IPTPP1/443-526/12-5/AK - Prawo do uzyskania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, powstałej w związku ze świadczeniem usług dostarczania sygnału telewizji kablowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2012 r. (data wpływu 3 lipca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 sierpnia 2012 r. (data wpływu 24 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do uzyskania zwrotu podatku VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* prawa do uzyskania zwrotu podatku VAT,

* sposobu fakturowania usług dostarczania sygnału telewizji kablowej,

* sposobu dokumentowania sprzedaży sprzętu do przesyłu i wzmacniania sygnału telewizyjnego.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 22 sierpnia 2012 r. (data wpływu 24 sierpnia 2012 r.) w zakresie doprecyzowania opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT od 2004 r. Wszystkie nabywane towary i usługi są dokumentowane fakturami wystawionymi na rzecz Wnioskodawcy z naliczonym podatkiem VAT w wysokości 23%. Wszystkie towary bądź zakupione usługi realizowane są w ramach działalności statutowej Stowarzyszenia.

Wnioskodawca świadczy usługi dostarczania sygnału telewizji kablowej na podstawie umowy zawartej odrębnie z każdym członkiem Stowarzyszenia. Usługi dostarczania sygnału telewizyjnego świadczone są w sposób ciągły. Wnioskodawca dostarcza abonentowi tylko sygnał poprzez przyłącze i gniazdo, które jest własnością Stowarzyszenia. Wnioskodawca przyjmuje opłaty na podstawie książeczek wpłat miesięcznych i na tej podstawie wystawia fakturę łączną opodatkowaną 8% stawką VAT.

Aktualnie w rozliczeniach z Urzędem Skarbowym na podstawie składanych deklaracji VAT-7 istnieje nadwyżka podatku w wysokości 120 tys. zł i ciągle narasta.

Stowarzyszenie ma zakupiony sprzęt, który nie jest w całości wykorzystany i ma zamiar odstąpić go innej instytucji. Są to działania sporadyczne.

Wnioskodawca nie wykonuje czynności zwolnionych z opodatkowania, ani niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Nie ma możliwości przyporządkować dokonane zakupy towarów i usług do czynności zwolnionych lub niepodlegających zwolnieniu tym podatkiem. Wnioskodawca nie wystawia faktur indywidualnych abonentom odbierającym sygnał telewizyjny, wystawia natomiast łączną fakturę miesięczną na wszystkie wpływy abonamentowe w danym miesiącu. Zainteresowany świadczy usługi tylko na rzecz członków Stowarzyszenia. Umowy z abonentami o świadczenie usług dostarczania sygnału telewizyjnego zawiera na czas nieokreślony, uzupełniane tylko o nowych lokatorów osiedla, lub wygasające z tytułu śmierci lub zmiany lokalu na inne osiedle.

Wnioskodawca zamierza odsprzedać innej instytucji wzmacniacze magistralne i modemy sieci. Ww. sprzedaż będzie czynnością opodatkowaną. Ten sprzęt nosi znamiona towaru używanego. Okres jego używania wyniósł co najmniej pół roku. Wnioskodawca w stosunku do ww. sprzętu obniżył kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Sprzęt jest wykorzystywany do przesyłu i wzmacniania sygnału w magistrali łączącej osiedle. Ww. sprzęt stał się zbędny w związku ze znaczącą przebudową sieci. Sprzęt nie jest środkiem trwałym, stanowi tylko elementy środka trwałego. Świadczone usługi posiadają symbol klasyfikacji 6020.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może wystąpić do Urzędu Skarbowego o zwrot nadwyżki podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, Stowarzyszenie nie prowadzi działalności gospodarczej, jest beneficjentem końcowym, więc nie należny mu jest zwrot nadwyżki VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i ust. 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Z przepisów ww. art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że związek zakupów z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu jest jednym z podstawowych warunków, które musi spełnić podatnik, aby mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Powyższy przepis wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca wyraźnie zatem wskazał, na podstawie jakich dokumentów podatnicy mogą dokonać odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabywanych towarów i usług. Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, odliczenie jest możliwe w sytuacjach, gdy wydatki są udokumentowane fakturami VAT. Należy zauważyć, że przepisy dotyczące podatku od towarów i usług - poza pewnymi wyjątkami wyraźnie w powołanych wyżej przepisach wskazanymi - nie przewidują innego niż faktura dokumentu, dającego nabywcy towarów i usług możliwość odliczenia podatku z tytułu ich nabycia.

Terminy, w których powstaje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego ustawodawca określił w art. 86 ust. 10-13 cyt. ustawy.

Stosownie do treści art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Natomiast, zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 11 cyt. ustawy, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jak stanowi art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

W myśl art. 86 ust. 19 cyt. ustawy, jeżeli w okresie rozliczeniowym podatnik nie wykonywał czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz nie wykonywał czynności poza terytorium kraju kwotę podatku naliczonego może przenieść do rozliczenia na następny okres rozliczeniowy.

Zasady regulujące zwrot bezpośredni nadwyżki podatku naliczonego nad należnym uregulowane są w art. 87 powołanej ustawy.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Powyższe przepisy wprowadzają zatem dwie równorzędne zasady postępowania z powstałą nadwyżką podatku. Możliwe jest bowiem albo otrzymanie jej zwrotu na rachunek bankowy, albo przeniesienie jej na następne okresy rozliczeniowe. Wybór sposobu postępowania pozostawiony został podatnikowi. Cytowany wyżej art. 87 ust. 1 ustawy nie zabrania również rozbicia kwoty nadwyżki na dwie części, z których jedna podlegać będzie zwrotowi z Urzędu Skarbowego, zaś druga przeniesiona zostanie na kolejny okres rozliczeniowy. Powyższe oznacza, że uprawniony jest zarówno pierwszy sposób postępowania (wystąpienie o zwrot), drugi sposób postępowania (przeniesienie na następny okres), jak i oba te sposoby jednocześnie.

Na podstawie art. 87 ust. 2 ustawy, zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanego w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej lub postępowania kontrolnego na podstawie przepisów o kontroli skarbowej. Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca podatnikowi należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.

W przypadku wydłużenia terminu na podstawie ust. 2 zdanie drugie, urząd skarbowy na wniosek podatnika dokonuje zwrotu różnicy podatku w terminie wymienionym w ust. 2 zdanie pierwsze, jeżeli podatnik wraz z wnioskiem złoży w urzędzie skarbowym zabezpieczenie majątkowe w kwocie odpowiadającej kwocie wnioskowanego zwrotu podatku. Jeżeli wniosek wraz z zabezpieczeniem został złożony na 13 dni przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 2, lub później, zwrotu dokonuje się w terminie 14 dni od dnia złożenia tego zabezpieczenia (art. 87 ust. 2a ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 87 ust. 6 ustawy, na wniosek podatnika, złożony wraz z deklaracją podatkową, urząd skarbowy jest obowiązany zwrócić różnicę podatku, o której mowa w ust. 2, w terminie 25 dni, licząc od dnia złożenia rozliczenia, w przypadku gdy kwoty podatku naliczonego, wykazane w deklaracji podatkowej, wynikają z:

* faktur dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone, z uwzględnieniem art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.),

* dokumentów celnych, deklaracji importowej oraz decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34, i zostały przez podatnika zapłacone,

* importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33a, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, lub dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, jeżeli w deklaracji podatkowej została wykazana kwota podatku należnego od tych transakcji

- przy czym przepisy ust. 2 zdanie drugie i trzecie, ust. 2a, 4a-4f stosuje się odpowiednio.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wszystkie nabywane towary i usługi są dokumentowane fakturami wystawionymi na rzecz Wnioskodawcy z naliczonym podatkiem VAT w wysokości 23%. Wszystkie towary bądź zakupione usługi realizowane są w ramach działalności statutowej Stowarzyszenia. Wnioskodawca świadczy usługi dostarczania sygnału telewizji kablowej na podstawie umowy zawartej odrębnie z każdym członkiem Stowarzyszenia. Usługi dostarczania sygnału telewizyjnego świadczone są w sposób ciągły. Wnioskodawca dostarcza abonentowi tylko sygnał poprzez przyłącze i gniazdo, które jest własnością Stowarzyszenia. Wnioskodawca przyjmuje opłaty na podstawie książeczek wpłat miesięcznych i na tej podstawie wystawia fakturę łączną opodatkowaną 8% stawką VAT. Aktualnie w rozliczeniach z Urzędem Skarbowym na podstawie składanych deklaracji VAT-7 istnieje nadwyżka podatku w wysokości 120 tys. zł i ciągle narasta. Wnioskodawca nie wykonuje czynności zwolnionych z opodatkowania, ani niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Nie ma możliwości przyporządkować dokonane zakupy towarów i usług do czynności zwolnionych lub niepodlegających zwolnieniu tym podatkiem. Wnioskodawca nie wystawia faktur indywidualnych abonentom odbierającym sygnał telewizyjny, wystawia natomiast łączną fakturę miesięczną na wszystkie wpływy abonamentowe w danym miesiącu. Zainteresowany świadczy usługi tylko na rzecz członków Stowarzyszenia. Umowy z abonentami o świadczenie usług dostarczania sygnału telewizyjnego zawiera na czas nieokreślony, uzupełniane tylko o nowych lokatorów osiedla, lub wygasające z tytułu śmierci lub zmiany lokalu na inne osiedle. Świadczone usługi posiadają symbol klasyfikacji 6020.

Zauważyć należy, iż zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i ust. 19 oraz art. 124.

Natomiast jak stanowi, art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Jednocześnie podkreślić należy, iż rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz aby nie wystąpiły przesłanki negatywne z art. 88 ustawy.

W sytuacji, gdy w składanej przez Wnioskodawcę deklaracji dla potrzeb podatku od towarów i usług VAT - 7, wykaże nadwyżkę kwoty podatku naliczonego nad kwotą podatku należnego, będzie miał prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy. Przy czym należy podkreślić, iż wybór sposobu postępowania z ww. nadwyżką należy do Wnioskodawcy.

Z okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca deklaruje nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym, natomiast opis sprawy nie wskazuje okoliczności, które by uniemożliwiały skorzystanie z prawa ubiegania się o zwrot różnicy podatku.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej prawa do uzyskania zwrotu podatku VAT.

Natomiast wniosek w części dotyczącej:

* sposobu dokumentowania sprzedaży sprzętu do przesyłu i wzmacniania sygnału telewizyjnego, został rozpatrzony interpretacją Nr IPTPP1/443-526/12-6/AK,

* sposobu fakturowania usług dostarczania sygnału telewizji kablowej, został rozpatrzony rozstrzygnięciem Nr IPTPP1/443-526/12-7/AK.

Nadto, tut. Organ informuje, iż w związku z powyższym, iż Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku ORD - IN nie określił jednoznacznie, w jakim zakresie oczekuje wydania interpretacji indywidualnych w zaistniałym stanie faktycznym, a w jakim w zdarzeniu przyszłym, tut. Organ, po przeanalizowaniu wskazanych we wniosku okoliczności sprawy uznał, iż zakres wniosku dotyczy zaistniałego stanu faktycznego w zakresie sposobu fakturowania usług dostarczania sygnału telewizji kablowej oraz zdarzeń przyszłych w zakresie prawa do uzyskania zwrotu podatku VAT i sposobu dokumentowania sprzedaży sprzętu do przesyłu i wzmacniania sygnału telewizyjnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.