IPTPP1/443-749/12-4/MW - Możliwość zastosowania podmiotowego zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług do podatnika prowadzącego działalność w zakresie udzielania pomocy poszkodowanym i ich rodzinom w uzyskiwaniu odszkodowań od zakładów ubezpieczeń.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2012 r. (data wpływu 19 września 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 grudnia 2012 r. (data wpływu 5 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego.

Wniosek został uzupełniony w dniu 5 grudnia 2012 r. w zakresie doprecyzowania zdarzenia przyszłego i pytania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

W dniu 3 sierpnia 2012 r. Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą, która oferuje pomoc poszkodowanym i ich rodzinom w uzyskiwaniu odszkodowań od zakładów ubezpieczeń.

Zadania prowadzonej działalności będą polegały na:

* kontaktowaniu się z klientem oraz firmami ubezpieczeniowymi jako pełnomocnik poszkodowanego, osobiście, listownie, bądź elektronicznie.

* zgłaszaniu roszczeń poszkodowanych osób

* uzyskiwaniu informacji i potrzebnej dokumentacji do uzyskania jak najwyższego odszkodowania oraz zadośćuczynienia

* weryfikacji zebranych dokumentów

* szacowaniem poniesionych strat w różnego rodzaju wypadkach, oraz ich niekorzystnych następstwach, które będą miały wpływ na jakość życia poszkodowanego oraz formułowaniem pism do firm ubezpieczeniowych, w których będą zawarte te informacje.

Wyżej wymienione działania, które Wnioskodawca będzie wykonywał, nie wskazują na to, że mają charakter doradczy. Praca Wnioskodawcy będzie dawała klientom obiektywny obraz danej sprawy, a decyzja jaką podejmą, będzie należała tylko i wyłącznie do nich. Na przykład, jeśli klienta będzie satysfakcjonowała, bądź nie, kwota, którą uda się wywalczyć, to do niego będzie należała decyzja czy sprawa skończy się na ugodzie, czy też trafi do sądu.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, zgłosił się do tego podatku w momencie rozpoczęcia działalności gospodarczej, gdyż w swoim US uzyskał informację, że musi się zgłosić. Jest to pierwsza działalność gospodarcza Wnioskodawcy, nigdy więc nie korzystał ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2011 r., ani go nie utracił. Nie dokonuje również odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług przedmiotowo zwolnionych z podatku VAT.

Wnioskodawca w roku 2012 r. nie przekroczy limitu obrotu 150.000 zł (proporcjonalnie do długości prowadzonej działalności w pierwszym roku prowadzenia - działalność od 3 sierpnia 2012 r. - 151 dni).

We wpisie do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej wpisano PKD 66.21.Z - Działalność związana z oceną ryzyka i szacowaniem poniesionych strat. Natomiast PKWiU to 66.21.10.0 Usługi związane z oceną ryzyka i szacowaniem poniesionych strat.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy począwszy od 1 stycznia 2013 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro nie wykonuje żadnych czynności będących usługami doradczymi, nie osiągnął żadnych obrotów ze sprzedaży i z całą pewnością nie uda mu się w bieżącym roku przekroczyć limitu 150.000 zł (proporcjonalnie do długości prowadzonej działalności w pierwszym roku prowadzenia) oraz nigdy wcześniej nie prowadził działalności gospodarczej - nie osiągnął dotychczas żadnych obrotów w żadnym z lat, to może skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W światle art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne (art. 96 ust. 3 ustawy).

Jak stanowi art. 96 ust. 5 ustawy, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 powołanej ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, z tym że w przypadku, o którym mowa w ust. 9, zawiadomienie musi nastąpić przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.

Na mocy art. 113 ust. 9 ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Stosownie zaś do art. 113 ust. 13 cyt. ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników:

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi w drodze rozporządzenia listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

W wykonaniu ww. delegacji Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Stosownie do § 27 ww. rozporządzenia, Minister Finansów określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy - stanowiącą załącznik do ww. rozporządzenia. W poz. 12 załącznika do ww. rozporządzenia (bez względu na symbol PKWiU), wymieniono doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

W świetle powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik może skorzystać z ponownego zwolnienia od podatku w sytuacji, gdy spełnione zostaną następujące warunki:

* od chwili utraty prawa do zwolnienia lub rezygnacji z niego, musi upłynąć okres jednego roku, licząc od końca roku, w którym podatnik utracił prawo do zwolnienia lub z niego zrezygnował,

* podatnik w poprzednim roku podatkowym nie przekroczył określonej wartości sprzedaży, definiowanej zapisem art. 113 ust. 1 ustawy;

* podatnik nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994 "doradzać" znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych.

Artykuł 96 ustawy o podatku od towarów i usług reguluje kwestie związane z rejestracją podatników. Zgodnie z art. 96 ust. 1, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Natomiast w myśl art. 96 ust. 12, jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym ulegną zmianie, podatnik jest obowiązany zgłosić zmianę do naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Obowiązek ten nie dotyczy przypadków, gdy następuje wyłącznie zmiana danych objętych obowiązkiem aktualizacji na podstawie ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 1314). Zdanie drugie nie ma zastosowania w przypadku, gdy zgłaszana zmiana powoduje zmianę właściwości organu podatkowego.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca w dniu 3 sierpnia 2012 r. rozpoczął działalność gospodarczą, która oferuje pomoc poszkodowanym i ich rodzinom w uzyskiwaniu odszkodowań od zakładów ubezpieczeń. PKWiU świadczonych usług to 66.21.10.0 - Usługi związane z oceną ryzyka i szacowaniem poniesionych strat.

Zadania prowadzonej działalności będą polegały na:

* kontaktowaniu się z klientem oraz firmami ubezpieczeniowymi jako pełnomocnik poszkodowanego, osobiście, listownie, bądź elektronicznie.

* zgłaszaniu roszczeń poszkodowanych osób

* uzyskiwaniu informacji i potrzebne> dokumentacji do uzyskania jak najwyższego odszkodowania oraz zadośćuczynienia

* weryfikacji zebranych dokumentów

* szacowaniem poniesionych strat w różnego rodzaju wypadkach, oraz ich niekorzystnych następstwach, które będą miały wpływ na jakość życia poszkodowanego oraz formułowaniem pism do firm ubezpieczeniowych, w których będą zawarte te informacje.

Wyżej wymienione działania, które Wnioskodawca będzie wykonywał, nie wskazują na to, że mają charakter doradczy. Praca Wnioskodawcy będzie dawała klientom obiektywny obraz danej sprawy, a decyzja jaką podejmą, będzie należała tylko i wyłącznie do nich. Na przykład, jeśli klienta będzie satysfakcjonowała, bądź nie, kwota, którą uda się wywalczyć, to do niego będzie należała decyzja czy sprawa skończy się na ugodzie, czy też trafi do sądu. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, zgłosił się do tego podatku w momencie rozpoczęcia działalności gospodarczej. Jest to pierwsza działalność gospodarcza Wnioskodawcy, nigdy więc nie korzystał ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2011 r., ani go nie utracił. Nie dokonuje również odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług przedmiotowo zwolnionych z podatku VAT. Wnioskodawca w roku 2012 r. nie przekroczy limitu obrotu 150.000 zł (proporcjonalnie do długości prowadzonej działalności).

Odnosząc przedstawione okoliczności sprawy do obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, iż w niniejszej sprawie bez znaczenia pozostaje fakt, że w roku 2012 obrót Wnioskodawcy nie osiągnie - w proporcji do okresu prowadzonej działalności - kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - 150.000 zł. Istotne jest, że w 2012 r. Wnioskodawca, rozpoczynając prowadzenie działalności gospodarczej, zrezygnował ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zatem od 1 stycznia 2013 r. Wnioskodawca nie może ponownie skorzystać ze zwolnienia podmiotowego, ponieważ nie spełni warunku wynikającego z art. 113 ust. 11 ustawy, tj. ponieważ od końca roku, w którym zrezygnował ze zwolnienia od podatku, tj. od końca roku 2012 nie upłynie okres jednego roku.

Ponowny wybór zwolnienia będzie ewentualnie możliwy od dnia 1 stycznia 2014 r., o ile Wnioskodawca spełni warunki, o których mowa w art. 113 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od 1 stycznia 2013 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.