IPTPP1/443-345/12-4/MW - Opodatkowanie i dokumentowanie bonusów obrotowych oraz szczególnych bonusów marketingowych otrzymywanych od podmiotów krajowych i zagranicznych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 26 lipca 2012 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP1/443-345/12-4/MW Opodatkowanie i dokumentowanie bonusów obrotowych oraz szczególnych bonusów marketingowych otrzymywanych od podmiotów krajowych i zagranicznych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2012 r. (data wpływu 27 kwietnia 2012 r.), uzupełnionego pismem z dnia 18 lipca 2012 r. (data wpływu 20 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* opodatkowania i dokumentowania bonusów obrotowych oraz szczególnych bonusów marketingowych otrzymywanych od pomiotów krajowych - jest prawidłowe,

* opodatkowania i dokumentowania ogólnych bonusów marketingowych otrzymywanych od podmiotów krajowych i zagranicznych oraz szczególnych bonusów marketingowych otrzymywanych od pomiotów zagranicznych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania premii pieniężnych i ich dokumentowania.

Wniosek został uzupełniony w dniu 20 lipca 2012 r. w zakresie doprecyzowania zaistniałego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

Przedmiot działalności gospodarczej Wnioskodawcy obejmuje w głównej mierze sprzedaż towarów, takich jak panele podłogowe i wykładziny podłogowe. Zgodnie z podpisanymi przez Spółkę umowami z dostawcami towarów w związku ze zrealizowaniem w danym okresie czasu (kwartale, półrocza, roku) określonego w umowie pułapu obrotu z tytułu zakupu przez Spółkę towarów u danego Dostawcy, Spółka otrzymuje tzw. bonusy od obrotu.

Dostawcami są podmioty, które mają siedzibę w Polsce i są podatnikami podatku od towarów i usług, mają siedzibę na terytorium Unii Europejskiej i są podatnikami podatku od wartości dodanej, a także podmioty, które mają siedzibę w krajach trzecich i nie podlegają systemowi podatku VAT.

Bonusy od obrotu przyznawane są na dwa sposoby:

1.

jako określony procent od obrotu, np. 2% za zrealizowanie określonego pułapu obrotu z tytułu zakupu towarów u dostawców (dalej: "bonusy obrotowe"), przy czym konkretna kwota bonusu obrotowego jest zmienna i zależy od ilości i wartości zakupionych towarów. Bonusy obrotowe nie są związane z konkretną dostawą towarów, ale są wynikiem wszystkich dostaw towarów dokonanych w danym okresie.

2.

jako określony procent obrotu, np. 0,5%, ale przeznaczony albo ogólnie na cele marketingowe ("ogólne bonusy marketingowe"), albo na marketing konkretnego towaru danego dostawcy, sprzedawanego w salonach należących do Wnioskodawcy ("szczególne bonusy marketingowe").

Ogólne bonusy marketingowe zasilają budżet marketingowy Wnioskodawcy i mają ogólny cel w postaci zmniejszenia kosztów marketingu. Natomiast szczególne bonusy marketingowe przeznaczone są na marketing konkretnego towaru, więc dotyczą zindywidualizowanego świadczenia na rzecz danego dostawcy.

Wnioskodawca wystąpił w przedmiotowym zakresie o interpretację przepisów prawa podatkowego i otrzymał interpretację indywidualną z dnia 18 kwietnia 2008 r., do której się stosował. W interpretacji tej organ podatkowy uznał, że niezależnie od rodzaju bonusu, Spółka otrzymuje wynagrodzenie za określone zachowanie, co podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych i winno być dokumentowane fakturą VAT.

Jednakże interpretacje i orzecznictwo w dalszym ciągu nie prezentują jednolitej linii, a także kontrahenci podważają stosowaną przez Wnioskodawcę praktykę rozliczania otrzymanych bonusów. Sprawa premii pieniężnych budzi nadal poważne wątpliwości, na co wskazuje okoliczność, iż Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 26 stycznia 2012 r" sygn. akt IFSK 586/11, przekazał poszerzonemu składowi 7 sędziów zagadnienie prawne dotyczące sposobu traktowania na gruncie ustawy o VAT premii pieniężnych. Zadano w związku z tym pytanie: "czy wypłata kontrahentowi bonusu warunkowego (premii pieniężnej) z tytułu osiągnięcia określonej wielkości sprzedaży lub terminowości regulowania należności stanowi rabat obniżający podstawę opodatkowania na podstawie art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług)...".

W świetle przedstawionych okoliczności konieczne stało się ponowne zwrócenie się z wnioskiem o dokonanie interpretacji przepisów prawa.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów usług.

W zamian za przyznanie bonusów, zdaniem Wnioskodawcy, nie ma miejsca świadczenie usług. Bonusy są przyznawane za zakupienie określonego wolumenu towarów od danego dostawcy, czyli tzw. premie pieniężne. Bonusy są przyznawane w procencie od uzyskanego z danym kontrahentem obrotu. Są ustalone przedziały wielkości uzyskanego obrotu i procent do obliczenia premii pieniężnej. Wraz ze wzrostem wielkości zakupionego towaru wzrasta wskaźnik procentowy udzielanego bonusu. Przy obliczaniu premii od obrotu (bonusu) jego uzyskanie nie jest uzależnione od spełnienia innych warunków. Jedynym wyznacznikiem jest wartość zakupionego towaru.

Zasady przyznawania bonusów marketingowych ogólnych i szczególnych zawsze określają działania, jakie mają być podjęte w celu intensyfikacji towarów producenta, np. wykonanie promocji ulotkowych, reklamy w gazetkach reklamowych wydawanych przez Wnioskodawcę, promocja produktów dostawcy przez zamieszczanie logo jego produktów w internecie. Bonusy marketingowe Wnioskodawca otrzymuje tylko po wykonaniu na rzecz dostawcy określonych w umowie lub porozumieniu działań promujących towar danego dostawcy. Bonusy (premie) od obrotu Wnioskodawca otrzymuje po zakupieniu u danego dostawcy określonego wolumenu towarów, bez podjęcia dodatkowych działań.

Kontrahent zagraniczny jest podatnikiem, o którym mowa w art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy bonusy obrotowe, przyznawane w związku z osiągniętym obrotem w danym okresie rozliczeniowym, które nie są związane ze świadczeniem jakiejkolwiek usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i należy je dokumentować notą księgową.

2.

Czy ogólne bonusy marketingowe nie powinny zostać uznane za odrębne od dostawy towarów usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a w konsekwencji powinny być dokumentowane notą księgową (a nie fakturą wystawioną zgodnie z przepisami ustawy o VAT).

3.

Czy szczególne bonusy otrzymane w związku z świadczonymi usługami marketingu konkretnego towaru podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i należy je dokumentować fakturą VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, bonusy obrotowe z tytułu osiągnięcia określonego w umowie poziomu wielkości obrotów w danym okresie, nieodnoszące się do konkretnych transakcji, stanowią premię za osiągnięcie rezultatu, a nie odpłatność (wynagrodzenie) za świadczenie usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

W wyroku z dnia 24 marca 2011 r., sygn. akt I FSK 432/10 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż "O tym czy wynagrodzenie motywacyjne wobec kontrahenta z tytułu wielkości sprzedaży lub terminowości regulowania należności przyjmie formę premii pieniężnej (procentowej, kwotowej), czy rabatu obniżającego obrót w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy o VAT decyduje wybrana przez przedsiębiorcę strategia gospodarcza, co sprzeciwia się możliwości decydowania przez organ podatkowy o zakwalifikowaniu udzielonej przez podatnika premii pieniężnej jako rabatu obniżającego jego obrót."

Zdaniem NSA inna jest istota premii pieniężnej, a inna udzielenia rabatu. Wypłacana nabywcy przez dostawcę premia pieniężna jedynie z tytułu osiągnięcia przez niego satysfakcjonującej dostawcę wielkości obrotów, nieodnosząca się do konkretnych transakcji ma charakter motywacyjny, a jej wielkość może zostać określona różnymi metodami (np. procentowo od obrotu za dany okres rozliczeniowy, czy kwotowo). Rabat natomiast - to obniżenie ceny transakcyjnej towaru lub usługi, mające formę bonifikaty, opustu lub skonta.

W świetle powyższego należy uznać, że bonus obrotowy, który Wnioskodawca otrzymuje jest obojętny podatkowo, gdyż nie stanowi on wynagrodzenia z tytułu usługi, czyli nie jest opodatkowany VAT, jeżeli jest udzielany jedynie z tytułu osiągnięcia wielkości pułapu dokonanych zakupów.

Podobne stanowisko wyrażone zostało np. w wyroku WSA w Poznaniu z dnia 7 stycznia 2011 r. czy też w wyroku WSA w Białymstoku z dnia 25 sierpnia 2010 r., w którym stwierdzono: " (...) premia wypłacona przez sprzedawcę w razie osiągnięcia określonego progu obrotów nie jest dla nabywcy wynagrodzeniem za świadczone usługi. Niedopuszczalne jest podwójne opodatkowanie podatkiem od towarów i usług transakcji sprzedaży, raz jako dostawy towarów powtórnie zaś jako usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. (...)". W tym przypadku bonusy obrotowe winny być dokumentowane notą księgową jako nie podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ogólne bonusy marketingowe, z uwagi na ich charakter i sposób przyznawania, zdaniem Wnioskodawcy winny być kwalifikowane dla celów podatku od towarów i usług w sposób tożsamy jak w przypadku bonusów obrotowych. Ogólne bonusy marketingowe nie są przeznaczone na wykonanie konkretnych działań marketingowych w stosunku do określonych towarów sprzedawanych przez dostawców. Zasilają one jedynie ogólny budżet marketingowy Wnioskodawcy. Tym samym kwoty te mają jedynie ogólny cel w postaci zmniejszania kosztów marketingu, natomiast nie dotyczą świadczeń wykonywanych na rzecz konkretnego dostawcy, który przyznał premię. Ogólne bonusy marketingowe wspierają ogólny marketing Wnioskodawcy (z którego przede wszystkim korzysta sama Spółka, a ewentualne pośrednie korzyści czerpią też wszyscy dostawcy Spółki). Dlatego też tego rodzaju bonusów nie można uznać za zindywidualizowane świadczenie na rzecz konkretnego dostawcy, a tym samym nie można uznać ich za odrębną od dostaw towarów usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ogólne bonusy marketingowe winny być zatem dokumentowane w podobny sposób jak bonusy obrotowe tj. w oparciu o noty księgowe.

Szczególne bonusy marketingowe uzyskiwane przez Spółkę przeznaczone są na marketing konkretnego towaru, a więc zindywidualizowanego świadczenia na rzecz konkretnego dostawcy. W takim przypadku jedynym podmiotem czerpiącym korzyść z takich świadczeń Spółki jest dostawca, który przyznał szczególny bonus marketingowy. Dochodzi zatem do świadczenia na rzecz dostawcy usługi marketingu, za którą Wnioskodawca uzyskuje wynagrodzenie w postaci szczególnego bonusu marketingowego.

Orzecznictwo wskazuje, że aby premię pieniężną (bonus) można było uznać za usługę, jej otrzymanie - oprócz przekroczenia pułapu obrotu - uzależnione winno być od wykonania przez nabywcę dodatkowych świadczeń, stosownej ekspozycji, czynności o charakterze marketingowym, ewentualnie zobowiązania się nabywcy pod rygorem np. zapłaty kary pieniężnej do osiągnięcia określonego pułapu obrotów, przy czym istnienie obowiązku podatkowego należałoby rozpatrywać w odniesieniu do tych dodatkowych świadczeń. Nadto, gdyby pomiędzy dostawcą i nabywcą istniał stosunek prawny, w oparciu o który nabywca dokonując zakupów u dostawcy uzyskuje premię nie tylko za satysfakcjonującą dostawcę wartość dokonanych zakupów, lecz także za realizację przez nabywcę innych czynności na rzecz dostawcy, np. podjęcie działań w kierunku rozwijania bazy sprzedaży jego towarów, zobowiązanie się do stosowania szczególnych, np. określonych przez dostawcę zasad eksponowania jego towarów klientom, przyjęcie określonych zobowiązań lojalnościowych wobec dostawcy itp., wówczas mielibyśmy do czynienia ze świadczeniem usługi przez nabywcę na rzecz dostawcy, wynagradzanej przez niego stosowną premią, która powinna zostać opodatkowana (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 24 września 2010 r.)

Powyższe wskazuje, że w sytuacji, gdy kontrahent oprócz osiągania określonego pułapu obrotów świadczy na rzecz Spółki również dodatkowe usługi, szczególny bonus marketingowy powinien zostać potraktowany jako wynagrodzenie za świadczenie usług i w konsekwencji udokumentowany fakturą VAT, o której mowa w art. 106 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się:

* za prawidłowe - w zakresie opodatkowania i dokumentowania bonusów obrotowych oraz szczególnych bonusów marketingowych otrzymywanych od pomiotów krajowych.

* za nieprawidłowe - w zakresie opodatkowania i dokumentowania ogólnych bonusów marketingowych otrzymywanych od podmiotów krajowych i zagranicznych oraz szczególnych bonusów marketingowych otrzymywanych od pomiotów zagranicznych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Także art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L Nr 347 str. 1 z późn. zm.) wskazuje, że "świadczenie usług" oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 ustawy, wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i sług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Usługa, w rozumieniu ust. 1 powołanego wyżej artykułu oraz art. 24 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, to transakcja gospodarcza, co oznacza, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę, a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są nabywcom tzw. premie pieniężne (bonusy). Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie zostały wypłacone, tzn. czy ich przyznanie uwarunkowane jest wykonaniem dodatkowych czynności, czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie itp.

W praktyce występują sytuacje, w których premia pieniężna jest wypłacana np. z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć o określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie. W takim przypadku działania kontrahentów nie wypełniają definicji świadczenia usług i wypłacenie w takiej sytuacji premii pieniężnej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Osiąganie bowiem określonego pułapu obrotów z danym dostawcą, poprzez zsumowanie poszczególnych dostaw towarów, nie może być uznane za usługę w świetle art. 8 ust. 1 ustawy. Premia jest wyliczana w oparciu o osiągane obroty, lecz samo osiąganie obrotów nie stanowi usługi.

W przypadkach, gdy wypłacona premia pieniężna (bonus) jest związana z konkretną dostawą (dostawami), nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy, ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartość tej dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia wartości (ceny) dostawy. Rabat rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Rozróżnia się rabaty na przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu. Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia - dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawionej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży. Rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wymaga wystawienia faktury korygującej.

Występują również sytuacje, w których w zamian za wynagrodzenie ma miejsce świadczenie usług, w tym usług o charakterze promocyjnym, marketingowym, reklamowym. W takim przypadku należy uznać, iż wypłacone wynagrodzenie związane jest z określonymi zachowaniami nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego takie wynagrodzenie na rzecz dostawcy, które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów usług. Zgodnie z podpisanymi przez Spółkę umowami z dostawcami towarów w związku ze zrealizowaniem w danym okresie czasu (kwartale, półrocza, roku) określonego w umowie pułapu obrotu z tytułu zakupu przez Wnioskodawcę towarów u danego dostawcy, Spółka otrzymuje tzw. bonusy od obrotu.

Dostawcami są podmioty, które mają siedzibę w Polsce i są podatnikami podatku od towarów i usług, mają siedzibę na terytorium Unii Europejskiej i są podatnikami podatku od wartości dodanej, a także podmioty, które mają siedzibę w krajach trzecich i nie podlegają systemowi podatku VAT. Kontrahent zagraniczny jest podatnikiem, o którym mowa w art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Bonusy od obrotu przyznawane są na dwa sposoby:

1.

jako określony procent od obrotu, np. 2% za zrealizowanie określonego pułapu obrotu z tytułu zakupu towarów u dostawców (dalej: "bonusy obrotowe"), przy czym konkretna kwota bonusu obrotowego jest zmienna i zależy od ilości i wartości zakupionych towarów. Bonusy obrotowe nie są związane z konkretną dostawą towarów, ale są wynikiem wszystkich dostaw towarów dokonanych w danym okresie.

2.

jako określony procent obrotu, np. 0,5%, ale przeznaczony albo ogólnie na cele marketingowe ("ogólne bonusy marketingowe"), albo na marketing konkretnego towaru danego dostawcy, sprzedawanego w salonach należących do Wnioskodawcy ("szczególne bonusy marketingowe").

Ogólne bonusy marketingowe zasilają budżet marketingowy Wnioskodawcy i mają ogólny cel w postaci zmniejszenia kosztów marketingu.

Natomiast szczególne bonusy marketingowe przeznaczone są na marketing konkretnego towaru, więc dotyczą zindywidualizowanego świadczenia na rzecz danego dostawcy. Bonusy są przyznawane za zakupienie określonego wolumenu towarów od danego dostawcy, czyli tzw. premie pieniężne. Bonusy są przyznawane w procencie od uzyskanego z danym kontrahentem obrotu. Są ustalone przedziały wielkości uzyskanego obrotu i procent do obliczenia premii pieniężnej. Wraz ze wzrostem wielkości zakupionego towaru wzrasta wskaźnik procentowy udzielanego bonusu. Przy obliczaniu premii od obrotu (bonusu) jego uzyskanie nie jest uzależnione od spełnienia innych warunków. Jedynym wyznacznikiem jest wartość zakupionego towaru. Bonusy (premie) od obrotu Wnioskodawca otrzymuje po zakupieniu u danego dostawcy określonego wolumenu towarów, bez podjęcia dodatkowych działań. Zasady przyznawania bonusów marketingowych ogólnych i szczególnych zawsze określają działania, jakie mają być podjęte w celu intensyfikacji towarów producenta, np. wykonanie promocji ulotkowych, reklamy w gazetkach reklamowych wydawanych przez Wnioskodawcę, promocja produktów dostawcy przez zamieszczanie logo jego produktów w internecie. Bonusy marketingowe Wnioskodawca otrzymuje tylko po wykonaniu na rzecz dostawcy określonych w umowie lub porozumieniu działań promujących towar danego dostawcy.

Odnosząc się do powyższego, można stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dwiema sytuacjami. W pierwszej z nich czynnikami warunkującymi wypłatę premii pieniężnych przez dostawców dla Wnioskodawcy jest przekroczenie odpowiedniego pułapu obrotu w konkretnie określonym przedziale czasowym. Otrzymanie przez Wnioskodawcę tych premii nie jest uzależnione od spełnienia innych dodatkowych świadczeń (poza osiągnięciem odpowiedniego pułapu zakupów towarów).

Natomiast w drugiej z sytuacji, w zamian za wynagrodzenie ma miejsce świadczenie usług, bowiem zasady przyznawania bonusów marketingowych ogólnych i szczególnych zawsze określają działania, jakie mają być podjęte w celu intensyfikacji towarów producenta. Zatem, pomiędzy stronami istnieje więź o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie ustawy stanowi świadczenie usługi za wynagrodzeniem. Bonusy marketingowe Wnioskodawca otrzymuje tylko po wykonaniu na rzecz dostawcy określonych w umowie lub porozumieniu działań promujących towar danego dostawcy.

Jak wynika z wniosku, bonusy obrotowe i marketingowe Wnioskodawca otrzymuje od pomiotów krajowych i zagranicznych (z Unii Europejskiej i krajów trzecich).

Zgodnie z art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania rozdziału 3 działu V dotyczącego miejsca świadczenia usług:

1.

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a.

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.

osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.

podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W myśl art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

W świetle art. 28 ust. 2 ustawy, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności.

Zgodnie z art. 28b ust. 3 ustawy, w przypadku gdy usługobiorca nie posiada siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym zwykle prowadzi on działalność lub w którym ma on miejsce zwykłego pobytu.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

Regulacje dotyczące szczegółowych zasad wystawiania faktur oraz danych, jakie powinny zawierać faktury zostały określone, na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, w treści rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanego dalej rozporządzeniem.

Stosownie do § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1.

imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;

2.

numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;

3.

numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";

4.

dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;

5.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

6.

miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;

7.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

8.

wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

9.

stawki podatku;

10.

sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;

11.

kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

12.

kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Zgodnie z § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

W myśl § 13 ust. 3 rozporządzenia w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dla jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1.

numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2.

dane określone w § 5 ust. 1 pkt 1-2;

3.

okres do którego odnosi się udzielany rabat;

4.

kwotę udzielonego rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego.

Ponadto należny nadmienić, iż zgodnie z § 13 ust. 8 ww. rozporządzenia, faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" albo wyrazy "FAKTURY KORYGUJĄCE".

Stosownie do § 26 ust. 1 rozporządzenia, przepisy § 5, 7-22 i 25 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub - w przypadku terytorium państwa trzeciego - podatku o podobnym charakterze.

Jak wynika z treści ust. 2 ww. paragrafu, faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem.

Zgodnie z treścią ust. 3 ww. paragrafu, faktury, o których mowa w ust. 1, mogą nie zawierać danych określonych w § 5 ust. 1 pkt 2, dotyczących nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 4.

Na podstawie powyższych przepisów oraz przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego odnośnie pierwszej z sytuacji należy stwierdzić, iż dokonywanie zakupów towarów przez Wnioskodawcę w odpowiedniej wielkości w określonym czasie, nie może stanowić usługi w rozumieniu ww. art. 8 ust. 1 ustawy. Pomiędzy Wnioskodawcą, a jego kontrahentami prowadzona jest wymiana handlowa.

Nie ma zatem podstaw, aby uznać, że - w tak przedstawionych okolicznościach - premia pieniężna otrzymana od podmiotów krajowych i zagranicznych za uzyskanie pewnego pułapu obrotów stanowi wynagrodzenie za realizowane usługi. Samo przekroczenie określonej wartości zakupów towarów handlowych nie jest usługą w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy i otrzymana w takim przypadku premia pieniężna jest czynnością niepodlegającą u Wnioskodawcy opodatkowaniu podatkiem VAT. Należy więc stwierdzić, iż otrzymanie przez Wnioskodawcę premii nie rodzi u niego obowiązku podatkowego na gruncie podatku od towarów i usług. Zatem Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawiania faktury VAT w związku z otrzymaniem premii obrotowych. Natomiast odnośnie kwestii wystawiania not księgowych należy stwierdzić, iż brak jest przeciwwskazań na gruncie przepisów dotyczących podatku VAT dla takiego sposobu dokumentowania, niemniej jednak należy zauważyć, iż nota księgowa nie jest dokumentem przewidzianym przez przepisy o podatku od towarów i usług i jako taka nie jest objęta regulacją tych przepisów. Wystawianie not księgowych, jako uniwersalnych dowodów księgowych, ma miejsce w przypadku dokumentowania zdarzeń, dla których nie przewidziano innego sposobu dokumentacji.

W niniejszej interpretacji tut. Organ nie oceniał kwestii ewentualnego uznania wypłacanych przez dostawców premii za rabat, ich ewentualnego wpływu na wysokość obrotu oraz sposobu dokumentowania wypłaconych premii, bowiem w tym zakresie Wnioskodawca nie jest zainteresowanym, o którym mowa w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku otrzymania bonusu obrotowego nie świadczy On żadnych usług na rzecz swojego kontrahenta i może w takim przypadku wystawić notę obciążeniową, jest prawidłowe, bowiem nie można uznać za niewłaściwe wystawienia noty księgowej przez podmiot otrzymujący premię pieniężną (rabat).

Odnośnie natomiast drugiej z wymienionych sytuacji stwierdzić należy, iż bonusy marketingowe zarówno ogólne, jak i szczególne, Wnioskodawca - jak wskazał w uzupełnieniu wniosku - otrzymuje tylko po wykonaniu na rzecz dostawcy określonych w umowie lub porozumieniu działań promujących towar danego dostawcy. Ponadto zasady przyznawania bonusów marketingowych ogólnych i szczególnych zawsze określają działania, jakie mają być podjęte w celu intensyfikacji towarów producenta, np. wykonanie promocji ulotkowych, reklamy w gazetkach reklamowych wydawanych przez Wnioskodawcę, promocja produktów dostawcy przez zamieszczanie logo jego produktów w internecie. Tym samym należy stwierdzić, że Wnioskodawca świadczy wobec dostawców usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. Zatem bonusy marketingowe - zarówno ogólne, jak i szczególne - w związku ze świadczeniem określonych usług na rzecz dostawców, stanowią wynagrodzenie za, odrębne od dostawy towarów, usługi marketingowe dla kontrahentów.

Mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz ww. przepisy, należy stwierdzić, że bonusy marketingowe - ogólne i szczególne - otrzymywane od podmiotów krajowych w związku ze świadczeniem określonych usług na rzecz dostawców, stanowią wynagrodzenie za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i wobec tego winny być udokumentowane fakturami VAT, wystawionymi przez Wnioskodawcę w oparciu o ww. przepisy (art. 106 ust. 1 ustawy oraz § 5 ust. 1 rozporządzenia).

Natomiast w odniesieniu do otrzymywanych bonusów marketingowych - ogólnych i szczególnych - otrzymywanych od podmiotów z Unii Europejskiej i krajów trzecich należy stwierdzić, że usługi, za które Wnioskodawca otrzymuje ww. bonusy, są świadczone na rzecz podatników w rozumieniu art. 28a ustawy, a zatem miejscem świadczenia tych usług jest kraj, w którym znajduje się siedziba usługobiorcy. W konsekwencji powyższe usługi nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski. Wnioskodawca winien wystawiać faktury o treści zmodyfikowanej przez przepisy § 26 ust. 1, 2 i 3 ww. rozporządzenia, a zatem faktury dokumentujące ww. usługi nie powinny zawierać stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem. Przedmiotowe faktury nie muszą zawierać numeru identyfikacji podatkowej nabywcy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania i dokumentowania otrzymywanych szczególnych bonusów marketingowych od podmiotów krajowych należy uznać za prawidłowe. Natomiast stanowisko odnośnie opodatkowania i dokumentowania ogólnych bonusów marketingowych otrzymywanych od podmiotów krajowych i zagranicznych oraz szczególnych bonusów marketingowych otrzymywanych od podmiotów zagranicznych jest nieprawidłowe.

Reasumując, otrzymane od podmiotów krajowych i zagranicznych bonusy obrotowe, które nie są związane ze świadczeniem jakichkolwiek usług, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a zatem Wnioskodawca nie ma obowiązku dokumentowania otrzymanych premii fakturą VAT. Dokumentowania otrzymanych ww. premii pieniężnych notą księgową nie można uznać za niewłaściwe postępowanie ze strony Wnioskodawcy. Ogólne i szczególne bonusy marketingowe, otrzymywane od podmiotów krajowych, jako wynagrodzenie za świadczone usługi, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i winny być dokumentowane fakturami VAT wystawionymi przez Wnioskodawcę, stosownie do § 5 ust. 1 rozporządzenia, natomiast otrzymywane od podmiotów zagranicznych, z uwagi na miejsce świadczenia, nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski, a Wnioskodawca winien je dokumentować fakturami wystawionymi zgodnie z § 26 ust. 1, 2 i 3 rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie podniesione w opisie, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - w niniejszej interpretacji rozpatrzone.

Zaznacza się, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w odniesieniu do praw i obowiązków Wnioskodawcy jako otrzymującego przedmiotowe bonusy.

Interpretacja ta nie dotyczy natomiast skutków podatkowych wypłacenia opisanych premii pieniężnych przez kontrahentów Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych, o których mowa w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa, dla kontrahentów Wnioskodawcy wypłacającego te premie.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślić należy, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Odnośnie powoływania się przez Wnioskodawcę na fakt, iż Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 26 stycznia 2012 r" sygn. akt I FSK 586/11, przekazał poszerzonemu składowi 7 sędziów zagadnienie prawne dotyczące sposobu traktowania na gruncie ustawy o VAT premii pieniężnych, należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie w dniu 25 czerwca 2012 r. NSA podjął następującą uchwałę: "Wypłata kontrahentowi bonusu warunkowego (premii pieniężnej) z tytułu osiągnięcia określonej wielkości sprzedaży lub terminowości regulowania należności stanowi rabat w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zmniejszający podstawę opodatkowania".

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl