IPTPP1/443-775/13-2/IG - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług poboru przez jednostkę samorządu terytorialnego podatków i opłat o charakterze publicznoprawnym.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 października 2013 r. (data wpływu 14 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT poboru podatków i opłat o charakterze publicznoprawnym - jest prawidłowe.

W dniu 14 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT poboru podatków i opłat o charakterze publicznoprawnym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Miasto jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Wykonując swoje zadania Miasto uzyskuje dochody z zadań własnych wynikających z ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym jak i dochody z tytułu realizacji zadań zleconych ustawami i przejętych do realizacji na podstawie porozumień z jednostkami samorządu terytorialnego. Zdecydowana większość z realizowanych przez Miasto zadań, jest realizowana w ramach reżimu publicznoprawnego, nie mają one charakteru cywilnoprawnego lecz ich realizacja jest obligatoryjna. Obowiązek ich wnoszenia wynika z decyzji administracyjnych bądź przepisów ustaw i rozporządzeń.

W związku z wykonywaniem czynności urzędowych z zakresu administracji publicznej Miasto pobiera m.in. podatki i opłaty:

* podatek od nieruchomości,

* podatek rolny,

* podatek leśny,

* podatek od środków transportowych,

* opłata targowa,

* opłata skarbowa,

* opłaty za zezwolenie i korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych,

* opłata planistyczna,

* opłata adiacencka,

* opłata za zezwolenie na wykonywanie przewozu osób w krajowym transporcie drogowym,

* opłaty zajęcie pasa drogowego (zadania własne - drogi gminne i zadania przejęte na podstawie porozumień - drogi powiatowe),

* opłaty z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności,

* opłaty za usuwanie drzew lub krzewów,

* opłaty za udostępnianie danych ze zbiorów meldunkowych (zadania zlecone),

* opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi,

* opłata za wpis do rejestru żłobków i klubów dziecięcych,

* koszty upomnień,

* mandaty straży miejskiej.

Pobierane podatki i opłaty nie wynikają z zawartych umów cywilnoprawnych. Obowiązek ich poboru dla gminy i uiszczenia dla drugiej strony stosunku publicznoprawnego, wynika z przepisów prawa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Miasto w zakresie poboru podatków i opłat o charakterze publicznoprawnym (wymienionych w pozycji 68 wniosku), których obowiązek nałożony został przez przepisy prawa, nie uznaje się za podatnika podatku VAT, na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie, natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jako że jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, należy uznać, iż spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych, dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet gdy dotyczą one zadań własnych gmin, podmioty te uznawane są za podatników VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w stosunku do zadań, dla których Gmina została powołana w ramach reżimu publicznoprawnego i których dotyczy pytanie, pozostaje ona poza zakresem regulacji VAT, zgodnie z artykułem 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych, przykładowo w:

* wyroku WSA w Poznaniu z dnia 4 lipca 2012 r., sygn. I SA/Po 232/12,

* wyroku WSA w Gliwicach z dnia 28 marca 2012 r., sygn. III SA/Gl 2073/11,

* wyroku NSA z dnia 25 maja 2010 r., sygn. I FSK 852/09

* wyroku NSA z dnia 8 grudnia 2009 r., sygn. I FSK 1333/08,

* wyroku NSA z dnia 25 listopada 2011 r., sygn. I FSK 145/11.

Ponadto, stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie zostało potwierdzone w interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów wydanych w odniesieniu do identycznego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, w szczególności w następujących interpretacjach:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 26 listopada 2012 r., sygn.ILPP2/443-887/12-3/SJ oraz ILPP2/443-887/12-2/SJ,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 listopada 2012 r., sygn. ILPP1/443-785/12-4/AI oraz sygn. ILPP1/443-785/12-3/AI,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 7 listopada 2012 r., sygn. IPTPP1/443-696/12-5/RG oraz sygn. IPTPP1/443-696/12-4/RG,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 30 października 2012 r., sygn. IPTPP1/443-688/12-5/RG oraz sygn. IPTPP1/443-688/12-4/RG,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 czerwca 2012 r., sygn. IPPP2/443-247/12-4/IG,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 17 sierpnia 2012 r., sygn. ILPP1/443-476/12-2/NS,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 16 sierpnia 2012 r., sygn. IPTPP2/443-448/12-5/JS,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 sierpnia 2012 r., sygn. ILPP2/443-627/12-2/MN,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 6 sierpnia 2012 r., sygn. ILPP1/443-438/12-2/AWa,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 6 sierpnia 2012 r., sygn. ILPP2/443-539/12-2/AK,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 6 sierpnia 2012 r., sygn. ILPP1/443-471/12-2/HW,

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 6 sierpnia 2012 r., sygn. ILPP2/443-537/12-2/SJ.

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 3 października 2011 r., sygn. ITPP2/443-943d/11/AF.

Również regulacje wspólnotowe wyłączają wszelkie organy władzy publicznej oraz inne organy podlegające prawu publicznemu z opodatkowania VAT w odniesieniu do czynności, wykonywanych przez te podmioty w charakterze władz publicznych. Art. 15 ust. 6 ustawy o VAT implementuje art. 4 ust. 5 Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków, obrotowych - wspólny, system podatku od wartości dodanej; ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. U.UE.L z 13 czerwca 1977 r. dalej VI Dyrektywa). Przepis ten w pierwszym zdaniu stanowił, że "Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy i inne instytucje prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują i transakcjami, które zawierają jako władze publiczne, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub inne płatności w związku z taką działalnością lub transakcjami. (...)".

Na gruncie Dyrektywy 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 347 z 11 grudnia 2006 r. dalej Dyrektywa 112) funkcjonuje analogiczna regulacja w art. 13 ust. 1, który traktuje opłaty publicznoprawne, pobierane przez jednostki samorządu terytorialnego, jako niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zgodnie z tym przepisem, krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego, nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności, w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

W kwestii wyłączenia organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników wielokrotnie wypowiadał się także Trybunał Sprawiedliwości w Luksemburgu akcentując, że dla takiego wyłączenia konieczne jest spełnienie równocześnie dwóch przesłanek: działalność musi być wykonywana przez podmiot prawa publicznego i musi być wykonywana w celu sprawowania władzy publicznej (vide wyroki w sprawach C - 408/97, C - 4/89, C- 288/07).

Reasumując zdaniem Wnioskodawcy dochody z tytułu podatków i opłat pobieranych przez gminę, na podstawie przepisów prawa, w ramach reżimu publicznoprawnego, do których należą m.in.:

* podatek od nieruchomości,

* podatek rolny,

* podatek leśny,

* podatek od środków transportowych,

* opłata targowa,

* opłata skarbowa,

* opłaty za zezwolenie i korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych,

* opłata planistyczna,

* opłata adiacencka,

* opłata za zezwolenie na wykonywanie przewozu osób w krajowym transporcie drogowym,

* opłaty za zajęcie pasa drogowego,

* opłaty z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności,

* opłaty za usuwanie drzew lub krzewów,

* opłaty za udostępnianie danych ze zbiorów meldunkowych,

* opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi,

* opłata za wpis do rejestru żłobków i klubów dziecięcych,

* koszty upomnień,

* mandaty straży miejskiej

pozostają poza regulacjami podatku VAT na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług - na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa, usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działa jako podatnik VAT.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Zgodnie jednak z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 247, z późn. zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zatem, organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy są wyłączone kręgu podatników podatku od towarów i usług - w zakresie czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane.

Jest to wyłączenie podmiotowo-przedmiotowe i ma zastosowanie przy spełnieniu przez ten organ dwóch warunków:

* jego podmiotem jest organ władzy publicznej lub urząd obsługujący ten organ,

* odnosi się jedynie do czynności nałożonych przepisami prawa, dla których powołano te organy, z wyłączeniem czynności realizowanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, iż organy władzy publicznej nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Generalnie zatem wyłączone od opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności wykonywane przez podmioty prawa publicznego (organy władzy publicznej i urzędy obsługujące te organy) w ramach sprawowanego przez nie władztwa publicznego.

Zaznacza się, że takie pojęcia jak "organ władzy publicznej" czy "urzędy obsługujące te organy" nie zostały zdefiniowane w ustawie o podatku od towarów i usług. Choć w wielu aktach normatywnych ustawodawca posługuje się pojęciem "władza publiczna" czy "organy władzy publicznej", to jednocześnie nigdzie nie definiuje tych pojęć.

Kwestię tą rozważał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 25 maja 2010 r., w sprawie o sygn. I FSK 852/09, w którym stwierdził, iż "choć Konstytucja nie zawiera wprost definicji organu władzy publicznej, to jednak z jej treści da się wywieźć, że jednostki samorządu terytorialnego takie władztwo sprawują. W art. 16 ust. 2 Konstytucji ustrojodawca wskazał bowiem, że "Samorząd terytorialny uczestniczy w sprawowaniu władzy publicznej. Przysługującą mu w ramach ustaw istotną część zadań publicznych samorząd wykonuje w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność". Z kolei w art. 163 Konstytucji wskazano, że samorząd terytorialny wykonuje zadania publiczne nie zastrzeżone przez Konstytucję lub ustawy dla organów innych władz publicznych. Powyższe wprost dowodzi, że ustrojodawca powierzył samorządowi terytorialnemu wykonywanie zadań administracji publicznej niezastrzeżonych do kompetencji innych organów władzy państwowej. W działaniach tych organy samorządu mogą korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym, właściwych władzy państwowej".

A zatem, w świetle sformułowań zwartych w Konstytucji RP, w szczególności, w art. 16 ust. 2 i art. 163, samorząd terytorialny należy traktować jako organ władzy publicznej. W uchwale NSA w składzie pięciu sędziów NSA z dnia 9 października z 2000 r., sygn. akt OPK 14/00, Sąd stwierdził, iż pozycja jednostek samorządu terytorialnego jest wyznaczona przez dwie kategorie prawne, a mianowicie przez kompetencję i osobowość prawną. Na podstawie określonych prawem kompetencji gmina realizuje władztwo administracyjne i działa jako organ administracji publicznej, a w postępowaniu administracyjnym zajmuje pozycję organu prowadzącego postępowanie.

Dokonując wykładni art. 15 ust. 6 ustawy o VAT i art. 4 (5) VI Dyrektywy należy więc rozgraniczyć sferę imperium, która wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług od sfery dominium, w której stosownie do wskazanych wyżej przepisów, organy powinny być traktowane jak podatnicy tego podatku. Podatnikiem podatku od towarów i usług jest więc również organ władzy publicznej oraz urząd obsługujący ten organ, jeżeli w stosunku do określonej czynności lub transakcji zachowuje się jak podmiot gospodarczy. Z tego właśnie względu, ustawodawca uznał w art. 15 ust. 6 ustawy VAT, że organy (urzędy) nie są podatnikami w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilno-prawnych. Powyższy przepis nie jest samodzielną podstawą do określenia, kiedy organ władzy publicznej bądź obsługujący ten organ urząd jest podatnikiem VAT. Nie można go bowiem interpretować w oderwaniu od wynikającej z art. 15 ust. 1 ustawy VAT definicji podatnika jako podmiotu wykonującego działalność gospodarczą w rozumieniu ust. 2 tego artykułu, przy czym działalność ta musi być wykonywana samodzielnie - we własnym imieniu i na własny rachunek.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, w związku z czym przyznano jej na podstawie ust. 2 powołanego przepisu osobowość prawną.

Z kolei stosownie do art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W szczególności - w oparciu o art. 7 ust. 1 ustawy - do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Uszczegółowienie w art. 7 ust. 1 omawianej ustawy wskazuje na szereg obszarów, w jakich gmina realizuje swoje zadania, w szczególności zadania własne obejmują sprawy:

3a) działalności w zakresie telekomunikacji,

6a) wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej,

Jak już wyżej wskazano, naczelną zasadą regulacji wspólnotowych, jest wyłączenie wszelkich organów władzy publicznej oraz innych organów podlegających prawu publicznemu z kategorii podatników VAT w odniesieniu do czynności wykonywanych przez te podmioty w charakterze władz publicznych. Stąd też w tym kontekście należy rozpatrywać, czy czynności wskazane we wniosku są realizowane przez Miasto w ramach zadań z zakresu władzy publicznej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Wykonując swoje zadania miasto uzyskuje dochody z zadań własnych wynikających z ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym jak i dochody z tytułu realizacji zadań zleconych ustawami i przejętych do realizacji na podstawie porozumień z jednostkami samorządu terytorialnego. Zdecydowana większość z realizowanych przez Miasto zadań, jest realizowana w ramach reżimu publicznoprawnego, nie mają one charakteru cywilnoprawnego lecz ich realizacja jest obligatoryjna. Obowiązek ich wnoszenia wynika z decyzji administracyjnych bądź przepisów ustaw i rozporządzeń.

W związku z wykonywaniem czynności urzędowych z zakresu administracji publicznej Miasto pobiera m.in. podatki i opłaty, których pobieranie nie wynika z zawartych umów cywilnoprawnych:

* podatek od nieruchomości,

* podatek rolny,

* podatek leśny,

* podatek od środków transportowych,

* opłata targowa,

* opłata skarbowa,

* opłaty za zezwolenie i korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych,

* opłata planistyczna,

* opłata adiacencka,

* opłata za zezwolenie na wykonywanie przewozu osób w krajowym transporcie drogowym,

* opłaty zajęcie pasa drogowego (zadania własne - drogi gminne i zadania przejęte na podstawie porozumień - drogi powiatowe),

* opłaty z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności,

* opłaty za usuwanie drzew lub krzewów,

* opłaty za udostępnianie danych ze zbiorów meldunkowych (zadania zlecone),

* opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi,

* opłata za wpis do rejestru żłobków i klubów dziecięcych,

* koszty upomnień,

* mandaty straży miejskiej.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne, należy więc stwierdzić, iż skoro pobieranie ww. podatków i opłat, jak wskazał Wnioskodawca nie wynika z zawartych umów cywilnoprawnych lecz obowiązek ich poboru wynika z przepisów prawa, to czynności te są formą sprawowania władztwa publicznego. Wobec tego Miasto pobierając wskazane opłaty korzysta z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy.

Podsumowując podatki: od nieruchomości, rolny, leśny i od środków transportowych jak również opłaty: targowa, skarbowa, za zezwolenie i korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych, planistyczna, adiacencka, za zezwolenie na wykonywanie przewozu osób w krajowym transporcie drogowym, zajęcie pasa drogowego, z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, za usuwanie drzew lub krzewów, za udostępnianie danych ze zbiorów meldunkowych (zadania zlecone), za gospodarowanie odpadami komunalnymi, za wpis do rejestru żłobków i klubów dziecięcych oraz koszty upomnień i mandaty straży miejskiej są świadczeniami o charakterze publiczno-prawnym i pobierane są przez Gminę w zakresie jej władztwa publicznego. Opłaty te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż w tym zakresie Gmina działa jako organ władzy publicznej, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w zakresie poboru podatków i opłat o charakterze publicznoprawnym, wymienionych we wniosku, których obowiązek nałożony został przez przepisy prawa, Wnioskodawcy nie uznaje się za podatnika podatku od towarów i usług na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na opisie sprawy (stanu faktycznego), w którym jednoznacznie wskazano, iż "pobierane podatki i opłaty nie wynikają z zawartych umów cywilnoprawnych. Obowiązek ich poboru dla gminy i uiszczenia dla drugiej strony stosunku publicznoprawnego, wynika z przepisów prawa". Powyższe zostało przyjęte jako element przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego i nie było przedmiotem oceny. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.