IPTPP1/443-308/13-4/MG - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania materiałów informacyjno-reklamowych do punktów sprzedaży oraz restauracji i pubów.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 26 czerwca 2013 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP1/443-308/13-4/MG Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego przekazania materiałów informacyjno-reklamowych do punktów sprzedaży oraz restauracji i pubów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 kwietnia 2013 r. (data wpływu 22 kwietnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 czerwca 2013 r. (data wpływu 18 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania materiałów informacyjno-reklamowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania materiałów informacyjno-reklamowych.

Pismem z dnia 10 czerwca 2013 r. (data wpływu 18 czerwca 2013 r.) uzupełniono wniosek o doprecyzowanie zaistniałego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka) jest producentem wyrobów alkoholowych i zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Spółka dokonuje szeregu czynności mających na celu zwiększenie sprzedaży jej towarów.

W ramach wsparcia procesów sprzedażowych Spółka przekazuje nieodpłatnie do punktów sprzedaży niepodlegające zwrotowi drukowane materiały reklamowo-informacyjne, zwane materiałami POS (point of sale - w punktach sprzedaży), tj. w szczególności:

* woblery reklamowe - materiały POS wykonane z papieru, tektury i/lub tworzywa, mocowane przy pomocy taśmy dwustronnej/magnesu/rzepów lub w inny nietrwały sposób do półek sklepowych, zwisające na plastikowym sprężystym pasku (kiwaku);

* stopery - materiały POS wykonane z papieru, tektury i/lub tworzywa mocowane równolegle do półki, informujące o produkcie, służące dodatkowej komunikacji oraz wyszczególnieniu produktu;

* hangery podwieszone - materiały POS wykonane z tektury, kartonu i/lub tworzywa posiadające system umożliwiający ich mocowanie do sufitu;

* centówki sklepowe - materiały POS wykonane z papieru, tektury i/lub tworzywa, narzędzie promocji towaru oraz informujące o cenie oferowanego wyrobu;

* zawieszki na butelkę - materiały POS wykonane z papieru, tektury i/lub tworzywa zawieszane na butelkę, zamieszczane są na nich informacje dotyczące produktu, przeprowadzonej aktualnie promocji, itp.;

* listwy półkowe - materiały POS, umieszczane na półkach lub w ich okolicach, informujące o produktach Spółki, wykonane z kartonu, papieru, tektury i PCV, na których nadruk wykonywany jest różnymi metodami, tj. druk standardowy off-set, druk szlachetny (złoty, srebrny), hot-stamping, lakier UV;

* listwy podświetlane - materiały POS, listwy półkowe wykonane z PCV z nadrukowanym logiem lub nazwą towaru, podświetlone diodami LED;

* nakładki na kasę - materiały POS wykonane z tektury i/lub tworzywa, umieszczane na kasach sklepowych;

* podkładki na ladę - materiały POS wykonane z papieru, tektury, kartonu i/lub tworzywa umieszczane na ladzie sklepowej;

* plakaty - materiały POS wykonane z papieru, tektury, kartonu i/lub PCV (np. druk w technologii 3D), wykonane różnymi technikami drukarskimi;

* ulotki - materiały POS, wykonane z papieru;

* standy na ulotki - materiały POS wykonane z papieru, tektury i/lub tworzywa, służące do umieszczania w nich ulotek;

* standy tzw. "łezki" - materiały POS wykonane z kartonu, tworzywa, metalu, drewna, zwykle stawiane na górnych półkach lub podłodze, zawierające informacje i zdjęcia produktów Spółki, itp.;

* owijki paletowe, półpaletowe, tzw. owijki kominy (nazwa pochodzi od kształtu komina, owijki te służą do owinięcia dwóch lub trzech kartonów danego produktu ustawionych pionowo tworząc wspomniany komin) - materiały POS wykonane z kartonu, folii, będące nośnikiem informacji o produktach Spółki;

* topery - materiały POS, wykonane z tektury, kartonu lub tworzywa, umieszczane jako dodatkowy element komunikacji, np. przy ekspozycjach paletowych, dołączany na górze do ekspozytorów;

* standy duże tzw. totemy - wykonane z kartonu, tektury materiały POS o większym rozmiarze umieszczane głównie przy dodatkowych miejscach ekspozycji produktów Spółki;

* ekspozytory kartonowe - materiały POS wykonane z kartonu, tektury, tworzywa, metalu, służące dodatkowej ekspozycji produktów Spółki.

Ponadto, do restauracji i pubów Spółka przekazuje również materiały w postaci ekspozytorów wykonanych z PCV z nadrukowanym logiem lub nazwą produktu, które służą dodatkowej ekspozycji produktu oraz plakaty "obrazy" (elegancko ozdobione plakaty przypominające obrazy z logiem lub nazwą towaru), w których mogą być wykorzystywane elementy świetlne.

Funkcją ww. materiałów jest informowanie o produktach oferowanych przez Spółkę lub ich reklamowanie.

Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z zakupem/wytworzeniem materiałów informacyjno-reklamowych.

Drukowane materiały reklamowe przekazywane przez Spółkę nie mają wartości użytkowej - konsumpcyjnej z punktu widzenia odbiorcy - konsumenta.

Przekazywane do restauracji i pubów ekspozytory stanowią materiały informacyjno-reklamowe i nie mogą być wykorzystane do innych celów. Nie mają one wartości użytkowej - konsumpcyjnej z punktu widzenia restauracji i pubów.

Przekazywane do restauracji i pubów ekspozytory są przekazywane nieodpłatnie i nie podlegają zwrotowi, zatem następuje ich nieodpłatna dostawa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne przekazanie opisanych w stanie faktycznym materiałów informacyjno-reklamowych przez Spółkę do punktów sprzedaży oraz restauracji i pubów po 1 kwietnia 2013 r. podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy: nieodpłatne przekazanie opisanych w stanie faktycznym materiałów informacyjno-reklamowych przez Spółkę do punktów sprzedaży oraz restauracji i pubów po 1 kwietnia 2013 r. nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w związku z czym Spółka niema obowiązku naliczania podatku należnego VAT od dokonywanych nieodpłatnie wydań opisanych materiałów.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.; dalej: ustawa o VAT) przez odpłatną dostawę towarów należy rozumieć również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przedmiotowe uregulowanie w obowiązującym brzmieniu nie zawiera jakiejkolwiek wzmianki o drukowanych materiałach informacyjnych i reklamowych, wyłączając spod opodatkowania jedynie prezenty o niskiej wartości i próbki. Nie oznacza jednak, w opinii Spółki, że materiały takie winny być opodatkowane.

Zgodnie z ogólną zasadą VAT opodatkowana jest konsumpcja. Stąd, wszelkie przekazania towarów niemających charakteru konsumpcyjnego, czyli bez wątpienia również drukowanych materiałów informacyjnych i reklamowych, wyłączone jest spod zakresu opodatkowania określonego zarówno w ustawie o VAT, jak i Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatkowego od wartości dodanej (Dz. U.UE.L.z dnia 11 grudnia 2006 r., dalej: Dyrektywa).

Jak wynika z komentarzy do Dyrektywy " (...) z opodatkowania VAT powinny być bowiem wyłączone towary, które nie mają wartości konsumpcyjnej - choć jest to oczywiście kryterium bardzo cenne" (P. Skorupa (w:) Dyrektywa VAT. Komentarz 2011, red. J. Martini, Wrocław 2011, s. 174).

Dlatego też przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych nie będzie podlegało opodatkowaniu nawet wówczas, gdy materiały te nie będą mieściły się w definicji prezentów o małej wartości wskazanej w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, drukowane materiały reklamowo-informacyjne, przykazywane są nieodpłatnie wyłącznie w celu poinformowania o ofercie handlowej Spółki, a w konsekwencji w celu zachęcenia do dokonania zakupów. Stanowią specyficzne produkty zawierające informacje mające na celu dotarcie do potencjalnego klienta i nakłonienie go do zakupu produktów z oferty Spółki. Ich dostarczenie zatem nie kreuje jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego zarówno po stronie kontrahentów Spółki (sklepów oraz restauracji i pubów), jak i ostatecznych nabywców wyrobów produkowanych i sprzedawanych przez Spółkę.

Nie dochodzi zatem do konsumpcji, która mogłaby zostać opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji, trudno byłoby uznać ich przekazanie za dostawę towarów w rozumieniu ustawy o VAT. Przekazanie bowiem ma na celu jedynie przedstawienie oferty Spółki, analogicznej do oferty wystawców prezentujących swoje towary na targach i wystawach, sprzedawców umieszczających towary na półkach sklepowych, czy sklepów internetowych oferujących swoje towary za pośrednictwem stron www.

Przedstawione stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądowym (m.in. wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 kwietnia 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 2114/09, czy też wyrok NSA z dnia 28 lipca 2011 r., sygn. akt I FSK 1201/10). Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 lipca 2011 r. (sygn. akt I FSK 1201/10), materiały informacyjne nie są towarami w znaczeniu konsumpcyjnym. Stanowią specyficzny produkt zawierający informacje mające zachęcić ewentualnego klienta do zakupu właściwego produktu. Nie mają charakteru konsumpcyjnego, skoro nie powodują żadnego przysporzenia majątkowego po stronie odbiorcy, a jedynie przekazują informację o danym produkcie. Dlatego też nie mogą być uznane za towar będący przedmiotem czynności opodatkowanej. Orzeczenia te zapadły co prawda na gruncie przepisów obowiązujących przed 1 kwietnia 2013 r., niemniej jednak w sposób jednoznaczny wskazują, iż wydanie drukowanych materiałów informacyjnych i reklamowych nie podlega opodatkowaniu VAT ze względu na brak charakteru konsumpcyjnego takich wydań.

Co więcej stanowisko prezentowane przez Spółkę zostało potwierdzone także w wydanej przez Ministra Finansów broszurze omawiającej zmiany w podatku od towarów i usług wchodzące w życie 1 kwietnia 2013 r. (źródło: http://www.finanse.mf.gov.pl/vat/wyjasnienia-i-komunikaty). Wskazano w niej bowiem, iż przekazanie materiału podlega opodatkowaniu VAT wyłącznie w przypadku, gdy dany materiał ma wartość użytkową z punktu widzenia konsumenta.

Podsumowując, przekazywane do punktów sprzedaży oraz restauracji i pubów materiały POS nie posiadają wartości konsumpcyjnej/użytkowej dla punktów sprzedaży ani nabywców końcowych - ich jedyną funkcją jest informacja o produktach lub ich reklama. Spółka, przekazując nieodpłatnie te materiały, ma na celu zwiększenie popytu na jej wyroby poprzez dotarcie do jak najszerszego kręgu potencjalnych nabywców. Podjęte działania służą informowaniu o towarach Spółki. Dlatego też zdaniem Spółki nieodpłatne przekazanie materiałów informacyjno-reklamowych przez Spółkę do punktów sprzedaży oraz restauracji i pubów po 1 kwietnia 2013 r. bez względu na ich wartość nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Podatkiem tym opodatkowana jest bowiem konsumpcja, a więc dokonywane przez Spółkę przekazania towarów niemające charakteru konsumpcyjnego są wyłączone spod zakresu opodatkowania.

Mające na uwadze powyższe, Spółka wnosi o uznanie jej stanowiska za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika (ust. 3). W porównaniu do treści powyższej regulacji w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r. w znowelizowanym przepisie nie ma mowy o przekazywaniu drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych.

W myśl art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1.

o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;

2.

których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka jest producentem wyrobów alkoholowych i zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Spółka dokonuje szeregu czynności mających na celu zwiększenie sprzedaży jej towarów. W ramach wsparcia procesów sprzedażowych Spółka przekazuje nieodpłatnie do punktów sprzedaży niepodlegające zwrotowi drukowane materiały reklamowo-informacyjne, zwane materiałami POS, tj. w szczególności: woblery reklamowe, stopery, hangery podwieszone, centówki sklepowe, zawieszki na butelkę, listwy podświetlane, nakładki na kasę, podkładki na ladę, plakaty, ulotki, standy na ulotki, standy tzw. "łezki", owijki paletowe, półpaletowe, topery, standy duże tzw. totemy, ekspozytory kartonowe. Ponadto, do restauracji i pubów Spółka przekazuje również materiały w postaci ekspozytorów wykonanych z PCV z nadrukowanym logiem lub nazwą produktu, które służą dodatkowej ekspozycji produktu oraz plakaty "obrazy", w których mogą być wykorzystywane elementy świetlne.

Funkcją ww. materiałów jest informowanie o produktach oferowanych przez Spółkę lub ich reklamowanie. Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z zakupem/wytworzeniem materiałów informacyjno-reklamowych. Drukowane materiały reklamowe przekazywane przez Spółkę nie mają wartości użytkowej - konsumpcyjnej z punktu widzenia odbiorcy - konsumenta. Przekazywane do restauracji i pubów ekspozytory stanowią materiały informacyjno-reklamowe i nie mogą być wykorzystane do innych celów. Nie mają one wartości użytkowej - konsumpcyjnej z punktu widzenia restauracji i pubów. Przekazywane do restauracji i pubów ekspozytory są przekazywane nieodpłatnie i nie podlegają zwrotowi, zatem następuje ich nieodpłatna dostawa.

Rozstrzygając kwestię opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania kontrahentom drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych dotyczących dystrybuowanych towarów (woblerów reklamowych, stoperów, hangerów podwieszanych, centówek sklepowych, zawieszek na butelkę, listew podświetlanych, nakładek na kasę, podkładek na ladę, plakatów, ulotek, standów na ulotki, standów tzw. "łezki", owijek paletowych, półpaletowych, toperów, standów dużych tzw. totemów, ekspozytorów kartonowych, ekspozytorów wykonanych z PCV z nadrukowanym logiem lub nazwą produktu, plakatów "obrazy") stosownym jest także odwołanie się do założeń konstrukcyjnych podatku od towarów i usług. Otóż, u podstaw podatku VAT leży obciążenie tym podatkiem konsumpcji, co jest realizowane poprzez doliczanie go do ceny nabywanych przez konsumentów dóbr. Faktyczny ciężar podatku jest przerzucany na kolejnych nabywców, aby w końcu obciążyć ostatniego nabywcę - konsumenta, który nie uczestniczy już w tym systemie i nie ma możliwości dalszego przerzucenia podatku. Mając powyższe na uwadze, podatek VAT obciąża konsumpcję danego towaru (lub usługi), przez którą należy rozumieć użycie nabytego towaru (lub usługi) ze skutkiem zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby przez konsumenta.

W świetle powyższego należy uznać, że nieodpłatne przekazanie kontrahentom ww. drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych nie stanowi czynności, z którą ustawa o VAT wiązałaby powstanie obowiązku podatkowego. Przyczyną pozostawienia poza zakresem podatku VAT tych przekazań jest brak ich konsumpcyjnego charakteru. Oznacza to, że odbiorca przekazywanych towarów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe.

Przekazanie przedmiotowych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych dotyczących dystrybuowanych towarów nie będzie podlegało opodatkowaniu z uwagi na fakt, iż nie posiadają one wartości konsumpcyjnej dla kontrahentów. Tym samym przedmiotowe przekazanie nie wypełnia dyspozycji art. 7 ust. 2 ustawy.

Reasumując, nieodpłatne przekazanie materiałów informacyjno-reklamowych przez Spółkę do punktów sprzedaży oraz restauracji i pubów po 1 kwietnia 2013 r. nie kwalifikuje się do uznania za dostawę towarów w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i tym samym, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl