IPTPP1/443-176/14-4/IG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2013 r. (data wpływu 7 marca 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 maja 2014 r. r. (data wpływu 16 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT dla usług montażu markiz w obiektach objętych społecznym programem mieszkaniowym - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 marca 2014 r., został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT dla usług montażu markiz w obiektach objętych społecznym programem mieszkaniowym

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 14 maja 2014 r. r. (data wpływu 16 maja 2014 r.) w zakresie doprecyzowania zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zamierza wykonywać usługi montażu markiz i innych podobnych osłon przeciwsłonecznych, które zakupi od firmy będącej ich producentem.

Markizy montowane mają być na stałe do budynków, przez pracowników firmy, w mieszkaniach o powierzchni do 150 m² oraz budynkach mieszkalnych o powierzchni do 300 m^2. Montaż markiz polega na trwałym zakotwiczeniu konstrukcji nośnej i prowadnic w murze budynku. Podczas montażu części kotwiące są wmurowywane na trwałe w ściany budynków tak by całkowicie wyeliminować zagrożenie dla użytkowników jak np. zerwanie markiz przez wiatr.

Markizy służą przede wszystkim do regulacji naturalnego oświetlenia, jako osłona przeciwsłoneczna okien i drzwi, chroniąc przed szkodliwym działaniem promieni UV. Dostawa, o której mowa we wniosku polegać będzie na wykonywaniu usług zaliczanych do remontu, modernizacji bądź termomodernizacji obiektów budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług lub do robót konserwacyjnych w rozumieniu § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania stawek obniżonych.

Dostawa, o której mowa we wniosku polegać będzie wyłącznie na wykonywaniu usług zaliczanych do remontu, modernizacji bądź termomodernizacji obiektów budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o których mowa w art. 41 ust. 12a i 12b ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca zawiera umowy dotyczące wykonania usług obejmujące wykonanie pomiaru, projektu i zamontowania markiz; umowy określają wynagrodzenie Wnioskodawcy, terminy wykonania usługi, terminy płatności i inne istotne elementy wprowadzane do umów tego rodzaju. Wynagrodzenie jest kalkulowane indywidualnie z uwzględnieniem rodzaju zamówionej markizy, położenia miejsca montażu i jego warunków technicznych. Wartość zużytych materiałów stanowi przeważający koszt wykonania usługi; jest to cechą charakterystyczną wszelkich usług materialnych i należy do ich istoty.

Usługa zgodnie ze zleceniem stanowi jedno świadczenie i zostanie rozliczona (zafakturowana) w jednej pozycji. W negocjacjach elementy kalkulacyjne tj. materiały, robocizna czy inne składniki kosztów nie są rozróżniane i ich wysokość nie jest ustalana odrębnie, nawet jeżeli z powodu konieczności sprecyzowania zakresu są wyodrębniane w kalkulacjach. Elementem dominującym montażu markiz jest ich zamontowanie; dostawy markiz bez montażu stanowią margines działalności Wnioskodawcy i nie są przedmiotem wniosku. Wszystkie czynności wykonywane w ramach zlecenia montażu mają charakter istotny; nie dotyczy to obsługi administracyjnej, przyjęcia zlecenie czy serwisu powykonawczego, które maja charakter pomocniczy.

Zamontowanie markiz wiąże się z naruszeniem konstrukcji budynku w takim stopniu, iż późniejszy jej demontaż pozostawia zmiany w takim stopniu, że budynek nie jest już tym samym jakościowo obiektem co przed zamontowaniem markizy; technicznie przeniesienie markizy w inne miejsce jest możliwe, jednakże po zamontowaniu markiza traci walor nowej i nadaje się do ponownego obrotu wyłącznie jako rzecz używana; markiza po zamontowaniu staje się częścią budynku i nie może być z niego wyodrębniona jako oddzielny od budynku przedmiot prawa własności w znaczeniu prawa rzeczowego.

Zamontowanie lub zdemontowanie markizy nie spowoduje naruszenia elementów konstrukcyjnych budynku; markizy podobnie jak wiele innych elementów budynków, zarówno zamontowane jak i zdemontowane nie powodują uszkodzenia elementów konstrukcji.

Montaż markiz jest zakwalifikowany wg PKWiU 2008 jako 43.32.10.0 "Roboty instalacyjne stolarki budowlanej".

Obiekty budownictwa mieszkaniowego są zakwalifikowane wg PKOB 1999 jako:

BUDYNKI MIESZKALNE

* 111 Budynki mieszkalne jednorodzinne;

* 112 Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe;

* 113 Budynki zbiorowego zamieszkania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy właściwe jest zastosowanie stawki podatku VAT 8% przy usłudze montażu markiz dla obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 41 ust. 12 w zw. z ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług preferencyjną stawkę VAT - obecnie 8% - stosuje się m.in. do remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Prawodawca nie nadaje użytym tu pojęciom, ani w samej ustawie, ani w innych (ogólnych) przepisach prawa podatkowego, ani też za pomocą odesłania jak należy interpretować użyte przez niego pojęcia"remont"",modernizacja"",termomodernizacja" i"przebudowa" w odniesieniu do obiektów budowlanych.

Obowiązuje więc podstawowa zasada pierwszej Dyrektywy wykładni nakazująca rozumieć te pojęcia zgodnie z najbardziej powszechnym ich znaczeniem potocznym.

Pomimo pokusy odwoływania się do przepisów prawa z innych dziedzin niż podatkowe np. dla zdefiniowania pojęcia"remontu" za pomocą, prawa budowlanego Zainteresowany sądzi, że stosowanie tej zasady nie jest sporne. Żadne bowiem przepisy prawne nie pozwolą na wyprowadzenie definicji"termomodernizacji" i"modernizacji."

W języku uniwersalnym:

Powyższe definicje można zapewne potwierdzić za pomocy badań naukowych lub słownikowych. Wnioskodawca nie sądzi jednak by definicje te były sporne pomiędzy stronami w istotnym zakresie.

Warto dodać też, iż remont, przebudowa, modernizacja i termomodernizacja często wykonywane mogą być w ramach równoległych prac na tym samym obiekcie.

Markiza stanowi rodzaj składanego daszka umieszczonego nad oknem lub tarasem, przytwierdzonego zazwyczaj do ściany budynku; jest ważnym elementem estetycznym budynku, ale przede wszystkim służy zacienieniu albo powierzchni przed oknem (tarasu) albo samej tafli szklanej (okna).

Markiza pełni kilka zasadniczych funkcji: zmienia wygląd budynku, chroni pomieszczenia od nadmiernego nasłonecznienia, realnie powiększa przestrzeń użytkową budynku o płaszczyzny poza obrysem ścian (taras, balkon). Markizy mogą służyć jako osłona od wiatru (pionowe) i deszczu.

Markiza może być umieszczona na własnej konstrukcji nośnej. Markizy montowane na budynkach są jednak przytwierdzone do nich w taki sposób, iż nie można markizy odłączyć bez istotnej zmiany w stanie budynku, przez co należy je uznać za ich integralną część.

Szczególny rodzaj markiz określanych mianem"poziomych" bądź odpowiednio"pionowych" montowanych bezpośrednio na elementach stolarki (ślusarki) okiennej chroni przed nadmiernym nasłonecznieniem pomieszczenia o znacznej powierzchni oszkleń zewnętrznych (ogrody zimowe, przeszklenia elewacyjne w budynkach pasywnych).

Należy tu nadmienić, iż w naszym klimacie dotkliwe jest nie tylko nadmierne wychładzanie budynków, ale także nadmierne nagrzewanie w okresie letnim. Zastosowanie osłon przeciwsłonecznych w miejscach, które są przyczyną przegrzewania (np. tafle szkła, na które bezpośrednio padają promienie słoneczne są źródłem większych zysków ciepła niż takie same tafle wystawione na działanie słońca wyłącznie pośrednio). Zmiana stopy życiowej i rozwój technologii powoduje, iż właściciele domów i lokali dostrzegają ten problem. Nie jest on również obcy projektantom. W budynkach tzw. energooszczędnych projektuje się duże powierzchnie szklane dające zyski ciepła zimą, ale zawsze z zastosowaniem środków ochrony przeciwsłonecznej latem. Nadwyżka w tym okresie ciepła i konieczność chłodzenia budynku mogą skutecznie zniwelować wszelkie korzyści związane z oszczędnościami na ogrzewaniu zimą. Kto w swoim domu lub mieszkaniu ma choćby większe okno lub balkon nieosłonięty i skierowany na stronę południową lub południowo-zachodnią na pewno się o tym przekonał.

W stanie faktycznym sprawy uznać należy, iż opisywana przez Wnioskodawcę przyszła usługa może polegać na:

Biorąc pod uwagę rozważania na temat funkcji markiz trzeba stwierdzić, iż w przypadku wymiany markizy na podobną, w miejscu, gdzie markiza była już zastosowana, będziemy mieli do czynienia z remontem budynku. Zamontowanie w takim miejscu nowej markizy istotnie różniącej się, np. rozmiarami, od poprzedniej będzie modernizacją budynku. Zamontowanie markizy w nowym miejscu będzie - w zależności od motywów kierujących zamawiającym - albo modernizacją (jeżeli celem jest zmiana estetyki budynku), albo termomodernizacją (jeśli celem jest wprowadzenie osłon przeciwsłonecznych). Rozważania dotyczące budynków, należy wprost przenieść na lokale. Jeżeli więc jedna z tych usług wykonana zostanie w budynku lub lokalu spełniających kryteria pozwalające zaliczyć je do objętych społecznym programem mieszkaniowym, zastosowanie stawki preferencyjnej (8%) VAT będzie całkowicie uzasadnione.

Przenosząc te rozważania na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić czy opisana we wniosku o interpretację usługa polegająca na zamontowaniu markiz w domu mieszkalnym lub lokalu mieszkalnym stanowi remont, modernizację, termomodernizację lub przebudowę oraz jeśli tak, to czy istnieją okoliczności, których spełnienie jest konieczne do tego by te usługi tak kwalifikować, lub takie, które to wyłączają. Prowadzi to do wniosku, iż podatnicy będą mieć prawo do stosowania preferencyjnej stawki podatku, bez względu na to czy motywem zamontowania markizy przez nabywcę usługi będzie termomodernizacja, czy względy estetyczne. W tym drugim jednak wypadku wyłącznie wtedy, gdy markiza zostanie na trwale połączona z budynkiem.

Nie będą natomiast mogły korzystać ze stawki preferencyjnej markizy, które nie stanowią części budynku i nie są do niego przytwierdzone, ale korzystają z własnej konstrukcji nośnej (np. markizy w kształcie parasoli).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Ponadto, art. 8 ust. 1 ustawy określa, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 23%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 8%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Artykuł 41 ust. 12b ustawy stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

* budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m^2,

* lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1719 z późn. zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

- w zakresie, w jakim wymienione roboty n ie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.

Przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont (§ 3 ust. 2 rozporządzenia).

Mając na uwadze ww. przepisy, należy zauważyć, iż przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma ustalenie czy czynności wykonywane przez podatnika mieszczą się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

W związku z tym, że przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie definiują pojęć "budowa", "remont", "modernizacja", "przebudowa", "roboty budowlane", "termomodernizacja" należy dokonać ich wykładni w oparciu o przepisy z innych dziedzin.

W myśl art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409), ilekroć w ustawie jest mowa o:

* budowie - należy przez to rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego (pkt 6),

* robotach budowlanych - należy przez to rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (pkt 7),

* przebudowie - należy przez to rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; (...) (pkt 7a),

* remoncie - należy przez to rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych, polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym (pkt 8).

W znaczeniu słownikowym ("Współczesny słownik języka polskiego", red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), "remont" oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast "montaż" to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji. Z kolei "instalować" oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne.

Pojęcie "modernizacja" - według słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 474, kol. 2) - oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

W świetle art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. Nr 223, poz. 1459 z późn. zm.) przez przedsięwzięcie termomodernizacyjne rozumie się przedsięwzięcie, którego przedmiotem jest:

Co prawda ustawa o wspieraniu termomodernizacji i remontów ma inny kontekst normatywny niż ustawa o podatku od towarów i usług, ale skoro ustawodawca zdefiniował dane pojęcie w systemie prawnym to nie ma podstaw do tego, aby odrzucać istniejącą definicję i tworzyć nową. Należy więc zaznaczyć, że definiując pojęcie przedsięwzięcia termomodernizacyjnego ustawodawca kierował się wyłącznie skutkiem, jaki ma zostać osiągnięty w wyniku tego przedsięwzięcia; zaniechał nawet przykładowego wymienienia rodzajów prac, jakie mieszczą się w pojęciu tego przedsięwzięcia. Definicja określająca przedsięwzięcie termomodernizacyjne wyłącznie na podstawie celu jaki ma zostać osiągnięty, jest usprawiedliwiona zarówno na gruncie ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów jak i na gruncie prawa podatkowego.

W tym miejscu należy wskazać, iż w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., zgodnie z § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniżało się do wysokości 7% w odniesieniu do:

* robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,

* obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12,

- w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Analiza powołanych wyżej przepisów § 37, obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r. rozporządzenia z dnia 24 grudnia 2009 r. oraz obowiązujących po tym dniu rozporządzeń z dnia 22 grudnia 2011 r., z dnia 6 kwietnia 2011 r. oraz z dnia 23 grudnia 2013 r. prowadzi do wniosku, iż zakres stosowania obniżonej stawki podatku po 1 stycznia 2011 r. uległ zawężeniu.

Jak już zostało wskazane, przy określaniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma ustalenie, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT (dostawa, budowa, remont, modernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Należy podkreślić, że to strony w umowach cywilno-prawnych określają, co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest usługa remontowa, budowlana, budowlano-montażowa, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia, itp.). Wyliczenie, co składa się na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych).

Wskazać należy, że z uwagi na to, iż obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Preferencyjna stawka podatku miała i ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności związanych z budownictwem mieszkaniowym, jednakże nie do wszystkich usług dotyczących samego instalowania, czy montażu różnych towarów.

Należy zauważyć, iż sama usługa montażu czy też instalacja poszczególnych towarów nie może być traktowana jako remont lub modernizacja. Dopiero w połączeniu z zespołem innych czynności, w wyniku których podnosi się bądź też przywraca poprzedni stan faktyczny czy wartość użytkową budynku lub lokalu, usługę taką można traktować jako usługę budowy, remontu, modernizacji lub przebudowy, o których mowa w ustawie.

Mając na uwadze ww. przepisy należy stwierdzić, iż od dnia 1 stycznia 2011 r. zastosowanie stawki preferencyjnej (8%) możliwe jest jedynie dla czynności dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części oraz stanowiących roboty konserwacyjne.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zainteresowany zamierza wykonywać usługi montażu markiz i innych podobnych osłon przeciwsłonecznych, które zakupi od firmy będącej ich producentem. Markizy montowane mają być na stałe do budynków, przez pracowników firmy, w mieszkaniach o powierzchni do 150 m² oraz budynkach mieszkalnych o powierzchni do 300 m^2. Montaż markiz polega na trwałym zakotwiczeniu konstrukcji nośnej i prowadnic w murze budynku. Podczas montażu części kotwiące są wmurowywane na trwałe w ściany budynków tak by całkowicie wyeliminować zagrożenie dla użytkowników jak np. zerwanie markiz przez wiatr. Zamontowanie markiz wiąże się z naruszeniem konstrukcji budynku w takim stopniu, iż późniejszy jej demontaż pozostawia zmiany w takim stopniu, że budynek nie jest już tym samym jakościowo obiektem co przed zamontowaniem markizy; technicznie przeniesienie markizy w inne miejsce jest możliwe, jednakże po zamontowaniu markiza traci walor nowej i nadaje się do ponownego obrotu wyłącznie jako rzecz używana; markiza po zamontowaniu staje się częścią budynku i nie może być z niego wyodrębniona jako oddzielny od budynku przedmiot prawa własności w znaczeniu prawa rzeczowego. Zamontowanie lub zdemontowanie markizy nie spowoduje naruszenia elementów konstrukcyjnych budynku; markizy podobnie jak wiele innych elementów budynków, zarówno zamontowane jak i zdemontowane nie powodują uszkodzenia elementów konstrukcji.

Montaż markiz jest zakwalifikowany wg PKWiU 2008 jako 43.32.10.0 "Roboty instalacyjne stolarki budowlanej".

Dostawa, o której mowa we wniosku polegać będzie wyłącznie na wykonywaniu usług zaliczanych do remontu, modernizacji bądź termomodernizacji obiektów budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o których mowa w art. 41 ust. 12a i 12b ustawy o podatku od towarów i usług.

Analiza zdarzenia przyszłego na tle przytoczonych przepisów prawa prowadzi do wniosku, iż dla czynności polegających na montażu markiz w obiektach budowlanych lub ich częściach zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, brak jest podstaw do stosowania obniżonej stawki podatku w wysokości 8%, bowiem czynności te nie stanowią usług wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, jak również usług, o których mowa w § 3 rozporządzenia z dnia 23 grudnia 2013 r.

Markizy są wyposażeniem budynku (lokalu), w wyniku ich montażu nie nastąpi zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego budynku (lokalu).

Wykonywane przez Wnioskodawcę ww. czynności nie mieszczą się w zakresie remontu czy budowy gdyż w istocie czynności te są jedynie zaopatrywaniem budynku (lokalu mieszkalnego) w elementy wyposażenia, niestanowiące jego elementów konstrukcyjnych.

Wskazać należy, że preferencyjna stawka podatku miała i ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności związanych z budownictwem mieszkaniowym, jednakże nie do wszystkich usług dotyczących samego instalowania, czy montażu różnych towarów.

Zatem montaż ww. markiz nie mieści się w pojęciu remontu czy budowy, bowiem w takim przypadku mamy do czynienia z elementami wyposażenia budynku (lokalu).

W sytuacji świadczenia przez Wnioskodawcę usług montażu markiz wykonywanych w budynkach mieszkalnych objętych społecznym programem mieszkaniowym, zastosowanie będzie miała 23% stawka podatku od towarów i usług.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, iż dokonując usługi montażu markiz polegającej na zakotwiczeniu konstrukcji nośnej i prowadnic w murze budynków mieszkalnych objętych społecznym programem mieszkaniowym, winno być opodatkowane stawką 8% VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Niniejsza interpretacja, zgodnie z intencją Wnioskodawcy, rozstrzyga stawkę podatku VAT dla usług montażu towarów określonych w opisie sprawy w budynkach objętych społecznym programem mieszkaniowym.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślić należy, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.