IPTPP1/443-305/13-5/AK - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług wpłat mieszkańców gminy przeznaczonych na budowę przyłączy kanalizacyjnych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 3 czerwca 2013 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP1/443-305/13-5/AK Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług wpłat mieszkańców gminy przeznaczonych na budowę przyłączy kanalizacyjnych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 kwietnia 2013 r. (data wpływu 22 kwietnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 maja 2013 r. (data wpływu 27 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania usług budowy przyłączy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie

* opodatkowania wpłat mieszkańców partycypujących w kosztach budowy przyłączy kanalizacyjnych w ramach zadania pn. "...",

* podstawy opodatkowania usług budowy przyłączy.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 24 maja 2013 r. o opłatę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - Gmina jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina realizuje zadanie pn. "...", w ramach którego prowadzona jest budowa przyłączy kanalizacyjnych do poszczególnych budynków mieszkańców Gminy. Projekt ten jest współfinansowany przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. W ramach dofinansowania przez NFOŚiGW podatek od towarów i usług nie stanowi kosztu kwalifikowalnego przedsięwzięcia pn. "...".

Gmina zleciła wykonanie zadania trzem wykonawcom wyłonionym zgodnie z procedurami dotyczącymi zamówień publicznych. Jednemu wykonawcy przysługuje wynagrodzenie wraz z należnym podatkiem VAT. Dwaj pozostali wykonawcy otrzymają wynagrodzenie nieopodatkowane podatkiem VAT.

Koszt wykonania przyłączy ponosi Gmina Paradyż dotowana przez NFOŚiGW oraz partycypujący w kosztach mieszkańców Gminy, na których działkach są budowane przyłącza kanalizacyjne. Środki finansowe wpłacone dla Gminy na podstawie umów cywilnoprawnych wprowadzone są do budżetu Gminy jako dochody i przeznaczone na pokrycie kosztów realizacji inwestycji.

Gmina zawarła umowy cywilnoprawne z mieszkańcami Gminy w sprawie finansowania budowy przyłączy kanalizacyjnych, którzy zobowiązali się wnieść opłatę wynikającą z umowy. Wpłaty mieszkańców pokrywają część kosztów realizacji inwestycji. Mieszkańcy zobowiązują się do pokrycia części kosztów budowy przyłącza kanalizacyjnego, płaconych w dwóch ratach, przy czym ostatnia płatność może zostać skorygowana o rzeczywiste poniesione koszty na budowę danego przyłącza przez Gminę po końcowym odbiorze.

Do wyliczenia ceny przyłącza płaconej przez mieszkańca były brane kwoty netto kosztu realizacji przyłącza kanalizacyjnego, składające się z kosztu budowy linii przyłącza i studzienki. Od tych kwot został odprowadzony podatek VAT do Urzędu Skarbowego. Za dokonane wpłaty zostały wystawione paragony fiskalne lub faktury VAT.

Mieszkańcy Gminy, którzy podpisali umowy w sprawie budowy przyłączy kanalizacyjnych zobowiązali się wnieść opłatę wynikającą z umowy oraz w terminie określonym w umowie. W zamian za to Gmina zobowiązała się do wykonania przyłącza kanalizacyjnego wraz ze studzienką na działce należącej do danego mieszkańca. Ponadto, osobie, która nie podpisała ww. umowy, przyłącze nie zostanie wykonane.

Przyłącza są wykonywane sukcesywnie w miarę wnoszonych wpłat za wykonanie przyłącza kanalizacyjnego. Osoby, które nie podpisały umowy z Gminą, mogą wykonać sobie przyłącze na własny koszt, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy mieszkańcom należy zwiększyć wpłacane kwoty o należny podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, wpłaty współfinansowania przez mieszkańców Gminy kosztów budowy przyłączy kanalizacyjnych podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż są to czynności, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z tym należy zwiększyć mieszkańcom wpłacane kwoty o należny podatek VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl przepisu art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W wyżej powołanym przepisie mowa jest o czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do rozporządzania rzeczą jak właściciel (prawo do wyzbycia się, obciążania, korzystania z nabytych rzeczy). Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym.

Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Należy wyjaśnić, iż pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013 r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy w brzmieniu od 1 kwietnia 2013 r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze (art. 29 ust. 2 ustawy).

Cytowany powyżej przepis art. 29 ust. 1 ustawy, stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347 s. 1 z późn. zm.), z treści którego wynika, iż w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74 -77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tyko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy lub świadczenia usługi.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Gmina realizuje zadania pn. "...", w ramach którego prowadzona jest budowa przyłączy kanalizacyjnych do poszczególnych budynków mieszkańców Gminy. Projekt ten jest współfinansowany przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. W ramach dofinansowania przez NFOŚiGW podatek od towarów i usług nie stanowi kosztu kwalifikowalnego ww. przedsięwzięcia. Gmina zleciła wykonanie zadania trzem wykonawcom wyłonionym zgodnie z procedurami dotyczącymi zamówień publicznych. Koszt wykonania przyłączy ponosi Gmina dotowana przez NFOŚiGW oraz partycypujący w kosztach mieszkańców Gminy, na których działkach są budowane przyłącza kanalizacyjne. Gmina zawarła umowy cywilnoprawne z mieszkańcami Gminy w sprawie finansowania budowy przyłączy kanalizacyjnych, którzy zobowiązali się wnieść opłatę wynikającą z umowy. Wpłaty mieszkańców pokrywają część kosztów realizacji inwestycji. Mieszkańcy zobowiązują się do pokrycia części kosztów budowy przyłącza kanalizacyjnego, płaconych w dwóch ratach, przy czym ostatnia płatność może zostać skorygowana o rzeczywiste poniesione koszty na budowę danego przyłącza przez Gminę po końcowym odbiorze. Do wyliczenia ceny przyłącza płaconej przez mieszkańca były brane kwoty netto kosztu realizacji przyłącza kanalizacyjnego, składająca się z kosztu budowy linii przyłącza i studzienki. Od tych kwot został odprowadzony podatek VAT do Urzędu Skarbowego. Za dokonane wpłaty zostały wystawione paragony fiskalne lub faktury VAT. Mieszkańcy Gminy, którzy podpisali umowy w sprawie budowy przyłączy kanalizacyjnych zobowiązali się wnieść opłatę wynikającą z umowy oraz w terminie określonym w umowie. W zamian za to Gmina zobowiązała się do wykonania przyłącza kanalizacyjnego wraz ze studzienką na działce należącej do danego mieszkańca. Ponadto, osobie, która nie podpisała ww. umowy, przyłącze nie zostanie wykonane. Przyłącza są wykonywane sukcesywnie w miarę wnoszonych wpłat za wykonanie przyłącza kanalizacyjnego. Osoby, które nie podpisały umowy z Gminą, mogą wykonać sobie przyłącze na własny koszt, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.

W interpretacji indywidualnej nr IPTPP1/443-305/13-4/AK tut. Organ stwierdził, iż wpłaty od mieszkańców stanowiące wkład w budowę przyłączy kanalizacyjnych podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż stanowią zapłatę z tytułu czynności, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Uwzględniając treść wskazanej wyżej regulacji art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów usług, stwierdzić należy, że należność, która jest pobierana od mieszkańców, stanowi obrót w rozumieniu przepisów podatku od towarów i usług, tj. kwotę należną z tytułu sprzedaży świadczonych przez Wnioskodawcę usług.

Należność jest kwotą, na którą strony się umówiły, czyli kwotą, którą podatnik ma otrzymać od nabywcy towarów lub usług.

Należy jednak zauważyć, iż zgodnie z zasadą swobody umów wyrażoną w art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Strony mogą dowolnie ustalać stosunki cywilnoprawne, jednakże postanowienia umów nie mogą pozostawać w sprzeczności z innymi przepisami prawa, do stosowania których strony są zobowiązane.

Jednocześnie zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 z późn. zm., a od dnia 20 lutego 2013 r. tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 385) ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że jeśli z zawartej umowy wynika, że kwota, stanowiąca wynagrodzenie za świadczenie usługi, jest kwotą brutto, to w tej kwocie należy zawrzeć wartość netto oraz podatek VAT, jeśli natomiast z treści zawartych umów wynikałoby, że kwota stanowiąca zapłatę za usługę jest kwotą netto, to świadczący usługę do tej kwoty powinien doliczyć odpowiedni podatek VAT.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że jeśli, zgodnie z odpowiednimi przepisami innych gałęzi prawa, Wnioskodawca za świadczoną usługę otrzyma wynagrodzenie, to należy uznać, że jest to kwota należna z tytułu sprzedaży, czyli kwota obejmująca całość świadczenia należnego od nabywcy, którą dla wyliczenia obrotu (podstawy opodatkowania) należy traktować jako kwotę brutto zawierającą podatek VAT, dla którego wyliczenia należy zastosować metodę "w stu".

W związku z powyższym, jeżeli jako kwotę należną za usługę określono kwotę brutto za usługę, to stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, należy zwiększyć mieszkańcom wpłacane kwoty, o należny podatek VAT należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto należy zwrócić uwagę, że organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania z bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie podstawy opodatkowania usług budowy przyłączy. Natomiast wniosek w części dotyczącej zaistniałego stanu faktycznego w zakresie opodatkowania wpłat mieszkańców partycypujących w kosztach budowy przyłączy kanalizacyjnych w ramach zadania pn. "..." został rozpatrzony interpretacją nr IPTPP1/443-305/13-4/AK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl