IPTPP1/443-421/13-4/MW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2013 r. (data wpływu 10 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czynności wykonywanych przez Gminę w ramach podpisanych umów tzw. "sponsorskich", "sponsoringowe", za czynności podlegające opodatkowaniu stawką 23% i obowiązku dokumentowania tych czynności fakturami VAT - jest prawidłowe.

W dniu 10 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* uznania czynności organizowania przez Gminę imprez, w związku z którymi nie będą zawierane umowy tzw. "sponsorskie", "sponsoringowe", za czynności niepodlegające opodatkowaniu

* prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług przy organizowaniu imprez, w związku z którymi nie będą zawierane umowy tzw. "sponsorskie", "sponsoringowe",

* uznania czynności wykonywanych przez Gminę w ramach podpisanych umów tzw. "sponsorskich", "sponsoringowe", za czynności podlegające opodatkowaniu stawką 23% i obowiązku dokumentowania tych czynności fakturami VAT,

* prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług przy organizowaniu imprez, w związku z którymi będą zawierane umowy tzw. "sponsorskie", "sponsoringowe".

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina posiada status podatnika VAT czynnego o numerze NIP:. Jako jednostka samorządu terytorialnego posiada osobowość prawną nadana ustawowo przez art. 65 Konstytucji RP oraz art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) zwaną dalej u.s.g. Zadania własne gminy określoną w art. 7 u.s.g. oraz uszczegółowione w przepisach szczególnych - konkretyzujących ich realizację. Zgodnie z art. 7 u.s.g. zaspokajanie potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. zadania te obejmują w szczególności sprawy:

Przypomnienia wymaga też fakt, iż Gmina oprócz zadań własnych realizuje wiele zadań zleconych - co wynika z art. 162 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, który stanowi, iż "jeżeli wynika to z uzasadnionych potrzeb państwa, ustawa może zlecić jednostkom samorządu terytorialnego wykonywanie innych zadań publicznych.

Ustawa określa tryb przekazywania i sposób wykonywania zadań zleconych. "Zgodnie z art. 11a ust. 1 u.s.g. organami gminy są:

W myśl art. 26 ust. 1 u.s.g. organem wykonawczym Gminy jest Wójt, zaś zgodnie z ust. 4 w miastach powyżej 100.000 mieszkańców organem wykonawczym jest Prezydent Miasta.

Wójt wykonuje swoje zadania za pośrednictwem urzędu, którego jest kierownikiem (art. 33 ust. 1 u.s.g.). Zgodnie z art. 91 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592 z późn. zm.), zwanej dalej u.s.g., prawa powiatu przysługują miastom, które w dniu 31 grudnia 1998 r. liczyły więcej niż 100.000 mieszkańców (...) Miastem takim jest więc Gmina. Zadania powiatu określone są w art. 4 u.s.p. Tak więc do zadań Gminy, będącej miastem na prawach powiatu, oprócz zadań nałożonych przez u.s.g. dochodzą także zadania nałożone przez u.s.p.

Zgodnie z art. 9 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. poz. 157 z późn. zm.), zwanej dalej u.f.p., sektor finansów publicznych tworzą jednostki samorządu terytorialnego. W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, środkami publicznymi są dochody publiczne. Zgodnie z art. 5 ust. 2 pkt 3 u.f.p., dochodami publicznymi są wpływy ze sprzedaży wyrobów i usług świadczonych przez jednostki sektora finansów publicznych. W myśl art. 70 u.f.p., do zadań Ministra Finansów należą, m.in. sprawy w zakresie koordynacji kontroli zarządczej w jednostkach sektora finansów publicznych.

Realizując swoje zadania ustawowe, w szczególności określone w art. 7 pkt 9, 10, i 18 u.s.g. (kultura, sport, rekreacja, promocja gminy), Gmina będzie realizować imprezy o charakterze kulturalnym czy sportowym, ewentualnie o mieszanym charakterze - festyny, jarmarki, dni miasta, dożynki itp. Imprezy o tego typu charakterze w przeszłości miały ze strony Gminy charakter otwarty (niebiletowy), tj. nieodpłatny. W ujęciu finansowym Gmina miała więc do czynienia z imprezami o charakterze czysto wydatkowym, tj. generującym po stronie Gminy wydatki (koszty), bez generowania dochodów (przychodów). Wynika to z odmiennego charakteru Gminy, które w odróżnieniu od przedsiębiorców, np. spółek prawa handlowego mają inny cel - jest nim zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty lokalnej. Nie musi się to odbywać i bardzo często w wielu sferach życia nie odbywa, a nawet odbywać nie może w sposób typowy dla przedsiębiorców - ma charakter nieodpłatny, niekomercyjny np. dostępność miejsc, przestrzeni publicznej (placów, chodników, parków). W związku z faktem, iż sytuacja wielu samorządów w Polsce nie jest najlepsza, podejmowane są działania mające na celu zwiększenie dochodów oraz racjonalizację wydatków w sposób, który powinien być jak najmniej dotkliwy dla wspólnoty lokalnej. Środki, jakimi dysponują gminy w Polsce są niewystarczające do realizacji założonych celów rozwojowych, stąd też mogą być dwa rozwiązania: albo ograniczenie założonego programu lub poszukiwanie rozwiązań dających szansę jego realizacji. Jednym z elementów niezbędnych w procesie budżetowania jest, m.in. poszukiwanie racjonalnych rozwiązań, które pozwolą na uzyskanie najlepszych efektów z posiadanych nakładów. Jedną z metod w niektórych obszarach może być pozyskiwanie tzw. "sponsorów". Polega to na tym, iż Gmina jako organizator imprez, świadczy na rzecz pozyskiwanych "sponsorów" usługi w ramach podpisanej umowy tzw. "sponsorskiej" lub "sponsoringowej". Działania takie zamierza podejmować na szeroką skalę (o ile oczywiście będzie zainteresowanie ze strony "sponsorów") również Gmina.

Takie działania pozwoliłyby na zwiększenie dochodów publicznych, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 3 u.f.p., czyniąc przez to organizację wielu imprez mniejszym obciążeniem dla budżetu Gminy, w związku z równoczesnym generowaniem wyższych ww. dochodów.

W ramach planowanych w przyszłości umów, Gmina, jako tzw. "sponsorowany" zobowiązuje się w zamian za wynagrodzenie do dokonywania na rzecz tzw. "sponsora", m.in. następujących czynności:

* nadania Sponsorowi tytułu Sponsora Festynu (innego wydarzenia),

* przyznania Sponsorowi prawa do wykorzystania w prowadzonej przez niego działalności reklamowej, promocyjnej i public relations tytułu Sponsora Festynu (innego wydarzenia),

* podczas trwania Festynu (innego wydarzenia) odczytywania z listy sponsorów reklamy spikerskiej o treści informującej, iż sponsorem imprezy jest firma X (z krótką charakterystyką czym się zajmuje, jakie ma dane teleadresowe),

* zamieszczenia logo Sponsora na stronie internetowej... (lub innej należącej do Gminy) w miejscu z informacją o Festynie (innym wydarzeniu),

* umieszczenia logo Sponsora we wszystkich drukowanych materiałach informacyjnych, promocyjnych Festynu (innego wydarzenia), w szczególności na ulotkach i plakatach promujących imprezę,

* udostępnienia Sponsorowi w trakcie imprez miejsca na własny punkt reklamowo informacyjny,

* ekspozycji w widocznym miejscu banerów reklamowych dostarczonych lub nabytych przez Sponsorów lub nabytych, bądź wynajętych przez Gminę.

Koszty, jakie ponosić będzie Gmina w związku z realizacją takich imprez, są typowe dla każdego organizatora, choć siłą rzeczy muszą mieć one charakter katalogu otwartego. W szczególności mogą w przyszłości być nimi: druk materiałów takich jak wizytówki, zaproszenia, ulotki, prospekty, itp., ogłoszenia w środkach masowego przekazu (prasa, radio, telewizja, Internet), transport, wynajęcie obiektów, sal lub innych pomieszczeń, usługi agencji koncertowych, usługi ochrony, monitoringu, noclegowe lub gastronomiczne, doradcze, prawne, zabezpieczenia technicznego (nagłośnienie, oświetlenie), zabezpieczenia medycznego, itp. Oprócz wydatków ponoszonych na podstawie faktur VAT, mogą być nimi również koszty udokumentowane w inny sposób, a mianowicie na podstawie rachunków, umów zleceń, umów o dzieło, honorariów autorskich oraz pracy zatrudnionych na umowę o pracę pracowników Urzędu Miasta-zaangażowanych w takie przedsięwzięcia (np. wynagrodzenie za prace w godzinach nadliczbowych) - co jednak dla kwestii odliczenia podatku nie ma znaczenia.

Reasumując, w przyszłości wystąpią dwa rodzaje imprez, których organizatorem będzie Gmina, a mianowicie imprezy bez udziału sponsorów oraz imprezy z udziałem "sponsorów". Z uwagi na generowanie dochodów publicznych oraz zasadę racjonalnego gospodarowania, Gmina zamierza dążyć, aby tych drugich było jak najwięcej, a tych pierwszych jak najmniej - bez uszczerbku dla mieszkańców. Pierwsze w ujęciu finansowo-budżetowym będą wydarzeniami czysto wydatkowymi, drugie wydatkowo-dochodowymi (przychodowymi), którymi towarzyszyć będzie wynagrodzenie w związku ze świadczeniem umów "sponsorskich"., "sponsoringowych". Przedmiotem niniejszego wniosku jest całokształt skutków prawno-podatkowych i tym samym finansowych obu rodzajów imprez - w ocenie Wnioskodawcy diametralnie różnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy czynności wykonywane w ramach podpisanych umów tzw. "sponsorskich", "sponsoringowych" będą ze strony Gminy jako organizatora imprez działalnością opodatkowaną podatkiem wg stawki podstawowej i powinny być dokumentowane poprzez wystawienie faktur na rzecz usługobiorców.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności wykonywane w ramach podpisanych umów tzw. sponsorskich", "sponsoringowych" będą ze strony Gminy jako organizatora imprez działalnością opodatkowaną podatkiem wg stawki podstawowej i powinny być dokumentowane poprzez wystawienie faktur na rzecz usługobiorców, tzw. "sponsorów".

Powyższe wynika z następujących przepisów prawa. W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 5a u.p.t.u. towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Zgodnie z art. 6 u.p.t.u. przepisów ustawy nie stosuje się do:

Na podstawie art. 8 ust. 1 przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 41 ust. 1 stawka podatku wnosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Z kolei zgodnie z art. 146a pkt 1 w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Na podstawie art. 106 ust. 1 podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2,4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.W myśl art. 15 ust. 6 u.p.t.u nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Czynności opisane powyżej, a wchodzące w zakres przedmiotowy tzw. umów "sponsorskich" czy "sponsoringowych" nie są niczym innym jak de facto świadczeniem dla tychże podmiotów" sponsorów" usług o charakterze promocyjno-reklamowym, które mają dla nich taką właśnie ekonomiczną treść, a ich skutkiem może być, jakże ważne w realiach gospodarki rynkowej rozpoznawanie i kojarzenie marki firmy lub produktu, stworzenie dobrego wrażenia w związku z patronatem nad daną imprezą, gdzie przewija się wiele ludzi - potencjalnych klientów, nabywców towarów i usług oferowanych przez tychże sponsorów. Mają te umowy charakter wyłącznie cywilnoprawny (innego w zasadzie mieć by nawet nie mogły) - nie znajduje więc zastosowania ww. przepis art. 15 ust. 6 u.p.t.u, w ujęciu podmiotowym znajduje zaś art. 15 ust. 1 i 2.Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Za prawidłowością takiego stanowiska przemawia też orzecznictwo i głos doktryny. Takie pojmowanie czynności na podstawie umów o tym charakterze wynika m.in. z interpretacji Ministra Finansów z dnia 10 grudnia 2010 r. znak: IPPB5/423-623/10-2/AS (organ upoważniony Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie), - z dnia 14 lutego 2008 r. znak: IBPP2/443-262b/07/EJ (organ upoważniony Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach), - wyroku NSA oz. w Katowicach sygn. akt I SA/Ka 1713/00 z 20 lutego 2002 r. Ww. rozstrzygnięcie NSA zapadło co prawda jeszcze pod rządami "starej" ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. to jednak - w ocenie wnioskodawcy - teza pozostaje aktualna również na gruncie obecnie obowiązującej ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Za takim rozumieniem tego typu czynności i ich skutków opowiadają się także liczni eksperci podatkowi, m.in. Pani Elżbieta Rogala, wieloletni główny specjalista ds. podatku VAT w Ministerstwie Finansów, obecnie ekspert specjalizujący się w kwestiach dotyczących finansów I opodatkowania sektora samorządowego (str.63 i 64 rozdział "umowa sponsoringu" w książce "Nowy VAT w gminach 2009", która się ukazała nakładem Wydawnictwa Centrum Doradztwa I Informacji Difin sp. z o.o.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwana dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl przepisu art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez świadczenie usług natomiast rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub świadczącego usługę. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie, w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść, choćby potencjalną. Dopóki nie istnieje podmiot który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści związane z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podstawowa stawka podatku, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Niewymienienie danego towaru lub usługi w ustawie lub przepisach wykonawczych dotyczących tych czynności jest jednoznaczne z obowiązkiem zastosowania stawki podstawowej, tj. 23%.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Według art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednakże w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Zatem, organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy są wyłączone z kręgu podatników podatku od towarów i usług - w zakresie czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane.

Jest to wyłączenie podmiotowo-przedmiotowe i ma zastosowanie przy spełnieniu przez ten organ dwóch warunków:

* jego podmiotem jest organ władzy publicznej lub urząd obsługujący ten organ,

* odnosi się jedynie do czynności nałożonych przepisami prawa, dla których powołano te organy, z wyłączeniem czynności realizowanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, iż organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Organy te oraz urzędy je obsługujące są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Generalnie zatem wyłączone od opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności wykonywane przez podmioty prawa publicznego (organy władzy publicznej i urzędy obsługujące te organy) w ramach sprawowanego przez nie władztwa publicznego.

W tym miejscu zauważyć należy, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "organu władzy publicznej" jak i "urzędów obsługujących te organy", odwołując się jedynie do odrębnych przepisów nakładających na te organy obowiązek realizacji zadań o charakterze publicznym.

Jak wskazał Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 4 grudnia 2001 r. sygn. akt SK 18/00 pojęcie "władzy publicznej" w rozumieniu art. 77 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483), obejmuje wszystkie władze w sensie konstytucyjnym - ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą.

Należy podkreślić, że pojęcia organu państwa oraz organu władzy publicznej nie są tożsame. W pojęciu "władzy publicznej" mieszczą się bowiem także inne instytucje niż państwowe lub samorządowe, o ile wykonują funkcje władzy publicznej w wyniku powierzenia czy przekazania im tych funkcji przez organ władzy państwowej lub samorządowej. Wykonywanie władzy publicznej dotyczy wszelkich form działalności państwa, samorządu terytorialnego i innych instytucji publicznych, które obejmują bardzo zróżnicowane formy aktywności.

Pojęcie "działania" organu władzy publicznej nie zostało konstytucyjnie zdefiniowane. W pojęciu tym mieszczą się zarówno zachowania czynne tego organu, jak i zaniechania. W zakresie działań czynnych organu władzy publicznej mieszczą się indywidualne rozstrzygnięcia, np. decyzje, orzeczenia i zarządzenia.

Analiza zatem wskazanych powyżej przepisów prowadzi do następujących wniosków:

W związku z powyższym należy podkreślić, iż tylko spełnienie ww. warunków łącznie daje możliwość legalnego wyłączenia z kategorii podatników podatku od towarów i usług na mocy art. 15 ust. 6 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594), gmina posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w szczególności sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, promocji gminy (art. 7 ust. 1 pkt 9, pkt 10 i pkt 18 powołanej ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, czynny zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług, realizując swoje zadania ustawowe, w szczególności określone w art. 7 pkt 9, 10, i 18 u.s.g. (kultura, sport, rekreacja, promocja gminy), będzie realizować imprezy o charakterze kulturalnym czy sportowym, ewentualnie o mieszanym charakterze - festyny, jarmarki, dni miasta, dożynki itp. Imprezy o tego typu charakterze w przeszłości miały ze strony Gminy charakter otwarty (niebiletowy), tj. nieodpłatny. W ujęciu finansowym Gmina miała więc do czynienia z imprezami o charakterze czysto wydatkowym, tj. generującym po stronie Gminy wydatki (koszty), bez generowania dochodów (przychodów). Wynika to z odmiennego charakteru Gminy, które w odróżnieniu od przedsiębiorców, np. spółek prawa handlowego mają inny cel - jest nim zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty lokalnej. Nie musi się to odbywać i bardzo często w wielu sferach życia nie odbywa, a nawet odbywać nie może w sposób typowy dla przedsiębiorców - ma charakter nieodpłatny, niekomercyjny np. dostępność miejsc, przestrzeni publicznej (placów, chodników, parków). W związku z faktem, iż sytuacja wielu samorządów w Polsce nie jest najlepsza, podejmowane są działania mające na celu zwiększenie dochodów oraz racjonalizację wydatków w sposób, który powinien być jak najmniej dotkliwy dla wspólnoty lokalnej. Środki, jakimi dysponują gminy w Polsce są niewystarczające do realizacji założonych celów rozwojowych, stąd też mogą być dwa rozwiązania: albo ograniczenie założonego programu lub poszukiwanie rozwiązań dających szansę jego realizacji. Jednym z elementów niezbędnych w procesie budżetowania jest, m.in. poszukiwanie racjonalnych rozwiązań, które pozwolą na uzyskanie najlepszych efektów z posiadanych nakładów. W przyszłości Gmina, w ramach wykonywania zadań własnych, będzie organizował m.in. imprezy (nieodpłatne - niebiletowane), z udziałem sponsorów. Gmina jako organizator imprez, będzie świadczyć na rzecz pozyskiwanych "sponsorów" usługi w ramach podpisanej umowy tzw. "sponsorskiej" lub "sponsoringowej".

W ramach planowanych w przyszłości umów, Gmina, jako tzw. "sponsorowany" zobowiązuje się w zamian za wynagrodzenie do dokonywania na rzecz tzw. "sponsora", m.in. następujących czynności:

* nadania Sponsorowi tytułu Sponsora Festynu (innego wydarzenia),

* przyznania Sponsorowi prawa do wykorzystania w prowadzonej przez niego działalności reklamowej, promocyjnej i public relations tytułu Sponsora Festynu (innego wydarzenia),

* podczas trwania Festynu (innego wydarzenia) odczytywania z listy sponsorów reklamy spikerskiej o treści informującej, iż sponsorem imprezy jest firma X (z krótką charakterystyką czym się zajmuje, jakie ma dane teleadresowe),

* zamieszczenia logo Sponsora na stronie internetowej... (lub innej należącej do Gminy) w miejscu z informacją o Festynie (innym wydarzeniu),

* umieszczenia logo Sponsora we wszystkich drukowanych materiałach informacyjnych, promocyjnych Festynu (innego wydarzenia), w szczególności na ulotkach i plakatach promujących imprezę,

* udostępnienia Sponsorowi w trakcie imprez miejsca na własny punkt reklamowo informacyjny,

* ekspozycji w widocznym miejscu banerów reklamowych dostarczonych lub nabytych przez Sponsorów lub nabytych, bądź wynajętych przez Gminę.

Analiza treści wniosku na tle przywołanych przepisów prowadzi do wniosku, że Wnioskodawca, w zamian za otrzymane wynagrodzenie będzie zobowiązany do określonych czynności na rzecz sponsora. Zatem Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy będzie zobowiązany do podjęcia różnych działań stanowiących wymierną wartość reklamową czy marketingową dla Sponsora. W związku z tym, że otrzymywane przez Gminę wynagrodzenie będzie wiązało się z wykonywaniem na rzecz Sponsora określonych czynności o charakterze promocyjnym, marketingowym, reklamowym etc., będzie stanowiło za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z tym, że ww. usługi nie zostały wymienione w ustawie ani w rozporządzeniach wykonawczych jako objęte preferencyjną stawką podatku lub zwolnieniem od podatku, zastosowanie będzie miała 23% stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Obowiązek dotyczący wystawiania faktur został doprecyzowany w § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.), zgodnie którym, fakturę wystawia zarejestrowany podatnik VAT czynny.

Fakturę wystawia sprzedawca (usługodawca) będący podatnikiem podatku od towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej sprzedaży towarów lub świadczonych usług. Faktura jest zatem dokumentem potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego na potrzeby opodatkowania VAT.

Zatem Wnioskodawca będzie zobowiązany dokumentować świadczenie ww. usług na rzecz sponsorów fakturami VAT, stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy.

Reasumując, czynności wykonywane przez Gminę w ramach podpisanych, w związku z organizowaniem imprez, tzw. umów "sponsorskich", "sponsoringowych" będą działalnością opodatkowaną podatkiem wg stawki podstawowej 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT i powinny być dokumentowane poprzez wystawienie faktur na rzecz "sponsorów", stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje te zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano opis zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa. Również wyroki wskazane przez Wnioskodawcę, które stanowią element argumentacji Wnioskodawcy, są to rozstrzygnięcia odnoszące się do indywidualnych spraw i co do zasady wiążą one strony postępowania w tej konkretnej, indywidualnej sprawie, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne choćby podobne lub zbieżne sprawy.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej uznania czynności wykonywanych przez Gminę w ramach podpisanych umów tzw. "sponsorskich", "sponsoringowe", za czynności podlegające opodatkowaniu stawką 23% i obowiązku dokumentowania tych czynności fakturami VAT. Wniosek w pozostałym zakresie został załatwiony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.