IPTPP1/443-569/11-2/MS - Obowiązek korekty deklaracji VAT-7 w związku z zakupami inwestycyjnymi w 2009 r., które zostały sfinansowane z dotacji celowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Muzeum, przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2011 r. (data wpływu 1 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty deklaracji VAT-7 za rok 2011, 2012, 2013 w związku z zakupami inwestycyjnymi poniesionymi w 2009 r., które zostały sfinansowane z dotacji celowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 sierpnia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty deklaracji VAT-7 za rok 2011, 2012, 2013 w związku z zakupami inwestycyjnymi poniesionymi w 2009 r., które zostały sfinansowane z dotacji celowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny

Muzeum jest samorządową instytucją kultury. Działa na podstawie ustawy o muzeach, statutu i ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Prowadzi działalność kulturalną, która polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. Posiada osobowość prawną. Organizatorem Muzeum, który zapewnia Muzeum środki potrzebne dla jego utrzymania i rozwoju. Nadzór nad Muzeum sprawują Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a bezpośredni Zarząd. Muzeum zostało wpisane przez organizatora - Starostwo Powiatowe do Rejestru Instytucji Upowszechniania Kultury w dniu 1 stycznia 1999 r. pod poz. Nr 1.

Muzeum zgodnie z umową zawartą w dniu 15 lutego 2005 r. z Powiatem reprezentowanym przez Zarząd Powiatu oraz na podstawie prawomocnej decyzji Wojewody z dnia 20 lipca 2004 r. otrzymało w bezpłatne użytkowanie na czas nieoznaczony nieruchomości przeznaczone na realizację celów statutowych: działki o powierzchni 12,40 ha oraz naniesienia budowlane (budynki i budowle trwale połączone z nieruchomością).

W 2009 r. Muzeum realizowało zadanie: "...". Na realizację ww. zadania według zawartej z jednostką samorządu terytorialnego umowy z dnia 28 lipca 2009 r. Muzeum otrzymało dotację celową, która w części pochodziła z dotacji Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego na zadanie realizowane z programu, a w części z jednostki samorządu terytorialnego.

W związku z powyższym w miesiącu grudniu 2009 r. Wnioskodawca poniósł wydatki w wysokości 156.877,65 zł (128.588,24 zł netto + 28.289,41 VAT) związane z zakupami inwestycyjnymi, które dotyczyły założenia w Zamku monitorowanej instalacji systemu telewizji dozorowej (CCTV) i systemu sygnalizacji włamania i napadu (SSWiN). Odbiór zainstalowanych systemów miał miejsce w dniu 28 grudnia 2009 r.. Faktury dokumentujące kwoty należności zostały zapłacone w całości bezpośrednio wystawcom faktur w miesiącu grudniu 2009 r..

Instalacje wymienione powyżej zostały ujęte w ewidencji środków trwałych. Jest to obcy środek trwały, podlegający amortyzacji.

Poniesione wydatki zostały ujęte w deklaracji VAT-7 za miesiąc grudzień 2009 r., w wysokości 128.588 zł, a naliczony podatek VAT w wysokości 28.289 zł z faktur dokumentujących zakupy inwestycyjne został ujęty w całości. W związku z tym, iż na zakupy inwestycyjne Muzeum otrzymał dotację celową, dlatego wraz z deklaracją VAT-7 Muzeum złożyło wniosek o przyśpieszenie terminu zwrotu podatku VAT. Zwrot podatku w wysokości 28.289 zł. Wnioskodawca otrzymał w miesiącu lutym 2010 r., który zgodnie z zawartą umową w całości zwrócił na rachunek bankowy Starostwa Powiatowego.

W związku z wcześniejszym zwrotem podatku VAT w dniach od 21 stycznia 2011 do 7 lutego 2011 r. Wnioskodawca miał kontrolę z Urzędu Skarbowego która stwierdziła, iż Muzeum przyjęło błędne założenia, gdyż ww. inwestycja była związana zarówno z czynnościami muzealnictwa zwolnionymi od podatku jak również opodatkowanymi podatkiem VAT i nie było możliwym wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, do wyliczenia podatku naliczonego należało przyjąć zasadę określoną w ust. 2 art. 90 (proporcję). Proporcja ustalona na podstawie danych odnośnie sprzedaży z roku poprzedniego wynosiła 98%. W związku z błędnie przyjętymi założeniami podatek naliczony został zawyżony o kwotę 566 zł. Po zakończeniu kontroli zgodnie z jej zaleceniami Muzeum dokonało korekty deklaracji VAT- 7 za miesiąc grudzień 2009 r. i zwrotu kwoty 566 zł wraz z należnymi odsetkami na rachunek bankowy Urzędu Skarbowego. Kontrola nie stwierdziła naruszeń przepisów prawa.

Muzeum nie dokonało korekty podatku VAT za 2010 rok, gdyż zgodnie z art. 90 ust. 10 wyliczona proporcja za 2010 rok kształtowała się podobnie jak w 2009 r. i nie przekroczyła 2%.

Od 1 stycznia 2011 r. Muzeum wybrało zwolnienie podmiotowe z VAT, ponieważ wartość sprzedaży opodatkowanej w 2010 r. nie przekroczyła 100.000 zł - zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca musi dokonywać korekt deklaracji VAT-7 za rok 2011, 2012 i 2013 w związku z zakupami inwestycyjnymi poniesionymi w 2009 r., jeśli zakupy te zostały pokryte nie z pieniędzy Wnioskodawcy, lecz z dotacji celowej, która pochodziła częściowo z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego a częściowo z jednostki samorządu terytorialnego, a odzyskany podatek VAT w całości został przekazany do jednostki samorządu terytorialnego, zgodnie z zawartą umową.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 91 ust. 1 po zakończeniu roku, w którym przysługiwało podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego z uwzględnieniem proporcji obliczonej zgodnie z art. 90 ust. 2-3.

Zgodnie z art. 91 ust. 2 w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych, podlegających amortyzacji podatnik dokonuje korekty o której mowa w art. 91 ust. 1 w ciągu 5 kolejnych lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta dotyczy jednej piątej.

Reasumując, Wnioskodawca uważa że pomimo to, iż wydatki związane z zakupami inwestycyjnymi zostały zaliczone do środków trwałych podlegających amortyzacji to Wnioskodawca nie musi dokonywać korekt, gdyż odzyskany podatek VAT zobowiązany był zwrócić w całości na rachunek bankowy jednostki samorządu terytorialnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl natomiast art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W świetle art. 90 ust. 4 ustawy o VAT, proporcję, o której mowa w ust. 3 określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Na podstawie art. 90 ust. 10 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2011 r., w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

Zgodnie z art. 90 ust. 10 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2011 r. w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

Kwota podatku naliczonego do odliczenia ustalona na podstawie proporcji wyliczonej przy zastosowaniu powyższych zasad, nie jest jednak ostateczna.

Stosownie bowiem do art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2011 r., po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Przepis art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, z dniem 1 kwietnia 2011 r. otrzymał brzmienie: "Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego."

Należy wskazać, iż zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332) przepis art. 91 ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2011 r. stosuje się począwszy od korekt dokonywanych za rok 2011.

W myśl art. 91 ust. 2 ww. ustawy o VAT, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym, że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 2a ustawy, obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i ust. 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 ustawy).

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Muzeum zgodnie z umową zawartą w dniu 15 lutego 2005 r. z Powiatem reprezentowanym przez Zarząd Powiatu oraz na podstawie prawomocnej decyzji Wojewody z dnia 20 lipca 2004 r. otrzymało w bezpłatne użytkowanie na czas nieoznaczony nieruchomości przeznaczone na realizację celów statutowych: działki o powierzchni 12,40 ha oraz naniesienia budowlane (budynki i budowle trwale połączone z nieruchomością).

W 2009 r. Muzeum realizowało zadanie: "...". Na realizację ww. zadania według zawartej z jednostką samorządu terytorialnego umowy z dnia 28 lipca 2009 r. Muzeum otrzymało dotację celową, która w części pochodziła z dotacji Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego na zadanie realizowane z programu, a w części z jednostki samorządu terytorialnego.

W związku z powyższym w miesiącu grudniu 2009 r. Wnioskodawca poniósł wydatki w wysokości 156.877,65 zł (128.588,24 zł netto + 28.289,41 VAT) związane z zakupami inwestycyjnymi, które dotyczyły założenia w Zamku monitorowanej instalacji systemu telewizji dozorowej (CCTV) i systemu sygnalizacji włamania i napadu (SSWiN). Odbiór zainstalowanych systemów miał miejsce w dniu 28 grudnia 2009 r.. Faktury dokumentujące kwoty należności zostały zapłacone w całości bezpośrednio wystawcom faktur w miesiącu grudniu 2009 r..

Instalacje wymienione powyżej zostały ujęte w ewidencji środków trwałych. Jest to obcy środek trwały, podlegający amortyzacji.

Poniesione wydatki zostały ujęte przez Wnioskodawcę w deklaracji VAT-7 za miesiąc grudzień 2009 r., w wysokości 128.588 zł, a naliczony podatek VAT w wysokości 28.289 zł z faktur dokumentujących zakupy inwestycyjne został ujęty w całości jako podatek VAT podlegający odliczeniu. Wnioskodawca przyjął bowiem błędne założenie, że towary i usługi związane z przedmiotową inwestycją będą w całości związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. W związku z tym, iż na zakupy inwestycyjne Wnioskodawca otrzymał dotację celową, dlatego wraz z deklaracją VAT-7 złożył wniosek o przyśpieszenie terminu zwrotu podatku VAT. Zwrot podatku w wysokości 28.289 zł. Wnioskodawca otrzymał w miesiącu lutym 2010 r., który zgodnie z zawartą umową w całości zwrócił na rachunek bankowy Starostwa Powiatowego.

W związku z wcześniejszym zwrotem podatku VAT w dniach od 21 stycznia 2011 do 7 lutego 2011 r. Wnioskodawca miał kontrolę z Urzędu Skarbowego, która stwierdziła, iż Muzeum przyjęło błędne założenia, gdyż ww. inwestycja była związana zarówno z czynnościami muzealnictwa zwolnionymi od podatku jak również opodatkowanymi podatkiem VAT i nie było możliwym wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, do wyliczenia podatku naliczonego należało przyjąć zasadę określoną w ust. 2 art. 90 (proporcję).

Proporcja ustalona na podstawie danych odnośnie sprzedaży z roku poprzedniego wynosiła 98%. W związku z błędnie przyjętymi założeniami podatek naliczony został zawyżony o kwotę 566 zł. Po zakończeniu kontroli zgodnie z jej zaleceniami Muzeum dokonało korekty deklaracji VAT-7 za miesiąc grudzień 2009 r. i zwrotu kwoty 566 zł wraz z należnymi odsetkami na rachunek bankowy Urzędu Skarbowego. Kontrola nie stwierdziła naruszeń przepisów prawa.

Muzeum nie dokonało korekty podatku VAT za 2010 rok, gdyż zgodnie z art. 90 ust. 10 wyliczona proporcja za 2010 rok kształtowała się podobnie jak w 2009 r. i nie przekroczyła 2%.

Wobec braku uregulowań, które wprost dotyczyłyby kwestii korekty podatku naliczonego w związku z nakładami na obce środki trwałe należy zastosować zasady wynikające z art. 91 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT.

Pojęcie inwestycji w obcym środku trwałym nie zostało bowiem zdefiniowane w przepisach prawa podatkowego.

Posiłkując się natomiast zapisem art. 16g ust. 3-5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) w związku z ust. 7 tego przepisu, określającym pojęcie ceny nabycia i kosztu wytworzenia dla potrzeb ustalenia wartości początkowej środków trwałych, przy uwzględnieniu faktu, że inwestycją w obcym środku trwałym nie są budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie, stanowiące odrębną grupę środków trwałych, należy uznać, że inwestycją w obcym środku trwałym są działania podatnika odnoszące się do niestanowiącego jego własności środka trwałego, które zmierzają do jego ulepszenia, tzn. polegające na jego przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji.

W art. 2 pkt 14a ww. ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. zdefiniowano pojęcie wytworzenia nieruchomości. Zgodnie z tym przepisem za wytworzenie nieruchomości uznaje się również ulepszenie nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, w myśl których ulepszenia dokonuje się we własnym środku trwałym.

Należy zauważyć, że przepisy art. 91 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług odsyłają do przepisów o podatku dochodowym dotyczących środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, w świetle których inwestycja w obcym środku trwałym stanowi u inwestora odrębny od nieruchomości środek trwały podlegający amortyzacji według zasad określonych dla takich środków trwałych (art. 16j ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych), a nie według zasad odnoszących się do nieruchomości. Nakłady na obcy środek trwały należy zatem traktować dla celów podatku od towarów i usług tak jak zakup odrębnego środka trwałego.

W związku z tym, że inwestycje w obcym środku trwałym, polegające m.in. na modernizacji takiego środka trwałego stanowią odrębny od nieruchomości środek trwały, korekta podatku naliczonego odnoszącego się do takiego środka trwałego powinna być dokonywana zgodnie z art. 91 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług w ciągu 5-cio letniego okresu (a nie w ciągu 10 lat przewidzianych dla nieruchomości).

Zatem, w świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, że wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w 2009 r. na inwestycję o wartości przekraczającej 15.000 zł (zakup towarów i usług zużytych w celu założenia w Zamku monitorowanej instalacji systemu telewizji dozorowej (CCTV) i systemu sygnalizacji włamania i napadu (SSWiN)) ujętą w ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy jako obcy środek trwały podlegający amortyzacji, należy traktować jak wydatki na zakup odrębnego środka trwałego. W związku z powyższym, w opinii tut. Organu korekta podatku naliczonego odnoszącego się do inwestycji w obcym środku trwałym, o którym mowa we wniosku powinna być dokonywana - zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT - przez okres 5 lat.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego Wnioskodawca na wstępie błędnie założył, że zakupione w 2009 r. towary i usługi w celu założenia w Zamku monitorowanej instalacji systemu telewizji dozorowanej (CCTV) i systemu sygnalizacji włamania i napadu (SSWiN) będą wyłącznie związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT i w złożonej deklaracji VAT-7 za grudzień 2009 r. w całości odliczył związany z ich nabyciem podatek naliczony. W wyniku kontroli Urzędu Skarbowego Wnioskodawca skorygował jednakże dokonane w całości odliczenie podatku naliczonego związanego z ww. inwestycją przyjmując, że będzie ona związana zarówno z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT jak i zwolnionymi od tego podatku. W wyniku złożonej korekty deklaracji VAT-7 za grudzień 2009 r. zrealizował przysługujące mu w proporcji prawo do odliczenia podatku naliczonego na poziomie 98% przy uwzględnieniu proporcji sprzedaży z roku poprzedniego określonej zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT.

W związku z powyższym na podstawie art. 91 ust. 1 i 2 ustawy o VAT Wnioskodawca zobowiązany jest do dokonania korekty odliczonego w części podatku naliczonego w okresie 5 kolejnych lat licząc od roku, w którym ww. środek trwały został oddany do użytkowania (tj. po zakończeniu każdego roku 1/5 kwoty podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z przedmiotową inwestycją). Korekty tej Wnioskodawca musi dokonać za rok 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, w oparciu o faktyczną proporcję sprzedaży, jaką uzyskano w roku, za który musi dokonać korekty. Korekty tej Wnioskodawca nie był zobowiązany dokonać za rok 2009 i 2010, jeżeli różnica pomiędzy proporcją odliczenia ustaloną zgodnie z art. 90 ust. 4 ustawy o VAT a proporcją określoną na podstawie art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 nie przekroczyła 2%.

Z treści wniosku wynika, że od 1 stycznia 2011 r. Muzeum wybrało zwolnienie podmiotowe z VAT, ponieważ wartość sprzedaży opodatkowanej w 2010 r. nie przekroczyła 100.000 zł - zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Artykuł 113 ust. 11 ustawy o VAT stanowi, że podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Konkludując, towary i usługi zakupione przez Wnioskodawcę w 2009 r. w celu wykonywania działalności opodatkowanej i zwolnionej od podatku VAT (w stosunku do których w wyniku kontroli Urzędu Skarbowego zrealizował prawo do odliczenia podatku naliczonego na poziomie 98% w deklaracji za grudzień 2009 r.), w wyniku wyboru przez Wnioskodawcę zwolnienia podmiotowego w 2011 r. zostaną wykorzystane w działalności zwolnionej od podatku VAT, która nie daje prawa do odliczenia VAT, w myśl cyt. wyżej art. 86 ustawy o VAT.

W związku z tym odpowiadając na pytanie przedstawione we wniosku, Wnioskodawca powinien za 2011 r. dokonać korekty 1/5 podatku naliczonego przy nabyciu w 2009 r. towarów i usług w celu założenia w Zamku monitorowanej instalacji systemu telewizji dozorowej (CCTV) i systemu sygnalizacji włamania i napadu (SSWiN). Jak już wskazano wyżej w uzasadnieniu interpretacji indywidualnej Wnioskodawca powinien również za rok 2012, 2013 dokonać stosownej korekty odliczonego podatku naliczonego na zasadach wynikających z powołanego wyżej art. 91 ustawy o VAT.

Należy przy tym zauważyć, że źródło finansowania zakupów (dotacja od jednostki samorządu terytorialnego lub innego podmiotu) pozostaje bez wpływu na realizację ewentualnego prawa do odliczenia oraz korekty podatku naliczonego związanego z przedmiotowymi zakupami.

Podkreślenia wymaga, iż na obowiązek dokonania korekty przez Wnioskodawcę nie ma żadnego wpływu, czy Wnioskodawca zwrócił otrzymany z Urzędu Skarbowego podatek VAT na rachunek bankowy jednostki samorządu terytorialnego. Obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego został jasno określony w wyżej powołanych przepisach o VAT i Wnioskodawca bez względu na to, że zwrócił otrzymany z Urzędu Skarbowego VAT jednostce samorządu terytorialnego ma obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego na zasadach wynikających z zacytowanych przepisów ustawy o VAT.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie należy podkreślić, iż organ podatkowy nie jest w stanie przewidzieć jakie nastąpią zmiany w prawie podatkowym za rok czy dwa lata oraz czy nie nastąpią zmiany w przedstawionym stanie faktycznym. Wobec tego niniejsza interpretacja zachowa swą aktualność tylko w przypadku gdy nie ulegnie zmianie aktualnie obowiązujący stan prawny oraz nie wystąpią zmiany w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy organ pragnie w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.