IPTPP1/443-259/14-4/MW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 czerwca 2014 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP1/443-259/14-4/MW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2014 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Łodzi 7 kwietnia 2014 r., do BKIP w Piotrkowie Trybunalskim 9 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 czerwca 2014 r. (data wpływu 23 czerwca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania z prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 kwietnia 2014 r. do Izby Skarbowej w Łodzi został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania z prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy.

Ww. wniosek został przesłany do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim celem rozpatrzenia zgodnie z właściwością (data wpływu 9 kwietnia 2014 r.).

W dniu 23 czerwca 2014 r. wniosek został uzupełniony o podpis, doprecyzowanie zdarzenia przyszłego oraz własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Od 31 grudnia 2013 r. Wnioskodawca posiada uprawnienia Rzeczoznawcy Majątkowego o nr.... uprawniające do wykonywania działalności zawodowej w zakresie określania wartości nieruchomości, a także maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością. Od kwietnia br. Wnioskodawca rozpoczął jednoosobową działalność gospodarczą w tym zakresie. Działalność gospodarcza w zakresie szacowania nieruchomości ogranicza się wyłącznie do świadczenia usług w zakresie wyceny nieruchomości, określając jej wartość rynkową bez doradztwa w tym zakresie oraz udzielania jakichkolwiek porad. W związku z powyższym Wnioskodawca nie będzie wykonywał żadnych czynności wymienionych w artykule 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Prognozowana wartość sprzedaży nie przekroczy kwoty 150.000 zł w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w bieżącym roku podatkowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Czy wykonując usługi rzeczoznawstwa majątkowego polegającego na sporządzaniu operatów szacunkowych, czyli pisemnych opinii, o wartości nieruchomości, ograniczonych praw rzeczowych, urządzeń trwale z gruntem związanych, bez doradztwa w tym zakresie Wnioskodawca będzie podlegał zwolnieniu podmiotowemu od podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy wartość sprzedaży nie przekroczy 150.000 zł w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w bieżącym roku podatkowym.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), wartość nieruchomości określa się na podstawę stwierdzonych faktów, które zaistniały na rynku nieruchomości (tekst jedn.: cen transakcyjnych, cech nieruchomości). Ustalona przez Rzeczoznawcę wartość nieruchomości jest podstawą do określenia przez właściciela ceny sprzedaży, wartości aportu, wysokości udzielonego kredytu, zabezpieczenia hipotecznego, itp. W świetle powyższych faktów czynności wykonywane w tym zakresie przez Rzeczoznawcę Majątkowego nie mają charakteru doradczego. Podczas przeprowadzania czynności związanych z procesem wyceny Rzeczoznawca Majątkowy opiera się na ustawie o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 r. oraz rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego. W myśl rozporządzenia w sprawie wyceny i sporządzania operatu szacunkowego określanie wartości nieruchomości przeprowadza się na podstawie uzyskanych w przeszłości stawek cen i stawek czynszów oraz znanych warunków zawarcia transakcji.

Wobec powyższego oszacowania wartości nieruchomości dokonuje się wyłącznie na podstawie istniejących danych w postaci cen transakcyjnych zawartych w aktach notarialnych uzyskując definitywną wartość określonego stanu faktycznego.

Zgodnie z Małym słownikiem języka polskiego, PWN, Warszawa 1994, doradzać znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Ten sam słownik wskazuje, że rzeczoznawca to specjalista powoływany do wydawania orzeczenia czy opinii w sprawach spornych wchodzących w zakres jego kwalifikacji zawodowych, biegły, ekspert.

Definicje te nie pokrywają się a rzeczoznawstwo majątkowe nie jest działalnością doradczą, bowiem Rzeczoznawca Majątkowy w zakresie swoich, standardowych usług nie zajmuje się doradzaniem, a jedynie potwierdza zastany stan faktyczny i na jego podstawie dokonuje wyceny w postaci operatu.

Zgodnie z art. 174 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami, "Rzeczoznawca Majątkowy dokonuje określenia wartości nieruchomości, a także maszyn i urządzeń (trwale związanych z nieruchomością". Dokumentem, w którym następuje określenie wartości nieruchomości i urządzeń trwale związanych z gruntem jest operat szacunkowy. Z przytoczonego artykułu wynika, iż celem wyceny jest określenie zaistniałego stanu rzeczy (w tym przypadku wartości nieruchomości) w formie dokumentu jakim jest operat szacunkowy.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność ma na celu wyłącznie sporządzanie operatów szacunkowych określających wartość nieruchomości z wyłączeniem sporządzania innych dokumentów w postaci opinii i ekspertyz o charakterze doradczym. Ponadto prognozowana wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy 150.000 zł w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w bieżącym roku podatkowym.

Usługi rzeczoznawstwa majątkowego polegające na wykonywaniu operatów szacunkowych, czyli sporządzaniu pisemnych opinii o wartości nieruchomości, bez doradztwa w tym zakresie podlegają, wg opinii prawnej Wnioskodawcy, zwolnieniu podmiotowemu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 oraz ust. 9 ustawy oraz art. 113 ust. 13, gdyż prognozowana wartość sprzedaży nie przekroczy wartości 150.000 zł zgodnie z artykułem 113 ust. 1 oraz ust. 9.

Ponadto usługi Rzeczoznawstwa Majątkowego dotyczące jedynie sporządzania operatów szacunkowych czyli pisemnych opinii o wartości nieruchomości, ograniczonych praw rzeczowych i urządzeń trwale z gruntem związanych nie są wg oceny Wnioskodawcy prawnej usługami o charakterze doradczym, które w świetle art. 113 ust. 13 nie korzystają ze zwolnienia podatkowego. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze w tym zakresie nie definiują pojęć rzeczoznawstwo i doradztwo wobec powyższego Wnioskodawca przytoczył definicję Małego słownika Języka polskiego PWN, która w sposób kategoryczny doprecyzowuje znaczenie tych pojęć i wskazuje różnice.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m.in w interpretacji Izby Skarbowej w Łodzi (IPTPP4/443-283/12-5/BM) z dnia 23 lipca 2012 r. oraz interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie (IPP2/443-749/13-2/BH) z dnia 14 października 2013 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z art. 113 ust. 2 ustawy wynika, że do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1.

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

2.

odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a.

transakcji związanych z nieruchomościami,

b.

usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c.

usług ubezpieczeniowych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3.

odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę (art. 113 ust. 5 ustawy).

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1.

dokonujących dostaw:

a.

towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b.

towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

* energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),

* wyrobów tytoniowych,

* samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c.

budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d.

terenów budowlanych,

e.

nowych środków transportu;

2.

świadczących usługi:

a.

prawnicze,

b.

w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c.

jubilerskie;

3.

nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin "doradztwo" obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994 "doradzać" znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Tak więc doradztwo jest udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć szeroko.

Jak ponadto wynika z powyższego Słownika, "rzeczoznawca" to biegły, ekspert. Pojęcia te wymieniono w ww. Słowniku wyjaśniając, że "biegły" to znający się na rzeczy, mający wprawę w czymś, a "ekspert" to specjalista powoływany do wydania orzeczenia lub opinii w sprawach spornych, osoba uznawana za autorytet w jakiejś dziedzinie.

Z przytoczonych definicji nie wynika, by działania rzeczoznawcy miały charakter usług doradczych.

Rzeczoznawstwo majątkowe zostało uregulowane z ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r. poz. 518).

Zgodnie z art. 174 ust. 1 tej ustawy, rzeczoznawstwo majątkowe jest działalnością zawodową wykonywaną przez rzeczoznawców na zasadach określonych w niniejszej ustawie.

W świetle art. 174 ust. 2 ww. ustawy, rzeczoznawcą majątkowym jest osoba fizyczna posiadająca uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości, nadane w trybie przepisów rozdziału 4 niniejszego działu.

W myśl art. 174 ust. 3 cyt. ustawy, rzeczoznawca majątkowy dokonuje określania wartości nieruchomości, a także maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością.

Według art. 174 ust. 3a powyższej ustawy, rzeczoznawca majątkowy może sporządzać opracowania i ekspertyzy, niestanowiące operatu szacunkowego, dotyczące:

1.

rynku nieruchomości oraz doradztwa w zakresie tego rynku;

2.

efektywności inwestowania w nieruchomości i ich rozwoju;

3.

skutków finansowych uchwalania lub zmiany planów miejscowych;

4.

oznaczania przedmiotu odrębnej własności lokali;

5.

bankowo-hipotecznej wartości nieruchomości;

6.

określania wartości nieruchomości na potrzeby indywidualnego inwestora;

7.

wyceny nieruchomości zaliczanych do inwestycji w rozumieniu przepisów o rachunkowości;

8.

wyceny nieruchomości jako środków trwałych jednostek w rozumieniu ustawy o rachunkowości.

Z opisu sprawy przedstawionego we wniosku wynika, że od 31 grudnia 2013 r. Wnioskodawca posiada uprawnienia Rzeczoznawcy Majątkowego, uprawniające do wykonywania działalności zawodowej w zakresie określania wartości nieruchomości, a także maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością. Od kwietnia br. rozpoczął jednoosobową działalność gospodarczą w tym zakresie. Działalność gospodarcza w zakresie szacowania nieruchomości ogranicza się wyłącznie do świadczenia usług w zakresie wyceny nieruchomości, bez doradztwa w tym zakresie oraz udzielania jakichkolwiek porad. Wnioskodawca nie będzie wykonywał żadnych czynności wymienionych w artykule 113 ust. 13 ustawy. Prognozowana wartość sprzedaży nie przekroczy kwoty 150.000 zł w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w bieżącym roku podatkowym.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny, stwierdzić należy, że Wnioskodawca świadcząc usługi rzeczoznawstwa majątkowego polegającego na sporządzaniu operatów szacunkowych czyli pisemnych opinii o wartości nieruchomości, ograniczonych praw rzeczowych, urządzeń trwale z gruntem związanych, bez doradztwa, nie musi być obligatoryjnie podatnikiem podatku VAT. Tego typu czynności nie zostały wymienione jako usługi obowiązkowo podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT bez prawa korzystania ze zwolnienia z tego podatku. Zatem świadcząc usługi w powyższym zakresie Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku dokonywać rejestracji jako podatnik VAT czynny i będzie mógł korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy, do momentu przekroczenia kwoty określonej w ust. 1, tj. kwoty 150.000 zł, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym. Zwolnienie to nie będzie miało zastosowania w przypadku, gdy Wnioskodawca rozpocznie świadczenie usług w zakresie doradztwa, które to usługi wyłączają podatników z możliwości stosowania zwolnienia, na podstawie art. 113 ust. 13 ustawy.

Zatem, wykonując usługi rzeczoznawstwa majątkowego polegającego na sporządzaniu operatów szacunkowych, czyli pisemnych opinii, o wartości nieruchomości, ograniczonych praw rzeczowych, urządzeń trwale z gruntem związanych, bez doradztwa w tym zakresie, sprzedaż Wnioskodawcy, stosownie do art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy, będzie podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy wartość tej sprzedaży nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym kwoty 150.000 zł.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Podkreślenia wymaga, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl