IPTPP1/443-336/14-6/MH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2014 r. (data wpływu 12 maja 2014 r.) uzupełnionym pismami z dnia 25 czerwca 2014 r. (data wpływu 27 czerwca 2014 r.) i 23 lipca 2014 r. (data wpływu 29 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wskazania okresu rozliczeniowego, w którym Wnioskodawca mógł dokonać korekty podatku należnego na podstawie art. 89a ustawy - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wskazania okresu rozliczeniowego, w którym Wnioskodawca mógł dokonać korekty podatku należnego na podstawie art. 89a ustawy.

Wniosek uzupełniono w dniach 27 czerwca 2014 r. i 29 lipca 2014 r. o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego, sformułowanie pytania oraz przedstawienie własnego stanowisko w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego w kontekście zadanego w uzupełnieniu wniosku pytania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Działalność dotyczy świadczenia usług w zakresie niespecjalistycznego sprzątania budynków i obiektów przemysłowych. Firma składa deklaracje VAT kwartalnie. Dnia 28 grudnia 2011 r. podatnik wystawił fakturę VAT dotyczącą usługi wykonania terenów zielonych przy obiekcie z terminem płatności 21 dni. Wierzytelność w ciągu 180 dni od upływu terminu płatności nie została uregulowana. Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona.

Przepis ten stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

Wszystkie ww. warunki zostały przez podatnika spełnione. Dłużnik został poinformowany o zamiarze skorygowania podatku należnego. Dłużnik otrzymał zawiadomienie dnia 16 września 2013 r. W ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie. Dlatego też zgodnie z art. 89a ust. 3 przez podatnika została złożona deklaracja VAT-7K, w której skorygowano kwotę podatku VAT należnego od nieściągalnej wierzytelności.

Korekta podatku należnego została wykazana w deklaracji za IV kwartał 2013 r., ponieważ z art. 89a ust. 3 wynika, iż korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin 14 dni od dnia otrzymania opisanego wyżej zawiadomienia, przesłanego przez wierzyciela dłużnikowi, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika tego zawiadomienia. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia. Potwierdzenie odbioru firma otrzymała we wrześniu 2013 r.

Organ podatkowy, do którego została złożona deklaracja VAT-7K, po analizie złożonych dokumentów stwierdził, iż podatnik błędnie skorygował podatek należny wykazany w deklaracji VAT-7K, ponieważ dokonał tego po terminie wynikającym z ustawy. Korekta podatku należnego nastąpiła w deklaracji za IV kwartał 2013 r. (deklaracja została złożona w styczniu 2014 r.) a powinna być dokonana w deklaracji za III kwartał 2013 r. lub powinna być złożona korekta pierwotnej deklaracji za III kwartał 2013, ale nie później niż do końca 2013 r.

Wnioskodawca poddaje wątpliwości, czy organ podatkowy postąpił słusznie, skoro z art. 89a ust. 3 wynika, iż korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin 14 dni od dnia otrzymania opisanego wyżej zawiadomienia przesłanego przez wierzyciela dłużnikowi, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika tego zawiadomienia. W ww. art. jest napisane, iż korekta "może" nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy a nie "musi" nastąpić w rozliczeniu za okres. Użyta partykuła "może" jest stosowana celu wyrażenia propozycji, rady, prośby. Dlatego też podatnik zinterpretował ten artykuł, iż korektę może złożyć nie wcześniej niż za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia przesłanego przez wierzyciela dłużnikowi, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika tego zawiadomienia. Czyli korekty może dokonać w deklaracji za III kwartał 2013 lub w deklaracji za IV kwartał 2013.

Organ podatkowy telefonicznie zwrócił się o dokonanie korekty deklaracji. Na to wezwanie podatnik złożył korektę deklaracji VAT-7K za IV kwartał 2013, w której, zgodnie z zaleceniami organu podatkowego, nie został już uwzględniony podatek należny wynikający z ulgi za złe długi.

W dniu złożenia wniosku ORD-IN elementy stanu faktycznego nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej. Sprawa będąca przedmiotem niniejszego wniosku nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej. Podatnik na wezwanie telefoniczne Urzędu Skarbowego złożył korektę deklaracji, w której poprawił uprzednio dokonane odliczenie podatku należnego wynikającego z ulgi za złe długi.

Doręczenie zawiadomienia dłużnikowi było skuteczne. Dłużnik potwierdził odbiór zawiadomienia, które to potwierdzenie firma otrzymał we wrześniu 2013 r. Na dzień dokonania korekty (przypadający w IV kwartale 2013 r.) Wnioskodawca posiada wiedzę, iż dłużnik był zarejestrowany jako czynny podatnik VAT.

Pomiędzy Wnioskodawcą a dłużnikiem nie istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Czy korekty podatku należnego można dokonać w rozliczeniu za okresy następne (bezpośrednio następujące po okresie rozliczeniowym, w którym upłynął termin 14 dni od otrzymania zawiadomienia przesłanego przez wierzyciela dłużnikowi), zachowując termin 2 lat od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność, licząc od końca roku, w którym została wystawiona, czy też przedmiotowa korekta może być dokonana wyłącznie w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia przesłanego przez wierzyciela dłużnikowi, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika tego zawiadomienia.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), zgodnie z treścią art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług, korekta może a nie musi nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy. Użyta partykuła "może" jest stosowana w celu wyrażenia propozycji, rady, prośby. Dlatego też podatnik zinterpretował ten artykuł w sposób następujący: korektę podatku należnego może złożyć nie wcześniej niż za okres rozliczeniowy w którym upłynął termin 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia przesłanego przez wierzyciela dłużnikowi, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika tego zawiadomienia.

Skoro firma otrzymała potwierdzenie odbioru przez dłużnika we wrześniu 2013 r., to korekty mogła dokonać w deklaracji za III kwartał 2013 lub w deklaracji za IV kwartał 2013 r. (jak sugeruje to użyta w art. 89a partykuła "może"). Dlatego też podatnik, rozumiejąc i interpretując art. 89a w sposób wyżej opisany, dokonał korekty podatku należnego, wynikającego z ulgi za złe długi, w deklaracji za IV kwartał 2013 r., czyli w okresie bezpośrednio następującym po okresie rozliczeniowym, w którym upłynął termin 14 dni od otrzymania zawiadomienia przesłanego przez wierzyciela dłużnikowi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie tut. Organ podatkowy pragnie wskazać, iż w świetle art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r. poz. 1342), do wierzytelności powstałych przed dniem 1 stycznia 2013 r. stosuje się przepisy art. 89a i art. 89b ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu dotychczasowym, z zastrzeżeniem ust. 2. Przy czym art. 23 ust. 2 ww. ustawy zmieniającej stanowi, iż przepisy art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej, w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą, stosuje się również do wierzytelności powstałych przed dniem 1 stycznia 2013 r., których nieściągalność została, zgodnie z art. 89a ust. 1a ustawy zmienianej, w brzmieniu nadanym ustawą zmieniającą, uprawdopodobniona po dniu 31 grudnia 2012 r.

Mając na uwadze przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności sprawy, należy wskazać, iż w niniejszej sprawie mają zastosowanie przepisy art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012 r.

Zgodnie z brzmieniem art. 89a ust. 1 ustawy, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Natomiast, w myśl art. 89a ust. 1a ustawy, nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Na podstawie art. 89a ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

Zgodnie z art. 89a ust. 3 ustawy, korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6.

W przypadku, gdy po dokonaniu korekty określonej w ust. 1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części (art. 89a ust. 4 ustawy).

Jednocześnie wskazać należy, iż zgodnie z art. 89a ust. 5 ustawy podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego.

W myśl ust. 7 ww. artykułu przepisów ust. 1-6 nie stosuje się, jeżeli pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Powołane wyżej przepisy dopuszczają zatem możliwość dokonania przez podatnika korekty podatku należnego, który powstał w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług na terytorium kraju, w sytuacji gdy nabywca towaru bądź usługi, nie dokonał zapłaty na rzecz dostawcy. Zauważyć należy także, iż podstawowym warunkiem umożliwiającym korektę jest dokonanie transakcji na rzecz podatnika, który w momencie jej dokonywania był podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy, a więc podatnikiem prowadzącym samodzielnie działalność gospodarczą, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny, niebędącym w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.

Zgodnie z art. 89b ust. 1 ustawy w przypadku otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 i nieuregulowania należności w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego zawiadomienia, podatnik (dłużnik) jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu lub w przypadku jego braku, do odpowiedniego powiększenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku wynikającą z nieuregulowanych faktur, poprzez korektę deklaracji za okres, w którym dokonał odliczenia.

Zgodnie z art. 89b ust. 5 ustawy, do zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy Ordynacji podatkowej o doręczeniach.

Zatem, podatnik chcąc skorzystać z uprawnienia do korekty podatku należnego, o którym mowa w art. 89a ust. 1 ustawy, jest obowiązany dowieść, że dłużnik został w sposób prawidłowy zawiadomiony, posiadając odpowiednie pokwitowanie odbioru.

Wobec powyższego, tylko łączne spełnienie wszystkich warunków wymienionych w art. 89a ust. 2 ustawy, daje prawo do skorygowania podatku należnego.

W świetle art. 99 ust. 2 ustawy, mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale.

Jak wskazano wyżej, wierzyciel może dokonać korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną. Oznacza to, że wierzyciel o ile zechce dokonać korekty musi dokonać jej w konkretnej deklaracji, tj. w deklaracji za okres w którym upłynął 180 dzień od terminu płatności wierzytelności określonego w umowie lub na fakturze.

Jeżeli wierzyciel nie skorzysta z przysługującego mu prawa do dokonania korekty w ww. terminie może dokonać stosownej korekty w terminie późniejszym, jednak musi "wrócić" do deklaracji za okres, w którym upłynął 180 dzień od umownego terminu płatności, przy czym składając korektę tej deklaracji musi spełnić wszystkie warunki uprawniające go do dokonania takiej korekty.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy stwierdzić, iż aby podatnik mógł dokonać korekty określonej w art. 89a ustawy, warunki określone w art. 89a ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, muszą być spełnione łącznie. Brak któregokolwiek z wymienionych warunków stanowi przesłankę braku takiego prawa.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Dnia 28 grudnia 2011 r. Wnioskodawca wystawił fakturę VAT dotyczącą usługi wykonania terenów zielonych przy obiekcie z terminem płatności 21 dni. Wierzytelność w ciągu 180 dni od upływu terminu płatności nie została uregulowana. Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona.

Przepis ten stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

Zdaniem Zainteresowanego, wszystkie ww. warunki zostały przez Wnioskodawcę spełnione. Dłużnik został poinformowany o zamiarze skorygowania podatku należnego. Dłużnik otrzymał zawiadomienia dnia 16 września 2013 r. W ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie. Dlatego też zgodnie z art. 89a ust. 3 przez Wnioskodawcę została złożona deklaracja VAT-7K, w której skorygowano kwotę podatku VAT należnego od nieściągalnej wierzytelności. Korekta podatku należnego została wykazana w deklaracji za IV kwartał 2013 r. Doręczenie zawiadomienia dłużnikowi było skuteczne. Dłużnik potwierdził odbiór zawiadomienia, które to potwierdzenie firma otrzymał we wrześniu 2013 r. Pomiędzy Wnioskodawcą a dłużnikiem nie istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje, że możliwość skorzystania z tzw. "ulgi na złe długi" powstaje wówczas, gdy spełnione są wszystkie warunki dotyczące zarówno samej wierzytelności, jej powstania, jak i osoby dłużnika i wierzyciela oraz upływu okresu od daty wystawienia faktury. Wskazuje na to literalny zapis przepisu art. 89a ust. 2 pkt 1-6 ustawy, stanowiący o warunkach, których spełnienie pozwala na skorzystanie z przysługującego prawa. Ponadto istotnym jest także by pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem nie istniał związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 (art. 89a ust. 7 ustawy). A zatem spełnienie ww. warunków musi wystąpić jednocześnie i bez wyjątku.

Obowiązek poinformowania dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w art. 89a ust. 1 ustawy ma charakter warunku formalnego, a zatem jego spełnienie jest warunkiem skorzystania z ulgi za złe długi. Odwołanie się w art. 89b ust. 5 ustawy wprost do przepisów Ordynacji podatkowej dotyczących doręczeń, ma na celu zabezpieczenie wierzyciela przed negatywnymi konsekwencjami nieodbierania przez dłużników kierowanej do nich korespondencji. Wobec powyższego dla wierzyciela, który dołożył wszelkich starań żeby zawiadomić dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego, w szczególności podjął czynności określone w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, które okazały się nieskuteczne i wierzyciel posiada dokumenty na dowód swoich działań, ustawodawca przewiduje skorzystanie z prawa do korekty podatku należnego, pod warunkiem spełnienia pozostałych przesłanek przewidzianych przepisami ustawy.

Jak wskazano wyżej, zgodnie z art. 89a ust. 3 ustawy, korekta podatku, co do zasady, powinna mieć miejsce w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 14-dniowy termin na uiszczenie przez dłużnika zapłaty. Jednakże rozliczenie to nie może nastąpić w okresie rozliczeniowym wcześniejszym niż ten, w którym podatnik otrzymał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy.

Użycie przez ustawodawcę w treści art. 89a ust. 3 ustawy, sformułowania "może nastąpić" należy rozumieć wyłącznie jako możliwość dokonania korekty podatku należnego stworzoną przez ustawodawcę podatnikowi, a nie możliwość dokonania korekty podatku należnego także w okresach późniejszych niż wskazane w ust. 3. Innymi słowy, w sytuacji gdy podatnik nie dokonał korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy wskazany w art. 89a ust. 3 ustawy, nie mógł jej dokonać za okresy późniejsze.

W świetle powyższego korekty podatku należnego Wnioskodawca mógł dokonać w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w art. 89a ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia. Przy czym przedmiotowej korekty Wnioskodawca nie może dokonać, jeżeli od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona faktura.

Zatem, jeśli korespondencja wysłana do dłużnika, zawierająca zawiadomienie o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na uprawdopodobnienie nieściągalności wierzytelności, została skutecznie doręczona w dniu 16 września 2013 r., to Wnioskodawca mógł dokonać korekty w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 14-dniowy termin na spłatę długu, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy. Korekty tej należy dokonać jednak nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika ww. zawiadomienia.

Tym samym, w stosunku do wierzytelności, do których 14-dniowy termin na spłatę długu minął w miesiącu wrześniu 2013 r., i Wnioskodawca otrzymał potwierdzenie odbioru zawiadomienia we wrześniu 2013 r., to korekty podatku należnego należało dokonać zgodnie z art. 89a ust. 3 ww. ustawy - w deklaracji, w której upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, tj. w deklaracji za III kwartał 2013 r.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, iż Wnioskodawca przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z art. 89a ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, był uprawniony do dokonania korekty podatku należnego w terminie określonym w art. 89a ust. 3 ustawy, tj. w deklaracji za III kwartał 2013 r. Jeżeli korekta podatku należnego nie została dokonana za właściwy okres rozliczeniowy, uprawnienie to mogło zostać zrealizowane poprzez złożenie korekty deklaracji podatkowej za ten okres, w późniejszym okresie, przy czym składając korektę deklaracji muszą być spełnione wszystkie warunki uprawniające do dokonania korekty podatku należnego, w tym m.in. korekta deklaracji nie może być złożona po upływie 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona faktura dokumentująca wierzytelność.

Zatem biorąc pod uwagę treść ww. przepisów należy wskazać, że podatnik, po łącznym spełnieniu warunków określonych w art. 89a ust. 2 ustawy, może dokonać omawianej korekty deklaracji za okres, będący okresem rozliczeniowym, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 i ust. 3 ustawy. Przy czym, dokonując korekty deklaracji musi być również spełniony warunek wskazany w art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy, tj. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona faktura.

Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz powołane wyżej przepisy, pomimo iż Wnioskodawca spełnił warunki wskazane w art. 89a ust. 2 pkt 1-4 i pkt 6 ustawy, to jednak, po dniu 31 grudnia 2013 r., w związku z wystawieniem faktury w dniu 28 grudnia 2011 r., Wnioskodawca nie ma prawa do dokonania korekty podatku należnego w trybie art. 89a ust. 1 ustawy, poprzez złożenie korekty deklaracji za III kwartał 2013 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślenia wymaga, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego i własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.