioty gospodarcze, częstotliwość odbioru odpadów, infrastrukturę niezbędną do odbioru odpadów (pojemniki, kontenery, worki). Spółka składając swoje oferty w przetargach kalkulowała ceny brutto swoich usług w oparciu o działalność prowadzoną w zakresie usług określonych w klasyfikacji PKWIU 38. 1 ze stawką podatku VAT 8% zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Spółka w chwili obecnej ma m.in. umowy z Gminami na odbiór i zagospodarowanie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości zamieszkałych i niezamieszkałych na terenie Gminy, gdzie warunki przetargu wskazywały, że pojemniki, kontenery zapewnia właściciel nieruchomości przez zakup we własnym zakresie lub wyłoniony w drodze przetargu wykonawca usługi odbioru odpadów zapewni właścicielom nieruchomości i spółdzielniom mieszkaniowym pojemniki niezbędne do wykonania usługi głównej odbioru odpadów w zamian za opłatę za ich eksploatację. W tym przypadku usługa odbioru i zagospodarowania odpadów dla Gminy jako usługa główna jest fakturowana ze stawką podatku VAT 8%. Jednocześnie na podstawie odrębnych umów cywilnoprawnych zawartych przez Spółkę bezpośrednio z właścicielami nieruchomości i spółdzielniami mieszkaniowymi w tej Gminie na opłatę za eksploatację pojemników (kontenerów).

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca na pytanie o jednoznaczne wskazanie pełnego symbolu klasyfikacji PKWiU dla czynności objętych zakresem pytania, dla umów określonych w punkcie 1, 2 i 3 wniosku ORD-IN z dnia 3 grudnia 2013 r., odpowiedział w następujący sposób: "... sklasyfikowane w zależności od rodzaju odpadów komunalnych do czynności wg PKWiU 38.11.11.0. lub PKWiU 38.11.21.0".

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy, należy uznać, iż jeżeli świadczone przez Spółkę na rzecz właścicieli nieruchomości i spółdzielni mieszkaniowych usługi realizowane w ramach odpłatnej umowy na udostępnianie pojemników, kontenerów, mieszczą się w grupowaniu PKWiU 38.11.11 lub PKWiU 38.11.21.0, a podana klasyfikacja jest prawidłowa, to takie usługi podlegają opodatkowaniu 8% stawką podatku na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z art. 146a pkt 2 i poz. 143 i 144 załącznika nr 3 do ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym zaznaczenia wymaga, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości dokonanego przez Spółkę zaklasyfikowania ww. usług według PKWiU. Należy bowiem zauważyć, iż tut. organ nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości, dokonanego przez Wnioskodawcę, przyporządkowania formalnego towaru lub usługi do grupowania statystycznego. Podkreślić należy, iż kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Dlatego też niniejszej interpretacji udzielono wyłącznie w oparciu o grupowanie wskazane przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.