IPTPP1/443-34/12-4/MW - Opodatkowanie nieodpłatnego przekazania towarów, których jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia nie przekracza 10 zł netto.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 14 marca 2012 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP1/443-34/12-4/MW Opodatkowanie nieodpłatnego przekazania towarów, których jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia nie przekracza 10 zł netto.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2012 r. (data wpływu 13 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów, których jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia nie przekracza 10 zł netto - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów, których jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia nie przekracza 10 zł netto.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji oraz dystrybucji różnych gatunków piwa. W związku z prowadzoną działalnością, Spółka podejmuje liczne działania promocyjne, mające na celu zwiększenia sprzedaży jej produktów. W ramach kampanii promocyjnych Spółka przekazuje nieodpłatnie klientom oraz kontrahentom nabyte lub wytworzone towary, m.in. przedmioty z logo firmy (np. szklanki) oraz piwo. Przedmioty przekazywane nieodpłatnie są wydawane jako pojedyncze sztuki danego towaru lub w większych ilościach, zwłaszcza w opakowaniach zbiorczych (np. zgrzewki). Jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia towarów przekazywanych nieodpłatnie, które są przedmiotem wniosku, nie przekracza kwoty 10 zł netto.

W związku z dokonywaniem nieodpłatnych przekazań towarów, Spółka nie prowadzi ewidencji, o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej: ustawa o VAT). Jednocześnie Spółka korzysta z prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem lub wytworzeniem produktów, które następnie są przekazywane nieodpłatnie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma obowiązek naliczania VAT należnego od nieodpłatnego przekazania towarów, których jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia nie przekracza 10 zł netto, również w przypadku, gdy towary te są wydawane określonemu podmiotowi w ilości większej niż jedna sztuka.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie ma obowiązku naliczania VAT należnego od nieodpłatnego przekazania towarów, których jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia nie przekracza 10 zł netto, również w przypadku, gdy towary te są wydawane określonemu podmiotowi w ilości większej niż jedna sztuka.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, że odpłatną dostawą towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy o VAT jest również nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów. Wyjątek od obowiązku opodatkowania nieodpłatnych wydań towarów wprowadza art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, zgodnie z którym nie są opodatkowane podatkiem od towarów i usług nieodpłatne przekazania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Zakres pojęcia "prezent małej wartości" określa art. 7 ust. 4 ustawy o VAT. Przepis ten przedstawia dwa rodzaje sytuacji, które pozwalają podatnikowi stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie ma charakter przekazania prezentu małej wartości. Są to sytuacje, gdy:

1.

łączna wartość nieodpłatnie przekazanych towarów nie przekracza w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości osób obdarowanych albo

2.

jednostkowa cena nabycia towaru lub koszt jego wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł netto.

Konstrukcja art. 7 ust. 4 ustawy o VAT wskazuje wyraźnie na rozróżnienie dwóch odrębnych sytuacji, które pozwalają na nieopodatkowanie VAT nieodpłatnych wydań towarów.

Artykuł 7 ust. 4 pkt 1 daje podatnikom możliwość zakwalifikowania jako prezentu o małej wartości nieodpłatnego przekazania towaru o wartości nieprzekraczającej 100 zł, ale z zastrzeżeniem, że podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję podmiotów obdarowanych tymi towarami. Celem tego przepisu jest wprowadzenie rozwiązania korzystnego dla podatników, którzy w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą przekazują innym podmiotom kosztowniejsze prezenty.

Alternatywą dla podatników, którzy nie prowadzą wspomnianej ewidencji (lub prowadzą ją, ale nie uwzględnią w niej danego wydania) jest art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, podatnik nie ma obowiązku opodatkowania VAT wydanego towaru, jeżeli wydanie nie zostało ujęte w ewidencji, a jednostkowy koszt wytworzenia lub nabycia tego towaru nie przekracza 10 zł netto.

Podsumowując, art. 7 ust. 4 nie zawiera żadnych pojęć sugerujących, że pkt 1 i 2 tego przepisu należy stosować łącznie. Kumulatywne stosowanie przesłanek określonych w art. 7 ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy o VAT byłoby sprzeczne z zasadami wykładni językowej, a także niezgodne z celem regulacji zawartej w tym przepisie.

Taki pogląd na treść art. 7 ust. 4 ustawy o VAT potwierdza dotychczasowe stanowisko organów podatkowych, np. wyrażone w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 grudnia 2010 r. (sygn. IPPP3/443-898/10-4/SM). We wspomnianej interpretacji organ podatkowy stwierdza, że: "analiza językowa przepisu ust. 4 art. 7 ustawy o VAT nie pozwała na stwierdzenie, iż zamiarem ustawodawcy było połączenie obu dyspozycji i tym samym określenie prezentów o małej wartości poprzez dwie przesłanki, których łączne wypełnienie pozwala na zdefiniowanie prezentu jako prezentu małej wartości. Ustawodawca, zmierzając bowiem do ustalenia kilku przesłanek wspólnie będących warunkiem zastosowania danej regulacji używa do tego celu odpowiednich łączników albo słowa "łącznie" lub jego synonimów. (...) W cytowanym powyżej art. 7 ustawy o VAT takie stwierdzenia nie zostały użyte. Oznacza to, że literalne brzmienie analizowanego przepisu prowadzi do wniosku, iż wskazanych przesłanek nie należy rozpatrywać łącznie jako części składowych jednego warunku wyłączenia dokonywanych wydań z opodatkowania VAT".

Zgodnie z informacjami zamieszczonymi w opisie zdarzenia przyszłego, art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT nie ma zastosowania w przypadku Spółki, ponieważ nie prowadzi ona ewidencji osób otrzymujących przekazywane nieodpłatnie towary. Natomiast Spółka wydaje różnym podmiotom towary o niewielkiej wartości (cenie nabycia lub koszcie wytworzenia) jednostkowej.

Zdaniem Spółki art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT jednoznacznie stanowi, że wartość prezentu należy określać na podstawie jednostkowej ceny nabycia lub jednostkowego kosztu wytworzenia danego towaru.

Jednocześnie art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT nie reguluje kwestii, jaka ilość prezentów o małej wartości może być przedmiotem jednorazowego przekazania dla określonego podmiotu. Brak regulacji w tym zakresie oznacza, że nie można w drodze interpretacji ograniczać ilości wydawanych towarów, które z uwagi na cenę jednostkową zostały zakwalifikowane jako prezenty malej wartości. Zatem w świetle art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT dla kwalifikacji, że nieodpłatne wydanie miało charakter "prezentu o małej wartości" nie jest istotna ilość przekazanych jednorazowo towarów. Natomiast przesłanką decydującą o zastosowaniu tego przepisu jest cena nabycia lub koszt wytworzenia jednostkowa wydawanego przedmiotu.

Stanowisko Spółki potwierdzają dotychczasowe rozstrzygnięcia organów podatkowych. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 28 października 2011 r. (sygn. IPPP3/443-1337/11-2/RD) wyraził pogląd, że: "należy stwierdzić, iż bez względu na ilość przekazywanych przez Spółkę jednemu podmiotowi towarów oraz status tego podmiotu, z uwagi na fakt, że jednostkowa wartość nabycia (koszt wytworzenia) tych towarów nie przekracza 10 zł, nieodpłatne ich wydanie nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy." Podobne stanowisko Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zajął w interpretacji indywidualnej z 25 października 2011 r. (sygn. IPPP2/443-909/11-2/MM), w której stwierdził, że: "w myśl powołanego wyżej przepisu art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT nieodpłatne przekazywanie produktów Spółki w formie prezentów nie stanowi dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Bez znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy jest fakt, iż cena (lub koszt wytworzenia) za opakowanie zbiorcze produktu Spółki przekracza kwotę 10 zł, bowiem kluczowym jest jednostkowa cena (koszt wytworzenia) produktu Spółki." Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 10 października 2011 r. (sygn. IPPP3/443-911/11-4/LK) wyraził zdanie, że "bez względu na ilość przekazywanych przez Spółkę jednemu podmiotowi towarów (nawet gdy ich łączna wartość przekroczy 100 zł) oraz status tego podmiotu (np. organizacje pożytku publicznego czy NZOZ), z uwagi na fakt, że jednostkowa cena nabycia (koszt wytworzenia) tych towarów nie przekracza 10 zł, nieodpłatne ich wydanie nie będzie uznane za dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług."

Opisany wyżej pogląd Spółki i organów skarbowych jest utrwalony w praktyce. Wskazują na to starsze interpretacje podatkowe, np. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 19 czerwca 2008 r. (sygn.) zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawcy w kwestii, że prezentem o małej wartości są wdania towarów o wartości jednostkowej niższej niż 5 zł, także wtedy, gdy wartość całkowita jednocześnie przekazywanych towarów jest większa niż 5 zł. Organ podatkowy w uzasadnieniu tej interpretacji wyraził następujące zdanie: "stwierdzić należy, iż skoro cena jednostkowa przekazanego towaru nie przekroczyła 5 zł, towar ten można uznać za prezent o małej wartości zdefiniowany w art. 7 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług." Należy podkreślić, że cytowana interpretacja została wydana w związku z nieco inną treścią art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT, która obowiązywała w okresie od 1 stycznia 2008 r. do 1 stycznia 2009 r. Art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT brzmieniu z tamtego okresu stanowił, że prezentami o małej wartości są przekazywane przez podatnika jednej osobie towary, których wartość rynkowa nie przekracza 5 zł. Jednak, jak wskazuje cytowana wyżej interpretacja, nieznacznie odmienna treść art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT nie powodowała innego niż obecne stanowiska organów podatkowych.

Przedstawione wyżej argumenty przemawiają za uznaniem, że opisane w zdarzeniu przyszłym niniejszego wniosku nieodpłatne wydania towarów dokonywane przez Spółkę mają charakter wydań prezentów o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 3 i 4 ustawy o VAT, a zatem nie podlegają opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na uwadze, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie zaistniałego stanu faktycznego i własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zaistniałego zdarzenia, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku - nie mogą być zgodne z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie należy wskazać, że publikator ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wskazany we wniosku przez Wnioskodawcę, tekst jedn. Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., jest nieaktualny.

W niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów, których jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia nie przekracza 10 zł netto. Natomiast wniosek w części dotyczącej zaistniałego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w powyższym zakresie został załatwiony interpretacją nr IPTPP1/443-34/12-3/MW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. Curie-Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl