IPTPP1/443-837/13-7/RG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 marca 2014 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP1/443-837/13-7/RG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2013 r. (data wpływu 8 listopada 2013 r.), uzupełnionym pismami z dnia 10 stycznia 2014 r. (data wpływu 17 stycznia 2014 r.) oraz z dnia 5 lutego 2014 r. (data wpływu 7 lutego 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, dostawy nieruchomości w ramach transakcji zamiany,

* określenia podstawy opodatkowania dostawy nieruchomości w ramach zamiany

* jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, dostawy nieruchomości w ramach transakcji zamiany,

* określenia podstawy opodatkowania dostawy nieruchomości w ramach transakcji zamiany.

Wniosek został uzupełniony w dniu 17 stycznia 2014 r. i 7 lutego 2014 r. w zakresie przedmiotu wniosku, przeformułowania pytania nr 2, doprecyzowania opisu stanu faktycznego oraz o dodatkową opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniach wniosku)

Wniosek dotyczy podatku VAT przy zamianie nieruchomości niezabudowanej stanowiącej własność Skarbu Państwa położonej w... przy ulicy..., oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako działka nr 2/5 o powierzchni 0,7312 ha (obręb...) na nieruchomość niezabudowaną stanowiącą własność Gminy...położoną w... przy ulicy...i ul...., oznaczoną w ewidencji gruntowi budynków jako działki o numerach 178/10 i 178/11 o łącznej powierzchni 1,2371 ha (obręb...).

Zamiana dokonywana bez obowiązku dopłat wynikających z różnicy cen zamienianych nieruchomości, co pozostaje w zgodności z treścią art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.).

Na nieruchomość stanowiącą własność Skarbu Państwa, oznaczoną jako działka nr 2/5 brak jest planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Nieruchomość stanowiąca własność Gminy... składająca się z dwóch działek o numerach 178/10 i 178/11 objęta jest w 90% obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i w pozostałej części decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Nieruchomość stanowiąca własność Gminy... została nabyta przez Gminę co do działki nr 178/10 w drodze komunalizacji, na podstawie decyzji Wojewody... z dnia 22 maja 2000 r. znak:. zaś działka nr 178/11 została nabyta w drodze komunalizacji na podstawie decyzji Wojewody... z dnia 7 stycznia 2004 r. znak:.

Wartość nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa wg wyceny rzeczoznawcy wynosi 416.492,00 złotych, zaś wartość nieruchomości stanowiącej własność Gminy... wg wyceny rzeczoznawcy wynosi kwotę 1.812.475,00 złotych.

Na dokonanie zamiany wyżej opisanych nieruchomości pomiędzy Gminą..., a Skarbem Państwa została wydana zgoda Wojewody... zarządzeniem nr... r. z dnia 27 maja 2013 r. oraz zgoda Rady Gminy... w uchwale nr... z dnia 20 grudnia 2012 r. bez obowiązku dopłat wynikających z różnicy ceny zamienianych nieruchomości z przeznaczeniem na budowę nowej siedziby Komendy Powiatowej Policji w....

Przedmiotem zamiany jest nieruchomość stanowiąca własność Skarbu Państwa oznaczona jako działka nr 2/5 o pow. 0,7312 ha (w obrębie...). W imieniu Skarbu Państwa w odniesieniu do przedmiotowej nieruchomości działa Starosta... wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej. Powołując się na reprezentowane przez organy podatkowe orzecznictwo sądowe stanowisko, iż Starosta wykonując zadania zlecone przez ustawodawcę działa jedynie jako organ jednostki samorządowej a gospodarując nieruchomościami, których właścicielem jest Skarb Państwa działa w imieniu i na rachunek jednostki samorządu terytorialnego. W odniesieniu do przedmiotowej transakcji zamiany nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa podatnikiem podatku od towarów i usług będzie Powiat..., co uzasadnia legitymację do uzyskania wnioskowanej interpretacji indywidualnej.

Na działce znajdują się budowle. Na działce nr 2/5 znajdują się budowle nietrwale związane z gruntem, a mianowicie boisko sportowe (porośnięte nieregularnie trawą), teren uzbrojony w sieć teletechniczną, energię elektryczną, wodę, kanalizację i gaz.

Nie miało miejsca pierwsze zasiedlenie budynków/budowli będących przedmiotem sprzedaży w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawcy w związku z wybudowaniem/nabyciem opisanych wyżej budowli nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie opisanych budowli w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie, w wysokości przekraczającej 30% wartości początkowych obiektów i nie wykorzystywał przedmiotową nieruchomość do wykonywania czynności opodatkowanych co najmniej przez 5 lat.

Przedmiotem transakcji zamiany jest nieruchomość stanowiąca własność Skarbu Państwa oznaczona w ewidencji gruntów i budynków jako działka nr 2/5 o pow. 0,7312 ha za kwotę 416.492,00 złotych.

Działka ta jest niezabudowana żadnymi budynkami, znajduje się na niej nieurządzone boisko, niezwiązane trwale z gruntem i stanowi ono teren nieregularnie porośnięty trawą. Uzbrojenie wyżej opisanej działki w sieć teletechniczną, energię elektryczną, wodę, kanalizację i gaz nie jest przedmiotem dostawy. Urządzenia te nie są trwale związane z gruntem i stanowią własność poszczególnych operatorów sieci.

Urządzenia te wchodzą w skład przedsiębiorstwa, a mianowicie:

* sieć elektryczna - do zakładu energetycznego.... S.A. z/s w. Oddział w...,

* sieć gazowa -.... Sp. z o.o. Oddz. w. Zakład w...,

* sieć wodociągowa i kanalizacyjna do Miejskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji S.A. z/s w...,

* sieć teletechniczna do zakładu telekomunikacyjnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Co stanowi podstawę obliczenia podatku VAT w sytuacji, gdy transakcja zamiany nieruchomości pomiędzy Gminą... a Skarbem Państwa następuje bez obowiązku dopłaty różnicy ceny nieruchomości będących przedmiotem zamiany, przy dokonaniu zamiany do wartości nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa.

2. (pytanie nr 2 sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 10 stycznia 2014 r.) Czy Powiat... jako podatnik podatku VAT dokonujący transakcji zamiany nieruchomości działka nr 2/5 korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), transakcja zamiany nieruchomości opisanych we wniosku dokonywana będzie pomiędzy Gminą..., a Skarbem Państwa w imieniu którego działać będzie Starosta.... Gmina... jest podatnikiem podatku VAT. W charakterze podatnika podatku VAT w związku z transakcją zamiany nieruchomości należącej do Skarbu Państwa wystąpi Powiat..... Powiat... jest również podatnikiem podatku VAT.

Umowa zamiany nieruchomości polega na zamianie prawa własności nieruchomości (art. 603 k.c.). Jest to umowa zobowiązująca, konsensualna oraz wzajemna. Do umowy stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży (art. 604 k.c.).

Przy sprzedaży mamy do czynienia z zapłatą ceny jako istotnym warunkiem zawarcia umowy, natomiast przy zamianie zamiast zapłaty ceny istnieje obowiązek przeniesienia własności rzeczy. Zgodnie z art. 155 k.c. wśród innych umów wymienionych w artykule umowa zamiany rzeczy oznaczonej co do tożsamości przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej, albo strony postanowiły inaczej. Zamiana w obrocie cywilnoprawnym polega na ekwiwalentności świadczeń.

Zamierzenie stron transakcji zamiany nieruchomości pomiędzy Gminą... i Skarbem Państwa bez obowiązku dopłaty różnicy wartości nieruchomości sprawia, że uznano, iż wartość nieruchomości nie przekracza wartości nieruchomości Skarbu Państwa oszacowanej na kwotę 416.492,00 zł i od tej wartości (ceny sprzedaży) winien być naliczany podatek VAT.

W związku z tym każda ze stron transakcji dokonuje odpłatnej dostawy i aby ocenić czy transakcja ta podlega opodatkowaniu i w jakiej wysokości należy zbadać wynikające z niej obowiązki podatkowe dla każdej ze stron odrębnie.

Przedmiotem sprzedaży przez Skarb Państwa jest nieruchomość niezabudowana, co do której brak jest planu zagospodarowania przestrzennego jak i decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego. W takim stanie czynność ta korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). Zatem Powiat... w wykonaniu obowiązku wynikającego z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT winien zamianę nieruchomości udokumentować fakturą VAT za kwotę sprzedaży 416.492,00 zł, bowiem do tej kwoty uznano rozliczenie transakcji zamiany nieruchomości ze stawką podatku VAT 23% wartość oszacowana przez rzeczoznawcę majątkowego nie jest równoznaczna z ceną sprzedaży. Cenę sprzedaży stanowi kwota 416.492,00 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy zbycie nieruchomości na cele publiczne w przypadku na budowę siedziby Komendy Powiatowej Policji w... winno być zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług ma zastosowanie do transakcji zamiany nieruchomości działki nr 2/5 dokonywanej przez Powiat....

Opisana we wniosku nieruchomość jest terenem niezabudowanym, nieobjętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, ani nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Znajdujące się na przedmiotowej nieruchomości budowle nie mają żadnego znaczenia w przedmiotowej sprawie.

Zgodzie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane jest zwolniona od podatku VAT.

Od dnia 1 kwietnia 2013 r. w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT wprowadzono definicję terenu budowlanego. Zgodnie z tą definicją przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Tym samym od dnia 1 kwietnia 2013 r. w związku z wprowadzeniem do ustawy o VAT definicji terenu budowlanego dla potrzeb prawidłowej klasyfikacji gruntów celem zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 tej ustawy, w sytuacji gdy brak jest planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, nie należy już kierować się danymi zawartymi w ewidencji gruntów i budynków, jak to miało miejsce do dnia 31 marca 2013 r. W konsekwencji dostawa terenu niezabudowanego nie objętego planem zagospodarowania przestrzennego lub decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług. Zatem Powiat... dokonując transakcji nieruchomości niezabudowanej nieobjętej miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, ani też decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym korzysta ze zwolnienia podatku VAT w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Podstawą opodatkowania transakcji zamiany podatkiem od towarów i usług winna być cena sprzedaży. Wnioskodawca podkreśla, iż w ramach transakcji zamiany nieruchomości dokonywanej pomiędzy Gminą..., a Skarbem Państwa jest ustalona cena sprzedaży nieruchomości w kwocie 416.492,00 zł, bowiem strony nie dokonują między sobą żadnych dopłat.

Transakcja zamiany winna być udokumentowana dwoma fakturami wystawionymi przez Powiat... i przez Gminę.... Obie faktury VAT powinny dokumentować dostawę towaru (zamianę nieruchomości) za cenę sprzedaży 416.492,00 zł. Cena ta została ustalona uchwałą nr. Rada Gminy... z dnia 20 grudnia 2012 r., jako równowartość nieruchomości objętych zamianą.

W zakresie sposobu udokumentowania przedmiotowej transakcji, Wnioskodawca wskazuje, iż z dniem 1 stycznia 2014 r. uległy zmianie przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług także w kwestii zasad wystawiania faktur.

W przypadku słusznego poglądu Wnioskodawcy, iż Wnioskodawca będący podatnikiem podatku VAT dokonując transakcji zamiany nieruchomości (działki nr 2/5) korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku VAT, to z dniem 1 stycznia 2014 r. wnioskodawca nie ma obowiązku wystawienia faktury zgodnie z treścią art. 106b ust. 2 ustawy o podatku VAT. W takim przypadku wnioskodawca może wystawić fakturę.

Odmienne stanowisko w kwestii korzystania wnioskodawcy ze zwolnienia od podatku VAT, sprowadza się do wniosku, iż Powiat... (podobnie jak Gmina...) winien wystawić fakturę stwierdzającą dokonanie transakcji zamiany nieruchomości gruntowych za uzgodnioną cenę sprzedaży, tj. kwotę 416.492,00 złotych.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r.) wynika, iż podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającym bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczonych lub usług świadczonych przez podatnika. W przedmiotowej transakcji kwota należna stronom transakcji (dostawy towaru) pomiędzy Gminą..., a Skarbem Państwa obejmuje całość świadczenia pieniężnego należnego od kontrahenta za cenę ustaloną na kwotę 416.492,00 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że z uwagi na zakres zadanych pytań, niniejsza interpretacja odnosi się do kwestii ustalenia stawki podatku od towarów i usług dla dostawy nieruchomości w ramach transakcji zamiany oraz określenia podstawy opodatkowania dostawy nieruchomości w ramach zamiany.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów na terytorium kraju;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE. serii L Nr 347 str. 1 z późn. zm.), dalej: Dyrektywa 2006/112/WE. Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów. To pozwala stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Zauważyć jednak należy, że z przywołanej w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy regulacji nie wynika, by odpłatność za czynność dostawy towarów lub świadczenia usług musiała mieć postać pieniężną.

Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową (towar lub usługa otrzymana jako zapłata), albo mieszaną - zapłata w części pieniężna a w części rzeczowa. Zatem dla uznania czynności za odpłatną, musi zaistnieć możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego, stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

Przez umowę zamiany, zgodnie z art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy. Zatem w przypadku zamiany obie strony przenoszą na siebie wzajemnie własność rzeczy, występując jednocześnie w charakterze dostawcy, jak i nabywcy.

Zapis art. 604 ww. ustawy daje dyspozycję odpowiedniego stosowania do zamiany przepisów o sprzedaży. Umowa zamiany jest zatem umową wzajemną, bardzo zbliżoną do umowy sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Tym samym umowa zamiany skutkuje wzajemnym przeniesieniem prawa do rozporządzania zamienianymi towarami (w tym przypadku nieruchomościami) jak właściciel. Ze względu na wzajemny charakter umowy, wartość świadczonych rzeczy powinna być ekwiwalentna.

Natomiast zgodnie z art. 158 ww. ustawy, umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.

Jak wynika z powyższego, umowa zamiany na gruncie podatku od towarów i usług stanowi dwie odrębne odpłatne dostawy towarów. W związku z tym każda ze stron transakcji dokonuje odpłatnej dostawy i aby ocenić czy transakcja ta podlega opodatkowaniu należy zbadać wynikające z niej obowiązki podatkowe dla każdej ze stron odrębnie. Na gruncie przepisów podatku od towarów i usług nie jest możliwe rozłożenie opodatkowania czynności zamiany na obie zamieniające się strony transakcji. O opodatkowaniu każdej z wymienionych dostaw decyduje wykonywanie jej w ramach działalności gospodarczej.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z przytoczonych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie wykonywane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany, wynajmu, dzierżawy.

Z powyższych uregulowań wynika więc, iż przeniesienie własności gruntu na podstawie umowy zamiany stanowi odpłatną dostawę towaru i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawca w związku z tą dostawą występuje w charakterze podatnika podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, iż wniosek dotyczy podatku VAT przy zamianie nieruchomości niezabudowanej stanowiącej własność Skarbu Państwa położonej w... przy ulicy..., oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako działka nr 2/5 o powierzchni 0,7312 ha na nieruchomość niezabudowaną stanowiącą własność Gminy... położoną w... przy ulicy... i ul...., oznaczoną w ewidencji gruntowi budynków jako działki o numerach 178/10 i 178/11 o łącznej powierzchni 1,2371 ha. W imieniu Skarbu Państwa w odniesieniu do przedmiotowej nieruchomości działa Starosta... wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej. Zamiana dokonywana bez obowiązku dopłat wynikających z różnicy cen zamienianych nieruchomości. Na dokonanie zamiany wyżej opisanych nieruchomości pomiędzy Gminą..., a Skarbem Państwa została wydana zgoda Wojewody... zarządzeniem nr...r. z dnia 27 maja 2013 r. oraz zgoda Rady Gminy... w uchwale nr... z dnia 20 grudnia 2012 r. bez obowiązku dopłat wynikających z różnicy ceny zamienianych nieruchomości.

Przedmiotem transakcji zamiany jest nieruchomość stanowiąca własność Skarbu Państwa oznaczona w ewidencji gruntów i budynków jako działka nr 2/5 o pow. 0,7312 ha za kwotę 416.492,00 złotych. Na nieruchomość stanowiącą własność Skarbu Państwa, oznaczoną jako działka nr 2/5 brak jest planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Działka ta jest niezabudowana żadnymi budynkami, znajduje się na niej nieurządzone boisko, niezwiązane trwale z gruntem i stanowi ono teren nieregularnie porośnięty trawą. Uzbrojenie wyżej opisanej działki w sieć teletechniczną, energię elektryczną wodę, kanalizację i gaz nie jest przedmiotem dostawy. Urządzenia te nie są trwale związane z gruntem i stanowią własność poszczególnych operatorów sieci.

Urządzenia w te wchodzą w skład przedsiębiorstwa, a mianowicie:

* sieć elektryczna - do zakładu energetycznego.... S.A. z/s w. Oddział w...,

* sieć gazowa -.... Sp. z o.o. Oddz. w. Zakład w...,

* sieć wodociągowa i kanalizacyjna do Miejskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji S.A. z/s w...,

* sieć teletechniczna do zakładu telekomunikacyjnego.

W świetle art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w brzmieniu od 1 stycznia 2014 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 33, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Stosownie do treści art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409), zwanej dalej ustawą - Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Przez budowle - stosownie do art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane - należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

W myśl natomiast art. 3 pkt 3a ustawy - Prawo budowlane przez obiekt liniowy należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Przy czym w myśl postanowień art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W świetle zapisów art. 47 § 2 Kodeksu cywilnego, częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Na podstawie art. 48 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Natomiast stosownie do art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego, urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Z wniosku wynika, iż omawiane sieci elektryczna, gazowa, wodociągowa, kanalizacyjna i teletechniczna stanowią własność poszczególnych operatorów sieci i wchodzą w skład tych przedsiębiorstw.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy stwierdzić, iż w przypadku planowanej dostawy działki o nr 2/5, na której znajdują się ww. sieci, przedmiotem dostawy będzie niezabudowana nieruchomość gruntowa.

W świetle powołanych wyżej przepisów, sieć elektryczna, gazowa, wodociągowa, kanalizacyjna i teletechniczna, nie stanowią budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, które uznaje się za towar na gruncie podatku od towarów i usług. Tym samym w przypadku dostawy przedmiotowej nieruchomości nie znajdzie zastosowania przepis art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W konsekwencji powyższego, o tym czy dostawa przedmiotowej działki będzie zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy decydować będzie jej status, tzn. czy niniejsza nieruchomości stanowi teren inny niż teren budowlany.

Jak wskazano wyżej, w przypadku terenów niezabudowanych, zwolnieniu od podatku VAT podlegają jedynie tereny inne niż tereny budowlane, tj. inne niż grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z okoliczności sprawy wynika, iż dla działki nr 2/5 brak jest planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Wobec tego dostawa przedmiotowego gruntu podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Mając na uwadze powyższe, w oparciu o przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny stwierdzić należy, że o ile w momencie sprzedaży opisana wyżej działka nie będzie stanowiła terenu budowlanego w rozumieniu powołanego wyżej art. 2 pkt 33 ustawy, to dostawa ta korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W kwestii natomiast określenia podstawy opodatkowania stwierdzić należy, że co do zasady (poza wyjątkami określonymi w ustawie np. w art. 32 ustawy) przepisy prawa podatkowego pozostawiają stronom transakcji rozstrzygnięcie kwestii wysokości wynagrodzenia za dostawę towarów czy świadczenie usług.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. z 2013 r. poz. 385) stanowi, że cena oznacza wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

Należy stwierdzić, że przepisy prawa podatkowego pozostawiają stronom transakcji rozstrzygnięcie kwestii, czy kwota należna wypłacona w zamian za przeniesienie z mocy prawa własności towarów uwzględnia podatek od towarów i usług i stanowi kwotę brutto, czy nie uwzględnia podatku od towarów i usług i stanowi kwotę netto. Bowiem w prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Kwestię zawierania umów reguluje ustawa - Kodeks cywilny. Na podstawie art. 3531 ustawy - Kodeks cywilny, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Zatem należy zauważyć, że organy podatkowe nie mają prawa ingerować w treść zawieranych umów i przyjęty w nich sposób rozliczeń pomiędzy kontrahentami, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, co może być stwierdzone jedynie w trakcie przeprowadzonego przez organ postępowania podatkowego.

Przy czym należy zaznaczyć, iż umowy cywilnoprawne nie mogą wpływać na sposób ustalenia podstawy opodatkowania, którą określa art. 29a ustawy.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, obowiązującego od 1 stycznia 2014 r. podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do art. 29a ust. 6 ustawy podstawa opodatkowania obejmuje:

1.

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2.

koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Należy zauważyć, iż uregulowanie wynikające z art. 29a ust. 1 i ust. 6 ustawy, stanowi odpowiednik art. 73 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą.

Stosownie do art. 73 Dyrektywy, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi wynagrodzenie (zapłatę), które dostawca towarów lub świadczący usługi otrzymał lub ma otrzymać od nabywcy, klienta lub osoby trzeciej z tytułu wykonanych czynności, łącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takich dostaw.

Zgodnie z podstawową zasadą wynikającą z artykułu 73 Dyrektywy, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dokonanie czynności mieszczącej się w katalogu czynności opodatkowanych. Kryterium takie jest jednym z najbardziej obiektywnych i oczywistych sposobów ustalenia podstawy wymiaru podatku, odnosi się bowiem do konkretnych kwot będących w rzeczywistości elementem transakcji. Użycie tego pojęcia w definicji podstawy opodatkowania jest również efektem sposobu zdefiniowania zakresu opodatkowania w ramach wspólnego systemu VAT, którym jest, zgodnie z artykułem 2 VI Dyrektywy, "odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług". Zgodnie z powyższą definicją w przypadku transakcji dokonywanych przez podatnika podstawą opodatkowania jest zatem zapłata (wynagrodzenie) ustalona przez strony transakcji.

Dyrektywa VAT nie definiuje pojęć "odpłatność" czy "zapłata". Brak definicji pozwala na przyjmowanie szerokiego rozumienia tych pojęć, co jednak nie uprawnia państw członkowskich do dowolnego konstruowania definicji podstawy opodatkowania w legislacjach wewnętrznych. Dlatego też w celu rozstrzygnięcia wątpliwości co do rozumienia tych pojęć należy odwołać się w tym zakresie do orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Na jego podstawie przyjmuje się, że rozumienie pojęć "odpłatność" czy "zapłata" powinno być ustalane przez pryzmat następujących zasad:

* państwa członkowskie nie mogą dokonywać interpretacji tych pojęć według własnego uznania,

* konieczny jest bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymaną zapłatą,

* dostawcę towarów lub usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość zapłaty za dokonanie tych czynności,

* zapłata musi być wyrażona w pieniądzu,

* wynagrodzenie jest wartością subiektywną (tzn. stanowi kwotę, jaką nabywca zgadza się w danych warunkach zapłacić).

Trzeba podkreślić, że uzależnienie podstawy opodatkowania od zapłaty faktycznie otrzymanej przez podatnika jest regułą bezwzględnie obowiązującą (z zastrzeżeniem wyjątków wyraźnie przewidzianych przez Dyrektywę). Państwa członkowskie nie mogą ustanawiać innych reguł ustalania podstawy obliczania podatku np. dla niektórych rodzajów towarów.

Kolejnym problemem dotyczącym podstawy opodatkowania transakcji są zasady ustalania wysokości zapłaty, kiedy ma ona w całości lub w części formę inną niż pieniężna. Wynagrodzenie niepieniężne może stanowić dostawa towarów lub świadczenie usług dokonywane w zamian za otrzymane świadczenie (barter). W przypadku transakcji barterowych powstaje pytanie, czy dostawa towarów lub świadczenie usług będą mogły być w każdej sytuacji uznane za zapłatę. W orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości ukształtował się pogląd, zgodnie z którym, aby czynności takie mogły być uznane za zapłatę, muszą zostać spełnione następujące warunki:

* istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dokonywanymi wymiennie czynnościami dostawy towarów lub świadczenia usług, czyli pomiędzy czynnością opodatkowaną a otrzymaną za nią zapłatą,

* istnienie możliwości określenia wartości świadczonych usług lub dostarczanych towarów w pieniądzu.

Pierwszy warunek jest odzwierciedleniem ogólnej zasady związku zapłaty z dokonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Natomiast spełnienie drugiego jest niezbędne do kwotowego określenia podstawy opodatkowania umożliwiającego ustalenie podatku należnego, który może być wyrażony tylko w formie pieniężnej. Dlatego też, gdy strony transakcji barterowej nie ustalą w umowie pieniężnej wartości dostawy towarów lub usługi świadczonej w ramach zapłaty, w celu określenia podstawy opodatkowania należy dążyć do ustalenia ich wartości wyrażonej w pieniądzu. Ustalenie to powinno opierać się na podstawowej zasadzie, stanowiącej, że opodatkowana jest zapłata faktycznie otrzymana przez podatnika. W praktyce wybór metody ustalenia wysokości zapłaty w transakcjach barterowych zależy od okoliczności transakcji.

Jak wynika z utrwalonego orzecznictwa TSUE, podstawą opodatkowania dostawy towarów lub świadczenia usług jest wynagrodzenie rzeczywiście otrzymane z tego tytułu. Owo wynagrodzenie jest zatem wartością subiektywną, czyli rzeczywiście otrzymaną, a nie wartością oszacowaną według kryteriów obiektywnych. Ponadto wspomniane wynagrodzenie musi być wyrażalne w pieniądzu (zob. wyrok z dnia z dnia 19 grudnia 2012 r. sprawa C-549/11, z dnia 29 lipca 2010 r. C 40/09).

Jeżeli wartość ta nie jest kwotą pieniędzy uzgodnioną między stronami, powinna ona, jako wartość subiektywna, odpowiadać wartości, jaką dla odbiorcy ma usługa będąca wynagrodzeniem za dostawę towarów, oraz kwocie, jaką byłby on skłonny za tę usługę zapłacić (wyrok z dnia 2 czerwca 1994 r. w sprawie C 33/93).

Wobec powyższego w przypadku zamiany towarów za podstawę opodatkowania należy uznać, zgodnie z ogólnymi zasadami wynikającymi z art. 29a ust. 1 ustawy, wynagrodzenie rzeczywiście otrzymane z tytułu dostawy towaru, które stanowi wartość subiektywną stanowiącą odzwierciedlenie wartości, jaką dla odbiorcy ma towar będący wynagrodzeniem za dostawę towaru (kwota, jaką byłby on skłonny zapłacić).

Z opisu sprawy wynika, iż na dokonanie zamiany wyżej opisanych nieruchomości pomiędzy Gminą..., a Skarbem Państwa została wydana zgoda Wojewody... oraz zgoda Rady Gminy... bez obowiązku dopłat wynikających z różnicy ceny zamienianych nieruchomości.

Zatem powyższe uzgodnienie stron transakcji zamiany nieruchomości bez obowiązku dopłaty różnicy wartości nieruchomości stanowi podstawę aby twierdzić, iż wartość nieruchomości nie przekracza wartości nieruchomości Skarbu Państwa oszacowanej na kwotę 416.492,00 zł.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy wskazać, iż podstawą opodatkowania dostawy przedmiotowej działki w ramach umowy zamiany nieruchomości, jest wartość pieniężna ustalona przez strony w umowie stanowiąca zapłatę.

Tym samym oceniając stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym "kwota należna stronom transakcji (dostawy towaru) pomiędzy Gminą..., a Skarbem Państwa obejmuje całość świadczenia pieniężnego należnego od kontrahenta za cenę ustaloną na kwotę 416.492,00 zł", należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Mając na uwadze przepisy Ordynacji podatkowej w zakresie wydawania interpretacji, należy wskazać, iż samo wskazanie przez Wnioskodawcę zakresu w jakim oczekuje wydania interpretacji bez sformułowania w tym zakresie pytania nie pozwala Organowi na merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy w tym zakresie. Dlatego też, w sytuacji, gdy Wnioskodawca oczekuje również interpretacji w zakresie dokumentowania transakcji dostawy gruntu winien złożyć w tym zakresie nowy wniosek ORDIN, zwierający skoordynowane trzy elementy tj. dokładny opis sprawy, pytanie oraz własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy organ pragnie w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Jednocześnie zauważa się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna nie wywiera zatem skutku prawnego dla kontrahenta Wnioskodawcy.

Z uwagi na fakt, że złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego po jego uzupełnieniu zawiera dwa pytania tj. dotyczy dwóch zdarzeń przyszłych w podatku od towarów i usług, Podatnik winien wnieść opłatę w wysokości 80 zł (od dnia 20 września 2008 r. opłata za wydanie interpretacji indywidualnej wynosi bowiem 40 zł - art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej). Podatnik dokonał wpłaty w wysokości 120 zł za wydanie interpretacji indywidualnej. Zatem kwota w wysokości 40 zł, zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji Podatkowej zostanie zwrócona na rachunek bankowy wskazany w części F.67 wniosku ORD-IN, zgodnie z art. 14f § 2a ww. ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl