IPTPB3/423-404/13-4/PM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w X działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2013 r. (data wpływu 14 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ujęcia w wartości początkowej wydatków poniesionych na przygotowanie analizy funkcjonalnej w ramach systemu - jest prawidłowe.

W dniu 14 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na oddawaniu swoim kontrahentom w odpłatne używanie przedmiotów, na podstawie umów leasingu. Spółka prowadzi księgi rachunkowe w oparciu o Międzynarodowe Standardy Rachunkowości.

Postępujący rozwój działalności Spółki, w tym rosnąca liczba placówek, konieczność rozszerzenia palety i podniesienia poziomu świadczonych usług, wprowadzania nowych rodzajów produktów, wzrost liczby dokumentów, zwiększenie wymogów sprawozdawczych spowodowały, że Spółka stanęła przed koniecznością zmiany funkcjonującego w Spółce systemu informatycznego. Należało wdrożyć system, który mógł być integrowany z innymi systemami implementowanymi w Spółce, np. systemem sprzedażowym w jeden zintegrowany system. Taki zintegrowany system umożliwiałby zoptymalizowanie pracy, a także zwiększał efektywności procesów wewnętrznych, zmniejszając ich czasochłonność.

Stosowany system informatyczny okazał się niewydolny i nieadekwatny do rozmiarów działalności Spółki, ograniczał możliwości w zakresie wprowadzania nowoczesnych usług leasingowych, nie zapewniał możliwości realizacji operacji w czasie rzeczywistym na poziomie całej Spółki, jego wadą była decentralizacja funkcji operacyjnych, rozproszenie baz danych oraz brak skonsolidowanej księgi głównej. Uznając, że zmiana systemu informatycznego przyniesie spodziewane oszczędności władze Spółki zdecydowały się zaimplementować nowoczesny system informatyczny, który zapewni Spółce konkurencyjność na rynku usług leasingowych. W czerwcu 2011 r. Rada Nadzorcza Spółki zaakceptowała budżet dla projektu Nowego Zintegrowanego Systemu Informatycznego, którego jednym z elementów był SUN System.

W toku prac projektowych przeprowadzono analizę potrzeb funkcjonalnych Spółki, przeprowadzono analizę możliwości i dostępności rynku oprogramowania. W dalszych krokach został przeprowadzony przetarg na system front-end'owych i finansowo-księgowy.

Zdecydowano się na zintegrowany system zapewniający szerokie możliwości analityczne i raportowe (według wymogów fiskalnych, zarządczych i konsolidacyjnych) oraz integrację z systemem leasingowym służącym do obsługi procesów od strony operacyjnej. Nowy system miał zautomatyzować i usprawnić szereg procesów biznesowych, które dotychczas wykonywane były w sposób manualny. Ponadto miał wprowadzić możliwość rejestrowania i raportowania wszelkich danych w podziale na umowy, umożliwić proces budżetowania z uwzględnieniem importowania gotowych budżetów i ich przechowywanie oraz umożliwić raportowanie i weryfikowanie danych w podziale na dowolne okresy sprawozdawcze oraz MPKi. Wdrożenie nowego systemu ma zapewnić przy tym korzyści biznesowe z uwagi na jego scentralizowaną formułę, zwiększony zakres funkcjonalności oraz kompleksową realizację wymagań Banku.

Harmonogram projektu zakładał rozpoczęcie prac w listopadzie 2011 r. i zakończenie do 31 grudnia 2012 r. Prace nad realizacją projektu posuwały się zbyt wolno względem oczekiwań Spółki. W trakcie prac okazało się, że dość często należało modyfikować już przyjęte i zaakceptowane dokumenty specyfikacji technicznej i funkcjonalnej. Miało to swoje odzwierciedlenie w wysokich stawkach wykonania nawet najmniejszych funkcjonalności czy składaniem nowych ofert nawet za przekazanie dokumentacji systemu. W trakcie prac powstał istotny problem z migracją próbną danych. Wykonawca projektu nie był w stanie dać jasnych wytycznych w jakim zakresie i w jakim formacie należy przygotować dane do migracji. Skutkiem czego dwa razy przeprowadzona próbna migracja zakończyła się fiaskiem. Bez zmigrowania danych nie było możliwe przeprowadzenie testów i dalsza finalizacja budowy systemu. W trakcie trwania projektu okazało się również, że suma zamówień dodatkowych przekracza kwotę zamówienia pierwotnego. Zaś inne prace niezbędne do wykonania, aby wyrównać funkcjonalności z obecnie wykorzystywanym systemem, zwłaszcza w zakresie raportowania, ten koszt w zasadzie potrajały.

W związku z narastającymi problemami przy wdrożeniu nowego systemu wynikającymi przede wszystkim z niedoszacowania ceny umowy, a co za tym idzie koniecznością rozbudowy systemu i dostosowania go do potrzeb Spółki w formie dodatkowych zleceń, a przede wszystkim problemami z migracją danych przeprowadzono analizę zasadności kontynuowania prac nad projektem.

W marcu 2013 r. dostawca dotychczasowego systemu informatycznego ADH Soft w odpowiedzi na zapytanie Spółki związane z rozszerzeniem funkcjonalności systemowych przedstawił ofertę zbiorczą na wykonanie modyfikacji w systemie LEO. Oferta dostosowana jest do wymagań podmiotów z branży leasingowej i obejmuje automatyzację wielu procesów biznesowych i księgowych. Jest to np. systemowa obsługa rozliczeń międzyokresowych, automatyzacja wyliczania i ewidencji różnic kursowych w podziale na umowy, zmiany w budowie planu kont umożliwiające raportowanie na potrzeby zarządcze i sprawozdawcze, modyfikacja modułu PŚT, moduł do wyceny ESP, szereg modyfikacji automatyzujących procesy w module środków trwałych, generowanie sprawozdań jednostkowych oraz budowa bazy konsolidacyjnej, generowanie deklaracji podatkowych, modyfikacje umożliwiające alokację kosztów w podziale na MPK.

Porównano wydatki jakie już zostały poniesione i jakie należy ponieść w zakresie wdrożenia systemu finansowo-księgowego w X w ramach projektu SUN z nakładami jakie muszą być poniesione aby osiągnąć standard systemu planowany w projekcie SUN w ramach istniejącego systemu finansowo-księgowego LEO.

Do wniosków jakie pojawiły się po przeprowadzonej analizie zaliczyć należy następujące kwestie:

* koszt projektu SUN jest o 1,336 mln zł wyższy niż projekt LEO,

* system SUN nie odpowiada realiom i wymaganiom księgowo-finansowym stosowanym dla profilu działalności X podczas gdy System Leo jest systemem aktualnie funkcjonującym w Spółce dzięki czemu Spółka uniknie dodatkowych nakładów związanych z koniecznością przeprowadzenia migracji danych oraz tworzenia ponownie wszystkich dotychczas wykorzystywanych raportów,

* dostosowanie systemu SUN do wymagań Spółki wygeneruje bardzo wysokie dodatkowe koszty,

* system LEO jest systemem dedykowanym do profilu działalności Spółki i aktualizowanym w ramach świadczonych przez Dostawcę usług serwisowych do zmieniających się przepisów z zakresu prawa podatkowego i bilansowego.

Pomimo podejmowanych działań w kierunku wdrożenia systemu SUN, nie zdołano wypracować satysfakcjonujących Spółkę oraz Wykonawcę Projektu zasad i warunków kontynuacji projektu wdrożenia. We wrześniu 2013 r. doszło do zawarcia Porozumienia, które regulowało kwestie wzajemnych rozliczeń oraz zrzeczenia się roszczeń.

Po dokonaniu analizy możliwości wykorzystania wykonanych prac i poniesionych nakładów oraz rozważeniu różnych wariantów dalszych działań, Zarząd X SA zmuszony został ostatecznie podjąć decyzję o rezygnacji z dalszej realizacji prac i wdrożenia produkcyjnego modułów na podstawie zawartej umowy i realizowanych w jej ramach następujących podprojektów: Podprojekt nr 2 - procesy interfejsowania z EVO; Podprojekt nr 3 - moduły bankowe; Podprojekt nr 4 - moduł fakturowania; Podprojekt nr 5 - dedykowane procesy ESP; Podprojekt nr 6 - obsługa i naliczanie PŚT; Podprojekt nr 7 - moduł odsetki karne i hipotetyczne. W tym zakresie umowa została rozwiązana na zasadzie porozumienia stron, bez żadnych wzajemnych roszczeń.

W pozostałym zakresie tj.: realizacji Podprojektu nr I: Podstawowe funkcjonalności związanej z zakupem licencji SunSystems eXFM oraz prace projektowe związane z wdrożeniem modułu Sunclip Strony postanowiły zawiesić prace projektowe na okres 2 lat licząc od dnia podpisania porozumienia, bez żadnych wzajemnych roszczeń stron względem podmiotu prowadzącego wdrożenie. W ww. okresie Strony podejmą decyzję co do kontynuacji prac projektowych. Jeżeli X SA poinformuje Wykonawcę projektu o chęci wznowienia prac projektowych, wówczas strony zweryfikują i ponownie ustalą zakres i zasady jego wykonania obejmujące w szczególności - harmonogram, zakres i wynagrodzenie oraz opłaty związane z uzyskaniem bieżącej wersji oprogramowania. Jednocześnie Bank rozważa możliwość kontynuowania prac w tym zakresie przez nowy zewnętrzny podmiot. Natomiast jeżeli X SA nie poinformuje Wykonawcy projektu o chęci wznowienia prac projektowych umowa dotycząca wdrożenia i rozwoju Oprogramowania zawarta pomiędzy Wykonawcą a X SA z dnia 31 października 2011 r. zostanie rozwiązana na zasadzie porozumienia stron.

W Spółce rozpoczęły się prace wdrożeniowe rozwijające obecny system (LEO FK i LEO X) przy wykorzystaniu dokumentów analizy funkcjonalnej przeprowadzonej na potrzeby systemu SUN. Prace w tym zakresie nie zostały ukończone i produkt jeszcze nie jest zdatny do używania, stąd też nie został zakwalifikowany jako wartość niematerialna i prawna w rozumieniu przepisów podatkowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w stosunku do zaniechanej inwestycji opisanej w stanie faktycznym będzie miał zastosowanie przepis art. 15 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odnoszący się do zaniechanych inwestycji, czy też w celu zaliczenia kosztów zaniechanego przedsięwzięcia, które to miało spowodować powstanie wartości niematerialnej i prawnej będzie miał zastosowanie przepis wynikający z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

2. Czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w związku z inwestycją, która nie została zrealizowana m.in. w postaci licencji, wdrożeń oraz szkoleń, powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w całości jednorazowo - jako koszty okresu, w którym podjęto decyzję o rezygnacji z wdrożenia planowanego przedsięwzięcia.

3. Czy wydatki poniesione na przygotowanie analizy funkcjonalnej, które będą wykorzystywane do rozbudowy funkcjonalności w ramach systemu LEO mogą zwiększyć wartość początkową systemu LEO.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 3. W pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia.

Zgodnie z art. 16g ust. 3 ww. ustawy, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji.

Jak wynika z powołanych przepisów, do wartości początkowej nabytej licencji zalicza się nie tylko kwotę należną sprzedającemu, ale także inne wydatki związane z zakupem, naliczone do dnia przekazania składnika majątku do używania. Wobec tego, co do zasady wydatki, które powodują, że licencja nadaje się do gospodarczego wykorzystania (np. wydatki związane z instalacją programu komputerowego), poniesione do dnia oddania licencji do użytkowania, powinny zwiększać jej wartość początkową.

Kwestią ustalenia wartości początkowej licencji zajmował się m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 19 grudnia 2008 r., nr ILPB3/423-613/08-2/ŁM. Wyjaśnił, że wdrożenie systemu stanowi pewien proces, na który składa się zespół czynności dostosowawczych, takich jak: zaprojektowanie, budowa i wdrożenie oprogramowania, dostarczenie i udzielenie przez wykonawcę licencji na korzystanie z oprogramowania czy wykonanie migracji danych z wcześniejszego systemu do dostarczonego oprogramowania. Wszystkie te czynności umożliwiają użytkowanie systemu komputerowego. Z tego względu ustalając wartość początkową nabytej wartości niematerialnej i prawnej, tj. licencji, trzeba uwzględnić cenę jej nabycia, którą jest kwota należna zbywcy, powiększoną o koszty związane z zaprojektowaniem, budową i wdrożeniem oprogramowania, dostarczeniem i udzieleniem przez wykonawcę licencji na korzystanie z oprogramowania czy wykonanie migracji danych z wcześniejszego systemu do dostarczonego oprogramowania, poniesione do dnia przyjęcia do użytkowania i wprowadzenia do ewidencji wartości środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Potwierdzają to także Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 12 lutego 2009 r., nr IBPBI/2/423-1077/08/BG czy Izba Skarbowa w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 25 marca 2011 r., ILPB4/423-3/11-2/MC, w której to Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, że do kosztów składających się na cenę nabycia licencji składają się także koszty wdrożeniowe, do których zaliczyć należy koszty usługi audytu wdrożenia. W stanie faktycznym dotyczącym powyższej interpretacji usługę świadczył bowiem podmiot zewnętrzny, niebędący jednocześnie dostawcą licencji, który zobligowany był m.in. do merytorycznego wsparcia pracowników spółki przy rozwiązywaniu problemów związanych z administracją projektem implementowania systemu, nadzoru nad działaniami grup projektowych, identyfikacji zagrożeń czy nadzoru na testami oprogramowania po jego wdrożeniu. Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w innej interpretacji indywidualnej z dnia 10 listopada 2008 r., ILPB3/423-502/08-3/HS, wskazał, że "Do kosztów wdrożenia Spółka może zaliczyć (...) m.in. koszty instalacji Systemu, dostosowania go do potrzeb konkretnego użytkownika, analiz funkcjonalności Systemu, dostosowania istniejących w jednostce procedur do wymogów nowego Systemu, sprawdzenia poprawności działania Systemu, wprowadzenia ewentualnych poprawek, wsparcia intelektualnego i technicznego przy realizacji procesu wdrażania (...)".

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 7 kwietnia 2008 r., IP-PB3-423-123/08-2/JG stwierdził natomiast, że "jeśli wydatki można zaliczyć bezpośrednio do kosztów przygotowania licencji do używania, tj. kosztów udźwiękowienia filmów, to podlegają one zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne i tym samym powinny stanowić element wartości początkowej nabytej licencji na emisję filmów", co stanowi jedynie potwierdzenie poglądów organów podatkowych wskazanych powyżej. Również najnowsze interpretacje organów podatkowych wypowiadają się w podobnym tonie.

Wskazać tutaj można m.in. interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 16 maja 2013 r., IPTPB3/423-55/13-5/GG, w której to wskazano, że "wydatki poniesione w związku z opracowaniem i nabyciem Koncepcji Biznesowej wykonanej na podstawie Umowy wdrożeniowej (1) można zaliczyć do ceny nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Reasumując, poniesione przez Spółkę wydatki w związku z opracowaniem i nabyciem Koncepcji Biznesowej zwiększają wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej w postaci Licencji (2)."

Tym samym, Spółka obliczając wartość początkową nabytych wartości niematerialnych i prawnych, tj. licencji na system informatyczny, winna uwzględnić cenę ich nabycia, którą jest kwota należna zbywcy, powiększona o:

* koszty związane z przeprowadzoną analizą wdrożeniową,

* koszty związane z zarządzaniem projektem wdrożeniowym,

* koszty instalacji systemu w środowisku testowo-rozwojowym, koszty dostarczenia modyfikacji funkcjonalnych, tj. koszty wynikające z umowy na udzielenie licencji oraz świadczenie usług wdrożenia systemu poniesione do dnia przyjęcia do użytkowania i wprowadzenia do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych.

Wobec powyższego więc zdaniem Wnioskodawcy wydatki poniesione na przygotowanie analizy funkcjonalnej, które będą wykorzystywane do rozbudowy funkcjonalności w ramach systemu LEO będą zwiększać wartość początkową systemu LEO.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 379 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kosztem uzyskania przychodów są również, stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, wydatki te zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Stosownie do brzmienia art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia. Za cenę nabycia, w myśl art. 16g ust. 3 tejże ustawy, uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

W myśl art. 16g ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw; jeżeli wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie innych praw majątkowych jest uzależnione od wysokości przychodów z licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę, przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia.

W związku z powyższym, do wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej (licencji) zalicza się nie tylko kwotę należną sprzedającemu, ale także inne wydatki związane z zakupem, w tym także dotyczące jej wdrożenia, naliczone do dnia przekazania składnika majątku do używania. Wdrożenie systemu stanowi pewien proces, mający na celu jego zaadaptowanie na potrzeby jednostki. Są to wszelkie działania polegające na instalacji oprogramowania oraz mające na celu dostosowanie oprogramowania do potrzeb podatnika, sprawdzenie poprawności działania systemu informatycznego, czy też wprowadzenie ewentualnych poprawek przez firmę udzielającą licencji na użytkowanie systemu, które miały miejsce do momentu wprowadzenia wartości niematerialnej i prawnej do stosownej ewidencji.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego, wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na oddawaniu swoim kontrahentom w odpłatne używanie przedmiotów, na podstawie umów leasingu. Spółka prowadzi księgi rachunkowe w oparciu o Międzynarodowe Standardy Rachunkowości. Spółka stanęła przed koniecznością zmiany funkcjonującego w Spółce systemu informatycznego. Należało wdrożyć system, który mógł być integrowany z innymi systemami implementowanymi w spółce, np. systemem sprzedażowym w jeden zintegrowany system. Taki zintegrowany system umożliwiałby zoptymalizowanie pracy, a także zwiększał efektywności procesów wewnętrznych, zmniejszając ich czasochłonność. Stosowany system informatyczny okazał się niewydolny i nieadekwatny do rozmiarów działalności Spółki, ograniczał możliwości w zakresie wprowadzania nowoczesnych usług leasingowych, nie zapewniał możliwości realizacji operacji w czasie rzeczywistym na poziomie całej Spółki, jego wadą była decentralizacja funkcji operacyjnych, rozproszenie baz danych oraz brak skonsolidowanej księgi głównej. Uznając, że zmiana systemu informatycznego przyniesie spodziewane oszczędności władze Spółki zdecydowały się zaimplementować nowoczesny system informatyczny, który zapewni Spółce konkurencyjność na rynku usług leasingowych.

Pomimo podejmowanych działań w kierunku wdrożenia systemu SUN, nie zdołano wypracować satysfakcjonujących Spółkę oraz Wykonawcę Projektu zasad i warunków kontynuacji projektu wdrożenia. We wrześniu 2013 r. doszło do zawarcia Porozumienia, które regulowało kwestie wzajemnych rozliczeń oraz zrzeczenia się roszczeń.

Po dokonaniu analizy możliwości wykorzystania wykonanych prac i poniesionych nakładów oraz rozważeniu różnych wariantów dalszych działań, Zarząd X SA zmuszony został ostatecznie podjąć decyzję o rezygnacji z dalszej realizacji prac i wdrożenia produkcyjnego modułów na podstawie zawartej umowy i realizowanych w jej ramach następujących podprojektów: Podprojekt nr 2 - procesy interfejsowania z EVO; Podprojekt nr 3 - moduły bankowe; Podprojekt nr 4 - moduł fakturowania; Podprojekt nr 5 - dedykowane procesy ESP; Podprojekt nr 6 - obsługa i naliczanie PŚT; Podprojekt nr 7 - moduł odsetki karne i hipotetyczne. W tym zakresie umowa została rozwiązana na zasadzie porozumienia stron, bez żadnych wzajemnych roszczeń.

W pozostałym zakresie tj.: realizacji Podprojektu nr I: Podstawowe funkcjonalności związanej z zakupem licencji SunSystems eXFM oraz prace projektowe związane z wdrożeniem modułu Sunclip Strony postanowiły zawiesić prace projektowe na okres 2 lat licząc od dnia podpisania porozumienia, bez żadnych wzajemnych roszczeń stron względem podmiotu prowadzącego wdrożenie. W ww. okresie Strony podejmą decyzję co do kontynuacji prac projektowych. Jeżeli X SA poinformuje Wykonawcę projektu o chęci wznowienia prac projektowych, wówczas strony zweryfikują i ponownie ustalą zakres i zasady jego wykonania obejmujące w szczególności - harmonogram, zakres i wynagrodzenie oraz opłaty związane z uzyskaniem bieżącej wersji oprogramowania. Jednocześnie Bank rozważa możliwość kontynuowania prac w tym zakresie przez nowy zewnętrzny podmiot. Natomiast jeżeli X SA nie poinformuje Wykonawcy projektu o chęci wznowienia prac projektowych umowa dotycząca wdrożenia i rozwoju Oprogramowania zawarta pomiędzy Wykonawcą a X SA z dnia 31 października 2011 r. zostanie rozwiązana na zasadzie porozumienia stron.

W Spółce rozpoczęły się prace wdrożeniowe rozwijające obecny system (LEO FK i LEO X) przy wykorzystaniu dokumentów analizy funkcjonalnej przeprowadzonej na potrzeby systemu SUN. Prace w tym zakresie nie zostały ukończone i produkt jeszcze nie jest zdatny do używania, stąd też nie został zakwalifikowany jako wartość niematerialna i prawna w rozumieniu przepisów podatkowych.

Odnosząc powyższe do przedstawionych regulacji prawnych, wskazać należy, że wydatki poniesione w związku z przygotowaniem analizy funkcjonalnej wykonanej na podstawie analizy wdrożeniowej można zaliczyć do ceny nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zatem, poniesione przez Spółkę wydatki w związku z przygotowaniem analizy funkcjonalnej mogą zwiększyć wartość początkową systemu LEO.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w X.