IPTPB3/423-418/12-6/GG - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki kapitałowej wydatków poniesionych na organizację spotkań rady nadzorczej z zarządem spółki, kadrą kierowniczą oraz pracownikami.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 15 marca 2013 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB3/423-418/12-6/GG Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki kapitałowej wydatków poniesionych na organizację spotkań rady nadzorczej z zarządem spółki, kadrą kierowniczą oraz pracownikami.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 13 listopada 2012 r. (data wpływu 19 listopada 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 grudnia 2012 r. (data wpływu 31 grudnia 2012 r.) oraz pismem z dnia 24 stycznia 2013 r. (data wpływu 28 stycznia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidulanej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków na:

* posiedzenie Rady Nadzorczej,

* spotkanie wigilijne Rady Nadzorczej z załogą Spółki

- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków na:

* posiedzenie Rady Nadzorczej,

* spotkanie wigilijne Rady Nadzorczej z załogą Spółki.

Z uwagi na braki wniosku, pismami z dnia 19 grudnia 2012 r., nr IPTPB3/423-418/12-2/GG oraz z dnia 15 stycznia 2013 r., nr IPTPB3/423-418/12-4/GG, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), wystąpił do Wnioskodawcy o jego uzupełnienie, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Przedmiotowe wezwania zostały skutecznie doręczone w dniu 21 grudnia 2012 r. i w dniu 17 stycznia 2013 r.

W dniu 31 grudnia 2012 r. wpłynęło do tut. Organu uzupełnienie wniosku, nadane w dniu 28 grudnia 2012 r., z zachowaniem obowiązującego terminu oraz w dniu 28 stycznia 2013 r. wpłynęło drugie uzupełnienie wniosku, nadane w dniu 24 stycznia 2013 r., również z zachowaniem obowiązującego terminu.

Ponadto Wnioskodawca w dniu 28 grudnia 2012 r. wniósł brakującą opłatę w wysokości 160 zł.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wskazał, iż wystąpiły trzy przypadki dotyczące zakupu kawy, herbaty, drobnego poczęstunku na spotkaniu Rady Nadzorczej z Zarządem Spółki w sprawie omówienia wyników comiesięcznych oraz jeden przypadek zakupu dotyczący spotkania wigilijnego Rady Nadzorczej z Zarządem, kadrą kierowniczą oraz pracownikami Spółki.

Spółka ww. koszty zakupu po odliczeniu podatku VAT uznała za koszty uzyskania przychodu przyjmując, że w tym przypadku nie ma zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka uznała, iż ww. kwoty dotyczą organizacji posiedzeń Rady Nadzorczej wraz z zarządem Spółki i kadrą kierowniczą.

W uzupełnieniu wniosku Spółka wyjaśniła, iż:

Pierwszy zaistniały przypadek dotyczył zakupu szklanek (faktura Nr.. z dnia 7 grudnia 2011 r., na kwotę 26,59 zł) w związku ze spotkaniem Rady Nadzorczej z Zarządem Spółki w sprawie omówienia wyników comiesięcznych.

Drugi zaistniały przypadek dotyczył zakupu cukru, ciastek, mandarynek, mydła (faktura Nr.. z dnia 7 grudnia 2011 r., na kwotę 46,99 zł) w związku ze spotkaniem Rady Nadzorczej z Zarządem Spółki w sprawie omówienia comiesięcznych wyników.

Trzeci przypadek dotyczył usługi gastronomicznej (faktura... z dnia 8 grudnia 2011 r., na kwotę 896,40 zł). Firma... - dostarczyła posiłek na teren zakładu.

Czwarty przypadek dotyczył usługi cateringowej (faktura... z dnia 8 grudnia 2011 r., na kwotę 580 zł).

Ponadto Spółka doprecyzowała, iż przypadek 3 i 4 dotyczył spotkania Rady Nadzorczej z Zarządem Spółki i pracownikami Spółki, które miało charakter spotkania wigilijnego.

W kolejnym uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wyjaśnił, iż prowadzi działalność usługową. Zajmuje się naprawą taboru (lokomotyw, wagonów, maszyn elektrycznych do lokomotyw oraz zestawów kołowych do wagonów i lokomotyw) dla.... (w 95%) oraz innych firm posiadających tabor (np., i inne). Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wskazane we wniosku wydatki dotyczą roku 2011 w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W księgach rachunkowych zostały zaewidencjonowane w miesiącu grudniu 2011 r., jako koszty uzyskania przychodu.

Zgodnie z Aktem Założycielskim Spółki 16 pkt 1 oraz Regulaminem Rady Nadzorczej posiedzenia Rady Nadzorczej odbywają się w miarę potrzeb nie rzadziej niż raz na miesiąc. W związku z tym spotkania Rady Nadzorczej odbywają się co miesiąc z udziałem Zarządu w celu omówienia bieżących wyników finansowych Spółki, omówienia spraw związanych z Jej funkcjonowaniem, opiniowania wniosków przedstawionych przez Zarząd oraz innych spraw zgodnie z Aktem Założycielskim Spółki. Wszystkie posiedzenia Rady Nadzorczej odbywają się w siedzibie w... tj. w..., natomiast raz w roku (grudzień) na wniosek Rady Nadzorczej posiedzenie Rady Nadzorczej odbywa się w siedzibie Spółki tj.... i jest połączone ze spotkaniem opłatkowym z załogą Spółki.

W roku 2011 odbyło się po raz pierwszy takie połączone posiedzenie Rady Nadzorczej ze spotkaniem Wigilijnym z załogą. W związku z tym Spółka poniosła wydatki zakupu niezbędnych materiałów (szklanki, produkty spożywcze) oraz usługę cateringową związaną ze spotkaniem, które odbyło się w siedzibie Spółki w... na Sali konferencyjnej. Wydatki poniesione przez Spółkę zostały zaliczone do pośrednich kosztów uzyskania przychodów. Wydatki zostały pokryte ze środków bieżących. W spotkaniu wigilijnym oprócz Zarządu i członków Rady Nadzorczej brali udział przedstawiciele załogi, tj. administracji, pracowników, produkcyjnych - mistrzów, brygadzistów.

Spotkanie członków załogi z Radą Nadzorczą miało na celu omówienie spraw związanych z pracą, założeń na przyszły rok. Spotkanie to miało wpływ na poprawę atmosfery, zintegrowało pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpłynęło na zwiększenia efektywności pracy załogi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy poniesione koszty, dotyczące organizacji posiedzeń Rady Nadzorczej z Zarządem i kadrą kierowniczą Spółki można uznać za koszty uzyskania przychodu.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca ostatecznie sformułował następujące pytania:

1.

Czy poniesione wydatki na posiedzenie Rady Nadzorczej można uznać za koszty uzyskania przychodu.

2.

Czy poniesione wydatki na spotkanie wigilijne Rady Nadzorczej z załogą Spółki można uznać za koszty uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. koszty zakupu po odliczeniu podatku VAT, Spółka zaliczyła do kosztów uzyskania przychodu w roku 2011, przyjmując, że w tych przypadkach nie ma zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka uznała, iż w pierwszych przypadkach kwoty odniesione w koszty dotyczą organizacji posiedzeń Rady Nadzorczej z zarządem Spółki. Pozostałe dwa przypadki dotyczą organizacji spotkania Rady Nadzorczej z zarządem, kadrą kierowniczą i pozostałymi pracownikami Spółki.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca zajął następujące stanowisko:

Ad. 1.

W przypadku wydatków poniesionych na posiedzenie Rady Nadzorczej zdaniem Spółki uznać je za koszty uzyskania przychodów, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który mówi, że nie są kosztem uzyskania przychodu wydatki na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych - te, które stanowią dla nich przychód. W tym przypadku Spółka uznała, że wydatki te nie stanowiły przychodu dla członków Rady Nadzorczej, a były wydatkami związanymi z funkcjonowaniem Rady Nadzorczej.

Ad. 2.

W przypadku wydatków poniesionych na spotkanie wigilijne Rady Nadzorczej z załogą Spółka uznała je za koszty uzyskania przychodów, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który mówi, że nie są kosztem uzyskania przychodów wydatki na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych - te, które stanowią dla nich przychód. W tym przypadku Spółka uznała, że wydatki te nie stanowiły przychodu dla członków Rady Nadzorczej, a były wydatkami związanymi z funkcjonowaniem Rady Nadzorczej i zwyczajowym zachowaniem związanym z Wigilią.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na:

* posiedzenie Rady Nadzorczej

* spotkanie wigilijne Rady Nadzorczej z załogą Spółki

- uznaje się za prawidłowe

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i art. 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, do kosztów uzyskania przychodów zalicza się wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Na podstawie powyższego przepisu możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatku, który - racjonalnie oceniając - mógłby przyczynić się do powstania przychodu czy jego zwiększenia, nawet jeżeli przychód faktycznie nie wystąpi.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu.

Nie każdy koszt poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

1.

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

2.

jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

3.

pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

4.

poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

5.

został właściwie udokumentowany,

6.

nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. W szczególności zaś wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu (zachowania, zabezpieczenia źródła przychodu), względnie w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia strat, bądź znacznego zmniejszenia uzyskiwanych dotąd dochodów.

Kosztami będą zarówno koszty uzyskania przychodów pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (pozostające w związku pośrednim) - jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

W tym miejscu należy podkreślić, iż podatnik zawsze przy ponoszeniu wydatku musi mieć na uwadze art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Zaznaczyć należy, iż to organ podatkowy w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego dokonuje analizy zakwalifikowanych przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów wydatków, w oparciu o zgromadzony przez tychże podatników materiał dowodowy. Dowody powinny potwierdzać wystąpienie związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy kosztami a przychodami Spółki.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Z tak udokumentowanych wydatków winno ponadto wynikać, że mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływają na wielkość osiąganych przez podatnika przychodów.

Należy także pamiętać o wyłączeniach wynikających z uregulowań zawartych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie art. 16 ust. 1 pkt 38a cytowanej ustawy, do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

Stosownie do regulacji zawartej w art. 16 ust. 1 pkt 28 cytowanej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Wyłączając z kosztów podatkowych koszy reprezentacji, ustawa podatkowa nie definiuje terminu "reprezentacja", ani też nie odsyła do innych przepisów prawa. Brak ustawowej definicji pojęcia "reprezentacja", nie uprawnia jednak do dowolnego określania zakresu znaczeniowego tego terminu. Występujący w obrocie prawnym termin "reprezentacja", wyrażający się w sposobie jego stosowania i rozumienia przez ustawodawcę, a także przez naukę i praktykę prawa, prowadzi jednak do wniosku, że termin ten w zakresie języka prawnego i prawniczego należy rozumieć jako "przedstawicielstwo, reprezentowanie czyichś interesów, występowanie w czyimś imieniu", a nie "wystawność, okazałość, wytworność". Powyższe odnosi się także do terminu "reprezentacja" użytego w cyt. wyżej art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Norma ww. art. 16 ust. 1 pkt 28 nie zawiera żadnych wyjątków, tak odnoszących się do miejsca, w którym obowiązki przedstawicielstwa są realizowane, jak i do wystawności lub braku wystawności. Rozróżnienie wydatków związanych z reprezentacją na przeciętne, typowe i wystawne, okazałe, nie ma żadnego uzasadnienia normatywnego. Pomocną może być również etymologia tego słowa - "repraesentatio" (łac.) oznacza "wizerunek".

Należy zatem stwierdzić, że wydatki na wszelkiego tego typu usługi i artykuły, wiążące się z reprezentowaniem podatnika lub prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa, nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca poniósł wydatki na zakup: szklanek, cukru, ciastek, mandarynek, mydła w związku z związku ze spotkaniem Rady Nadzorczej z Zarządem Spółki, w sprawie omówienia wyników comiesięcznych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy wskazać, iż spółki kapitałowe działają poprzez swoje organy. Wśród tych organów wyróżnia się m.in. zgromadzenie wspólników w spółce z o.o. i walne zgromadzanie wspólników w spółce akcyjnej a także radę nadzorczą. Rada nadzorcza jest organem sprawującym stały nadzór nad działalnością spółki we wszystkich dziedzinach jej działalności art. 219 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych - (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.).

W tym miejscu należy podkreślić, iż chociaż istnienie organów Spółki, jakimi są Zgromadzenie Wspólników i Rada Nadzorcza nie wiąże się bezpośrednio z uzyskiwaniem przez Spółkę przychodu, jednakże ustawodawca określił, iż wynagrodzenia wypłacane z tytułu pełnienia funkcji członków rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących stanowią koszty uzyskania przychodów. Kosztami uzyskania przychodów nie będą natomiast wydatki, inne niż wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji, ponoszone na rzecz osób wchodzących w skład ww. organów, w związku z wykonywaniem przez nie swoich obowiązków jako członków tych organów.

Należy także zauważyć, że z treści cytowanego wyżej art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych, nie wynika wykluczenie z kosztów podatkowych wydatków na rzecz obsługi przedmiotowych organów, które to wydatki należy uznać za związane z funkcjonowaniem samej jednostki. Wydatki ponoszone przez Spółkę na obsługę posiedzeń Rady Nadzorczej nie mają charakteru osobowego, lecz związane są z funkcjonowaniem obligatoryjnych organów Spółki. Ich zaliczenie do kosztów podatkowych uwarunkowane jest więc spełnieniem ogólnej reguły art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy braku zaistnienia przesłanek wykluczenia z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy jednak stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów nie będą wszelkie wydatki na rzecz członków tych organów. Oznacza to w praktyce konieczność wyłączania z kosztów uzyskania przychodów m.in.: wydatków na szkolenia członków takich organów czy wydatków na pokrycie kosztów podróży (koszt przejazdu, noclegów, zwrot kosztów użytkowania samochodu prywatnego czy kosztów wyżywienia członka takiej rady).

Podkreślenia także wymaga, iż o ile w posiedzeniach Rady Nadzorczej nie uczestniczą kontrahenci, wydatki poniesione przez Spółkę na organizację przedmiotowych posiedzeń, nie będą posiadały charakteru reprezentacyjnego, a tym samym nie będą podlegały ograniczeniom w zakresie zaliczenia ich do kosztów, wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 28 cytowanej ustawy w związku z charakterem i przeznaczeniem ww. posiedzeń. członka takiej Rady).

Reasumując mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż wydatki ponoszone przez Spółkę na nabycie szklanek, cukru, ciastek, mandarynek, mydła w związku ze spotkaniem Rady Nadzorczej z Zarządem Spółki, stanowią koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, o ile przedmiotowe wydatki będą spełniały przesłanki wynikające z ww. artykułu i zostaną właściwie udokumentowane.

Tym samym stanowisko Spółki, w zakresie stanu faktycznego przedstawione we wniosku odnośnie pytania oznaczonego nr 1 uznano za prawidłowe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca poniósł również wydatki związane ze zorganizowaniem dla swoich pracowników spotkania wigilijnego z Radą Nadzorczą i członkami Zarządu.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, iż kosztami podatkowymi są m.in. tzw. "koszty pracownicze". Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji np w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych, spotkań okolicznościowych z okazji świąt lub innych ważnych wydarzeń, itp. Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpłynie na zwiększenie efektywności ich pracy.

W każdej sytuacji jednakże trzeba ustalić, jaki jest cel takiego spotkania. Jeżeli wydatki poniesione zostały na zorganizowanie spotkania wigilijnego mającego na celu zintegrowanie pracowników z firmą, budowanie zespołu, poprawy atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami i w efekcie poprawę efektywności pracy, a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez podatnika, to wówczas spełniają warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych. Jeśli jednak spotkanie nie służy takiemu celowi, a przebywanie pracowników ze sobą, czy konsumpcja są celem samym w sobie, to w takim przypadku nie można uznać, iż wydatki poniesione na organizację takiej imprezy mają związek z przychodem, wobec czego nie stanowią one kosztu uzyskania przychodów.

W tym miejscu należy jeszcze raz podkreślić, iż przedsiębiorca, organizując dla pracowników określoną imprezę, musi jako cel tej imprezy przyjąć zintegrowanie pracowników z firmą oraz między sobą, poprawę atmosfery pracy, wzrost motywacji w zakresie wykonywania obowiązków pracowniczych. Jeżeli nie przyjmie takiego celu, to samo spotkanie polegające m.in. na konsumpcji, czy zabawie nie będzie kosztem uzyskania przychodów. Z takiego spotkania musi wynikać wprost cel motywacyjno-integracyjny dla pracowników, a nie konsumpcja lub przebywanie w swojej obecności jako cel sam w sobie. W takim przypadku można przyjąć, że pomiędzy prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą oraz wydatkami ponoszonymi, nawet w sposób pośredni, na lepszą, bardziej wydajną pracę pracowników, a przez to na zwiększenie przychodów osiąganych przez przedsiębiorcę, istnieją określone związki.

Prawidłowe zaliczenie wydatków do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Trzeba pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego. Dlatego podatnik powinien posiadać dowody dokumentujące integrujący i motywacyjny charakter imprezy.

Odnosząc uwarunkowania prawne do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki poniesione na zakup artykułów żywnościowych i usługi gastronomicznej w związku z organizacją spotkania wigilijnego dla pracowników, o ile przedmiotowe wydatki miały na celu zintegrowanie załogi i stworzenie właściwej atmosfery w pracy oraz zostaną właściwie udokumentowane.

Na marginesie sprawy podnieść jednakże należy, że ww. warunków zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów nie spełniają ewentualne wydatki poniesione na zakup produktów alkoholowych. W świetle ww. wymienionych przepisów brak jest bowiem podstaw do przyjęcia, że konsumpcja alkoholu jako jeden z elementów imprez integracyjnych współtworzy motywacyjno - organizacyjny ich charakter, a więc pozwala wypełnić przesłankę art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W świetle powyższego, stwierdzić należy, że ewentualne wydatki poniesione na zakup napojów alkoholowych nie przyczyniają się do osiągnięcia przychodów lub zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów przez Spółkę.

W ramach instytucji interpretacji indywidualnej nie ma możliwości przypisania poszczególnych wydatków do kategorii kosztów podatkowych lub niepodatkowych. Jednoznaczne przesądzenie o charakterze omawianych kosztów wymagałoby bowiem przeprowadzenia postępowania dowodowego. Tutejszy organ nie jest uprawniony do dokonania takich ustaleń w ramach postępowania w przedmiocie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Z tego względu, niniejsza interpretacja ogranicza się do wykładni przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i wskazania elementów faktycznych, które są istotne dla kwalifikacji przedmiotowych kosztów.

W przedmiotowej sprawie - mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) organ nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które wskazałoby na związek poszczególnych wydatków z przychodami Spółki, gdyż do postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, nie mają zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Tutejszy Organ informuje jednocześnie, że opłata od wniosku w wysokości 160 zł, uiszczona w dniu 28 grudnia 2012 r. oraz w wysokości 40 zł uiszczona w dniu 12 listopada 2012 r. w części nienależnej tj. w wysokości 120 zł, zostanie zwrócona przekazem pocztowym na adres wskazany w części B3 wniosku, stosownie do art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl