IPTPP1/443-1027/11-4/MH - Zwolnienie z podatku VAT usług szkolenia zawodowego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 6 marca 2012 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP1/443-1027/11-4/MH Zwolnienie z podatku VAT usług szkolenia zawodowego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2011 r. (data wpływu 12 grudnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 lutego 2012 r. (data wpływu 27 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT usług szkolenia zawodowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT usług szkolenia zawodowego.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 lutego 2012 r. (data wpływu 27 lutego 2012 r.) w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o., której głównym przedmiotem działalności jest wykonanie usług w zakresie automatyki przemysłowej i systemów sterowania procesami produkcji, podjęła się przeprowadzenia szkolenia zawodowego dla studentów VII semestru kierunku Automatyka i Robotyka Politechniki w zakresie techniki napędowej i systemów sterowania.

Szkolenia prowadzone będzie przez grupę inżynierów Spółki mających doświadczenie w prowadzeniu prac w przemyśle, tzn. prac obejmujących projektowanie, programowanie oraz uruchamianie kompleksowych systemów napędowych i systemów automatyki.

Jednocześnie Spółka oświadcza, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty i nie posiada akredytacji w rozumieniu tych przepisów. Szkolenie nie będzie prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach od ustawy o podatku od towarów i usług.

Spółka posiada jednak informację, że podmiot na rzecz którego świadczone będą usługi, tj. Politechnika jest beneficjentem środków publicznych przeznaczonych na realizację ww. szkolenia.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Usługi będące przedmiotem wniosku, są zdaniem Wnioskodawcy finansowane ze środków publicznych, których beneficjentem jest Politechnik Łódzka i mogłyby być uznane za spełniające warunek art. 43 ust. 1 pkt 29c o ile można uznać, że dotacja jaką uzyskała Politechnika Łódzka jest traktowana jako sposób finansowania usługi ze środków publicznych. O ile środki pochodzące z dotacji otrzymanej przez Politechnikę można uznać za środki publiczne, usługi finansowane są w całości z tych właśnie środków.

Zdaniem Zainteresowanego, usługi przez Niego świadczone można uznać za usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego w myśl art. 14 Rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z 17 października 2005 r. jako usługi obejmujące nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnianie wiedzy dla celów zawodowych. Szkolenie ma charakter kompleksowy. Wnioskodawca zapewnia kadrę szkoleniową, którą stanowi grupa inżynierów (pracowników Wnioskodawcy), infrastrukturę (salę wykładową - sala konferencyjna w siedzibie Wnioskodawcy), materiały szkoleniowe. Szkolenie zostało zakończone wydaniem przez Wnioskodawcę imiennych zaświadczeń o ukończonym szkoleniu jego uczestnikom.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy właściwym będzie w tym przypadku zastosowanie przepisów wynikających z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, tj. zastosowanie stawki zwolnionej na wykonaną usługę.

2.

Czy prowadzone szkolenie nosi znamiona usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

3.

Czy oświadczenie nabywcy usługi o otrzymaniu dotacji na określony cel jest wystarczające dla określenia sposobu finansowania.

4.

Czy określenie "finansowanie ze środków publicznych" należy czytać szeroko, tzn. czy finansowanie może dotyczyć zarówno szkolącego, który otrzymuje środki publiczne, jak i nabywcy usługi, który płaci za szkolenie ze środków publicznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, właściwsze byłoby stanowisko, że świadczenie usługi na rzecz beneficjenta, który otrzymuje środki publiczne jest tylko podwykonawstwem usług finansowanych ze środków publicznych. Bowiem środki jakie otrzymuje beneficjent z dotacji w sytuacji, gdy przeznacza je na zakup usług od podwykonawców, nie stanowią już w istocie środków publicznych.

A zatem, w sytuacji, w której usługę szkolenia realizuje podwykonawca, czyli Spółka nie może ona zastosować zwolnienia od podatku od towarów i usług. Dlatego Spółka decyduje się na zastosowanie stawki VAT 23% dla opodatkowania wykonanej usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

a.

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,

b.

uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem aby możliwe było skorzystanie z niniejszego zwolnienia, przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia. Natomiast jeśli chodzi o kwestię wychowania, należy wskazać, iż jest ona przypisana podmiotom, do których uczęszczanie jest obowiązkowe i regulowane przepisami. Zatem to szkoły obowiązkowe mają za zadanie realizować program wychowywania.

Z kolei w świetle ust. 1 pkt 29 ww. artykułu, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

a.

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub

b.

świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub

c.

finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Stosownie do treści art. 43 ust. 17 ww. ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a), nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1.

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a) lub

2.

ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a), mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (ust. 17a ww. artykułu).

Zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r., zwalnia się od podatku:

* usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,

* usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Dodatkowo należy wskazać, że w § 13 ust. 8 rozporządzenia, postanowiono, iż zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24 i 25, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługę podstawową.

W myśl § 13 ust. 9 rozporządzenia, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24 i 25, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, pod warunkiem że:

1.

są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 19, 20, 24 i 25, lub

2.

ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 77 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 282/2011 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2011 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 282/2011 zastąpiło rozporządzenie Rady nr 1777/2005, które przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.).

Przepis art. 44 ww. rozporządzenia nr 282/2011 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Natomiast, stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.) środkami publicznymi są:

1.

dochody publiczne;

2.

środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);

3.

środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;

4.

przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:

a.

ze sprzedaży papierów wartościowych,

b.

z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,

c.

ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,

d.

z otrzymanych pożyczek i kredytów,

e.

z innych operacji finansowych;

5.

przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.

Do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się:

1.

środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a) i b;

2.

niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. c) i d:

a.

Norweskiego Mechanizmu Finansowego 2009-2014,

b.

Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2009-2014,

c.

Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy;

3.

środki przeznaczone na realizację programów przedakcesyjnych oraz Programu Środki Przejściowe; środki przeznaczone na realizację programów przedakcesyjnych oraz Programu Środki Przejściowe;

4.

środki na realizację Wspólnej Polityki Rolnej:

a.

Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej "Sekcja Gwarancji",

b.

Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji,

c.

Europejskiego Funduszu Rolniczego Rozwoju Obszarów Wiejskich;

5.

środki przeznaczone na realizację:

a.

programów w ramach celu Europejska Współpraca Terytorialna, o których mowa w rozdziale III rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1080/2006 z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1783/1999 (Dz. Urz. UE L 210 z 31.07.2006, str. 1),

b.

programów, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1638/2006 z dnia 24 października 2006 r. określającym przepisy ogólne w sprawie ustanowienia Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa (Dz. Urz. UE L 310 z 09.11.2006, str. 1),

c.

Norweskiego Mechanizmu Finansowego 2004-2009,

d.

Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2004-2009;

6.

inne środki.

Natomiast stosownie do art. 9 ww. ustawy o finansach publicznych, sektor finansów publicznych tworzą:

1.

organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały;

2.

jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki;

3.

jednostki budżetowe;

4.

samorządowe zakłady budżetowe;

5.

agencje wykonawcze;

6.

instytucje gospodarki budżetowej;

7.

państwowe fundusze celowe;

8.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych i zarządzane przez niego fundusze oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i fundusze zarządzane przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;

9.

Narodowy Fundusz Zdrowia;

10.

samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej;

11.

uczelnie publiczne;

12.

Polska Akademia Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne;

13.

państwowe i samorządowe instytucje kultury oraz państwowe instytucje filmowe;

14.

inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, instytutów badawczych, banków i spółek prawa handlowego.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Podjął się przeprowadzenia szkolenia zawodowego dla studentów VII semestru kierunku Automatyka i Robotyka Politechniki w zakresie techniki napędowej i systemów sterowania. Spółka oświadcza, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty i nie posiada akredytacji w rozumieniu tych przepisów. Usługi będące przedmiotem wniosku, są zdaniem Wnioskodawcy finansowane ze środków publicznych o ile można uznać, że dotacja jaką uzyskała Politechnika jest traktowana jako sposób finansowania usługi ze środków publicznych. O ile środki pochodzące z dotacji otrzymanej przez Politechnikę można uznać za środki publiczne, usługi finansowane są w całości z tych właśnie środków.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę można uznać za usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego jako usługi obejmujące nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnianie wiedzy dla celów zawodowych. Szkolenie ma charakter kompleksowy. Wnioskodawca zapewnia kadrę szkoleniową, którą stanowi grupa inżynierów, infrastrukturę, materiały szkoleniowe. Szkolenie zostało zakończone wydaniem przez Wnioskodawcę imiennych zaświadczeń o ukończonym szkoleniu jego uczestnikom.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, iż dla oceny tego, czy usługi szkoleniowe wykonywane przez Wnioskodawcę są zwolnione od podatku od towarów i usług, konieczne jest stwierdzenie:

1.

czy są to usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostkę objętą systemem oświaty lub

2.

czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz

a.

czy są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub

b.

czy są świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty lub

c.

czy są finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych.

W opisie zdarzenia przyszłego Zainteresowany wskazał, iż nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż realizowane przez Wnioskodawcę szkolenia nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy. Zainteresowany nie spełnia bowiem podstawowych wymogów niezbędnych do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w powyższym przepisie. W tej sytuacji należy przeanalizować, czy spełnione są przesłanki umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Aby przedmiotowe usługi mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz spełniać jeden z warunków określonych w lit. a)-c) powyższego przepisu. Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego Spółka podjęła się przeprowadzenia szkolenia zawodowego dla studentów VII semestru kierunku Automatyka i Robotyka Politechniki w zakresie techniki napędowej i systemów sterowania. Szkolenia prowadzone będzie przez grupę inżynierów Spółki mających doświadczenie w prowadzeniu prac w przemyśle, tzn. prac obejmujących projektowanie, programowanie oraz uruchamianie kompleksowych systemów napędowych i systemów automatyki. Szkolenie ma charakter kompleksowy. Wnioskodawca zapewnia kadrę szkoleniową, którą stanowi grupa inżynierów (pracowników Wnioskodawcy), infrastrukturę (salę wykładową - sala konferencyjna w siedzibie Wnioskodawcy), materiały szkoleniowe. Szkolenie zostało zakończone wydaniem przez Wnioskodawcę imiennych zaświadczeń o ukończonym szkoleniu jego uczestnikom.

W związku z powyższym należy uznać, iż spełniona zastała podstawowa przesłanka umożliwiająca stosowanie zwolnienia od podatku, o którym mowa w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy tj. Wnioskodawca świadczy usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, które obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również usługi nauczania mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy dla celów zawodowych.

Z opisu sprawy wynika natomiast, iż Wnioskodawca nie spełnia warunków umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia określonego w pkt a i pkt b analizowanego przepisu. Przedmiotowe usługi nie będą bowiem prowadzone w formach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, a Zainteresowany na świadczone usługi nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Stosownie do powołanych wyżej regulacji art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy oraz § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W analizowanej sprawie Zainteresowany wskazał, iż Spółka posiada informację, że podmiot na rzecz którego świadczone będą usługi, tj. Politechnika jest beneficjentem środków publicznych przeznaczonych na realizację ww. szkolenia.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż usługi będące przedmiotem wniosku, są zdaniem Wnioskodawcy finansowane ze środków publicznych, których beneficjentem jest Politechnika i mogłyby być uznane za spełniające warunek art. 43 ust. 1 pkt 29c o ile można uznać, że dotacja jaką uzyskała Politechnika jest traktowana jako sposób finansowania usługi ze środków publicznych. O ile środki pochodzące z dotacji otrzymanej przez Politechnikę można uznać za środki publiczne, usługi finansowane są w całości z tych właśnie środków.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż aby świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe mogły korzystać ze zwolnienia z podatku VAT to środki stanowiące wynagrodzenie Wnioskodawcy za realizowane usługi szkoleniowe muszą być środkami publicznymi, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.).

Jednocześnie podmiot dysponujący środkami publicznymi musi być podmiotem bezpośrednio dysponującym tymi środkami, tj. podmiotem bezpośrednio płacącym za usługi szkoleniowe środkami publicznymi. Nadto aby usługi kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego mogły korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług muszą być finansowane w całości lub w co najmniej 70% ze środków publicznych.

W odniesieniu do szkoleń finansowanych ze środków publicznych, które są realizowane na zlecenie jednostki sektora finansów publicznych podmiotem, gdzie tym samym płacącym za usługi szkolenia jest w każdym przypadku jednostka sektora publicznego, uznać należy, iż źródłem finansowania takich szkoleń są środki publiczne - niezależnie czy jednostka sektora publicznego finansuje szkolenia z dochodów własnych czy ze środków unijnych.

Ww. przepisy, zarówno ustawy o podatku od towarów i usług, jak i cytowanych rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie uzależniają prawa do zastosowania zwolnienia od podatku dla realizowanych usług kształcenia lub doskonalenia zawodowego od treści postanowień zawartych w umowie lub też innym dokumencie na okoliczność świadczonych pomiędzy stronami usług.

Odnosząc się do sposobu wykazania okoliczności pochodzenia środków publicznych należy zauważyć, że zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług jak i w rozporządzeniach ustawodawca nie przewidział obowiązku posiadania konkretnych dokumentów potwierdzających te okoliczności. Jednakże po stronie podmiotu korzystającego z preferencji podatkowych leży ciężar dowodu zaistniałych okoliczności faktycznych. Bowiem to podmiot prowadzący działalność gospodarczą ponosi konsekwencje będące wynikiem naruszenia obowiązujących przepisów. Oczywistym jest, że Wnioskodawca winien posiadać dla celów dowodowych odpowiednią dokumentację wykonywanych czynności, jednakże żaden przepis nie wymienia katalogu dokumentów, które Wnioskodawca jest obowiązany posiadać aby zastosować zwolnienie. Tak więc w sytuacji braku przepisów uzależniających (warunkujących) zastosowanie zwolnienia od zawarcia konkretnych zapisów w umowie czy też od posiadania oświadczenia od zleceniobiorcy, nie można uznać, że otrzymanie oświadczenia daje prawo do zastosowania zwolnienia. Istotny jest bowiem stan faktyczny zaistniały w danej sprawie i faktyczny sposób finansowania danych szkoleń, co Wnioskodawca winien udokumentować. Nic nie stoi zatem na przeszkodzie, czy też dla celów dowodowych byłoby wskazane, aby w umowie czy innym dokumencie była zawarta informacja o finansowaniu ww. szkolenia środkami zleceniodawcy stanowiącymi środki publiczne w określonym procencie.

Jednakże nie można uznać, że otrzymanie oświadczenia od zleceniodawcy daje Wnioskodawcy prawo do zastosowania zwolnienia, takie prawo daje bowiem konkretny stan faktyczny, tj. aby przeprowadzone szkolenie stanowiło kształcenie lub przekwalifikowanie zawodowe i aby było faktycznie finansowane w całości, a jeśli nie w całości to w co najmniej 70%, ze środków publicznych.

Należy jednak zaznaczyć, że w przypadku gdy środki, którymi Zleceniodawca płaci Wnioskodawcy za usługi szkoleniowe, są środkami uwzględnionymi w realizowanym przez ten podmiot projekcie właśnie na nabycie danego rodzaju usługi szkoleniowej to wystawiona przez Wnioskodawcę faktura winna stanowić dla Zleceniodawcy dowód poniesienia wydatku przewidzianego w planie realizowanego przez niego projektu.

Reasumując, należy stwierdzić, że wymienione w opisie zdarzenia przyszłego świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego w sytuacji, gdy Politechnika płaci Wnioskodawcy w całości ze środków publicznych, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl