IPTPB3/4510-184/15-2/IR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2015 r. (data wpływu 28 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zakwalifikowania przychodów i kosztów związanych z pożarem jako przychodów i kosztów strefowych - jest prawidłowe.

W dniu 28 maja 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zakwalifikowania przychodów i kosztów związanych z pożarem jako przychodów i kosztów strefowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

F. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "Spółka") zajmuje się produkcją i eksportem opakowań z tworzyw sztucznych. Spółka prowadzi swoją działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: "Strefa") na podstawie zezwolenia z dnia 23 września 2005 r. W związku z powyższym w myśl art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 1994 r. Nr 123, poz. 600 z późn. zm., dalej: "usse") w związku z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), dochody uzyskiwane z działalności na terenie strefy są całkowicie zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych.

W Spółce miał miejsce pożar, w wyniku którego spłonęła poważna część mienia znajdującego się na terenie Strefy i w całości służąca działalności objętej zwolnieniem strefowym. W szczególności pożar objął znaczącą część budynku, w którym znajdowały się działy produkcyjne: dział drukarni i dział cylindrów, gdzie uległy zniszczeniu wszystkie maszyny produkcyjne.

Na skutek pożaru Spółka poniosła materialną stratę (szkoda na mieniu) oraz stratę wynikającą ze wstrzymania wszelkiej działalności biznesowej prowadzonej w obrębie spalonej hali produkcyjnej. W następstwie pożaru Spółka poniosła szereg kosztów związanych z usuwaniem jego skutków, które zwiększyły poniesioną stratę, w szczególności:

* koszty sprzątania,

* koszty tymczasowych napraw mających na celu zabezpieczenie mienia przed dalszymi zniszczeniami,

* koszty usuwania skutków pożaru (w tym wywiezienie zgliszczy),

* koszty przeniesienia pracowników i składników majątku,

* koszty konsultacji i ekspertyz.

Spółka posiadała ubezpieczenie mienia od zdarzeń losowych (wysokość ubezpieczenia jest ustalona jako wartość odtworzeniowa mienia) oraz ubezpieczenie utraty zysku brutto w następstwie przerw w działalności spowodowanych określonymi zdarzeniami losowymi. W związku z tym, że przyczyna pożaru została określona jako niezawiniona, Spółce wypłacono pierwsze raty odszkodowania związanego z poniesionymi stratami (według wartości odtworzeniowej) oraz utratą zysków w wyniku zatrzymania działalności produkcyjnej. Pozostała kwota należnego Spółce odszkodowania z tego tytułu zostanie wypłacona w przyszłości. Otrzymane odszkodowanie stanowić będzie przychód Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wszystkie opisane przychody/koszty związane z pożarem fabryki Spółki i usuwaniem jego skutków, jako bezpośrednio związane z działalnością gospodarczą prowadzoną w obrębie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, stanowią przychody i koszty strefowe podlegające zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie opisane przychody/koszty związane z pożarem fabryki Spółki i usuwaniem jego skutków, jako bezpośrednio związane z działalnością gospodarczą prowadzoną w obrębie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, stanowią przychody i koszty strefowe podlegające zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawych.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają definicji pojęcia przychodu, a wskazują jedynie, co "w szczególności" stanowi przychód w rozumieniu tych przepisów.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., przychodami (z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14) są, co do zasady m.in. otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Natomiast art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p. stanowi z kolei, że za przychody związane z działalnością gospodarczą osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W świetle art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p., dochody z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 usse, korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia jest ograniczona i nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zgodnie z brzmieniem art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p., dochody z działalności gospodarczej mogą podlegać zwolnieniu, jeżeli działalność ta spełnia łącznie dwa warunki:

Wnioskodawca wskazuje, że mając na względzie bogatą różnorodność zdarzeń gospodarczych generujących przychód po stronie przedsiębiorcy, nie jest możliwe ujęcie wszystkich zdarzeń w zamkniętym katalogu. Zatem, aby zweryfikować, czy dana grupa przychodów podlega pod zwolnienie z art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p., niezbędne jest każdorazowe zbadanie czy dochód ten mieści się w kategorii dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej w strefie. Przy czym mając na uwadze fakt, że wskazany przepis odnosi się do przychodów "związanych z działalnością gospodarczą" należy podkreślić, że nawiązuje on do szerokiego rozumienia przychodów powstających na skutek prowadzonej działalności gospodarczej.

Nie jest zatem istotne, według Wnioskodawcy, czy przychody te są związane z ową działalnością gospodarczą w sposób bezpośredni, czy pośredni.

Należy wskazać, że na wynik działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy i na podstawie zezwolenia, który generuje rezultat podatkowy, składa się nie tylko bieżąca działalność operacyjna Spółki, ale także zyski i straty nadzwyczajne. W związku z tym bezsprzeczne jest, że kwoty uzyskanych odszkodowań (jako wynik zdarzenia nadzwyczajnego bezpośrednio powiązanego z działalnością w Strefie) podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p.

Również za taką interpretacją przepisów przemawia według Wnioskodawcy fakt, że gdyby zdarzenie losowe nie miało miejsca, a Spółka kontynuowałaby swoją działalność na terenie Strefy i zgodnie ze zwolnieniem, to uzyskany przychód traktowałaby, jako przychód z działalności strefowej, a w konsekwencji w pełni podlegałby zwolnieniu z opodatkowania. Zatem, w opinii Spółki przychód z tytułu odszkodowania jest bezpośrednio związany z działalnością gospodarczą określoną w zezwoleniu i stanowi przychód z działalności zwolnionej z opodatkowania.

Zaprezentowane powyżej stanowisko znajduje, według Wnioskodawcy, całkowite potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych.

Dla przykładu, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 3 lipca 2014 r., nr IBPBI/2/423-397/14/CzP, stwierdził, że - " (...) uznać należy, że otrzymana od Ubezpieczyciela wypłata z gwarancji ubezpieczeniowej, w części przekraczającej zwrot kosztów usuwania wad i usterek stanowić będzie dla Spółki przychód wpływający na dochód korzystający ze zwolnienia z podatku dochodowego, jako że związana jest ściśle ze składnikami majątku wykorzystywanymi przez Spółkę wyłącznie do działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej objętej zwolnieniem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p.".

Podobnie Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 18 czerwca 2010 r., nr ITPB3/423-135/10/MK uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, że: "(...) skoro odszkodowanie otrzymane jest w związku z niezamówieniem wyrobów produkowanych na terenie strefy na podstawie zezwolenia, otrzymane przez Spółkę środki będą stanowić przychód z działalności prowadzonej na terenie strefy objętej zezwoleniem. Konsekwentnie, przychód ten powinien być zwolniony z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 tej ustawy, tym bardziej, że w przypadku realizacji zamówienia, Spółka osiągnęłaby przychód w pełni zakwalifikowany do działalności objętej zezwoleniem, a tym samym zwolniony z opodatkowania".

Podobne stanowisko zostało także wyrażone przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 15 października 2010 r., nr ILPB3/423-617/10-5/MM, w której stwierdził on, że "odszkodowania od ubezpieczyciela z tytułu zysku utraconego w związku ze spadkiem obrotów ze sprzedaży oraz wzrostem kosztów wytworzenia działalności strefowej w wyniku zdarzenia losowego - niezawinionego przez Spółkę - rekompensuje straty poniesione w wyniku przerwy w działalności gospodarczej objętej zezwoleniem strefowym i są bezpośrednim następstwem szkody w mieniu wykorzystywanym do prowadzenia tej działalności. Tym samym, odszkodowanie z tytułu utraconego zysku powinno podlegać zwolnieniu z opodatkowania, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Reasumując powyższe, odszkodowania uzyskane przez Spółkę z tytułu utraconego zysku w związku z przerwą w działalności produkcyjnej objętej zezwoleniem, stanowią przychód strefowy";

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 15 października 2010 r., nr ILPB3/423-617/10-4/MM - "Odszkodowanie od ubezpieczyciela z tytułu utraconego mienia, uzyskane przez Wnioskodawcę w związku z powstałą stratą losową na terenie strefy dotyczy majątku, który znajdował się na terenie strefy i służył celom, do których został zakupiony czy też wytworzony. Przychody z przedmiotowego odszkodowania są związane z działalnością produkcyjną wykonywaną na terenie strefy i korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Reasumując powyższe, odszkodowanie od ubezpieczyciela uzyskane przez Spółkę w związku z powstałą stratą losową w Jej trwałym i obrotowym majątku znajdującym się na terenie strefy, stanowi przychód strefowy".

Analogiczny pogląd według Wnioskodawcy został także wyrażony w literaturze przedmiotu, w szczególności w opracowaniu pt. "Prawne i podatkowe aspekty prowadzenia działalności w Specjalnych Strefach Ekonomicznych" (Wolters Kluwer Polska, 2010, s. 199) wskazuje się m.in., iż " (...) kary, odszkodowania i innego typu świadczenia umowne otrzymywane są najczęściej w bezpośredniej korelacji do rozliczeń działalności podstawowej. Stąd, jeżeli tylko dotyczą działalności strefowej, możliwe jest zaliczenie tego typu przychodów do działalności zwolnionej".

Jednocześnie poniesione przez Spółkę w związku z pożarem koszty, w szczególności wartość podatkowa zlikwidowanych środków trwałych oraz koszty poniesione w celu odtworzenia zdolności produkcyjnych, stanowić powinny koszty pomniejszające dochód strefowy. Podobnie jak w przypadku przychodu z odszkodowań, pomimo ich nieprzewidywanego charakteru, są one stałym, nierozerwalnym elementem ryzyka prowadzonej działalności w specjalnej strefie.

Jak wskazano powyżej, z działalnością gospodarczą prowadzoną na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, tak jak z każdą działalnością gospodarczą wiąże się bowiem szereg różnorodnych zdarzeń gospodarczych, które mogą generować po stronie przedsiębiorcy zarówno przychody jak i koszty uzyskania przychodów. Dlatego też, w odniesieniu do tych zdarzeń, w celu ustalenia czy wygenerowany przez nie dochód jest objęty zwolnieniem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p., należy badać, czy mieszczą się one w kategorii dochodu z działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku kosztów związanych z usuwaniem skutków pożaru (w wyniku którego spłonęła poważna część mienia znajdującego się na terenie strefy i w całości służąca działalności objętej zwolnieniem strefowym), należy uznać, że niewątpliwie dotyczą one przychodów osiąganych z działalności prowadzonej na terenie strefy (w tym są one bezpośrednio powiązane z przychodem z tytułu otrzymanego odszkodowania). Tym samym, zdaniem Spółki, nie ulega najmniejszej wątpliwości, że ich klasyfikacja podatkowa powinna być taka sama jak klasyfikacja przychodu z tytułu otrzymanego odszkodowania, tj. powinny zostać one ujęte w wyniku strefowym.

Stanowisko takie według Spółki znajduje potwierdzenie w praktyce organów podatkowych. W szczególności, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji podatkowej z dnia 15 października 2010 r. (nr ILPB3/423-617/10-2/MM) uznał, że "straty poniesione w wyniku pożaru oraz koszty związane z usuwaniem skutków pożaru stanowią koszty działalności strefowej i ich równowartość pomniejsza dochód uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 282). Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ww. ustawy stanowi, że zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Jak stanowi treść art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; (...).

Dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, 11 i 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 ww. ustawy).

Podkreślenia wymaga fakt, że prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczącej zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową.

Biorąc powyższe pod uwagę, dokonując oceny zakresu zwolnień podatkowych, należy uwzględnić, że wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie określonym w zezwoleniu, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie w przypadku gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy, wówczas również działalność taka nie będzie podlegała zwolnieniu.

Należy zwrócić uwagę, że z działalnością gospodarczą prowadzoną na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, tak jak z każdą działalnością gospodarczą wiąże się szereg różnorodnych zdarzeń gospodarczych, które mogą generować po stronie przedsiębiorcy przychody oraz koszty uzyskania przychodów. Ujęcie tych zdarzeń w enumeratywnym katalogu, który wynikałby z treści zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej jest w praktyce niemożliwe, dlatego też w odniesieniu do tych zdarzeń, w celu ustalenia czy wygenerowany przez nie dochód jest objęty zwolnieniem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy badać czy mieszczą się one w kategorii dochodu z działalności prowadzonej na terenie strefy.

Podkreślić również trzeba, że na rezultat podatkowy podatnika osiągany w wyniku działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia składają się również zyski i straty nadzwyczajne powstające na skutek zdarzeń trudnych do przewidzenia. Pomimo nieprzewidywalnego charakteru powyższych zdarzeń są one stałym, nierozerwalnym elementem ryzyka prowadzonej na terenie strefy działalności.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia z dnia 23 września 2005 r. Dochody uzyskiwane z działalności na terenie Strefy są całkowicie zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych. W Spółce miał miejsce pożar, w wyniku którego spłonęła poważna część mienia znajdującego się na terenie Strefy i w całości służąca działalności objętej zwolnieniem strefowym. W szczególności pożar objął znaczącą część budynku, w którym znajdowały się działy produkcyjne: dział drukarni i dział cylindrów, gdzie uległy zniszczeniu wszystkie maszyny produkcyjne. Na skutek pożaru Spółka poniosła materialną stratę (szkoda na mieniu) oraz stratę wynikającą ze wstrzymania wszelkiej działalności biznesowej prowadzonej w obrębie spalonej hali produkcyjnej. W następstwie pożaru Spółka poniosła szereg kosztów związanych z usuwaniem jego skutków, które zwiększyły poniesioną stratę, w szczególności: koszty sprzątania, koszty tymczasowych napraw mających na celu zabezpieczenie mienia przed dalszymi zniszczeniami, koszty usuwania skutków pożaru (w tym wywiezienie zgliszczy), koszty przeniesienia pracowników i składników majątku, koszty konsultacji i ekspertyz. Spółka posiadała ubezpieczenie mienia od zdarzeń losowych oraz ubezpieczenie utraty zysku brutto w następstwie przerw w działalności spowodowanych określonymi zdarzeniami losowymi. W związku z tym, że przyczyna pożaru została określona jako niezawiniona, Spółce wypłacono pierwsze raty odszkodowania związanego z poniesionymi stratami oraz utratą zysków w wyniku zatrzymania działalności produkcyjnej. Pozostała kwota należnego Spółce odszkodowania z tego tytułu zostanie wypłacona w przyszłości. Otrzymane odszkodowanie stanowić będzie przychód Spółki.

Odnosząc się do kwestii rozpoznania przychodu z tytułu odszkodowania otrzymanego w związku z zaistniałym zdarzeniem losowym, tj. pożarem majątku Spółki, wskazać należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ww. ustawy można stwierdzić, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększającą jego aktywa, mającą definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Odszkodowanie uzyskane przez Wnioskodawcę od ubezpieczyciela w związku z powstałą stratą losową z tytułu pożaru na terenie specjalnej strefy ekonomicznej dotyczy majątku, który służył celom prowadzenia działalności na terenie Strefy.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że otrzymane od ubezpieczyciela odszkodowanie stanowi przychód podatkowy na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który wpływa na ustalenie podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przychód z przedmiotowego odszkodowania jest związany z działalnością produkcyjną wykonywaną na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, z której dochód korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ww. ustawy.

A zatem, odszkodowanie od ubezpieczyciela uzyskane przez Spółkę w związku z powstałą stratą losową w Jej majątku znajdującym się na terenie Strefy, stanowi przychód strefowy.

Zauważyć jednak należy, że na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych ustawodawca zwolnił z opodatkowania tym podatkiem dochód - a nie przychód - uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych.

Jak wykazano powyżej, w świetle postanowień art. 12 ust. 1 i art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pojęcia "przychód" i "dochód" nie są tożsame.

Z kolei do oceny kosztów związanych z zaistniałym zdarzeniem losowym, tj. pożarem w majątku Spółki jako kosztów strefowych zastosowanie znajdzie przepis art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...). A więc podstawowym kryterium kwalifikowania kosztów jest cel w jakim zostały one poniesione.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Należy przy tym podkreślić, że obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu - każdorazowo spoczywa na podatniku.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki wydatek, który spełnia łącznie następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 cyt. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Spółka poniosła szereg kosztów związanych z usuwaniem skutków pożaru, które jak wskazuje, zwiększyły poniesioną stratę, a w szczególności: koszty sprzątania, koszty tymczasowych napraw mających na celu zabezpieczenie mienia przed dalszymi zniszczeniami, koszty usuwania skutków pożaru (w tym wywiezienie zgliszczy), koszty przeniesienia pracowników i składników majątku, koszty konsultacji i ekspertyz.

Należy więc uznać, że koszty związane z usuwaniem skutków pożaru (w wyniku którego spłonęła poważna część mienia znajdującego się na terenie Strefy służąca działalności objętej zwolnieniem strefowym) dotyczą przychodów osiąganych z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Tym samym poniesione wydatki są kosztami uzyskania przychodów z działalności "strefowej", z której dochody są wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ww. ustawy.

Jednocześnie, tutejszy Organ zwraca uwagę na treść art. 16 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat w środkach trwałych oraz wartościach niematerialnych i prawnych w części pokrytej sumą odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa podatkowego tutejszy Organ stoi na stanowisku, że odszkodowanie otrzymane przez Wnioskodawcę od ubezpieczyciela w związku z zaistniałym pożarem stanowić będzie przychód podatkowy na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który można uznać za przychód strefowy. Równocześnie, poniesione przez Wnioskodawcę wydatki związane z pożarem majątku Spółki i usuwaniem jego skutków stanowią koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i można je zakwalifikować do kosztów strefowych.

W związku z powyższym, stanowisko Spółki uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.