IPTPP1/443-567/11-2/IG - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2011 r. (data wpływu 1 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT sprzedaży nieruchomości zabudowanej - jest prawidłowe.

W dniu 1 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest właścicielem nieruchomości zabudowanej budynkiem administracyjnym stanowiącej działkę o nr ewidencyjnym 601/2, położonej o powierzchni 0,0481 ha. Gmina nie ma aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów działka ta jest działką budowlaną. Opis użytku w wypisie z rejestru gruntów oznaczono jako tereny zabudowane.

W obowiązującym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonego Uchwalą Rady Gminy z dnia 28 kwietnia 2003 r. Nr działka ta usytuowana jest w obszarze przeznaczonym pod usługi podstawowe, rzemiosło i handel.

Gmina nabyła własność tej nieruchomości w drodze komunalizacji decyzją Wojewody z dnia 11 stycznia 2011 r. znak: ze skutkiem na dzień 27 maja 1990 r.

Od nabycia tej nieruchomości Gminie nie przysługiwało więc prawo odliczenia podatku VAT. Nieruchomość ta zabudowana jest budynkiem administracyjnym. Budynek został wybudowany przed I wojną światową przez księcia D.

Nieruchomość ta na podstawie art. 2 ust. 1 lit. e) - Dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. RP. z 1945 r. Nr 3, poz. 13 przeszła na własność Skarbu Państwa. Wpisu w księdze wieczystej Nr na rzecz Skarbu Państwa dokonano na wniosek z dnia 4 września 1945 r. na mocy pisma Wojewódzkiego Urzędu Ziemskiego Wydział Prawny z dnia 2 lipca 1945 r. Nr.

Jednakże działka ta była we władaniu Gminy od lat 60-tych. W ewidencji gruntów wsi założonej po raz pierwszy w 1967 r. działka nr 601/2 zapisana była na Prezydium Rady Narodowej, a po modernizacji ewidencji w 1983 r. zapisana była na Urząd Gminy jako władającego.

Decyzją Naczelnika Gminy z dnia 29 listopada 1988 r. znak: nieruchomość została przekazana w użytkowanie Gminnej Spółdzielni. W roku 1989 był pożar tego budynku, który objął I piętro i poddasze.

Prawdopodobnie odnowienie tego budynku przekraczało 30% wartości budynku. (brak jakichkolwiek dokumentów). Gminna Spółdzielnia w 2001 r. zwróciła budynek Urzędowi Gminy pozostawiając sobie 2 pomieszczenia biurowe do końca prowadzenia działalności. Wykreślona została z KRS-u dnia 16 grudnia 2002 r.

W latach 1990-2011 Gmina nie ponosiła wydatków na ulepszenie budynku znajdującego się na nieruchomości. Nie były w tym czasie prowadzone żadne prace modernizacyjne ani adaptacyjne. Nakłady inwestycyjne były poniesione w roku 1989 przez Gminną Spółdzielnię jako użytkownika, ale Gmina nie była wtedy właścicielem nieruchomości. W tym okresie nie obowiązywała ustawa o podatku VAT i od nakładów nie był odliczany VAT.

Nieruchomość ta od dnia 7 czerwca 2006 r. jest przedmiotem umowy dzierżawy z przeznaczeniem na prowadzenie działalności turystyczno-rekreacyjnej. Umowa zawarta jest na okres 15 lat. Od należnego czynszu naliczany jest podatek VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości zabudowanej będzie podlegała zwolnieniu z podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie - w myśl art. 2 pkt 14 ustawy o VAT - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części budynków lub budowli, w myśl art. 29 ust. 5 ustawy o VAT z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem.

Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż działki oznaczonej w ewidencji gruntów nr 601/2, położonej o pow. 0,0481 ha, zabudowanej budynkiem administracyjnym będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43.ust. 1 pkt 10a w zw. z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT. Gminie nie przysługiwało bowiem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nabycia ww. nieruchomości oraz Gmina nie ponosiła od 1990 r. tj. od dnia nabycia jej własności do 2011 r. wydatków na ulepszenie budynku (nie były prowadzone prace budowlano-modernizacyjne).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że dostawa towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 ust. 6 ustawy).

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, w myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić także należy, iż zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 29 ust. 5 ustawy o VAT - w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, ze do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Stosownie do art. 2 pkt 14 ww. ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojąć do oddania budynku do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Zatem należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment sprzedaży lub oddania budynku (budowli) do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacji, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej 2 lata.

Ponadto w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym w pkt 10, pod warunkiem, że:

Jak stanowi przepis art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b) nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas należy poddać badaniu zaistnienie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości zabudowanej budynkiem administracyjnym, którą to nieruchomość nabył w drodze komunalizacji decyzją Wojewody z dnia 11 stycznia 1011 r., ze skutkiem na dzień 27 maja 1990 r. Na powyższą nieruchomość nie ma planu zagospodarowania przestrzennego, a zgodnie z wypisem z rejestru gruntów działka jest działką budowlaną.

Nabycie nieruchomości nie wiązało się z prawem do odliczenia podatku VAT. Budynek znajdujący się na działce został zbudowany przed I wojną światową, ale od lat 60-tych, nieruchomość była we władaniu Gminy. W 1988 r. została przekazana w użytkowanie Gminnej Spółdzielni która w związku z pożarem w 1989 r., poniosła nakłady na remont budynku (prawdopodobnie przekraczające 30% wartości), ale Wnioskodawca nie posiada żadnych dokumentów związanych z remontem.

W 2001 r. Gminna Spółdzielnia zwróciła budynek Wnioskodawcy.

W latach 1990-2011 Zainteresowany nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku i nie były prowadzone żadne prace modernizacyjne ani adaptacyjne.

Nieruchomość od 2006 r. jest przedmiotem umowy dzierżawy z przeznaczeniem na działalność turystyczno-rekreacyjną.

Analizując powołaną wcześniej definicję pierwszego zasiedlenia stwierdzić należy, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu obiekt musi zostać oddany do użytkowania, a ponadto czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu. Z powyższej definicji wynika zatem, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, a za taką należy uznać umowę sprzedaży, najmu czy dzierżawy, pod warunkiem, że jest to czynność objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, nawet jeśli na podstawie przepisów szczególnych korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, że sprzedaż nieruchomości opisanej we wniosku, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. W przypadku gdy planowana sprzedaż nie nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia, a ponadto od tej czynności upłynął okres dłuższy niż 2 lata, to spełnione są przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem z powyższego wynika, że planowana dostawa ww. nieruchomości nastąpi po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia (tj. od oddania do odpłatnego korzystania na podstawie umowy dzierżawy), a więc Wnioskodawca będzie mógł zastosować do tej dostawy zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Uwzględniając natomiast zapisy art. 29 ust. 5 ustawy, korzystająca ze zwolnienia sprzedaż budynku umożliwia zastosowanie zwolnienia w stosunku do gruntu, na którym się on znajduje.

Reasumując, w świetle opisanego zdarzenia przyszłego oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa należy stwierdzić, że planowana sprzedaż przez Wnioskodawcę nieruchomości zabudowanej będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Końcowo należy zauważyć, że Wnioskodawca wywodzi prawidłowy skutek prawny, jednak z innej podstawy prawnej. Dostawa przez Wnioskodawcę ww. nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, a nie jak wskazał Wnioskodawca na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.