IPTPP1/443-371/12-4/MG - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług realizacji przez gminę inwestycji polegającej na budowie przyzagrodowych oczyszczalni ścieków na rzecz rolników w zamian za indywidualne wpłaty dokonywane na podstawie zawartych umów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2012 r. (data wpływu 11 maja 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 sierpnia 2012 r. (data wpływu 16 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynagrodzenia otrzymanego przez Gminę od rolników na podstawie Umów I oraz Umów II - jest prawidłowe.

W dniu 11 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* opodatkowania wynagrodzenia otrzymanego przez Gminę od rolników na podstawie Umów I oraz Umów II,

* włączenia do podstawy opodatkowania kwot dotacji ze środków Programu Obszarów Wiejskich 2007-2012 na pokrycie części kosztów związanych z budową inwestycji;

* prawa do pomniejszenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie w jakim kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur związanych z realizacją całości inwestycji można przyporządkować do budowy oczyszczalni.

W dniu 16 sierpnia 2012 r. uzupełniono wniosek w zakresie doprecyzowania zaistniałego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Gmina, zrealizowała projekt inwestycyjny pn. "..." (dalej: "Inwestycja").

Celem projektu było zapewnienie możliwości zgodnego z prawem zagospodarowania ścieków z gospodarstw indywidualnych poprzez m.in. budowę przyzagrodowych oczyszczalni ścieków w jednej z miejscowości należącej do Gminy.

Na dzień dzisiejszy Gmina samodzielnie nie prowadzi działalności gospodarczej związanej z zaspokajaniem potrzeb swoich mieszkańców w tym zakresie. Działalność ta jest prowadzona przez kapitałową spółkę komunalną (dalej: "Spółka komunalna"), której Gmina jest 100% udziałowcem.

W ramach Inwestycji zrealizowano:

Każda z Oczyszczalni stanowi odrębny i samodzielny obiekt obsługujący gospodarstwo danego rolnika - mieszkańca Gminy. Oczyszczalnie te nie są połączone z wybudowaną siecią kanalizacji sanitarnej (powstałą w ramach tego samego zadania inwestycyjnego). Obiekty te zostały wybudowane na gruntach, które stanowią własność lub będących w użytkowaniu wieczystym rolników i służą również zaspokajaniu ich potrzeb sanitarnych. W konsekwencji gospodarstwa tych rolników nie są "podłączone" do sieci kanalizacji sanitarnej, ale wykorzystują Oczyszczalnie.

Na pokrycie części kosztów związanych z budową Inwestycji, Gmina otrzymała dofinansowanie ze środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2007-2013.

Całkowite koszty Inwestycji przedstawione we wniosku o otrzymanie dofinansowania wynikały z przygotowanych kosztorysów realizacji inwestycji. Wielkość wnioskowanego i otrzymanego dofinansowania (kosztów kwalifikowalnych do dofinansowania) była natomiast niższa i była rezultatem możliwej do uzyskania dotacji dla danego działania. Wniosek o dofinansowanie został złożony w roku 2010.

Na etapie planowania budowy Inwestycji, w latach 2007-2008, Gmina otrzymała również indywidualne wpłaty od każdego z rolników, na gruncie którego miała zostać wybudowana Oczyszczalnia. Wpłaty te były dokonywane przed rozpoczęciem Inwestycji na podstawie zawieranych z rolnikami umów.

Gmina zawierała z rolnikami dwa rodzaje tych umów:

Gmina jest obecnie i była w trakcie realizacji Inwestycji zarejestrowanym podatnikiem jako "podatnik VAT czynny". Realizacja inwestycji nastąpiła w ramach realizacji zadań własnych Gminy i związanych z tym zaspokajaniem potrzeb jej mieszkańców.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że mienie powstałe w wyniku realizacji inwestycji tj. oczyszczalnia i kanalizacja jest własnością Gminy. Poszczególne oczyszczalnie przyzagrodowe stanowią natomiast własność mieszkańców, zgodnie z zasadą superficies solo cedit. Wpłaty mieszkańców były dobrowolne. Wybudowanie oczyszczalni ścieków na danej posesji dla poszczególnych właścicieli nieruchomości uzależnione było od zawarcia umów i dokonania przez nich wpłaty kwot z nich wynikających.

Oczyszczalnie stały się własnością poszczególnych mieszkańców, dla których wybudowano te oczyszczalnie. Podstawa prawna przekazania po zakończeniu budowy wynikała z zawartych umów i była konsekwencją tego, że budowle te zostały na gruncie mieszkańców. Tak więc nie można w tym wypadku mówić o przekazaniu prawa do rozporządzania jak właściciel, bowiem Gmina nigdy takiego prawa nie nabyła. W konsekwencji nie mogła też go przenieść. Mieszkańcy nie ponosili na rzecz Gminy dodatkowych wpłat poza kwotami wynikającymi z zawartych umów opisanych we wniosku.

Gmina nie wykorzystuje przyzagrodowych oczyszczalni. Są one własnością mieszkańców i przez nich są wykorzystywane. Na rzecz mieszkańców są świadczone usługi przez spółkę komunalną. Faktury VAT dokumentujące nabycie towarów i usług w ramach realizacji inwestycji były wystawione na Gminę.

W ocenie Gminy było to dofinansowanie do kosztów inwestycji. Wpłaty mieszkańców były zryczałtowane a dotacja pokrywała koszty budowy. Gmina rozliczała się z tych kosztów z jednostką wypłacającą dotację.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy otrzymane przez Gminę kwoty od rolników na podstawie Umów I oraz Umów II stanowią wynagrodzenie z tytułu świadczenia na ich rzecz usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane przez Gminę kwoty od rolników na podstawie Umów I oraz Umów II stanowią wynagrodzenie z tytułu świadczenia na ich rzecz usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 86 ust. 1).

Pierwszą kwestią wymagającą rozstrzygnięcia w kontekście powołanego wyżej przepisu jest to, czy Gmina jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły do celów zarobkowych.

Zasadniczo za podatników nie uznaje się organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (art. 15 ust. 6 ustawy o VAT).

Przedmiotowy przepis, pomimo tego, że ma generalnie zastosowanie do jednostek samorządu terytorialnego oraz organów i urzędów obsługujących te jednostki, to jednak nie ma zastosowania w przedmiotowym stanie faktycznym.

Wskazać bowiem należy, że Gmina zawarła z rolnikami, na których gruntach zostały wybudowane Oczyszczalnie, umowy cywilnoprawne.

Na podstawie Umów I rolnicy zobowiązywali się do wpłaty na rachunek Gminy określonej kwoty pieniężnej. Gmina zobowiązywała się natomiast do określonego świadczenia polegającego na wybudowaniu Oczyszczalni na gruncie należącym do rolnika. Na podstawie Umów I można wprost powiedzieć, że Gmina wykonała usługi na rzecz rolników, polegające na wybudowaniu określonych urządzeń, które miały zaspokajać ich potrzeby. Usługi te zostały dodatkowo wykonane za wynagrodzeniem, ponieważ każdy z rolników zobowiązywał się do zapłaty określonej kwoty pieniężnej w związku z wykonaniem świadczenia przez Gminę. Oczyszczalnie zostały też wybudowane na gruncie należącym do rolników.

Podobnie można ocenić świadczenia realizowane przez Gminę na podstawie Umów II. Umowy te wprawdzie nie wskazują literalnie, że Gmina jest usługodawcą, jednak w ocenie Gminy nie ma to znaczenia dla oceny powstałego w ten sposób stosunku prawnego z punktu widzenia przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Istotne jest to, że na podstawie Umów II rolnicy zobowiązywali się partycypować w kosztach budowy Oczyszczalni, co należy uznać w ocenie Gminy za zobowiązanie się przez nich do zapłaty na rzecz Gminy okresowej sumy pieniężnej. Suma ta stanowiła wynagrodzenie wypłacane w związku z określonym świadczeniem ze strony Gminy, polegającym na budowie Oczyszczalni na gruncie należącym do rolnika, która to Oczyszczalnia miała zaspokajać jego indywidualne potrzeby.

Zatem również w tych sytuacjach, w których podstawę do dokonywania wpłat przez rolników stanowiły Umowy II, uznać należy, że wpłaty te stanowiły wynagrodzenie z tytułu odpłatnego świadczenia usług podlegających opodatkowaniu VAT przez Gminę na rzecz tych rolników.

Zatem w ocenie Gminy: "Otrzymane przez Gminę kwoty od rolników na podstawie Umów: I oraz Umów II stanowią wynagrodzenie z tytułu świadczenia na ich rzecz usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel,

Artykuł 8 ust. 1 stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 ustawy.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi być na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 lub świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz. Urz. UE L Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast, zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o samorządzie gminnym).

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina zrealizowała projekt inwestycyjny pn. "...". Każda z Oczyszczalni stanowi odrębny i samodzielny obiekt obsługujący gospodarstwo danego rolnika - mieszkańca Gminy. Oczyszczalnie te nie są połączone z wybudowaną siecią kanalizacji sanitarnej. Obiekty te zostały wybudowane na gruntach, które stanowią własność lub będących w użytkowaniu wieczystym rolników i służą również zaspokajaniu ich potrzeb sanitarnych. W konsekwencji gospodarstwa tych rolników nie są "podłączone" do sieci kanalizacji sanitarnej, ale wykorzystują Oczyszczalnie. Na pokrycie części kosztów związanych z budową Inwestycji, Gmina otrzymała dofinansowanie ze środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2007-2013.

Wniosek o dofinansowanie został złożony w roku 2010. Na etapie planowania budowy Inwestycji, w latach 2007-2008, Gmina otrzymała również indywidualne wpłaty od każdego z rolników, na gruncie którego miała zostać wybudowana Oczyszczalnia. Wpłaty te były dokonywane przed rozpoczęciem Inwestycji na podstawie zawieranych z rolnikami umów.

Gmina zawierała z rolnikami dwa rodzaje tych umów:

Realizacja inwestycji nastąpiła w ramach realizacji zadań własnych Gminy i związanych z tym zaspokajaniem potrzeb jej mieszkańców. Mienie powstałe w wyniku realizacji inwestycji tj. oczyszczalnia i kanalizacja jest własnością Gminy. Poszczególne oczyszczalnie przyzagrodowe stanowią natomiast własność mieszkańców. Wybudowanie oczyszczalni ścieków na danej posesji dla poszczególnych właścicieli nieruchomości uzależnione było od zawarcia umów i dokonania przez nich wpłaty kwot z nich wynikających. Mieszkańcy nie ponosili na rzecz Gminy dodatkowych wpłat poza kwotami wynikającymi z zawartych umów opisanych we wniosku.

Odnosząc się do przedstawionych okoliczności sprawy przede wszystkim należy zaznaczyć, iż określony w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy zakres opodatkowania tym podatkiem obejmuje odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług. Jak już uprzednio zauważono, przepis art. 7 ust. 1 ustawy definiujący pojęcie "dostawy towarów" nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego.

Kwestią podlegającą ocenie w niniejszej sprawie jest ustalenie czy wpłaty mieszkańców na przydomowe oczyszczalnie ścieków podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Należy w tym miejscu podkreślić, że aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy dostawcą towarów lub usługodawcą a odbiorcą, a w zamian za wykonanie świadczenia powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem i przekazanym za nie wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest dana czynność, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz dokonującego dostawy lub świadczącego usługę.

Zauważyć zatem należy, iż ww. wpłaty ponoszą wyłącznie osoby fizyczne, które następnie korzystać będą, jako uczestnicy inwestycji z przydomowych oczyszczalni. W sprawie będącej przedmiotem rozstrzygnięcia mamy zatem do czynienia z sytuacją, w której pomiędzy stronami zaistniała więź o charakterze zobowiązaniowym. Tym samym, wnoszone wpłaty są niczym innym jak zaliczką na poczet przyszłego świadczenia (dostawy towarów oraz świadczenia usług) dokonywanego przez Wnioskodawcę.

W przedmiotowej sprawie stwierdzić zatem należy, iż świadczenia, do wykonania których zobowiązał się Wnioskodawca w ramach ww. inwestycji, stanowić będą odpłatną dostawę towarów oraz odpłatne świadczenie usług, które - zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - stanowią czynności podlegające opodatkowaniu według stawek obowiązujących dla danego świadczenia.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż czynności będące przedmiotem wniosku, za które Wnioskodawca będzie otrzymywał wpłaty od mieszkańców stanowiące wkład własny w budowę oczyszczalni podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż stanowią zapłatę z tytułu czynności, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Reasumując, kwoty otrzymane przez Gminę od rolników na podstawie Umów I oraz Umów II stanowią wynagrodzenie z tytułu świadczenia na ich rzecz usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślić należy, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto, tut. Organ informuje, że granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Zainteresowany występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez niego, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy - Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 ww. ustawy tut. Organ dokonuje oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie opodatkowania wynagrodzenia otrzymanego przez Gminę od rolników na podstawie Umów I oraz Umów II.

Natomiast wniosek w części dotyczącej:

* włączenia do podstawy opodatkowania kwot dotacji ze środków Programu Obszarów Wiejskich 2007-2012 na pokrycie części kosztów związanych z budową inwestycji został rozpatrzony interpretacją nr IPTPP1/443-371/12-5/MG;

* prawa do pomniejszenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie w jakim kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur związanych z realizacją całości inwestycji można przyporządkować do budowy oczyszczalni został rozpatrzony interpretacją nr IPTPP1/443-371/12-6/MG.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.