IPTPP1/443-436/13-6/IG - Zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług udostępnienia nieruchomości mieszkalnej na rzecz gminy.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 24 września 2013 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP1/443-436/13-6/IG Zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług udostępnienia nieruchomości mieszkalnej na rzecz gminy.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 13 czerwca 2013 r. (data wpływu 14 czerwca 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 sierpnia 2013 r. (data wpływu 13 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* powstania obowiązku podatkowego w związku z udostępnianiem nieruchomości mieszkalnej dla Gminy-jest nieprawidłowe,

* stawki podatku VAT dla ww. czynności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* powstania obowiązku podatkowego w związku z udostępnianiem nieruchomości mieszkalnej dla Gminy,

* stawki podatku VAT dla ww. czynności.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 12 sierpnia 2013 r. (data wpływu 13 sierpnia 2013 r.) w zakresie doprecyzowania zaistniałego stanu faktycznego oraz uiszczenia dodatkowej opłaty.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w dniu 22 listopada 2012 r. zawarł umowę o partnerstwo publiczno-prywatne z Gminą.

Zgodnie z zapisami tejże umowy Zainteresowany zobowiązał się do:

a.

sporządzenia dokumentacji projektowej budynku mieszkalnego o zadanych parametrach (ilość lokali mieszkalnych, rodzaju koniecznych do użycia materiałów budowlanych, parametrów jakościowych budynku ectr.),

b.

wybudowania budynku i zgłoszenia gotowości do wynajmu na rzecz osób typowanych i wskazywanych przez Gminę, (czynsz za lokale mieszkalne będzie pobierany przez Gminę i na jej ryzyko),

c.

administrowanie lokalami mieszkalnymi oraz budynkiem.

W umowie strony uzgodniły wynagrodzenie za każdy etap tj.:

a. I-wszy etap prace projektowe 246.000,00 złotych brutto,

b. II-gi etap wybudowanie i zagospodarowanie terenu wokół budynku - 4.752.000,00 złotych brutto,

c. III-ci etap - zarządzanie i administrowanie budynkiem 738.000,00 złotych brutto.

Płatności natomiast nie będą następowały po realizacji określonego etapu, tylko Gmina zobowiązała się w umowie do płacenia miesięcznego czynszu za dostawę przedmiotu umowy opisanego w pkt a), b),c) w wysokości 42.500 złotych miesięcznie plus należny podatek VAT przez okres 120 miesięcy po zgłoszeniu przez Wnioskodawcę budynku do zasiedlenia. Płatności te dokonywane będą na podstawie wystawionej przez podatnika faktury VAT. Grunt został przekazany Podatnikowi na okres trwania umowy na podstawie umowy użyczenia będącej integralną częścią umowy o partnerstwo publiczno-prywatne. Po dokonaniu spłaty ostatniej raty Podatnik zobowiązany jest do przeniesienia własności budynku na rzecz Gminy, a umowa użyczenia ulega automatycznemu rozwiązaniu.

W uzupełnieniu Wniosku Wnioskodawca wskazał, iż oczekuje odpowiedzi:

1.

w zakresie interpretacji powstania obowiązku podatkowego w związku ze świadczeniem usługi udostępniania nieruchomości mieszkalnej dla Gminy,

2.

w zakresie udzielenia interpretacji zastosowania stawki podatkowej dla tejże usługi.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

PKOB budynku jaki ma powstać w związku z realizacją obiektu to PKOB 11.

Obiekt będący przedmiotem usługi (dostawy) zaliczany jest do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12a i 12b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Budynek będący przedmiotem wniosku należy do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12a i 12b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,

Według Wnioskodawcy usługi będące przedmiotem wniosku powinny mieć symbol PKWiU 68.20.11.0. Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług nie ma kategorii leasingu operacyjnego. Leasing operacyjny przyporządkowany jest do sekcji 77 według poszczególnych grup dzierżawionych dóbr materialnych i niematerialnych z wyłączeniem nieruchomości, które z kolei są przypisane do działu 68.

Wnioskodawca będzie leasingował przedmiot do Gminy. Podstawą zastosowania preferencyjnej stawki w podatku VAT, dotyczącej drugiego stanu faktycznego będzie art. 41 ust. 2 w związku z art. 41 ust. 12, ust. 12a, ust. 12b oraz art. 146a pkt 2.

Inwestycja obecnie jest w trakcie realizacji. Rozpoczęte są prace przygotowawcze zmierzające do przygotowania fundamentów budynku. Planowane zakończenie prac budowlanych powinno nastąpić w miesiącu listopadzie 2014 r., a oddanie do użytkowania w miesiącu grudniu 2014 r.

Umowa z Gminą zawarta jest na okres od 22 listopada 2012 r. do dnia 22 listopada 2014 r.

Suma opłat wniesionych przez Gminę pomniejszona o podatek VAT jest wyższa od wartości początkowej środka trwałego.

Szacowana wartość środka trwałego to kwota 2,4 miliona złotych netto (bez podatku VAT), natomiast suma wpłat z Gminy wyniesie 5,1 miliona złotych netto (bez podatku VAT).

Odpisów amortyzacyjnych będzie dokonywał Urząd Gminy.

Gmina przewidziała wynajem lokali mieszkalnych na cele mieszkalne.

Partner prywatny (Wnioskodawca) będzie dostawcą budynku i administratorem obiektu przez czas trwania umowy. Czynsz dzierżawny będzie pobierany przez Gminę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym podatnik zgodnie z art. 19 ust. 1, ust. 4, ust. 5, ust. 13 pkt 4 będzie zobligowany do wystawiania faktur VAT, w związku z świadczeniem usługi udostępniania nieruchomości mieszkalnej dla Gminy, w wysokości 42.500 złotych plus należny podatek VAT z stawką 8% (PKOB 11 dostawa budynku mieszkalnego wielorodzinnego spełniającego warunki ustalone dla budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Zdaniem Wnioskodawcy, zawarta umowa o partnerstwo publiczno-prywatne z Gminą w rzeczywistości jest umową leasingu operacyjnego polegającego na dostawie budynku mieszkalnego wielorodzinnego. Zgodnie z art. 17a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przez umowę leasingu rozumie się każdą umowę na mocy której jedna ze stron, zwana finansującym, oddaje do odpłatnego użytkowania lub używania i pobierania pożytków drugiej stronie, zwanej dalej korzystającym, podlegające amortyzacji środki trwałe. W przypadku Wnioskodawcy ma miejsce właśnie taka sytuacja i choć strony tego tak nie nazwały w umowie, to warunki umowne zawarte w wiążącej ich umowie jednoznacznie na to wskazują. Finansujący na własny koszt i ryzyko dokona wybudowania budynku wielorodzinnego, który to jest środkiem trwałym podlegającym amortyzacji, a Korzystający, po jego przejęciu, skieruje wytypowane przez siebie rodziny do zasiedlenia i będzie pobierał czynsz. Korzystający w zamian za dokonaną dostawę (możliwość) będzie dokonywał częściowych miesięcznych odpłatności na podstawie wystawionej przez Finansującego faktury.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 17b ust. 1 umowa zawarta przez Wnioskodawcę z Gminą spełnia warunki tego przepisu, a to:

1.

umowa zawarta jest na czas nieoznaczony, w przypadku kiedy przedmiotem leasingu jest nieruchomość, na okres co najmniej 5 lat (w tym przypadku jest to okres 10-ciu lat),

2.

suma opłat jakie Gmina zapłaci Wnioskodawcy, pomniejszona o należny podatek VAT, stanowi co najmniej wartość początkową środka trwałego (w tym przypadku Zainteresowany przewiduje koszt wytworzenia środka trwałego w postaci budynku na poziomie nie wyższym niż kwota 2,6 miliona złotych wraz z projektem za ten budynek, a suma opłat netto wnoszonych przez Gminę wyniesie 5,1 miliona złotych),

3.

w okresie użytkowania przedmiot umowy będzie własnością finansującego i on będzie dokonywał odpisów amortyzacyjnych od budynku wielorodzinnego, a płatności uzyskiwane przez Wnioskodawcę w okresach miesięcznych będą stanowiły jego przychód i odpowiednio dla Gminy odpłatności te będą stanowiły koszt jej działalności.

Odpowiednio przechodząc do opodatkowania podatkiem VAT umów leasingowych zastosowanie ma art. 19 ust. 13 pkt 4, który reguluje to w ten sposób, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później niż z upływem terminu zapłaty określonego w umowie lub fakturze do każdej częściowej raty z tytułu świadczenia usługi najmu, dzierżawy leasingu lub umowy o podobnym charakterze.

Dlatego też Wnioskodawca będzie w okresach miesięcznych wystawiał dla Gminy fakturę VAT z 8% stawką, a Gmina będzie na jej podstawie dokonywała płatności. Podstawa zastosowania preferencyjnej stawki podatkowej w podatku VAT dotyczącej drugiego stanu faktycznego będzie art. 41 ust. 2 w związku z art. 12, ust. 12a, ust. 12b oraz art. 146a pkt 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* nieprawidłowe - w zakresie powstania obowiązku podatkowego w związku z udostępnianiem nieruchomości mieszkalnej dla Gminy,

* prawidłowe - w zakresie stawki podatku VAT dla ww. czynności.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jedną z podstawowych czynności podlegających opodatkowaniu jest dostawa towarów. Stąd też niezwykle istotne jest określenie definicji "towaru", gdyż jest on przedmiotem znacznej części transakcji opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Stosownie do art. 7 ust. 9 ustawy, przez umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub inne umowy o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się umowy, w wyniku których zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający oraz umowy leasingu w rozumieniu tych przepisów, których przedmiotami są grunty.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca, który jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT zawarł umowę o partnerstwo publiczno-prywatne z Gminą i zgodnie z zapisami tejże umowy zobowiązał się do: sporządzenia dokumentacji projektowej budynku mieszkalnego o zadanych parametrach, wybudowania budynku i zgłoszenia gotowości do wynajmu na rzecz osób typowanych i wskazywanych przez Gminę, administrowania lokalami mieszkalnymi oraz budynkiem. W umowie strony uzgodniły wynagrodzenie za każdy etap. Płatności nie będą następowały po realizacji określonego etapu, tylko Gmina zobowiązała się w umowie do płacenia miesięcznego czynszu za dostawę przedmiotu umowy w wysokości 42.500 złotych miesięcznie plus należny podatek VAT przez okres 120 miesięcy po zgłoszeniu przez Wnioskodawcę budynku do zasiedlenia. Płatności te dokonywane będą na podstawie wystawionej przez podatnika faktury VAT. Grunt został przekazany podatnikowi na okres trwania umowy na podstawie umowy użyczenia będącej integralną częścią umowy o partnerstwo publiczno-prywatne. Po dokonaniu spłaty ostatniej raty podatnik zobowiązany jest do przeniesienia własności budynku na rzecz Gminy, a umowa użyczenia ulega automatycznemu rozwiązaniu. Według Wnioskodawcy usługi będące przedmiotem wniosku powinny mieć symbol PKWiU 68.20.11.0. Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług nie ma kategorii leasingu operacyjnego. Leasing operacyjny przyporządkowany jest do sekcji 77 według poszczególnych grup dzierżawionych dóbr materialnych i niematerialnych z wyłączeniem nieruchomości, które z kolei są przypisane do działu 68. Inwestycja obecnie jest w trakcie realizacji. Planowane zakończenie prac budowlanych powinno nastąpić w miesiącu listopadzie 2014 r., a oddanie do użytkowania w miesiącu grudniu 2014 r. Umowa z Gminą zawarta jest na okres od 22 listopada 2012 r. do dnia 22 listopada 2014 r. Suma opłat wniesionych przez Gminę pomniejszona o podatek VAT jest wyższa od wartości początkowej środka trwałego. Odpisów amortyzacyjnych będzie dokonywał Urząd Gminy. Wnioskodawca będzie dostawcą budynku i administratorem obiektu przez czas trwania umowy. Czynsz dzierżawny będzie pobierany przez Gminę.

Dokonując analizy powyżej przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz przepisów art. 7 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 7 ust. 9 ustawy należy wskazać, iż aby umowę leasingu zakwalifikować jako dostawę towarów, musi ona spełniać następujące warunki:

1.

umowa leasingu musi być zawarta na czas określony,

2.

w wyniku umowy odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający (leasing finansowy) lub przedmiotem leasingu są grunty,

3.

w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności przedmiotu umowy jest przenoszone na korzystającego.

Jak stanowi art. 18 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r. poz. 1342), do umów leasingu zawartych przed dniem wejścia w życie tej ustawy (tekst jedn.: do dnia 1 stycznia 2013 r.) stosuje się przepisy art. 23a, art. 23b, art. 23f i art. 23i ustawy zmienianej w art. 3 (tekst jedn.: ustawo o podatku dochodowym od osób prawnych) oraz przepisy art. 17a, art. 17b, art. 17f i art. 17i ustawy zmienianej w art. 4, w brzmieniu dotychczasowym.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 17a pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) zwana dalej ustawą o CIT.), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r., pod pojęciem umowy leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

W świetle art. 17b ust. 1 ustawy o CIT, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:

1.

umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;

2.

umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;

3.

suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Natomiast jak stanowi art. 17f. ust. 1 ustawy o CIT, do przychodów finansującego i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się opłat, o których mowa w art. 17b ust. 1, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1.

umowa leasingu została zawarta na czas oznaczony;

2.

suma ustalonych w umowie leasingu opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych;

3.

umowa zawiera postanowienie, że w podstawowym okresie umowy leasingu:

a.

odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający, w przypadku gdy nie jest osobą wymienioną w lit. b, albo

b.

finansujący rezygnuje z dokonywania odpisów amortyzacyjnych, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej.

W art. 17f ustawy o CIT, zostały określone rozliczenia umowy tzw. leasingu finansowego. Oznacza to, że dostawą towarów w rozumieniu przepisów ustawy o VAT jest wydanie towarów na podstawie umowy leasingu finansowego, tj. umowy, zgodnie z którą odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, umowa między Gminą a Wnioskodawcą została zawarta na czas oznaczony. Suma opłat wniesionych przez Gminę pomniejszona o podatek VAT jest wyższa od wartości początkowej środka trwałego. Po dokonaniu spłaty ostatniej raty Podatnik zobowiązany jest do przeniesienia własności budynku na rzecz Gminy, a umowa użyczenia ulega automatycznemu rozwiązaniu. Odpisów amortyzacyjnych będzie dokonywał Urząd Gminy.

Okoliczności sprawy wskazują, iż zawarta przez Wnioskodawcę umowa stanowi umowę leasingu finansowego, a nie jak twierdzi Zainteresowany leasingu operacyjnego.

W konsekwencji, w sytuacji gdy umowa została zawarta na czas określony, która w zależności od jej treści zawiera opcję przeniesienia własności w wyniku normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty, w wyniku której zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający należy uznać za umowę spełniającą warunki wynikające z art. 7 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 7 ust. 9 oraz przepisów art. 17f ustawy o CIT. Tym samym przedmiotowa czynność stanowi dostawę towarów.

Podstawowa zasada dotycząca powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług została sformułowana w art. 19 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jednakże, od tej zasady ustawodawca określił szereg wyjątków, ustalających w sposób odmienny moment powstania obowiązku podatkowego.

W myśl art. 19 ust. 4 ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Natomiast stosownie do brzmienia art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze - z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze, a także usług ochrony osób oraz usług ochrony, dozoru i przechowywania mienia, usług w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego oraz usług stałej obsługi prawnej i biurowej.

Konsekwencją zakwalifikowania umowy leasingu nieruchomości opisanej w złożonym wniosku jako dostawy towarów, będzie rozpoznanie obowiązku podatkowego na podstawie art. 19 ust. 4 ustawy, tj. z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru.

Stosownie do powołanego przepisu art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy, umowa leasingu finansowego jest dla potrzeb podatku od towarów i usług traktowana jako odpłatna dostawa towarów.

Zatem w przedstawionych przez Wnioskodawcę okolicznościach, planowany leasing finansowy nieruchomości, spełniającej definicję budownictwa mieszkaniowego, objętego społecznym programem mieszkaniowym, stanowić będzie dostawę towarów.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie natomiast z art. 146a ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

2.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, stosuje się - w myśl ust. 12 wskazanego artykułu - do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2,

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

W myśl ust. 12c powołanego artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Analiza powołanych przepisów na gruncie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego prowadzi do wniosku, iż dostawa towaru - nieruchomości, na podstawie umowy leasingu finansowego, podlegać będzie opodatkowaniu wg stawki VAT obniżonej do 8%, na podstawie art. 41 ust. 2, w związku z art. 146a, w powiązaniu z art. 41 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy bądź przedstawionego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślić należy, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl