IPTPP1/443-49/11-3/IG - Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z przebudową amfiteatru.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko (...), przedstawione we wniosku z dnia15 kwietnia 2011 r. (data wpływu 18 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - jest samorządową jednostką budżetową i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od 1 stycznia 2003 r. w związku ze świadczeniem usług, które w myśl ustawy o podatku od towarów i usług podlegają opodatkowaniu VAT (wynajem pomieszczeń) oraz prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca realizując zadanie inwestycyjne pod nazwą " (...)" w okresie od 30 marca 2009 r. do sierpnia 2010 r. zawarł umowę na wykonanie przebudowy Amfiteatru w dniu 6 czerwca 2009 r. z firmą (...). Umowa zakładała okres wykonania do 30 maja 2010 r. i wynagrodzenie ryczałtowe bez możliwości wprowadzania aneksów. W trakcie realizacji ww. umowy wykonawca zgłosił wady projektu, których wyeliminowanie będzie skutkowało zwiększeniem nakładów na inwestycję w zakresie zadaszenia obiektu.

Koszty budowy zadaszenia nie zostały rozliczone zgodnie z umową gdyż w umowie określono wynagrodzenie ryczałtowe i zgodnie z przepisami prawa zamówień publicznych nie było możliwe aneksowanie umowy, ani zlecenie robót dodatkowych. Koszty z tytułu nakładów poniesionych bezumownie z uwagi na konieczność dalszej realizacji projektu zostały określone na kwotę netto 2.000.000 zł, w protokole negocjacyjnym z 20 sierpnia 2010 r. Ponieważ dodatkowe koszty nie mieściły się w kwocie ryczałtowego wynagrodzenia dla wykonawcy wymienionego w umowie pozostały kwestią sporną między stronami.

Zakończenie i ostateczny odbiór inwestycji po wykonaniu usterek nastąpił w lipcu 2010 r. W marcu 2011 r. wykonawca wniósł sprawę do Sądu Rejonowego o wyegzekwowanie wzrostu kosztów budowy wynikających z umowy z dnia 6 lipca 2009 r. dotyczących realizacji przebudowy Amfiteatru.

W dniu 8 kwietnia 2011 r. została zawarta ugoda sądowa między stronami, która zobowiązywała Wnioskodawcę do zapłaty kwoty 2.460.000 zł brutto tytułem wzrostu kosztów budowy zadaszenia wynikających z realizacji umowy z 6 lipca 2009 r. na przebudowę Amfiteatru ustalonych w protokole z dnia 20 sierpnia 2010 r. na rzecz firmy (...) zgodnie z Uchwałą Nr Rady Miasta z dnia 17 lutego 2011 r. zmieniającą uchwałę w sprawie Wieloletniej Prognozy Finansowej Miasta na lata 2011-2015 wraz z załącznikiem nr 4 do uchwały, w terminie 30 dni od otrzymania faktury.

Po zawarciu ugody sądowej firma (...) wystawiła fakturę VAT zgodnie z ugodą sądową i protokołem uzgodnień z 20 sierpnia 2010 r. na kwotę netto 2.000.000 zł wpisując stawkę podatku VAT w wysokości 23%.

Zrealizowana inwestycja o nazwie - "..." (obiekt) służy czynnościom opodatkowanym i jego wykorzystanie ma charakter komercyjny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do zaistniałej sytuacji (tj. wystawienie faktury VAT 8 kwietnia 2011 r. przez wykonawcę ze stawką 23% VAT w odniesieniu do czynności wykonanych w roku 2010, dotyczących zakończonej inwestycji w roku 2011) istnieje możliwość ze strony (...) odliczenia VAT naliczonego na podstawie art. 86 ust. 2 i art. 87 ust. 1 ustawy o VAT w wysokości 23%, czy w wysokości 22% ponieważ jak wynika z art. 41 ust. 14a ustawy o VAT czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem, która została wykonana przed dniem zmiany stawki podatku, dla której obowiązek podatkowy powstaje w dniu zmiany stawki podatku lub po tym dniu, czynność ta podlega opodatkowaniu według stawek podatku obowiązujących dla tej czynności w momencie jej wykonania.

Zdaniem Wnioskodawcy, odliczenie podatku VAT naliczonego ze strony (...) z tytułu poniesienia kosztów realizacji inwestycji, która służy czynnościom opodatkowanym może nastąpić w wysokości 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego uregulowane zostały przez ustawodawcę w Dziale IX ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą.

Zgodnie z zapisem art. 86 ust. 1 ustawy, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. nadanym ustawą z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyłącza więc możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Podstawą do odliczenia podatku naliczonego stanowią faktury, o których mowa w art. 86 ust. 2 ustawy, wystawione na podatnika.

Tut. Organ podkreśla jednak, że ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Nadmienia się, że w art. 88 ust. 3a pkt 1 i 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2011 r., wskazano, iż nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy:

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w myśl ust. 2 powołanego art. 15 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest samorządową jednostką budżetową i czynnym podatnikiem podatku od towarów usług od 1 stycznia 2003 r. w związku ze świadczeniem usług, które w myśl ustawy o podatku od towarów i usług podlegają opodatkowaniu VAT (wynajem pomieszczeń) oraz prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca realizując zadanie inwestycyjne pod nazwą "..." w okresie od 30 marca 2009 r. do sierpnia 2010 r. zawarł umowę na wykonanie przebudowy Amfiteatru w dniu 6 czerwca 2009 r. z firmą (...). Umowa zakładała okres wykonania do 30 maja 2010 r. i wynagrodzenie ryczałtowe bez możliwości wprowadzania aneksów. W trakcie realizacji ww. umowy wykonawca zgłosił wady projektu, których wyeliminowanie będzie skutkowało zwiększeniem nakładów na inwestycję w zakresie zadaszenia obiektu. Koszty budowy zadaszenia nie zostały rozliczone zgodnie z umową gdyż w umowie określono wynagrodzenie ryczałtowe i zgodnie z przepisami prawa zamówień publicznych nie było możliwe aneksowanie umowy, ani zlecenie robót dodatkowych. Koszty z tytułu nakładów poniesionych bezumownie z uwagi na konieczność dalszej realizacji projektu została określona na kwotę netto 2.000.000 zł, w protokole negocjacyjnym z 20 sierpnia 2010 r. Ponieważ dodatkowe koszty nie mieściły się w kwocie ryczałtowego wynagrodzenia dla wykonawcy wymienionego w umowie pozostały kwestią sporną między stronami. Zakończenie i ostateczny odbiór inwestycji po wykonaniu usterek nastąpił w lipcu 2010 r.

W marcu 2011 r. wykonawca wniósł sprawę do Sądu Rejonowego o wyegzekwowanie wzrostu kosztów budowy wynikających z umowy z dnia 6 lipca 2009 r. dotyczących realizacji przebudowy Amfiteatru. W dniu 8 kwietnia 2011 r. została zawarta ugoda sądowa między stronami, która zobowiązywała Wnioskodawcę do zapłaty kwoty 2.460.000 zł brutto tytułem wzrostu kosztów budowy zadaszenia wynikających z realizacji umowy z 6 lipca 2009 r. na przebudowę Amfiteatru ustalonych w protokole z dnia 20 sierpnia 2010 r. na rzecz firmy (...)zgodnie z Uchwałą Nr Rady Miasta z dnia 17 lutego 2011 r. zmieniającą uchwałę w sprawie Wieloletniej Prognozy Finansowej Miasta na lata 2011-2015 wraz z załącznikiem nr 4 do uchwały, w terminie 30 dni od otrzymania faktury. Po zawarciu ugody sądowej firma (...) wystawiła fakturę VAT zgodnie z ugodą sądową i protokołem uzgodnień z 20 sierpnia 2010 r. na kwotę netto 2.000.000 zł wpisując stawkę podatku VAT w wysokości 23%.

Zainteresowany wskazał, że zrealizowana inwestycja o nazwie - "..." (obiekt) służy czynnościom opodatkowanym i jego wykorzystanie ma charakter komercyjny.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby zakupywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem w świetle powołanych wyżej regulacji prawnych i opisu sprawy należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż zrealizowana inwestycja jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę - czynnego podatnika podatku VAT, do wykonywania czynności opodatkowanych, zostanie spełniony warunek wskazany w art. 86 ust. 1 ustawy i Zainteresowanemu będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturze wystawionej przez wykonawcę robót, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W systemie podatku od towarów i usług faktury VAT są dokumentami sformalizowanymi potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Prawidłowość materialno-prawna faktury VAT zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

Zasady wystawiania faktur VAT i innych dokumentów z nimi zrównanych, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., uregulowane zostały szczegółowo w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

W praktyce, przy dokumentowaniu przez podatników obrotu gospodarczego, zdarzają się jednak pomyłki. W związku z tym ustawodawca przewidział dwie możliwości korygowania błędów w fakturach VAT, za pomocą faktury korygującej lub noty korygującej.

W myśl § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury (vide § 14 ust. 1 ww. rozporządzenia). W tym miejscu podkreślić należy, że prawo wystawiania faktury korygującej przysługuje wyłącznie sprzedawcy.

Zgodnie z § 15 ust. 1 powołanego rozporządzenia, nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę lub fakturę korygującą zawierającą pomyłki dotyczące jakiejkolwiek informacji wiążącej się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą lub oznaczeniem towaru lub usługi, z wyjątkiem pomyłek w pozycjach faktury określonych w § 5 ust. 1 pkt 6-12, może wystawić fakturę nazwaną notą korygującą. Przy czym zwrot: "jakakolwiek informacja wiążąca się z nabywcą", oznacza możliwość korygowania pomyłek w sposobie określenia nabywcy, np. błąd w nazwie, adresie lub numerze identyfikacyjnym, itp. Powyższe jednoznacznie wskazuje, iż w tym trybie mogą być prostowane jedynie pomyłki dotyczące tego konkretnego podatnika. Nie można natomiast poprzez wystawienie noty korygującej zmienić podmiotu umowy sprzedaży.

Wskazane wyżej dwie formy usuwania błędów na fakturze są jedynymi prawnie dopuszczalnymi metodami korygowania faktur.

Zdarzają się jednak sytuacje, gdy do realizacji umowy sprzedaży z różnych przyczyn nie doszło, a sporządzono już dokumenty potwierdzające sprzedaż - oryginał i kopię faktury. W takiej sytuacji należy fakturę VAT anulować. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, ani rozporządzeń wykonawczych do niej, nie regulują kwestii dotyczącej anulowania wystawionych faktur. Jednakże w praktyce przyjmuje się, że anulowanie faktury może mieć miejsce wyłącznie w sytuacji, gdy wystawiona faktura VAT nie została wprowadzona do obrotu prawnego, czyli zarówno oryginał jak i kopia dokumentu znajdują się w posiadaniu sprzedawcy. Anulowane muszą zostać oba dokumenty - oryginał i kopii faktury, które następnie, opatrzone odpowiednią adnotacją powinny być zachowane w dokumentach sprzedawcy, bez konieczności wprowadzenia ich do ewidencji.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że jeżeli faktura VAT, o której mowa we wniosku została wprowadzona do obrotu prawnego, Wnioskodawca ma prawo odliczyć podatek naliczony w kwocie (i stawce) wykazanej na fakturze.

Z powyższego wynika, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury zakupu, jeżeli przedmiotowy zakup jest związany tylko z czynnościami opodatkowanymi. Natomiast powołany wyżej przepis art. 88 nie ogranicza prawa odliczenia tylko do prawidłowo, tj. wg prawidłowej wysokości naliczonej stawki podatku, w związku z powyższym uznano stanowisko w tym zakresie za nieprawidłowe.

Należy podkreślić, że w niniejszej interpretacji tut. Organ odniósł się tylko do pytania dotyczącego prawa do doliczenia podatku naliczonego i nie ocenił, czy zastosowana na fakturze wystawionej przez wykonawcę stawka podatku jest prawidłowa.

Tut. Organ informuje, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Podkreślić zatem należy, że w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla wystawcy faktury, tj. firmy (...).

W niniejszej interpretacji odpowiedziano na wniosek w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku naliczonego. Rozstrzygnięcie dotyczące stawki podatku, zawarte zostało w odrębnej interpretacji nr IPTPP1/443-49/11-2/IG.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.