IPTPB3/423-59/11-4/IR - Zaliczenie wydatków remontowych do kosztów uzyskania przychodów.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 lipca 2011 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB3/423-59/11-4/IR Zaliczenie wydatków remontowych do kosztów uzyskania przychodów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Zakładu Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 17 maja 2011 r. (data wpływu 23 maja 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 lipca 2011 r. (data wpływu 13 lipca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków remontowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków remontowych.

Z uwagi na braki formalne wniosku Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) pismem z dnia 29 czerwca 2011 r., wystąpił do Wnioskodawcy o uzupełnienie wniosku.

W odpowiedzi na ww. wezwanie dnia 13 lipca 2011 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku z dnia 17 maja 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Z uwagi na zły stan techniczny komina ciepłowniczego Wnioskodawca - będący Zakładem zajmującym się produkcją energii cieplnej - zaplanował jego remont kapitalny, który przeprowadzi w latach 2012-2013. Komin stanowi środek trwały o wartości początkowej 1.032.400,00 zł i umorzeniu 219.588,84 zł.

Koszt remontu szacunkowo wyceniono na około 6 mln złotych, a jego zakres obejmować będzie:

* wymianę warstwy wewnętrznej (ceramicznej wymurówki),

* wymianę warstwy izolacyjnej,

* naprawę płaszcza zewnętrznego żelbetonowego.

Przy naprawie i wymianie uszkodzonych elementów komina będą zastosowane materiały o takich samych parametrach technicznych, jakie wykorzystano przy jego budowie. Przeprowadzenie tych prac będzie miało na celu przywrócenie obiektowi poprzedniego stanu technicznego, utraconego na skutek eksploatacji, nie spowoduje też wzrostu jego wartości użytkowej w stosunku do posiadanej w dniu oddania do użytkowania.

W uzupełnieniu z dnia 8 lipca 2011 r. Wnioskodawca podał, iż środek trwały pod nazwą "KOMIN..." wprowadzono do ewidencji środków trwałych w kwietniu 2006 r. kwalifikując go do grupy 2 KŚT i ustalając stawkę amortyzacyjną w wysokości 4,5%.

Wnioskodawca określił, iż zamiar wykonania remontu kapitalnego nie jest wynikiem żadnego "urzędowego" nakazu (decyzji, polecenia) lecz stanowi zalecenie pokontrolne w ramach przeprowadzanych zgodnie z art. 62 ustawy - Prawo budowlane przeglądów budowlanych. Na okoliczność przeprowadzonego w 2010 r. przeglądu została sporządzona ekspertyza techniczna (poprzedzona pobraniem próbek i badaniami wytrzymałościowymi pobranego materiału). Zgodnie z wnioskami pokontrolnymi, warunkiem dopuszczającym dalszą eksploatację komina jest przeprowadzenie remontu komina w okresie kolejnych dwóch lat. Ekspertyzę techniczną komina sporządziły osoby posiadające stosowne kwalifikacje (uprawnienia budowlane), o których jest mowa w ustawie - Prawo budowlane.

Wnioskodawca jest w posiadaniu ekspertyzy technicznej pn. "Ocena stanu technicznego komina żelbetowego...". Na podstawie przedmiotowej ekspertyzy oraz dotychczas zgromadzonej dokumentacji technicznej (powstałej przez cały okres funkcjonowania komina) został opracowany projekt budowlano - wykonawczy pn. "Remont komina żelbetowego..." i na jego podstawie uzyskana została prawomocna decyzja pozwolenia na budowę zezwalająca na wykonanie robót budowlanych obejmujących remont komina żelbetowego.

W obu ww. dokumentach (ekspertyza, projekt budowlano - wykonawczy), czynności stanowiące element prac wielokrotnie nazywane są przez ich autorów pracami remontowymi, remontem. Nigdzie nie pojawiają się hasła: inwestycja, budowa, przebudowa. Operowanie przez specjalistów od strony technicznej "hasłami remontowymi" utwierdziło Wnioskodawcę w przekonaniu, iż prace które należy wykonać, aby przywrócić kominowi stan pierwotny, należy zakwalifikować do prac remontowych. W żadnym z ww. opracowań nie ma sformułowań określających lub odnoszących się do wartości użytkowej. W dokumentach nie ma również mowy o ulepszeniu środka trwałego, zwiększeniu zdolności wytwórczej.

Wnioskodawca podkreślił, że wykonywane prace remontowe będą miały jedynie charakter odtworzeniowy (przy czym element konstrukcyjny komina pozostanie niezmienny) i służyć będą przywróceniu kominowi pierwotnego stanu technicznego bez podniesienia jego wartości użytkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest zakwalifikowanie opisanych robót jako remont i zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów rozliczając poniesione wydatki w czasie przez okres np. 5 lat.

Zdaniem Wnioskodawcy opierając się na definicji umieszczonej w art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), w której remont definiowany jest jako wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, Spółka wymieniając zużyte składniki techniczne środka trwałego nie zmieni jego funkcji ani charakteru, gdyż dokona naprawy przy zastosowaniu składników o takich samych parametrach technicznych, jakie występowały w momencie oddania go do użytkowania, uwzględniając jednak postęp techniki jaki miał miejsce w okresie dotychczasowej eksploatacji. Z uwagi na znaczący koszt poniesionego remontu Spółka rozliczy go w czasie 5 lat i proporcjonalnie do rozliczenia zaliczy do kosztów uzyskania przychodów.

W uzupełnieniu swojego stanowiska Wnioskodawca dodał następującą argumentację.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Oznacza to, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów, pod warunkiem wykazania ich bezpośredniego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Niewątpliwie w Zakładzie zajmującym się produkcją energii cieplnej, remont komina ciepłowniczego ma taki bezpośredni związek. Wnioskodawca określił iż, planowane działania mają za zadanie przywrócenie pierwotnego stanu technicznego komina ciepłowniczego, który obecnie jest w bardzo złym stanie technicznym i zagraża bezpiecznemu użytkowaniu.

Istotą remontu według Wnioskodawcy jest przywrócenie stanu pierwotnego i użytkowego środka trwałego wraz z wymianą zużytych składników technicznych, nie zmieniające jego charakteru i funkcji. Tak więc są to wszystkie zmiany trwale przywracające pierwotny poziom techniczny danego środka trwałego, pierwotną zdolność użytkową utraconą na skutek eksploatacji, przy czym pojęcie to nie obejmuje zwykłych zabiegów konserwacyjnych.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Stosownie do art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli środki uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową środków trwałych powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie.

W świetle powyższego zasadnicza różnica między remontem a ulepszeniem polega na tym, że przesłanką rozpoczęcia remontu jest zużycie środków trwałych lub ich części składowych w trakcie ich eksploatacji. Remont ma na celu przywrócenie pierwotnej wartości użytkowej (nawet przy użyciu nowocześniejszych materiałów i technologii), natomiast ulepszenie ma na celu zwiększenie wartości użytkowej obiektu.

W przedstawionym stanie faktycznym zdaniem Wnioskodawcy mamy do czynienia z sytuacją, gdzie wskutek przeprowadzenia remontu komina ciepłowniczego polegającego na wymianie zużytych elementów (ceramiczna wymurówka, warstwa izolacyjna) oraz naprawie płaszcza zewnętrznego żelbetonowego nie nastąpi zwiększenie wartości użytkowej remontowanego środka trwałego. Wymiana ta przywróci jedynie stan pierwotny, nie wystąpi przypadek ulepszenia środka trwałego w rozumieniu przepisów podatkowych, zatem poniesione wydatki będzie można zakwalifikować jako remont, a tym samym zaliczyć je bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Nadmienia się ponadto, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w celu ustalenia dokładnego stanu faktycznego. W związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny danych podanych we wniosku ORD-IN i jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż oceny dowodów dokonuje organ podatkowy w toku ewentualnego postępowania podatkowego, a po stronie podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, ciąży obowiązek wykazania, iż spełnia warunki do kwalifikowania określonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl