IPTPB3/423-45/12-2/GG - Miejsce opodatkowania uzyskanego dochodu w związku z zawartą umową o współpracy dotyczącą zatrudniania pracowników na terenie Finlandii.
Pismo z dnia 20 kwietnia 2012 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB3/423-45/12-2/GG Miejsce opodatkowania uzyskanego dochodu w związku z zawartą umową o współpracy dotyczącą zatrudniania pracowników na terenie Finlandii.
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej z dnia 31stycznia 2012 r. (data wpływu 6 lutego 2012 r.), reprezentowanej przez pełnomocnika Pana, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie miejsca opodatkowania uzyskanego dochodu w związku z zawartą umową o współpracy dotyczącą zatrudniania pracowników na terenie Finlandii - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 6 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie miejsca opodatkowania uzyskanego dochodu w związku z zawartą umową o współpracy dotyczącą zatrudniania pracowników na terenie Finlandii.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca - z siedzibą w Polsce ("Wysyłający"), prowadząca działalność budowlaną głównie w Polsce, która nie prowadziła i nie prowadzi działalności budowlanej w Finlandii, zatrudniająca na podstawie polskich umów o pracę polskich pracowników budowlanych mających w kraju miejsce zamieszkania ("Pracownicy"), zawarła umowę o współpracy z Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, która także prowadzi działalność budowlaną, jednak nie tylko w Polsce, ale również w Finlandii, gdzie prowadziła prace podwykonawcze na budowie ("Odbiorca"). Zleceniodawcą Odbiorcy była. Pracownicy na wskazanej budowie podlegali bezpośrednio kierownikowi robót zatrudnionemu u Odbiorcy. Wysyłający nie posiadał żadnej stałej placówki, ani nawet tymczasowego biura na budowie, gdyż kwestie organizacyjno-nadzorcze były w gestii kierownictwa Odbiorcy. Umowa współpracy przewidziana była pierwotnie na okres nieprzekraczający 12 miesięcy a następnie przedłużona na okres przekraczający 3 lata.
Umowa o współpracy przewidywała, że:
* Wysyłający zobowiązuje się oddelegować swoich pracowników do przedsiębiorstwa Odbiorcy prowadzącego pracę podwykonawcze na budowle w Finlandii;
* Wysyłający nie będzie ingerować w stosunki kontraktowe Odbiorcy, nie nabędzie również jakichkolwiek praw i nie zaciągnie zobowiązań związanych z wykonywaniem przez Odbiorcę kontraktu dotyczącego prac budowlanych o charakterze podwykonawczym;
* wyłącznie Wysyłający będzie zobowiązany wypłacać wynagrodzenia Pracownikom;
* Odbiorca zapewnia i ponosi koszty transportu oddelegowanych pracowników oraz ich zakwaterowania;
* włącznie Odbiorca ponosi odpowiedzialność za prace wykonane przez Pracowników względem podmiotów trzecich;
* wynagrodzenie Odbiorcy sprowadza się jedynie do równowartości kosztów związanych z oddelegowaniem Pracowników powiększonych o zapisaną w umowie marżę stanowiącą określony procent owych kosztów.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy dochód Wysyłającego uzyskany na podstawie umowy o współpracy zawartej z Odbiorcą będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce czy Finlandii.
Zdaniem Wnioskodawcy, dochód Wysyłającego wedle przepisów konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Finlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 8 czerwca 2009 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 37, poz. 205) - "Umowa polsko-fińska"- nie będzie podlegał opodatkowaniu w Finlandii, a jedynie w Polsce.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 Umowy polsko-fińskiej "zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność gospodarczą w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowanie w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi".
Z kolei art. 5 Umowy polsko-fińskiej w następujący sposób definiuje pojęcie "zakładu".
W rozumieniu niniejszej Konwencji określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność gospodarcza przedsiębiorstwa.
Określenie "zakład" obejmuje w w szczególności:
siedzibę zarządu;
filię;
biuro;
fabrykę;
warsztat,oraz
kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo każde inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.
Plac budowy albo prace konstrukcyjne, montażowe lub instalacyjne stanowią zakład tylko wówczas, gdy trwają dłużej niż 12 miesięcy.
Bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu, określenie "zakład" nie obejmuje:
użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostawy dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa;
utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa, wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub dostawy;
utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa, wyłącznie w celu przetworzenia przez inne przedsiębiorstwo;
utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów, albo zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;
utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym;
utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu łącznego prowadzenia którychkolwiek rodzajów działalności, o których mowa w punktach a) do e), pod warunkiem, że całkowita działalność tej placówki, wynikająca z takiego połączeń, ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy.
Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2, jeżeli osoba - z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela, o którym mowa w ustępie 6 - działa w imieniu przedsiębiorstwa i posiada, oraz zwyczajowo wykonuje, pełnomocnictwo do zawierania umów w Umawiającym się Państwie w imieniu przedsiębiorstwa, wówczas uważa się, że to przedsiębiorstwo posiada w tym Państwie zakład w zakresie każdego rodzaju działalności, którą osoba ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez te osobę ograniczają się do rodzajów działalności wymienionych w ustępie 4, które gdyby były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki, nie powodowałyby uznania tej placówki, za zakład na podstawie postanowień tego ustępu.
Nie uważa się, że przedsiębiorstwo posiada zakład w Umawiającym się Państwie tylko z tego powodu, że podejmuje ono w tym Państwie czynności za pośrednictwem maklera, generalnego komisanta albo jakiegokolwiek innego niezależnego przedstawiciela, pod warunkiem, że osoby te działają w ramach swojej zwykłej działalności.
Fakt, że spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie kontroluje lub jest kontrolowana przez spółkę, która ma siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, albo która prowadzi działalność w tym drugim Państwie (przez posiadany tam zakład albo w inny sposób), nie wystarcza, aby którąkolwiek z tych spółek uważać za zakład drugiej spółki."
Z analizy powyższych przepisów wynika, że zyski Wysyłającego podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Polsce, gdyż Spółka ta nie posiadała zakładu w Finlandii. W szczególności nie sposób uznać, aby Wysyłający, który nie prowadził żadnych robot budowlanych w Finlandii, a jedynie przekazywał Pracowników do dyspozycji Odbiorcy prowadził plac budowy w Finlandii.
Jak wskazano powyżej Wysyłający nie posiadał żadnej placówki, biura lub jakiejkolwiek innej jednostki w Finlandii a wedle umowy o współpracy wyłącznie Odbiorca był odpowiedzialny względem podmiotów trzecich za prawidłowe wykonanie prac podwykonawczych. Ponadto wynagrodzenie Wysyłającego z tytułu świadczonych na podstawie umowy o współpracę usług na rzecz Odbiorcy nie jest w żaden sposób zależne od efektów prowadzonych przez Odbiorcę prac budowlanych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.