IPTPP1/443-425/13-2/MH - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości lokalowej niemieszkalnej przez spółkę z o.o. w likwidacji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2013 r. (data wpływu 12 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 12 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka. Sp. z o.o. (dalej "Spółka lub "Wnioskodawca") nabyła na podstawie aktu notarialnego z dnia 28 czerwca 1994 r. oraz faktury VAT nr... z tego samego dnia, parter budynku wraz z prawem wieczystego użytkowania, który jest lokalem użytkowym, samodzielnym, niemieszkalnym stanowiącym odrębną nieruchomość o powierzchni łącznej 530,30 m² i posiadającym odrębną księgę wieczystą o numerze....

Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT od 21 maja 1993 r. do dnia dzisiejszego z tytułu sprzedaży hurtowej wyrobów tekstylnych (PKD 2007: 4641Z), opodatkowanej stawką 23%. Nabycie nastąpiło w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT. W momencie zakupu nieruchomości Spółce przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem parteru budynku.

Nieruchomość stanowi środek trwały Spółki podlegający amortyzacji, wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w dniu 28 czerwca 1994 r. wg ceny netto zakupionej nieruchomości z ww. faktury VAT w wysokości 2.000.000.000,00 PLZ, która jest ceną przed denominacją złotego z 1 stycznia 1995 r., w tym 1.860.000.000.,00 PLZ cena netto parteru budynku objęta stawką 22% oraz 140.000.000,00 PLZ cena netto wieczystego użytkowania gruntów objęta stawką ZW. Ww. nieruchomość po denominacji i przeszacowaniu na dzień 1 stycznia 1995 r. została ujęta w rejestrze środków trwałych na kwotę 206.460,00 PLN oraz wartość wieczystego użytkowania gruntów na kwotę 14.000,00 PLN jako wartość niematerialna i prawna.

Spółka w latach 1994-1998 dokonała ulepszeń (modernizacji) całości parteru budynku powyżej 30% jego wartości początkowej na łączną wartość 407.490,31 PLN. Przekroczenie 30% wartości początkowej miało miejsce w 1996 r. Od wydatków na ww. ulepszenia Spółka miała prawo i odliczała podatek VAT. Ww. ulepszenia w latach 1994-1998 podwyższyły wartość początkową całości parteru budynku, który od 1998 r. znajduje się w rejestrze środków trwałych w wysokości: 613.950,31 PLN. Część powierzchni ww. parteru budynku stanowiąca 198,54 m² (37,44% w stosunku do całej powierzchni) nie została objęta wynajmem, Spółka użytkowała ją na własne cele.

Pozostała część stanowiąca 331,76 m² (62,56% w stosunku do całości powierzchni) została przeznaczona na wynajem od 2008 r. Czynsz z tytułu najmu stanowił czynność podlegającą opodatkowaniu początkowo stawką 22%, a następnie 23% na gruncie ustawy o VAT. W związku z likwidacją Spółka zamierza sprzedać całość ww. parteru budynku wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntów.

Ww. budynek stanowi budynek w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) i Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.). Według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych budynek zalicza się do budynków niemieszkalnych sklasyfikowanych: a) w Sekcji 1 Dział 12 Grupa 122 Klasa 1220 jako budynki biurowe, które stanowią wg Księgi Wieczystej nr...: 11 pokoi, 1 magazynek, 1 pomieszczenie socjalne, 1 schowek, 1 hall, 3 korytarze, 3 ubikacje, 1 portiernia, 1 recepcja, 1 pomieszczenie wystawiennicze, 1 wiatrołap oraz b) W sekcji 1 Dział 12 Grupa 124 Klasa 1242 jako budynki garaży, które stanowią 1 budynek gospodarczy - garaż.

Powierzchnia budynku nie objęta wynajmem, przeznaczona na użytkowanie własne Spółki to 198,54 m^2, w tym: powierzchnia biurowa 154,20 m^2, garaże (2/5 z 107 m²) 42,80 m^2, portiernia (18,16% z 14 m²) 2,54 m^2. Powierzchnia objęta wynajmem od 2008 r. to 331,76 m^2, w tym: garaże (3/5 z 107 m²) 64,20 m^2, pokoje 256,10 m^2, portiernia (81,84% z 14 m²) 11,46 m².

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka. Sp. z o.o. w likwidacji planując sprzedaż (dostawę) całej nieruchomości o powierzchni łącznej 530,30 m² będzie mogła skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT (zastosowania stawki ZW) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b) oraz na podstawie art. 43 ust. 7a ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. do części parteru budynku wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntów pod tą częścią budynku o powierzchni 331,76 m^2, która była objęta wynajmem od 2008 r. oraz do zastosowania stawki podstawowej 23% do części parteru budynku wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntów pod tą częścią budynku o powierzchni 198,54 m^2, który był wykorzystywany na cele własne Spółki i nie był objęty wynajmem.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka Sp. z o.o. w likwidacji w zakresie planowanej sprzedaży całej nieruchomości lokalowej niemieszkalnej (parteru budynku), wraz z wieczystym użytkowaniem gruntów korzystać będzie ze zwolnienia od podatku towarów i usług od części powierzchni stanowiącej 331,76 m^2, która została przeznaczona na wynajem od 2008 r. oraz podlegać będzie opodatkowaniu stawką podstawową, tj. 23% od części powierzchni stanowiącej 198,54 m² wykorzystywanej na cele własne Spółki.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) - dalej u.p.t.u. zwalnia się od podatku dostawę budynku, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy a) dostawa jest dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przez nim, b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - w myśl art. 2 pkt 14 u.p.t.u. - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy budynków lub ich części, po ich a) wybudowaniu lub b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W związku z powyższym, że część parteru budynku o powierzchni 198,54 m², która została przeznaczona na użytkowanie własne Spółki nie może się opierać na zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a u.p.t.u., ponieważ pierwsze zasiedlenie nastąpiło w wyniku modernizacji, która odbywała się w latach 1994 - 1998, a po jej ulepszeniu nie była nigdy oddana do użytkowania w ramach umowy najmu, czyli w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu.

Natomiast, jeżeli chodzi o część parteru budynku o powierzchni 331,76 m^2, która została po ostatniej dokonanej modernizacji w 1998 r. stanowiącej pierwsze zasiedlenie oddana do użytkowania w ramach umowy najmu lokalu użytkowego opodatkowanego stawką podstawową podatku VAT od 2008 r., a dodatkowo pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a ewentualną dostawą budynku w przyszłości na dzień dzisiejszy już minęły 2 lata. W tym przypadku został spełniony warunek zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b u.p.t.u.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a u.p.t.u. zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o których mowa w pkt 10 pod warunkiem, że a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Spółka w latach 1994-1998 r. co prawda poniosła wydatki z tytułu modernizacji, które były wyższe niż 30% wartości początkowej całości parteru budynku, ale w stanie ulepszonym był on wykorzystywany przez Spółkę do czynności opodatkowanych od 2008 r. w części parteru budynku o powierzchni 331,76 m^2, czyli co najmniej 5 lat. Podstawą do zastosowania zwolnienia od podatku VAT jest art. 43 ust. 7a u.p.t.u., który mówi, że warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w 43 ust. 1 pkt 10a lit. b - stosownie do art. 43 ust. 7a - nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Sprzedaż może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy jednakże w sytuacji, gdy spełnione będą łącznie dwa warunki występujące w tym artykule, tj. sprzedającemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu budynków i budowli oraz sprzedający nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Stosownie do art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Zgodnie z dyspozycja art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy dostawie budynków, budowli lub ich części dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Natomiast jeśli dostawa budynków podlega opodatkowaniu również dostawa gruntów będzie podlegała opodatkowaniu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z tym gruntem.

Na mocy § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka nabyła na podstawie aktu notarialnego z dnia 28 czerwca 1994 r. oraz faktury VAT nr... z tego samego dnia parter budynku wraz z prawem wieczystego użytkowania, który jest lokalem użytkowym, samodzielnym, niemieszkalnym stanowiącym odrębną nieruchomość o powierzchni łącznej 530,30 m² i posiadającym odrębną księgę wieczystą o numerze.... Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT od 21 maja 1993 r. do dnia dzisiejszego z tytułu sprzedaży hurtowej wyrobów tekstylnych (PKD 2007: 4641Z) opodatkowanego stawką 23%. Nabycie nastąpiło w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT. W momencie zakupu nieruchomości Spółce przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem parteru budynku. Nieruchomość stanowi środek trwały Spółki podlegający amortyzacji, wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Spółka w latach 1994-1998 dokonała ulepszeń (modernizacji) całości parteru budynku powyżej 30% jego wartości początkowej. Przekroczenie 30% wartości początkowej miało miejsce w 1996 r. Od wydatków na ww. ulepszenia Spółka miała prawo i odliczała podatek VAT. Część powierzchni ww. parteru budynku stanowiące 198,54 m² (37,44% w stosunku do całej powierzchni) nie została objęta wynajmem, Spółka użytkowała ją na własne cele. Pozostała część stanowiąca 331,76 m² została przeznaczona na wynajem od 2008 r.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, iż w związku z wynajmem części nieruchomości (331,76 m²) doszło do oddania tej części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, tj. doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Ponadto pomiędzy oddaniem w najem części nieruchomości (pierwszym zasiedleniem), a przewidywaną dostawą budynku upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Zatem dostawa nieruchomości w części oddanej w najem, będzie podlegała zwolnieniu z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W tym przypadku zachodzą bowiem przesłanki wynikające z ww. przepisu.

Natomiast w odniesieniu do części budynku (198,54 m²), która nie była wynajmowania, warunek wynikający z definicji pierwszego zasiedlenia (art. 2 pkt 14 ustawy) zostanie wypełniony dopiero w momencie planowanej dostawy, zatem sprzedaż tej części nieruchomości, nie będzie korzystała ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W związku z powyższym, w odniesieniu do części budynku, która nie była przedmiotem wynajmu należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż w momencie zakupu nieruchomości Wnioskodawcy przysługiwało prawo od obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem parteru budynku. Dostawa tej części wskazanego budynku (niewynajmowanej) nie będzie mogła zatem korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, nie zostały bowiem spełnione łącznie przesłanki warunkujące zwolnienia od podatku określone w tym przepisie. Tym samym dostawa tej części budynku, która nie była wynajmowana, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawki podstawowej 23%.

Ponadto sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu w części dotyczącej nieruchomości, której dostawa będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, także będzie korzystać ze zwolnienia, na mocy § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. W pozostałej części będzie podlegać opodatkowaniu stawka 23%.

Reasumując, dostawa części parteru budynku o powierzchni 331,76 m^2, która była oddana w najem od 2008 r., wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntów przypisanym do tej części budynku będzie podlegała zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, natomiast dostawa pozostałej części nieruchomości o powierzchni 198,54 m^2, która była wykorzystywana na cele własne Spółki, wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntów przypisanym do tej części budynku, będzie podlegała opodatkowaniu stawką podstawową 23%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Należy zaznaczyć, że w myśl art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Podane we wniosku zdarzenie przyszłe stanowi jedyną faktyczną podstawę udzielonej interpretacji i tym samym wyznacza granice, w jakich interpretacja będzie mogła wywoływać określone w ustawie skutki prawne. Od początku wprowadzenia w procedurze podatkowej instytucji "interpretacji" przyjmuje się, że specyfika regulacji dotyczącej interpretacji przepisów prawa podatkowego wyklucza stosowanie przepisów Ordynacji podatkowej regulujących postępowanie dowodowe (wyjaśniające), zatem postępowanie w przedmiocie interpretacji bazuje wyłącznie na opisie zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Podkreśla się także, iż tut. Organ przy wydawaniu interpretacji nie dysponuje odpowiednimi narzędziami, w tym określonymi w Dziale IV ustawy - Ordynacja podatkowa, umożliwiającymi przeprowadzenie postępowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.