IPTPP1/443-735/12-2/MH - Prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją zadania.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2012 r. (data wpływu 14 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją zadania pn. "..." - jest prawidłowe.

W dniu 14 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją zadania pn. "...".

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Miasto zamierza zrealizować zadanie pn. "..." m.in. dzięki dofinansowaniu w formie dotacji udzielanemu przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Przedmiotowa inwestycja zostanie zrealizowana w latach 2012-2013. Inwestycja będzie realizowana przez Miasto, czyli jednostkę samorządu terytorialnego. Miasto jest właścicielem gruntów, na których będzie realizowane zadanie. Po zakończeniu prac nowa infrastruktura wraz z nowymi nasadzeniami będzie stanowić własność Miasta. Park powstał w drugiej połowie XVIII wieku jako park pałacowy. Rezydencja była siedzibą właścicieli miasta, obecnie mieści się w niej X.

Na wschodnim krańcu parku stoi budynek muzoleum wzniesiony w XIX w. jako kaplica grobowa dla ówczesnych właścicieli. Od 1969 r. mieści się w nim Muzeum. Park jest najstarszym i jednocześnie największym parkiem miejskim, liczy 17,1 ha. W latach powojennych powierzchnia parku została wyraźnie okrojona przez rozwijającą się zabudowę jednorodzinną. W wyniku parcelacji i prac budowlanych zatarciu uległy nie tylko pierwotne granice, ale także elementy terenowe takie jak alejki, parkany, bramy, furtki. Ponadto na obrzeżach, ale także w samym parku nastąpił znaczący ubytek wśród najcenniejszego drzewostanu, o czym świadczą pozostałości obszernych karpin.

Stan roślinności, przede wszystkim drzew w znaczącym stopniu uległ pogorszeniu. W wyniku nadmiernego i niekontrolowanego rozwoju samosiewów, w wielu rejonach parku nastąpiło nadmierne zagęszczenie drzewostanu. Ma to bezpośredni wpływ na pogorszenie się stanu zdrowotnego najstarszego i najcenniejszego drzewostanu. Nadmierne zagęszczenie, a także brak bieżącej pielęgnacji spowodowały: nagromadzenie się dużej ilości posuszu (także grube konary), zamieranie konarów i całych drzew, wyłamania konarów, rozłamania koron, zwiększenie natężenia szkodników, pojawienie się chorób grzybowych. W wyniku niekontrolowanych wyłamań i rozłamań dochodzi do powstania ubytków wgłębnych, a nawet murszenia całych pni od wewnątrz, co przekłada się na pogorszenie także statyki wśród wielu drzew.

Zaistniałe procesy degradacji drzewostanu mają także wpływ na wypaczanie kompozycji. Jest to widoczne jako utrata pokroju przez pojedyncze drzewa, ale przede wszystkim jako zatarcie form wielojednostkowych (aleje, szpalery, grupy, formy geometryczne roślin). Nie bez znaczenia dla kompozycji jest także wprowadzenie gatunków mających imitować rozwiązania z epoki, jednakże stanowiących wyraźnie element obcy w strukturze parku (nasadzenia). W wielu miejscach korony alejek wykonane są z asfaltu, nawierzchni wygodnej w utrzymaniu, ale nieprzepuszczalnej (duży wpływ na zdrowotność drzew) i niezwiązanej z zabytkowym charakterem miejsca. Na przestrzeni lat kompozycja parku (barokowa i krajobrazowa) ulegała stopniowemu zatarciu i wypaczeniu.

Park stanowi obecnie największy obszar zieleni urządzonej w obrębie Miasta i pełni funkcję rekreacyjną oraz fitosanitarną. Ze względu na dynamiczny rozwój terenów miejskich, rola i znaczenie tego miejsca będzie wzrastać, a wraz z nią liczba użytkowników. Wzrost znaczenia parku, a także zwiększenie się ilości użytkowników pociągają za sobą konieczność przystosowania parku do jego roli w systemie urbanistycznym miasta. W tym celu Miasto zamierza stworzyć kompleksowy projekt rewaloryzacji dla terenu parku pałacowego.

Projekt ten w założeniu ma spełniać przedstawione poniżej zadania:

* podniesienie bezpieczeństwa użytkowania parku (ograniczenie możliwości wyłamań, wykrotów),

* obniżenie zagrożenie dla budynków i wyposażenia (ograniczenie możliwości wyłamań, wykrotów),

* poprawę warunków bytowania roślin (prace pielęgnacyjne),

* uzyskanie stabilnego ekosystemu parku (pielęgnacja, ograniczenie ilości samosiewów, nowe nasadzenie drzew, krzewów, wzbogacenie runa parkowego),

* ochronę obiektu zabytkowego (odtworzenie kompozycji z podziałem na część XVIII i XIX wieczną),

* przywrócenie zabytkowego charakteru parku (odtworzenie elementów kompozycyjnych, rekompozycja na podstawie dostępnych materiałów źródłowych),

* ochronę kompozycji roślinnej i powierzchni zieleni (wyznaczenie ciągów komunikacyjnych precyzujących strefy poruszania w parku),

* odzyskanie rangi przez park (nowa kompozycja),

* stworzenie dogodnych warunków rekreacyjnych (układ komunikacyjny, plac zabaw, wyposażenie),

* poprawa estetyki terenu,

* ochrona przed wandalami (monitoring).

Miasto jako jednostka samorządu terytorialnego działa w oparciu o ustawę z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.). W myśl art. 2 ust. 1 ww. ustawy, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należą m.in. zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (na podst. art. 7 ust. 1 pkt 1, 10, 12 cyt. ustawy). Zadania własne gminy obejmują m.in. sprawy ochrony środowiska i przyrody, sprawy terenów rekreacyjnych, zieleni gminnej i zadrzewień.

Efekty realizowanego projektu nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nowowybudowana infrastruktura wraz z nowymi nasadzeniami będzie własnością Miasta.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku realizacji zadania pn. "..." Miasto nie będzie miało prawnej możliwości odliczenia podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w ramach zadania pn. "..." podatek VAT nie może zostać odzyskany przez Miasto, tzn. Miasto nie ma możliwości do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o zwrot VAT. Aktem prawnym obowiązującym w tym zakresie w kraju jest ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Zagadnienie dotyczące kwalifikowalności podatku VAT przy realizacji powyższego zadania sprowadza się więc do odpowiedzi na pytanie, czy w świetle wyżej wymienionej ustawy istnieje możliwość odliczenia podatku VAT przez jednostkę samorządu terytorialnego czy też nie.

Miasto zamierza realizować zadanie pn. "..." przy wykorzystaniu m.in. środków pochodzących z dotacji udzielanej przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Wykonanie prac Miasto zleci wyłonionemu w trybie prawa zamówień publicznych wykonawcy, mającemu prawo i możliwość odliczania podatku od towarów i usług, opłacając wystawione przez wykonawcę faktury.

Po zakończeniu realizacji inwestycji nowo wybudowana infrastruktura wraz z nowymi nasadzeniami będzie własnością Miasta, zarządzaną przez Wydział Obsługi Miasta - wyspecjalizowaną komórkę Urzędu Miasta. Przy tak ukształtowanym stosunku właścicielsko-zarządczym Miasta, jako beneficjent środków pochodzących z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, nie będzie miało możliwości odliczenia podatku VAT.

Podatek ten przy realizacji zadania pn. "..." stanowić będzie koszt kwalifikowany, a zatem Miasto nie ma możliwości jego odliczenia. Miasto oświadcza, że całe ww. zadanie nie będzie miało związku ze sprzedażą opodatkowaną ani sprzedażą zwolnioną. Dokonane zakupy towarów i usług w ramach realizacji przedmiotowego zadania nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Artykuł 8 ust. 1 ustawy, stanowi iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 lub świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz. Urz. UE L Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Jak wynika z powyższego wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników ma charakter wyłączenia podmiotowo - przedmiotowego.

Aby to wyłączenie miało miejsce, muszą zostać spełnione dwa warunki:

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne, w myśl art. 7 ust. 1 pkt 1, 10, 12 cyt. ustawy, obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych oraz zieleni gminnej i zadrzewień.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza zrealizować zadanie pn. "..." m.in. dzięki dofinansowaniu w formie dotacji udzielanemu przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Miasto jest właścicielem gruntów, na których będzie realizowane zadanie. Po zakończeniu prac nowa infrastruktura wraz z nowymi nasadzeniami będzie stanowić własność Miasta.

Projekt ten w założeniu ma spełniać przedstawione poniżej zadania:

* podniesienie bezpieczeństwa użytkowania parku (ograniczenie możliwości wyłamań, wykrotów),

* obniżenie zagrożenie dla budynków i wyposażenia (ograniczenie możliwości wyłamań, wykrotów),

* poprawę warunków bytowania roślin (prace pielęgnacyjne),

* uzyskanie stabilnego ekosystemu parku (pielęgnacja, ograniczenie ilości samosiewów, nowe nasadzenie drzew, krzewów, wzbogacenie runa parkowego),

* ochronę obiektu zabytkowego (odtworzenie kompozycji z podziałem na część XVIII i XIX wieczną),

* przywrócenie zabytkowego charakteru parku (odtworzenie elementów kompozycyjnych, rekompozycja na podstawie dostępnych materiałów źródłowych),

* ochronę kompozycji roślinnej i powierzchni zieleni (wyznaczenie ciągów komunikacyjnych precyzujących strefy poruszania w parku),

* odzyskanie rangi przez park (nowa kompozycja),

* stworzenie dogodnych warunków rekreacyjnych (układ komunikacyjny, plac zabaw, wyposażenie),

* poprawa estetyki terenu,

* ochrona przed wandalami (monitoring).

Miasto jako jednostka samorządu terytorialnego działa w oparciu o ustawę o samorządzie gminnym. Efekty realizowanego projektu nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nowowybudowana infrastruktura wraz z nowymi nasadzeniami będzie własnością Miasta.

W myśl powołanych wyżej przepisów, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług uwarunkowane jest tym aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W przedmiotowej sprawie nie znajdzie więc zastosowania cytowany na wstępie art. 86 ust. 1 ustawy. Jak już wskazano wyżej obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a jedną z podstawowych przesłanek pozytywnych jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

W przedmiotowej sprawie warunek ten nie będzie spełniony, gdyż Wnioskodawca jako jednostka samorządu terytorialnego realizując zadanie będące przedmiotem pytania wykonuje zadania własne, a towary i usługi nabyte w ramach jego realizacji nie będą związane z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Zatem, Zainteresowany nie będzie miał prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z realizacją przedmiotowego zadania.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją zadania pn. "...", ponieważ efekty zadania nie będą służyć czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazać należy, że organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy wskazać, że publikator ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wskazany we wniosku przez Wnioskodawcę, tekst jedn.: Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., jest nieaktualny. Obecnie tekst jednolity ww. ustawy opublikowany został w Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.