IPTPB3/423-429/13-4/MF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2013 r. (data wpływu 28 października 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 stycznia 2014 r. (data wpływu 30 stycznia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych sfinansowanych w części zwróconą dotacją #61485; jest nieprawidłowe.

W dniu 28 października 2013 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych sfinansowanych w części zwróconą dotacją oraz odsetek naliczonych od zwróconej części dotacji.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), pismem z dnia 20 stycznia 2014 r., nr IPTPB3/423-429/13-2/MF (doręczonym w dniu 22 stycznia 2014 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie, dnia 30 stycznia 2014 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka Akcyjna (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) powstała w dniu 1 września 2010 r. poprzez połączenie, zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm.), kilkunastu spółek (kopalnie węgla brunatnego, elektrownie konwencjonalne, elektrociepłownie). Z dniem połączenia Spółka wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki spółek przejmowanych (sukcesja generalna). Obecnie Spółka składa się z Centrali i 12 Oddziałów.

Podstawową działalnością Wnioskodawcy jest wydobycie węgla brunatnego oraz produkcja energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu.

Na podstawie umowy nr (...) z dnia 16 czerwca 2009 r. zawartej z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (dalej: Umowa) o dofinansowanie projektu "Nowa oczyszczalnia wód kopalnianych jako istotny element rozbudowy zakładu P.", P S.A. (obecnie jeden z Oddziałów Spółki) otrzymała dotację na dofinansowanie kosztów budowy środków trwałych realizowanych w ramach ww. projektu. W ramach umowy NFOŚiGW zobowiązał się udzielić Spółce dofinansowania na realizację projektu w wysokości 30% kwoty poniesionych przez Nią wydatków nie więcej niż 9 069 600,00 PLN.

W trakcie kilkuletniej realizacji projektu, NFOŚiGW dwukrotnie dokonywał kontroli prawidłowości jego prowadzenia, m.in. podczas kontroli przeprowadzonej w 2009 r. stwierdzono nieprawidłowości dotyczące postępowania zakupowego, które nie miały wpływu na wynik postępowania, ale mogły skutkować korektą finansową wysokości dotacji. Pomimo tego stwierdzenia w listopadzie 2011 r. dofinansowanie zostało wypłacone Spółce w pełnej wysokości wynikającej z Umowy. Kwota dofinansowania wyniosła 9 069 600,00 PLN i stanowiła 26,4% poniesionych na realizację projektu wydatków.

Dotacja została wypłacona Spółce jako refundacja poniesionych przez Nią wydatków w formie jednorazowej płatności w dniu 25 listopada 2011 r. Otrzymane dofinansowanie jako zwrot wydatków związanych z zakupem środków trwałych, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie stanowiło przychodu Spółki podlegającego opodatkowaniu. Od 2011 r. Spółka rozpoznaje kwotę otrzymanej dotacji jako przychód podlegający zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych równolegle do dokonywanych odpisów amortyzacyjnych. Równocześnie, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka uznaje odpisy amortyzacyjne od 26,4% wartości środków trwałych sfinansowanych dotacją, jako wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W wyniku przeprowadzonych w miesiącach październik i listopad 2012 r. czynności w zakresie audytu gospodarowania środkami pochodzącymi z budżetu Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko, Urząd Kontroli Skarbowej we Wrocławiu potwierdził naruszenie przepisów Prawo zamówień publicznych, co skutkowało obowiązkiem zwrotu części dotacji z tytułu korekty finansowej.

W wyniku otrzymanego z NFOŚiGW wezwania do zapłaty z dnia 14 marca 2013 r., Spółka w dniu 20 marca 2013 r. dokonała zwrotu części dotacji w wysokości 238 882,96 zł (2,5%), wraz z odsetkami obliczonymi jak dla zaległości podatkowych za okres od dnia otrzymania dotacji do dnia zwrotu. Zwrot dotacji spowodował zmniejszenie się udziału środków pochodzących z dotacji do 25,7% i jednocześnie zwiększenie udziału środków własnych w poniesionych na realizację projektu.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Projekt "Nowa oczyszczalnia wód kopalnianych jako istotny element rozbudowy zakładu P." (dalej: Projekt) został sfinansowany w następujący sposób i z następujących źródeł:

* w ramach programu współfinansowanego ze środków unijnych, tj. Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2007-2013 ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, zgodnie z Umową o dofinansowanie nr (...) z dnia 16 czerwca 2009 r. wraz z Aneksami do tej umowy z dnia 23 marca 2010 r. oraz 21 kwietnia 2011 r. (dalej: Umowa), na podstawie której przyznano Spółce środki publiczne z budżetu środków europejskich. Dofinansowanie zostało udzielone w wysokości 30,00% kwoty wydatków kwalifikowanych poniesionych w toku realizacji Projektu, nie więcej niż 9 609 600,00 zł. Zgodnie z Umową, maksymalna kwota wydatków kwalifikowanych wynosiła 32 032 000,00 zł. Dofinansowanie zostało udzielone w formie płatności końcowej, na rachunek bankowy, po złożeniu i zatwierdzeniu wniosku o płatność. Ostatecznie, po zatwierdzeniu przez NFOŚiGW poniesionych rzeczywiście przez Spółkę wydatków kwalifikowanych, których wartość wyniosła 32 016 061,98 zł, Spółka otrzymała dofinansowanie w kwocie 9 604 818,59 zł, co stanowiło 30% kwoty wydatków kwalifikowanych poniesionych przez Spółkę. Korekta finansowa będąca przedmiotem wniosku Spółki o wydanie interpretacji dotyczy tego źródła finansowania. Jednocześnie Spółka pragnie sprostować błędnie wskazaną maksymalną kwotę dofinansowania - we wniosku ORD IN pomyłkowo wskazano, że jest to kwota 9.069.600,00 zł, przy czym jak wyżej opisano wynosiła ona 9 609 600,00 zł,

* innych krajowych środków publicznych, tj. z umorzenia części pożyczki z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska w kwocie 2 657 000,00 zł (Umowa Nr.. ustalająca warunki przeznaczenia środków z częściowego umorzenia pożyczki z późniejszymi Aneksami),

* środków własnych Spółki w kwocie 24 168 136,06 zł.

Środki trwałe powstałe w ramach dofinansowywanego Projektu zostały oddane do użytkowania w miesiącu czerwcu 2011 r. (tekst jedn.: 14 czerwca 2011 r.). Spółka rozpoczęła zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od środków trwałych wybudowanych w ramach dofinansowania Projektu począwszy od miesiąca września 2011 r. (Środki trwałe zostały ujęte w ewidencji podatkowej w dniu 31 sierpnia 2011 r.).

Spółka rozpoczęła zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od środków trwałych wybudowanych w ramach dofinansowania Projektu począwszy od miesiąca września 2011 r. (Środki trwałe zostały ujęte w ewidencji podatkowej w dniu 31 sierpnia 2011 r.).

Do momentu złożenia wniosku o udzielenie interpretacji w sprawie prawa podatkowego i niniejszego uzupełnienia tego wniosku, Spółka nie dokonała skorygowania wysokości odpisów amortyzacyjnych od tej części wartości początkowej środków trwałych sfinansowanych zwróconą częścią dotacji, które w uprzednich okresach (wrzesień 2011 - marzec 2013) zostały uznane jako wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Spółka dokona korekty w momencie i w sposób potwierdzony przez organ podatkowy w wydanej indywidualnej interpretacji prawa podatkowego. Natomiast od miesiąca następującego po dacie dokonania płatności z tytułu należnej korekty finansowej, czyli od kwietnia 2013 r., Spółka uznaje jako koszty podatkowe wartość amortyzacji od tej części wartości początkowej środków trwałych, która została pokryta przez zwróconą kwotę dotacji.

Nieprawidłowości dotyczące postępowania zakupowego, które skutkowały nałożeniem korekty finansowej wartości dotacji dotyczyły wyłącznie Umowy o dofinansowanie, która została wskazana we wniosku. W związku z przeprowadzonymi przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we Wrocławiu czynnościami w zakresie audytu gospodarowania środkami pochodzącymi z budżetu Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko, Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (dalej: NFOŚiGW) przy piśmie z dnia 21 grudnia 2012 r. otrzymał Podsumowanie ustaleń dokonanych w NFOŚiGW dla projektu nr (...) pn. "Nowa oczyszczalnia wód kopalnianych jako istotny element rozbudowy zakładu P." w ramach prowadzonego audytu operacji OP liŚ. W ramach audytu m.in. poddano ocenie, pod kątem prawidłowości stosowania procedur zamówień publicznych, postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na wykonanie obiektu budowlanego pn. ".....". Ustalono, że w dokumentacji stanowiącej integralną część specyfikacji istotnych warunków zamówienia (SIWZ) do opisu przedmiotu zamówienia użyto określeń wskazujących nazwy towarowe (pochodzenie) materiałów, jakie miały być użyte do wykonywania zamówienia, bez wskazania określenia "lub równoważne", co stanowiło naruszenie art. 29 ust. 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759 z późn. zm., dalej: ustawa Pzp). Jednocześnie w trakcie audytu nie stwierdzono, aby specyfikacja przedmiotu zamówienia w ogóle uprawniała zamawiającego do opisu przedmiotu zamówienia poprzez wskazanie znaków towarowych lub nazw firm w zakresie materiałów budowlanych zużytych do budowy obiektu. Preferowanie pewnych produktów lub firm jest niedozwolone i naruszyło zasadę uczciwej konkurencji i równego traktowania potencjalnych wykonawców, która została określona w art. 7 ust. 1 ustawy Pzp, a w konsekwencji została naruszona procedura zawierania umów w ramach wydatków kwalifikowalnych dla zadań objętych Projektem, opisana w § 12 pkt 1 Umowy, określająca, że Spółka jest zobowiązana do zawierania tych umów zgodnie z ustawą Pzp.

Zidentyfikowane podczas czynności audytu naruszenie stanowiło nieprawidłowość w rozumieniu art. 2 ust. 7 Rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1260/1999 (Dz.Urz.UE.L 210 z 31 lipca 2006 r., str. 25, z późn. zm.) i wymienione zostało w dokumencie przygotowanym przez Ministerstwo Rozwoju Regionalnego (obecnie Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju) pn. "Wskaźniki procentowe do obliczania wartości korekty finansowej za naruszenia przy udzielaniu zamówień publicznych, współfinansowanych ze środków UE." Uszczegółowiany powyżej rodzaj i zakres nieprawidłowości dotyczących postępowania zakupowego, które skutkowały nałożeniem korekty finansowej w wysokości 2,5% udzielonej dotacji miały więc charakter uchybienia i nie zostały uznane jako rażące naruszenie przepisów prawa. Nie były więc wynikiem niedochowania przez Spółkę należytej staranności przy wykonywaniu Umowy.

Spółka pragnie jednocześnie uzupełnić, że stwierdzona nieprawidłowość w zakresie użycia znaków towarowych bez wskazania określenia "lub równoważne" dotyczyła jedynie drobnych składowych zamówienia o powszechnej dostępności na rynku, w łącznej kwocie stanowiącej zaledwie 2,14% wartości Umowy z wykonawcą Projektu.

Ponadto Spółka, mimo powyższego, pragnie wskazać, że postępowanie prowadzone było w trybie przetargu ograniczonego, więc decyzję o udziale w nim wykonawcy podejmowali w oparciu o treść ogłoszenia o zamówieniu. Żaden z wykonawców nie wniósł zastrzeżeń do treści SIWZ i nie korzystał z przysługujących mu środków ochrony prawnej. Można przez to domniemać, że żaden z nich nie uznał opisu przedmiotu zamówienia za naruszający przepis art. 29 ust. 3 ustawy Pzp.

Dodatkowo, podkreślenia wymaga fakt, że w trakcie kilkuletniej realizacji Projektu, NFOŚiGW dwukrotnie dokonywał kontroli prawidłowości jego prowadzenia, m.in. podczas kontroli w 2009 r. stwierdzono nieprawidłowości dotyczące postępowania zakupowego, które nie miały wpływu na wynik postępowania, ale mogły skutkować korektą finansową wysokości dotacji. Pomimo tego, w listopadzie 2011 r. wypłacono Spółce dofinansowanie w wysokości 30,00% zatwierdzonych wydatków kwalifikowanych poniesionych w trakcie realizacji Projektu, co na podstawie zapisów Umowy (§ 8 ust. 14 i 15) oznaczało, że NFOŚiGW zatwierdził zrealizowanie Projektu zgodnie z postanowieniami Umowy i decyzji o dofinansowaniu (bowiem warunkiem wypłaty płatności końcowej było przeprowadzenie przez NFOŚiGW kontroli, której wyniki potwierdzą prawidłowość realizacji Projektu, jak również w przypadku realizowania Projektu niezgodnie z Umową wypłata dofinansowania mogła być wstrzymana).

Powyższe dowodzi, że nieprawidłowości nie były wynikiem niedochowania przez Spółkę należytej staranności przy wykonywaniu Umowy.

NFOŚiGW działając w imieniu i na rzecz Instytucji Zarządzającej, na podstawie art. 27 w związku z art. 32 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 712 z późn. zm.) oraz upoważnienia Instytucji Pośredniczącej z dnia 25 lutego 2011 r. oraz z dnia 2 maja 2011 r. na mocy Porozumienia w sprawie realizacji Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko na lata 2007-2013 z dnia 26 czerwca 2007 r. zawartego pomiędzy Ministrem Środowiska i NFOŚiGW, nałożył korektę finansową metodą wskaźnikową na poziomie 2,5%, w związku z czym wartość nieprawidłowości wyniosła 238 882,96 zł. NFOŚiGW podkreślił, że kwota zwrotu (bez odsetek) obniża maksymalną kwotę dofinansowania dla Projektu, co wynika zresztą z zapisu w § 6 ust. 2 Umowy: "Z dniem, z którym decyzja o zwrocie przekazanego dofinansowania (...) stanie się ostateczna, maksymalna kwota dofinansowania (...) ulega automatycznemu pomniejszeniu, o kwotę określoną w decyzji o zwrocie przekazanego dofinansowania, bez odsetek". W związku z tym, sformułowanie "korekta finansowa" należy rozumieć jako zmniejszenie wysokości dotacji. Zasady wymierzania korekt finansowych za naruszenia przy udzielaniu zamówień publicznych, współfinansowanych ze środków funduszy UE w latach 2000-2006 oraz 2007-2013 zostały uregulowane w dokumencie.... z dnia 7 kwietnia 2010 r. opracowanym przez Ministerstwo Rozwoju Regionalnego (obecnie Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju) w oparciu o Wytyczne Komisji Europejskiej dotyczące określania korekt finansowych w odniesieniu do wydatków z funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności w przypadku naruszeń przepisów w zakresie zamówień publicznych.

Zwrot dotacji lub jej części oraz naliczenie odsetek od zwróconych kwot jak dla zaległości podatkowych, zostały zawarte w § 13, § 17, § 19, § 20 oraz § 21 Umowy:

* zgodnie z § 13 ust. 7 "Instytucja Wdrażająca (wstawienie Spółki - czytaj: NFOŚiGW) może odmówić części lub całości dofinansowania dla umowy lub umów w ramach Projektu, które zostały zawarte niezgodnie z zasadami zawierania umów, o których mowa w § 12, a w przypadku, gdy środki finansowe zostały już wypłacone, wystąpić do Beneficjenta o ich zwrot." Z kolei § 12 Umowy określa m.in., że Spółka zobowiązana jest do zawierania umów z uwzględnieniem procedur przewidzianych w ustawie Pzp, w przypadku gdy wymóg jej stosowania wynika z tej ustawy. Jeśli do zawieranych umów nie stosuje się przepisów ustawy Pzp Spółka zobowiązana jest zawierać umowy w trybach, o których mowa w art. 701-705 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny,

* natomiast zgodnie z § 17 ust. 1 Umowy "W sytuacjach, gdy dofinansowanie udzielone Beneficjentowi zostało:

podlega ono zwrotowi w trybie i na zasadach przewidzianych w art. 207 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240)",

* zgodnie z § 17 ust. 2 Umowy "W przypadku stwierdzenia okoliczności, o których mowa w ust. 1, Instytucja Wdrażająca (wyjaśnienie Spółki, czytaj: Instytucję Zarządzającą, przez którą należy rozumieć ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego, którego obsługę w zakresie realizacji Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko na lata 2007-2013 zapewnia komórka organizacyjna w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego odpowiedzialna za przygotowanie i realizację tego Programu) określa kwotę do zwrotu biorąc pod uwagę stwierdzone naruszenia",

* zgodnie z § 17 ust. 3 Umowy "W przypadku stwierdzenia okoliczności, o których mowa w ust. 1 Instytucja Wdrażająca wzywa niezwłocznie Beneficjenta do:

* Zgodnie z § 17 ust. 4 Umowy "W wezwaniu, o którym mowa w ust. 3 lit. a Instytucja Wdrażająca wskazuje numer rachunku bankowego, na który należy dokonać zwrotu oraz kwotę podlegającą zwrotowi",

* zgodnie z § 17 ust. 11 Umowy "Odsetki od kwoty, o której mowa w ust. 2 są naliczane od dnia przekazania dofinansowania Beneficjentowi, tj. od dnia uznania tą kwotą rachunku bankowego Beneficjenta",

* dalej w § 19 ust. 4 zapisano, że "z zastrzeżeniem § 17 ust. 1, w przypadkach rozwiązania Umowy (...), Beneficjent zobowiązany jest do zwrotu wypłaconego dotychczas dofinansowania w terminie 30 dni od dnia rozwiązania Umowy, wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych (...). Beneficjent zobowiązuje się do pokrycia udokumentowanych kosztów działań windykacyjnych podejmowanych wobec niego, a w szczególności kosztów pomocy prawnej świadczonej przez doradców prawnych, pełnomocników i ekspertów." W ust. 6 niniejszego paragrafu dodatkowo wskazano, że "Umowa może zostać rozwiązana za porozumieniem Stron. Z zastrzeżeniem § 17 ust, 1, Strony ustalają zasady, na jakich następuje zwrot dofinansowania otrzymanego przez Beneficjenta",

* na podstawie § 20 ust. 1 i 2 Umowy Spółka zobowiązana jest do ustanowienia zabezpieczenia należytego wykonania zobowiązań wynikających z Umowy. Na potwierdzenie ustanowienia zabezpieczenia Beneficjent zobowiązał się dostarczyć przed pierwszą wypłatą dofinansowania i nie później niż do dnia 30 czerwca 2011 r. następujące dokumenty: weksel własny in blanco, z klauzulą "bez protestu" i z klauzulą "nie na zlecenie", na zabezpieczenie kwoty dofinansowania wraz z odsetkami, o których mowa w § 17 i § 19 w Umowie, podpisaną deklarację wekslową oraz aktualny odpis z Krajowego Rejestru Sądowego. W przypadku wypełnienia przez Spółkę wszelkich zobowiązań określonych w Umowie, NFOŚiGW zwróci Spółce zabezpieczenie po upływie 5 lat od daty zakończenia realizacji Projektu,

* postanowienia końcowe Umowy zawarte w § 21 (ust. 6a) określają, że w przypadku, gdy nastąpi zmniejszenie maksymalnej kwoty wydatków kwalifikowanych lub maksymalnej kwoty dofinansowania, NFOŚiGW dokona niezwłocznie ponownego obliczenia limitów w kategoriach wydatków objętych limitami, wskazanymi w Wytycznych w zakresie kwalifikowania wydatków w ramach PO liŚ. W przypadku, gdy beneficjent otrzymał refundację wydatków w kategorii ograniczonej limitami w wyższej kwoty niż dopuszczalna zgodnie z nowo obliczonymi limitami, różnica podlega zwrotowi bez odsetek w terminie i na zasadach określonych przez NFOŚiGW. Po bezskutecznym upływie terminu do zwrotu § 17 stosuje się odpowiednio.

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki związane z zapłatą odsetek od zwróconej części dotacji na realizację Projektu mogą stanowić koszty uzyskania przychodu, ponieważ pozostają pośrednio w związku przyczynowo-skutkowym. Spółka podtrzymuje swoją opinię w tej kwestii w oparciu o zapisy w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z literalnym brzmieniem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dany wydatek kwalifikowany jest do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli łącznie spełnia następujące warunki:

* wydatek ten - bezpośrednio lub pośrednio - wpływa na uzyskanie, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu podatnika, oraz

* wydatek ten został poniesiony i jest definitywny, oraz

* nie został wymieniony w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się do pierwszej z wymienionych przesłanek, Spółka stwierdza, że zapłata na podstawie odpowiednich postanowień Umowy, odsetek od kwoty zwróconej części dotacji, spełnia kryterium celowości określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W przypadku nie dokonania spłaty kwoty korekty finansowej wraz z należnymi odsetkami we wskazanym terminie następuje dochodzenie należności na podstawie art. 207 ust. 1, 9 i 11 ustawy o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240). Spółka wskazuje, że poniesienie wydatku z tytułu zapłaty odsetek, jest co do zasady, nieuniknione. Gdyby Spółka, pomimo istniejącego obowiązku nie dokonała płatności należnych odsetek, przeprowadzone zostałoby postępowanie administracyjne, a w konsekwencji naraziłoby to Spółkę na dodatkowe koszty. Poniesienie wydatku w postaci odsetek w wyniku przeprowadzonej kontroli gospodarowania środkami pochodzącymi z budżetu Unii Europejskiej służy więc bezspornie zabezpieczeniu źródła przychodów. W tym miejscu Spółka pragnie podkreślić, że kwota zobowiązania z tytułu odsetek powstała w konsekwencji długiego okresu oczekiwania pomiędzy powzięciem informacji o ewentualnych nieprawidłowościach w procesie zakupowym przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej a podjęciem decyzji o nałożeniu korekty finansowej. Okres ten trwał ponad 3,5 roku. Wydział Kontroli Zamówień Publicznych NFOŚiGW podczas kontroli postępowania zakupowego (lipiec-październik 2009 r.) poinformował Spółkę, że istnieje ryzyko zmniejszenia wartości dofinansowania w związku ze stwierdzonymi nieprawidłowościami dotyczącymi postępowania zakupowego. Pomimo znajomości ryzyka stwierdzenia nieprawidłowości przez NFOŚIGW, Spółka otrzymała kwotę dotacji w kwocie odpowiadającej 30,00% wartości zatwierdzonych wydatków kwalifikowanych poniesionych w trakcie realizacji Projektu (bez korekty) na rachunek bankowy (tekst jedn.: 25 listopada 2011 r.). W następstwie audytu, o którym mowa wcześniej, została nałożona korekta finansowa. Tak więc, naliczone odsetki powstały w wyniku długotrwałego procesu decyzyjnego po stronie organu określającego kwotę korekty finansowej, a nie w wyniku naruszenia warunków umowy o dofinansowanie.

W odniesieniu do drugiej przesłanki, wynikające z zapisów art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obciążenie majątku podatnika wydatkiem oznacza również, że wydatek taki nie może zostać podatnikowi w żaden sposób zwrócony, a więc powinien on mieć charakter definitywny.

Ostatni warunek uznania określonego wydatku za koszt uzyskania przychodu, zakłada, że taki wydatek nie może zostać wskazany w katalogu określonym w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Ustawodawca w regulacji tej dokonał enumeratywnego wyliczenia wydatków, które nie będą trwale lub przejściowo stanowić kosztów uzyskania przychodów. Odsetki od zwróconej dotacji nie zostały w tym katalogu wymienione.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka jest uprawniona do zaliczenia odpisów amortyzacyjnych od części wartości początkowej środków trwałych sfinansowanych zwróconą częścią dotacji, które w latach 2011-2013 zostały uznane jako wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu, w którym została zobligowana i dokonała zwrotu części dotacji.

2. Czy Spółka jest uprawniona do zaliczenia odsetek naliczonych od zwróconej części dotacji do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu ich zapłaty.

Niniejsza interpretacja stanowi udzielenie odpowiedzi w zakresie pytania nr 1 wniosku, natomiast w zakresie pytania nr 2 wniosku zostanie wydana odrębna interpretacja.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka jest uprawniona do zaliczenia odpisów amortyzacyjnych od części wartości początkowej środków trwałych sfinansowanych zwróconą dotacją, które w latach 2011-2013 zostały rozpoznawane jako wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu marcu 2013 r., w którym została wezwana do zapłaty i dokonała zwrotu części dotacji.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Wobec tego, dokonany w formie dotacji zwrot nakładów poniesionych w związku z wytworzeniem środka trwałego skutkuje tym, że wartość odpisów amortyzacyjnych ustalona od wartości ustalonej w proporcji, w jakiej pozostaje kwota otrzymanego dofinansowania do wartości początkowej środka trwałego, nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu. Otrzymanie dotacji obliguje więc do wydzielenia części wartości początkowej środka trwałego, równego kwotowo otrzymanemu zwrotowi nakładów na jego wytworzenie i nie zaliczania odpisów amortyzacyjnych wyliczonych od tak ustalonej wartości do kosztów uzyskania przychodów.

W sytuacji konieczności zwrotu części dotacji nakłady poniesione przez Spółkę w związku z wytworzeniem analizowanych środków trwałych stracą charakter środków "zwróconych podatnikowi", o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z powyższym, po dniu zwrotu dotacji, nie będzie podstawy do wyłączenia części odpisów amortyzacyjnych od powyższych środków trwałych z kosztów uzyskania przychodów Spółki. Tym samym, Spółka będzie uprawniona do powiększenia kwoty kosztów uzyskania przychodów o wartość odpisów amortyzacyjnych, które były rozpoznawane dotychczas jako wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera jednoznacznych przepisów, które określają moment, w którym w analizowanej sytuacji powinno zostać przeprowadzone zwiększenie kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, okres, w którym powinna zostać dokonana powyższa korekta uzależniony jest od momentu dokonania zwrotu części otrzymanej uprzednio dotacji. Obowiązek zwrotu dotacji powstał w marcu 2013 r. na podstawie otrzymanego z NFOŚiGW wezwania do zapłaty z dnia 18 marca 2013 r., będącego następstwem audytu przeprowadzonego w 2012 r. przez Urząd Kontroli Skarbowej.

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, momentem, w którym może On zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów amortyzację od tej części dotacji, która została zwrócona, jest data dokonania zwrotu środków pieniężnych, czyli 20 marca 2013 r.

Reasumując, zdaniem Spółki, jest Ona uprawniona do zaliczenia odpisów amortyzacyjnych od części wartości początkowej środków trwałych sfinansowanych zwróconą dotacją, które w latach 2011-2013 zostały rozpoznawane jako wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu marcu 2013 r., w którym Spółka dokonała płatności z tytułu zwrotu części dotacji.

Stanowisko takie potwierdzają organy skarbowe w wydawanych interpretacjach, czego przykładem są: interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 22 czerwca 2010 r., sygn. ITPB3/423-150b/10/AW oraz interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 23 grudnia 2010 r., sygn. IBPBI/1/415-859/10/ZK.

W uzupełnieniu Wnioskodawca dodał, że istnieją przesłanki uprawniające do zaliczenia odpisów amortyzacyjnych od tej części wartości środków trwałych, która została sfinansowana zwróconą dotacją do kosztów uzyskania przychodów, czyli odpisów, które w okresach wcześniejszych, tj. od września 2011 r. do marca 2013 r., zostały uznane jako wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Obowiązek zwrotu dotacji powstał w marcu 2013 r. na podstawie

otrzymanego z NFOŚiGW wezwania do zapłaty z dnia 14 marca 2013 r., Spółka dokonałazapłaty dnia 20 marca 2013 r. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, momentem, w którym możezaliczyć do kosztów uzyskania przychodów amortyzację od tej części dotacji,która została zwrócona, zaliczona i nieuznana za koszt uzyskania przychodów w okresieod września 2011 r. do marca 2013 r. jest data dokonania zwrotu środków pieniężnych, czyli 20 marca 2013 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki wydatek, który spełnia łącznie następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ww. ustawy mogą stanowić koszt uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów i to zarówno w zakresie kosztów bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka powstała w dniu 1 września 2010 r. poprzez połączenie, zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), kilkunastu spółek (kopalnie węgla brunatnego, elektrownie konwencjonalne, elektrociepłownie). Z dniem połączenia Spółka wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki spółek przejmowanych (sukcesja generalna). Obecnie Spółka składa się z Centrali i 12 Oddziałów.

Na podstawie umowy nr (...) z dnia 16 czerwca 2009 r. zawartej z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (dalej: Umowa) o dofinansowanie projektu "Nowa oczyszczalnia wód kopalnianych jako istotny element rozbudowy zakładu P.", P S.A. (obecnie jeden z Oddziałów Spółki) otrzymała dotację na dofinansowanie kosztów budowy środków trwałych realizowanych w ramach ww. projektu. W ramach umowy NFOŚiGW zobowiązał się udzielić Spółce dofinansowania na realizację projektu w wysokości 30% kwoty poniesionych przez Nią wydatków nie więcej niż 9 069 600,00 PLN.

W trakcie kilkuletniej realizacji projektu, NFOŚiGW dwukrotnie dokonywał kontroli prawidłowości jego prowadzenia, m.in. podczas kontroli przeprowadzonej w 2009 r. stwierdzono nieprawidłowości dotyczące postępowania zakupowego, które nie miały wpływu na wynik postępowania, ale mogły skutkować korektą finansową wysokości dotacji. Pomimo tego stwierdzenia w listopadzie 2011 r. dofinansowanie zostało wypłacone Spółce w pełnej wysokości wynikającej z Umowy. Kwota dofinansowania wyniosła 9 069 600,00 PLN i stanowiła 26,4% poniesionych na realizację projektu wydatków.

Dotacja została wypłacona Spółce jako refundacja poniesionych przez Nią wydatków w formie jednorazowej płatności w dniu 25 listopada 2011 r. Otrzymane dofinansowanie jako zwrot wydatków związanych z zakupem środków trwałych, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie stanowiło przychodu Spółki podlegającego opodatkowaniu. Od 2011 r. Spółka rozpoznaje kwotę otrzymanej dotacji jako przychód podlegający zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych równolegle do dokonywanych odpisów amortyzacyjnych. Równocześnie, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka uznaje odpisy amortyzacyjne od 26,4% wartości środków trwałych sfinansowanych dotacją, jako wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W wyniku przeprowadzonych w miesiącach październik i listopad 2012 r. czynności w zakresie audytu gospodarowania środkami pochodzącymi z budżetu Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko, Urząd Kontroli Skarbowej potwierdził naruszenie przepisów ustawy - Prawo zamówień publicznych, co skutkowało obowiązkiem zwrotu części dotacji z tytułu korekty finansowej.

W wyniku otrzymanego z NFOŚiGW wezwania do zapłaty z dnia 14 marca 2013 r., Spółka w dniu 20 marca 2013 r. dokonała zwrotu części dotacji w wysokości 238 882, 96 zł (2,5%), wraz z odsetkami obliczonymi jak dla zaległości podatkowych za okres od dnia otrzymania dotacji do dnia zwrotu. Zwrot dotacji spowodował zmniejszenie się udziału środków pochodzących z dotacji do 25,7% i jednocześnie zwiększenie udziału środków własnych w poniesionych na realizację projektu.

Środki trwałe powstałe w ramach dofinansowywanego Projektu zostały oddane do użytkowania w miesiącu czerwcu 2011 r. (tekst jedn.: 14 czerwca 2011 r.). Spółka rozpoczęła zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od środków trwałych wybudowanych w ramach dofinansowania Projektu począwszy od miesiąca września 2011 r. (Środki trwałe zostały ujęte w ewidencji podatkowej w dniu 31 sierpnia 2011 r.).

Spółka rozpoczęła zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od środków trwałych wybudowanych w ramach dofinansowania Projektu począwszy od miesiąca września 2011 r. (Środki trwałe zostały ujęte w ewidencji podatkowej w dniu 31 sierpnia 2011 r.).

Do momentu złożenia wniosku o udzielenie interpretacji w sprawie prawa podatkowego i niniejszego uzupełnienia tego wniosku, Spółka nie dokonała skorygowania wysokości odpisów amortyzacyjnych od tej części wartości początkowej środków trwałych sfinansowanych zwróconą częścią dotacji, które w uprzednich okresach (wrzesień 2011 - marzec 2013) zostały uznane jako wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Spółka dokona korekty w momencie i w sposób potwierdzony przez organ podatkowy w wydanej indywidualnej interpretacji prawa podatkowego. Natomiast od miesiąca następującego po dacie dokonania płatności z tytułu należnej korekty finansowej, czyli od kwietnia 2013 r., Spółka uznaje jako koszty podatkowe wartość amortyzacji od tej części wartości początkowej środków trwałych, która została pokryta przez zwróconą kwotę dotacji.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Pojęcie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dla celów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych określone zostało w art. 16a oraz art. 16b tej ustawy przez wskazanie składników majątku, które przy spełnieniu określonych w tym przepisie warunków uznawane są za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, które podlegają amortyzacji. Natomiast w art. 16c tej ustawy wymieniono składniki majątku uznawane również za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, które jednak amortyzacji nie podlegają. Definicje te zostały więc dla celów podatkowych ściśle powiązane z pojęciem amortyzacji.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

* budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

* maszyny, urządzenia i środki transportu,

* inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do treści art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Natomiast w myśl art. 16 ust. 1 pkt 48 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z przytoczonego przepisu wynika, że nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne, z tytułu zużycia środków trwałych od tej ich części, która m.in. została podatnikowi w jakiejkolwiek formie zwrócona.

Zatem, wszelkie dotacje, subwencje, dopłaty, otrzymane środki pieniężne stanowiące zwrot poniesionych wydatków na nabycie lub wytworzenie środków trwałych objęte są zakresem przedmiotowym cytowanego powyżej art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepis art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych znajduje zastosowanie również w sytuacji, gdy wydatki na zakup (wytworzenie) środka trwałego lub wartości niematerialnych zostały najpierw przez podatnika poniesione, a dopiero później zrefundowane. Zwrot dokonany w jakiejkolwiek formie, a więc również w formie dofinansowania stanowiącego zwrot określonej części nakładów poniesionych na wytworzenie środka trwałego powoduje, że wartość odpisów od tej części wartości początkowej środka trwałego, która została zwrócona podatnikowi, nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej.

Istotnym w przedmiotowej sprawie jest, że fakt otrzymania ww. środków nie wpływa na wartość początkową środków trwałych. Środki trwałe, na które otrzymano dofinansowanie są amortyzowane w całości, z tym, że część odpisów amortyzacyjnych nie może stanowić kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w związku ze zwrotem dotacji, Spółka powinna dokonać korekty kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpisów amortyzacyjnych wyłączonych wcześniej z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają szczególnych zasad dokonywania korekt kosztów uzyskania przychodów. Wskazać jednak należy, że konieczność dokonania korekty nie "tworzy" odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Punktem odniesienia do jej dokonania jest zatem zdarzenie pierwotne.

Reasumując, konieczność zwrotu otrzymanej dotacji skutkować będzie możliwością zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów tej części odpisów amortyzacyjnych, która nie mogła być uprzednio zaliczona do kosztów uzyskania przychodów ze względu na przepis art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zwiększenia ww. kosztów Spółka powinna dokonać wstecz w okresach, w których odpisy te zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.

Tym samym, nieprawidłowe jest stanowisko Spółki, że jest Ona uprawniona do zaliczenia odpisów amortyzacyjnych od części wartości początkowej środków trwałych sfinansowanych zwróconą dotacją, które w latach 2011 - 2013 zostały rozpoznawane jako wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu marcu 2013 r., w którym Spółka dokonała zwrotu części dotacji.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, że interpretacje te co do zasady wiążą w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Nadmienić również należy, że zgodnie z art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeśli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.