IPTPP1/443-91/12-4/IG - Prawo do odliczenia podatku w związku z projektem.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2012 r. (data wpływu 30 stycznia 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 kwietnia 2012 r. (data wpływu 20 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dotyczących ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków - jest prawidłowe.

W dniu 30 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dotyczących ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 18 kwietnia 2012 r. (data wpływu 20 kwietnia 2012 r.) w zakresie doprecyzowania zaistniałego stanu faktycznego oraz pełnomocnictwa.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sprzedażą wody i odbiorem ścieków na terenie Gminy zajmował się Zakład Usług Komunalnych, zakład budżetowy (ZUK), który był jednostką organizacyjną Gminy. ZUK posiadał mienie przekazane przez Gminę, w tym sieć wodociągową i kanalizacyjną, ujęcia wody i oczyszczalnie.

Na mocy uchwały Rady Gminy ze statutu ZUK wykreślono sprzedaż wody oraz odbiór ścieków. Zadania te oraz mienie przejęła Gmina od 1 października 2010 r., która na podstawie zawartych umów z odbiorcami wystawia im faktury VAT za wodę i ścieki.

Usuwaniem awarii na urządzeniach wodno-kanalizacyjnych zajmował się ZUK (zgodnie z zawartym porozumieniem) do czasu jego likwidacji, tj. 31 grudnia 2011 r. Za wykonane usługi ZUK wystawiał na Gminę faktury VAT.

Gmina w celu utrzymania w dobrym stanie sieci dokonuje na bieżąco zakupu materiałów (np. paliwo, części, energia elektryczna) i usług (usługi zewnętrzne np. analizy ścieków, wywóz osadu z oczyszczalni), które są niezbędne do konserwacji urządzeń wodno-kanalizacyjnych, jak również do usuwania na bieżąco występujących awarii.

Gmina prowadzi także inwestycje polegające na wymianie wodociągów oraz budowie nowych sieci wodociągowych.

Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i występuje o udzielenie interpretacji zdarzeń, które ewidencjonuje w rejestrach VAT od 1 października 2010 r. do chwili obecnej. Faktury dokumentujące wydatki związane z bieżącymi zakupami towarów i energii wystawiane są na Gminę.

Dokonywane bieżące zakupy towarów i energii wykorzystywane są zarówno do czynności opodatkowanych (związanych z wodociągami i oczyszczalniami ścieków), jak i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (związanych z wykonywaniem zadań własnych gminy, nałożonych ustawami).

Faktury wystawiane przez ZUK zawierały kwotę podatku VAT i Gmina odliczała podatek naliczony z tytułu usuwania awarii na urządzeniach wodno-kanalizacyjnych.

Usuwaniem awarii na urządzeniach wodno-kanalizacyjnych zajmował się tylko ZUK i usługa ta była związana ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT.

Usuwaniem awarii na urządzeniach wod.-kan. zajmował się do 31 grudnia 2011 r. (dnia likwidacji) ZUK, zakład budżetowy, obecnie pracownicy Gminy dokonują bieżących napraw i usuwania awarii na urządzeniach wodno-kanalizacyjnych. Pozostałe prace (odbiór odpadów, wywóz nieczystości, dostawa energii elektrycznej) wykonują na rzecz Gminy inne podmioty, tj. spółki lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą.

Faktury związane z budową, przebudową i wymianą wodociągów wystawiane są na Gminę i nabycia tych usług Gmina dokonuje w związku ze sprzedażą opodatkowaną wody i ścieków, na podstawie zawartych z mieszkańcami umów na zaopatrzenie w wodę i odbiór ścieków.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gmina może odliczyć VAT z faktur za usuwanie awarii na urządzeniach wodno-kanalizacyjnych, bieżące zakupy i energię oraz z faktur otrzymanych od kontrahentów za budowę, przebudowę i wymianę wodociągów.

Zdaniem Wnioskodawcy, można odliczyć VAT z faktur za usuwanie awarii, zakup materiałów i usług oraz budowę i wymianę wodociągów, gdyż zakupy te wiążą się ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT. Gmina sama prowadzi sprzedaż wody, co wiąże się z naliczaniem i poborem podatku VAT, a wskazane wyżej zakupy służą sprzedaży opodatkowanej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Z treści powyższego przepisu wynika, że odliczenie podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym czynnym podatnikom podatku od towarów i usług, jeżeli nabyte towary i usługi służą czynnościom opodatkowanym, tzn. czynnościom, które generują podatek należny. Natomiast prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje m.in. przy nabyciu towarów i usług:

Istnienie bezpośredniego związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347.1 z późn. zm.). Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie ETS.

Z uwagi na konstrukcję podatku od towarów i usług (opartą na zasadzie potrącalności w danej fazie obrotu), podatek ten jest z punktu widzenia jego podatników neutralny, gdyż pełnią oni jedynie rolę płatników, przerzucając jego ekonomiczny ciężar na kolejnych nabywców, czyli finalnie na konsumentów. Możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związana jest jednak z wykonaniem przez podatnika takich czynności, które podlegają ustawie o podatku od towarów i usług, zaś jeśli dana czynność ustawie tej nie podlega, to nie powstaje ani obowiązek w zakresie podatku należnego, ani uprawnienie w zakresie podatku naliczonego.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, min. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz. Urz. UE L Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Zgodnie z przepisem § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Analiza wskazanych powyżej przepisów prowadzi do następujących wniosków:

W związku z powyższym należy podkreślić, iż tylko spełnienie ww. warunków łącznie daje możliwość legalnego wyłączenia z kategorii podatników podatku od towarów i usług na mocy art. 15 ust. 6 ustawy, lub zwolnienia realizowanych czynności od podatku, w oparciu o § 13 ust. 1 pkt 12 powołanego wyżej rozporządzenia.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Sprzedażą wody i odbiorem ścieków na terenie Gminy zajmował się Zakład Usług Komunalnych, zakład budżetowy w Drużbicach (ZUK), który był jednostką organizacyjną Gminy ZUK posiadał mienie przekazane przez Gminę, w tym sieć wodociągową i kanalizacyjną, ujęcia wody i oczyszczalnie.

Na mocy uchwały Rady Gminy ze statutu ZUK wykreślono sprzedaż wody oraz odbiór ścieków. Zadania te oraz mienie przejęła Gmina od 1 października 2010 r., która na podstawie zawartych umów z odbiorcami wystawia im faktury VAT za wodę i ścieki. Usuwaniem awarii na urządzeniach wodno-kanalizacyjnych zajmował się ZUK (zgodnie z zawartym porozumieniem) do czasu jego likwidacji, tj. 31 grudnia 2011 r. Za wykonane usługi ZUK wystawiał na Gminę faktury VAT.

Gmina w celu utrzymania w dobrym stanie sieci dokonuje na bieżąco zakupu materiałów (np. paliwo, części, energia elektryczna) i usług (usługi zewnętrzne np. analizy ścieków, wywóz osadu z oczyszczalni), które są niezbędne do konserwacji urządzeń wodno-kanalizacyjnych, jak również do usuwania na bieżąco występujących awarii.

Gmina prowadzi także inwestycje polegające na wymianie wodociągów oraz budowie nowych sieci wodociągowych.

Gmina jest i występuje o udzielenie interpretacji zdarzeń, które ewidencjonuje w rejestrach VAT od 1 października 2010 r. do chwili obecnej. Faktury dokumentujące wydatki związane z bieżącymi zakupami towarów i energii wystawiane są na Gminę.

Dokonywane bieżące zakupy towarów i energii wykorzystywane są zarówno do czynności opodatkowanych (związanych z wodociągami i oczyszczalniami ścieków), jak i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (związanych z wykonywaniem zadań własnych gminy, nałożonych ustawami).

Faktury wystawiane przez ZUK zawierały kwotę podatku VAT i Gmina odliczała podatek naliczony z tytułu usuwania awarii na urządzeniach wodno-kanalizacyjnych.

Usuwaniem awarii na urządzeniach wodno-kanalizacyjnych zajmował się tylko ZUK i usługa ta była związana ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT.

Usuwaniem awarii na urządzeniach wod.-kan. zajmował się do 31 grudnia 2011 r. (dnia likwidacji) ZUK, zakład budżetowy w D, obecnie pracownicy Gminy dokonują bieżących napraw i usuwania awarii na urządzeniach wodno-kanalizacyjnych. Pozostałe prace (odbiór odpadów, wywóz nieczystości, dostawa energii elektrycznej) wykonują na rzecz Gminy inne podmioty, tj. spółki lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą.

Faktury związane z budową, przebudową i wymianą wodociągów wystawiane są na Gminę i nabycia tych usług Gmina dokonuje w związku ze sprzedażą opodatkowaną wody i ścieków, na podstawie zawartych z mieszkańcami umów na zaopatrzenie w wodę i odbiór ścieków.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że wydatki ponoszone na usuwanie awarii urządzeń wodno-kanalizacyjnych oraz budowę, przebudowę i wymianę wodociągów związane są ze sprzedażą opodatkowaną natomiast wydatki ponoszone na bieżące zakupy towarów i energii związane są ze sprzedażą opodatkowaną oraz niepodlegającą opodatkowaniu.

Wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają w sposób techniczno prawny regulacja zawarte w art. 90 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. (art. 90 ust. 3 ustawy).

W myśl art. 90 ust. 4 ustawy proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalona proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

W świetle art. 90 ust. 5 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Ponadto, w myśl art. 90 ust. 6 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Zgodnie z art. 90 ust. 8 ustawy, podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Stosownie do przepisu art. 90 ust. 9 ustawy, przepis art. 90 ust. 8, stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.

Według art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

Podkreślić należy, iż w momencie nabycia towarów lub usług podatnik powinien dokonać kwalifikacji wydatków do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi zakupy te są związane.

Analiza treści powołanych przepisów, a w szczególności art. 86 ust. 1 i art. 90 ust. 1 ustawy wskazuje jednoznacznie, że obowiązkiem Wnioskodawcy w pierwszej kolejności będzie przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te będą związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu. W przypadku zakupów, których nie można jednoznacznie przypisać tylko do określonego rodzaju działalności podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie ich zakupu w pełnym zakresie, w jakiej zakupy te wiążą się z czynnościami opodatkowanymi.

Reasumując należy wskazać, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT związanego z czynnościami opodatkowanymi tj. usuwaniem awarii na urządzeniach wodno-kanalizacyjnych oraz związanych z budową, przebudową i wymianą wodociągów. Natomiast w sytuacji ponoszenia wydatków na bieżące zakupy i energię tj. wydatków związanych z czynnościami opodatkowanymi i niepodlegającymi opodatkowaniu, Wnioskodawca winien dokonać odliczenia podatku w części związanej z czynnościami opodatkowanymi. W przypadku, gdy podatnik wykonuje czynności opodatkowane oraz niepodlegające opodatkowaniu i nie jest w stanie przyporządkować tych zakupów do poszczególnego rodzaju działalności, wówczas podatnikowi w całości przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z działalnością opodatkowaną i niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Końcowo nadmienić należy, że w przypadku odliczenia podatku naliczonego związanego z działalnością niepodlegającą opodatkowaniu, należy uwzględnić możliwość powstania obowiązku podatkowego, wynikającego z art. 8 ust. 2 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wskazać ponadto należy, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisanym stanie faktycznym, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zaistniałego stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawno-podatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywa się z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.