IPTPB3/423-314/11-2/GG - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów banku wydatków poniesionych na organizację obchodów Krajowego Święta Bankowości Krajowego Związku Banków.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Banku w przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2011 r. (data wpływu 8 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację obchodów Krajowego Święta Bankowości Krajowego Związku Banków w części obejmującej:

* koszty związane z promocją Wnioskodawcy - jest prawidłowe,

* koszty związane z organizacją imprezy - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 grudnia 2011 r. został złożony w Urzędzie Skarbowym ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację obchodów Krajowego Święta Bankowości i x - lecia Krajowego Związku Banków.

Pismem Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 5 grudnia 2011 r., nr, przedmiotowy wniosek został przesłany celem załatwienia zgodnie z właściwością do Dyrektora Izby Skarbowej w (data wpływu 8 grudnia 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Bank (dalej: Bank) prowadzi działalność gospodarczą w formie spółdzielni, w oparciu o wpis do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

Bank podpisał z Krajowym Związkiem Banków porozumienie w przedmiocie ustalenia zasad realizacji obchodów Krajowego Święta Bankowości i x - lecia Krajowego Związku Banków. W uroczystości tej brali udział przedstawiciele banków oraz zaproszone firmy współpracujące z bankami z całego kraju. Obchody odbyły się w ciągu dwóch dni tj. w dniach. Harmonogram imprezy przewidywał m.in.: wydruk i wysłanie zaproszeń do przedstawicieli banków, gości, sponsorów i patronów medialnych; zapewnienie transportu dla uczestników z hoteli na miejsce obchodów i z powrotem; przygotowanie i powieszenie roll-upów, banerów i innych materiałów reklamowych i sponsorów na trasie przemarszu i w miejscach obchodów; uzyskanie pozwolenia i wytyczenie trasy przemarszu; zamieszczenie na stronie internetowej, w gazetach informacji o wydarzeniu wraz z reklamą sponsorów; zapewnienie miejsca obchodów - umowa z Miejskim Ośrodkiem Kultury na zorganizowanie imprezy (rezerwacja lokalu i catering, występ artystyczny, wręczanie gadżetów reklamowych, zakup kwiatów). W drugi dzień obchody były organizowane na rynku (impreza otwarta) podczas niej Bank zorganizował wystawę sprzętu i uzbrojenia wojskowego. Budżet imprezy ustalono na poziomie zł brutto, przy czym strony zobowiązały się pokryć koszt realizacji obchodów w proporcji Bank - zł, Krajowy Związek Banków - zł, zaznaczając jednocześnie, iż w wypadku przekroczenia planowanego budżetu strony dokonają dopłat proporcjonalnie do ogólnego udziału w kosztach imprezy. W celu sfinansowania imprezy w części przypadającej na Bank, Wnioskodawca zawarł umowy sponsoringu z zainteresowanymi bankami i innymi instytucjami uczestniczącymi w imprezie. W ramach zawartych umów Bank zobowiązywał się do świadczenia usług reklamowo-marketingowych w trakcie trwania imprezy (umieszczenie logo sponsora na zaproszeniach, wywieszenie banerów reklamowych w miejscu trwania imprezy tj. w Miejskim Ośrodku Kultury oraz w Centrum Konferencyjno - Rozrywkowym, zamieszczenie reklamy na stronie internetowej oraz w gazetach, zapewnienie wystąpienia (reklama w trakcie trwania imprezy). Łączny przychód z tytułu umów sponsoringu to zł netto. Oprócz przychodów z tytułu sponsoringu Bank wystawiał faktury za udział w obchodach jubileuszowych zaproszonym gościom, gdzie kwota wpływów z tytułu wpłat wyniosła zł netto. Bank uznał za przychód oraz opodatkował podatkiem dochodowym oraz podatkiem VAT uzyskane z tytułu realizacji przychody (wpływy z tytułu realizacji umów sponsoringu oraz opłat za uczestnictwo w imprezie). Po zsumowaniu wpłat od uczestników (sponsoringu, opłaty za uczestnictwo) oraz ustaleniu kosztów związanych z imprezą stwierdzono, iż całkowity koszt imprezy poniesiony przez Bank wyniósł zł netto, podczas gdy przychody z tytułu umów sponsoringu oraz wpłat od uczestników wyniosły zł netto. W konsekwencji powyższego, zrealizowane przedsięwzięcie zakończyło się stratą w wysokości zł netto. Realizując uroczystość Bank finansował przedsięwzięcie pobierając opłatę za udział w święcie oraz wynagrodzenie za sponsoring. Bank podjął się współorganizacji w celu osiągnięcia przychodu, przy czym z uwagi na mniejszą niż zakładana ilość sponsorów, przychód nie pokrył wydatków poniesionych na uroczystość.

Wnioskodawca uważa, że koszty poniesione na zorganizowanie Święta Bankowości może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.

Celem organizacji imprezy była promocja bankowości spółdzielczej, podniesienie rangi oraz nadanie rozgłosu Bankowi (udział przedstawicieli banków i firm współpracujących z bankami z całej Polski), a jednocześnie była to okazja do spotkania się osób związanych z branżą bankowości. Podczas organizacji święta szereg poniesionych kosztów (bankiet, występy artystyczne, zespół muzyczny uświetniający bankiet, catering) wyraża pewną formę okazałości i wystawności, a zatem posiada cechy kosztów reprezentacji, które są wykluczone z kosztów podatkowych. Jednocześnie wydatki poniesione przez Bank w związku z realizacją usługi, która świadczona była odpłatnie (przychody ze sponsoringu, opłata za uczestnictwo w Święcie Bankowości, łącznie zł netto), tj. w celu uzyskania przychodów mogą być rozpoznawane jako koszty podatkowe w rozumieniu art. 15 ust. 1.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty poniesione przez Wnioskodawcę w związku ze współorganizacją przy współpracy z Krajowym Związkiem Banków uroczystości związanych z obchodami Krajowego Święta Bankowości; oraz x - lecia Krajowego Związku Banków, są kosztami związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą, o jakich mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wszelkie koszty związane z realizacją uroczystości należy ocenić odmiennie:

Ad 1.

W ocenie Wnioskodawcy, wydatki znajdujące pokrycie w osiągniętych przychodach, są kosztami o jakich mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z powołanym przepisem, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Wydatki poniesione w tym zakresie zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodu, w postaci wpłat od uczestników imprezy. Uczestnicy którzy częściowo zrefinansowali wydatki organizatora wpłacając określone kwoty, uzyskali w zamian usługę reklamową. Wartość tej reklamy i jej nośność uzależnione były w całości od zasięgu uroczystości oraz jej atrakcyjności marketingowej, co gwarantowały poniesione przez Wnioskodawcę wydatki. W trakcie uroczystości odbywała się prezentacja logo oraz firm poszczególnych uczestników, jak również prezentacja oferty handlowej uczestników oraz Wnioskodawcy.

Wobec powyższego wydatki poniesione przez Wnioskodawcę do kwoty zł netto służyły osiągnięciu przychodu, który to przychód wnioskodawca uzyskał w postaci wpłat od uczestników. W związku z powyższym poniesione wydatki w tym zakresie są kosztami uzyskania przychodu, o jakich mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ad 2.

Odmiennie, zdaniem Wnioskodawcy należy ocenić wydatki przenoszące wartość uzyskanego przychodu. Kwoty wydatkowane ponad wpłaty od uczestników uroczystości wyrażają pewną formę okazałości i wystawności, a zatem posiadają cechy kosztów reprezentacji, które są wykluczone z kosztów podatkowych. Wnioskodawca osiągnął dzięki tym wydatkom pozytywny efekt wizerunkowy oraz marketingowy. Nie mając zapewnionego zwrotu inwestycji w powyższym zakresie, w postaci wpłat od uczestników, bank działał w głównej mierze w zakresie wizerunkowym.

Powyższą wykładnię potwierdza linia orzecznicza sądów administracyjnych.

Zgodnie z treścią uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 15 lipca 2010 r. (sygn. akt I SA/Po 290/10) w sytuacji gdy dominującą funkcją danego działania jest funkcja reklamowa, wydatki dodatkowe (np. poniesione na usługi gastronomiczne) z nim związane należy uznać za poniesione w celach reklamowych. Zdaniem Sądu nawet wydatek na usługę estradową, o ile ma ona ścisły związek z działaniami reklamowymi, można traktować jako wydatek, o jakim mowa w, art. 15 ust. 1 Ustawy, a niejako koszt reprezentacji.

Wobec powyższego, kwalifikacja poszczególnych wydatków do kosztów reklamy stanowiących koszty uzyskania przychodu lub kosztów reprezentacji wyłączonych z kategorii kosztów, o jakich mowa w art. 15 ust. 1 ww. ustawy wynikać winna z oceny całokształtu okoliczności przedstawionych przez podatnika. W analizowanym wypadku koszty do wysokości uzyskanego przychodu winny stanowić koszty uzyskania przychodu z uwagi na osiągnięcie efektu ekonomicznego przez Wnioskodawcę w postaci określonych wpłat od uczestników. W pozostałym zakresie, zważając na okoliczności sprawy należałoby koszty przewyższające osiągnięty przychód potraktować jako koszty towarzyszące działaniom reklamowym, jak również stanowiące koszty uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się:

* za prawidłowe, w części dotyczącej kosztów związanych z promocją Wnioskodawcy,

* za nieprawidłowe, w części dotyczącej kosztów związanych z organizacją imprezy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ustawy 1. Zatem, wydatek może zostać uznany za koszt uzyskania przychodów o ile pozostaje w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą podatnika i nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy, jako wydatek niestanowiący uzyskania przychodów.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Ponadto, dla możliwości uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu, konieczne jest jego właściwe udokumentowanie. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie reguluje sposobu prawidłowego dokumentowania kosztów.

Mocą art. 9 ust. 1 nakłada ona jednak na podatników obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy (...), przy czym odrębnymi przepisami dotyczącymi prowadzenia ewidencji rachunkowej są przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.).

Stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Z uwagi na fakt, iż przepisy prawa podatkowego nie definiują ani pojęcia "reprezentacji" ani "promocji" należy - zgodnie z zasadami wykładni językowej przepisów prawa - odnieść się do definicji słownikowej tych pojęć. W Słowniku Języka Polskiego pod red. Stanisława Dubisza, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007, pojęcia te zostały zdefiniowane następująco:

* promocja to działania zmierzające do zwiększenia popularności czegoś lub kogoś; lansowanie, protegowanie, upowszechnianie czegoś.

* reprezentacja to "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną".

Z definicji słownikowej wynika, że na gruncie prawa podatkowego pod pojęciem promocji rozumieć należy ogół czynności związanych z oddziaływaniem na klientów i potencjalnych nabywców polegających na dostarczaniu informacji, argumentacji, obietnic, a także zachęty, skłaniającej do nabywania oferowanych produktów i usług, jak również wytwarzających przychylną opinię o firmie.

Z jednej strony promocja pokrywa się znaczeniowo z reklamą i reprezentacją, z drugiej - pojęcie to oznacza także inne działania podatnika mające na celu "wypromowanie" produktu. Może to być działanie pozbawione elementu wartościującego tak charakterystycznego dla reklamy.

Przenosząc definicję słownikową na grunt ustaw podatkowych, zgodnie z przyjętym od lat poglądem doktryny prawa podatkowego, za reprezentację uznaje się "występowanie w imieniu podatnika (firmy), wiążące się z okazałością i wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Reprezentacja to przede wszystkim działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z utrzymywaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów (Brzeziński B., Kalinowski M., Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz, Warszawa 1997, str. 159)".

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca podpisał z Krajowym Związkiem Banków porozumienie w przedmiocie ustalenia zasad realizacji obchodów Krajowego Święta Bankowości i x - lecia Krajowego Związku Banków. W uroczystości brali udział przedstawiciele banków oraz zaproszone firmy współpracujące z bankami z całego kraju. Harmonogram imprezy przewidywał m.in.: wydruk i wysłanie zaproszeń do przedstawicieli banków, gości, sponsorów i patronów medialnych; zapewnienie transportu dla uczestników z hoteli na miejsce obchodów i z powrotem; przygotowanie i powieszenie roll-upów, banerów i innych materiałów reklamowych i sponsorów na trasie przemarszu i w miejscach obchodów; uzyskanie pozwolenia i wytyczenie trasy przemarszu; zamieszczenie na stronie internetowej, w gazetach informacji o wydarzeniu wraz z reklamą sponsorów; zapewnienie miejsca obchodów - umowa z Miejskim Ośrodkiem Kultury na zorganizowanie imprezy (rezerwacja lokalu i catering, występ artystyczny, wręczanie gadżetów reklamowych, zakup kwiatów). W drugi dzień obchody były organizowane na rynku w (impreza otwarta) podczas niej Bank zorganizował wystawę sprzętu i uzbrojenia wojskowego. Budżet imprezy ustalono na poziomie zł brutto, przy czym strony zobowiązały się pokryć koszt realizacji obchodów w proporcji Bank zł, Krajowy Związek Banków - zł, zaznaczając jednocześnie, iż w wypadku przekroczenia planowanego budżetu strony dokonają dopłat proporcjonalnie do ogólnego udziału w kosztach imprezy. W celu sfinansowania imprezy w części przypadającej na Wnioskodawcę, zawarł On umowy sponsoringu z zainteresowanymi bankami i innymi instytucjami uczestniczącymi w imprezie. W ramach zawartych umów Bank i zobowiązywał się do świadczenia usług reklamowo-marketingowych w trakcie trwania imprezy (umieszczenie logo sponsora na zaproszeniach, wywieszenie banerów reklamowych w miejscu trwania imprezy tj. w Miejskim Ośrodku Kultury oraz w Centrum Konferencyjno - Rozrywkowym, zamieszczenie reklamy na stronie internetowej Wnioskodawcy oraz w gazetach, zapewnienie wystąpienia (reklama w trakcie trwania imprezy). Łączny przychód z tytułu umów,; sponsoringu to zł netto. Oprócz przychodów z tytułu sponsoringu Bank wystawiał faktury za udział w obchodach Jubileuszowych zaproszonym gościom, gdzie kwota wpływów z tytułu wpłat wyniosła zł netto. Wnioskodawca uznał za przychód oraz opodatkował podatkiem dochodowym oraz podatkiem VAT uzyskane z tytułu realizacji przychody (wpływy z tytułu realizacji umów sponsoringu oraz opłat za uczestnictwo w imprezie). Po zsumowaniu wpłat od uczestników (sponsoringu, opłaty za uczestnictwo) oraz ustaleniu kosztów związanych z imprezą stwierdzono, iż całkowity koszt imprezy poniesiony przez Bank wyniósł zł netto, podczas gdy przychody z tytułu umów sponsoringu oraz wpłat od uczestników wyniosły zł netto. W konsekwencji powyższego, zrealizowane przedsięwzięcie zakończyło się stratą w wysokości zł netto. Realizując uroczystość Bank finansował przedsięwzięcie pobierając opłatę za udział w święcie oraz wynagrodzenie za sponsoring. Wnioskodawca podjął się współorganizacji w celu osiągnięcia przychodu, przy czym z uwagi na mniejszą niż zakładana ilość sponsorów, przychód nie pokrył wydatków poniesionych na uroczystość.

Celem organizacji imprezy była promocja bankowości spółdzielczej, podniesienie rangi oraz nadanie rozgłosu Bankowi w (udział przedstawicieli banków i firm współpracujących z bankami z całej Polski), a jednocześnie była to okazja do spotkania się osób związanych z branżą bankowości. Podczas organizacji święta szereg poniesionych kosztów (bankiet, występy artystyczne, zespół muzyczny uświetniający bankiet, catering) wyrażały pewną formę okazałości i wystawności, a zatem posiadały cechy kosztów reprezentacji, które są wykluczone z kosztów podatkowych.

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki zostały poniesione przez Niego w związku z realizacją usługi, która świadczona była odpłatnie (przychody ze sponsoringu, opłata za uczestnictwo w Święcie Bankowości, łącznie zł netto), tj. w celu uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc wyżej powołane przepisy prawa podatkowego do przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego, należy zauważyć, że podstawowym problemem w przedmiotowej sprawie jest rozstrzygnięcie, czy wymienione wydatki ukierunkowane są na reprezentowanie firmy oraz budowanie jej prestiżu (reprezentacja), czy też mają na celu zachęcanie kontrahentów do utrzymania kontaktów oraz nabywania oferowanych usług lub produktów.

Ocena charakteru wydatku (cel reprezentacyjny czy promocyjny) możliwa jest na podstawie całokształtu działalności prowadzonej przez podatnika, rozmiarów wydatków i powinna być dokonywana każdorazowo przez podatnika, który prowadząc działalność gospodarczą może najlepiej dokonać właściwej kwalifikacji danego wydatku pod kątem funkcji jaką będzie spełniać w firmie.

Dokonując zatem oceny charakteru wydatków związanych z organizacją przedmiotowej imprezy o charakterze święta, należy rozstrzygnąć, czy poszczególne jej elementy nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Aby dokonać kwalifikacji prawnej tych wydatków, należy rozważyć, czy istnieje związek przyczynowy pomiędzy ich poniesieniem a przychodami Wnioskodawcy oraz czy nie mieszczą się one w zakresie zastosowania przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Konieczne jest zatem zbadanie, czy zorganizowanie tej imprezy miało kształtować popyt na produkty Wnioskodawcy, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do ich korzystania, czy też służyć przede wszystkim budowaniu pewnej relacji i wywołaniu jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu Spółki.

Charakter imprezy jubileuszowej oraz oprawa wskazują na fakt, że wydatki przeznaczone na jej organizację nie powinny być rozpatrywane łącznie, a mogą podlegać podziałowi na poszczególne grupy wydatków, których klasyfikacja dla celów podatkowych może być różna. W praktyce, wyodrębnienie poszczególnych wydatków możliwe jest gdy Wnioskodawca posiada staranną dokumentację przebiegu imprezy, w tym także szczegółowy kosztorys, który zawiera precyzyjnie wyodrębnione poszczególne pozycje kosztowe.

Wnioskodawca wskazuje na promocyjny charakter imprezy, której celem było podniesienie rangi oraz nadanie rozgłosu Wnioskodawcy, poprzez udział banków i firm współpracujących.

Ponieważ wymienione cechy są utożsamiane z reprezentacją i stanowią one dominujący (właściwy) czynnik zaplanowanego jubileuszu, wydatki związane z organizacją tej imprezy należy rozpatrywać w świetle art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy ze względu na reprezentacyjny charakter przedmiotowego przedsięwzięcia.

Odnośnie wydatków poniesionych na imprezę jubileuszową skierowaną do szerokiego kręgu odbiorców, wskazać należy, że wobec niezdefiniowanego na gruncie ustaw podatkowych pojęcia reprezentacji, prawnopodatkowa kwalifikacja przedmiotowych wydatków, z założenia ma charakter oceny.

Z uwagi na złożoność gospodarczego funkcjonowania podmiotów na rynku, istnieje obiektywna i zasadnicza trudność w precyzyjnym wyznaczeniu (zwłaszcza w procesie wydawania interpretacji indywidualnych) granicy poszczególnych przejawów aktywności gospodarczej przedsiębiorców, w tym w zakresie ponoszonych kosztów reprezentacji.

Ustalenie sztywnej granicy, po przekroczeniu której wydatek mógłby zostać uznany za reprezentacyjny, możliwe byłoby ewentualnie w sytuacji normatywnej definicji pojęcia "reprezentacja" zawartej w ustawie podatkowej, a i to pod warunkiem, że zawierałaby ona precyzyjne kryteria umożliwiające ich jednoznaczną kwalifikację prawnopodatkową.

Innymi słowy, wskazane przez Wnioskodawcę koszty mogą mieć zarówno znamiona wydatków na promocję produktów Spółki, jak i na reprezentację w zależności, od całokształtu okoliczności związanych z organizacją imprezy jubileuszowej. Jednoznaczne przesądzenie o charakterze tych kosztów wymagałoby przeprowadzenia postępowania dowodowego. Ocena podatkowa poszczególnych kosztów ponoszonych na organizację imprezy w każdym przypadku winna być dokonywana indywidualnie i całościowo. Dodatkowo w celu oceny, czy dany rodzaj wydatku może zostać uznany za reprezentację, czy też inny rodzaj poniesionych wydatków, wówczas konieczna jest analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy.

Tutejszy Organ stosownie do art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) nie jest uprawniony do dokonania takich ustaleń w ramach postępowania w przedmiocie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Z tego względu, niniejsza interpretacja ogranicza się do wykładni przepisu art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i wskazania elementów, które są istotne dla kwalifikacji przedmiotowych kosztów.

W konsekwencji, wydatki na organizację imprezy jubileuszowej skierowanej do szerokiego kręgu odbiorców, w szczególności gdy dotyczą one przekazywania informacji w zakresie usług, tj. zachęcanie do korzystania z usług wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach działalności promocyjnej w wyniku czego zostaną pozyskani nowi klienci, spełniają przesłanki uznania ich za koszt uzyskania przychodów, o ile przedmiotowe wydatki nie mają charakteru kosztów reprezentacji, pod warunkiem ich właściwego udokumentowania (art. 9 ust. 1 ustawy) oraz wykazania, stosownie do omawianego art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, racjonalności dla osiągnięcia przychodu, zwłaszcza odnośnie kosztów promocyjnych.

W związku z tym, iż na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego, Wnioskodawca powinien posiadać dowody dokumentujące zarówno promocyjny charakter tej imprezy, jak również ich zakres, dzięki czemu możliwe będzie powiązanie poniesionych wydatków z przychodami uzyskiwanymi z prowadzonej działalności gospodarczej, oraz wykazanie racjonalności i celowości poniesionych wydatków.

Odnośnie natomiast wydatków poniesionych na organizację widowiska artystycznego, imprezy masowej (spektakl), czy obsługi cateringowej, stwierdzić należy, iż noszą one znamiona wydatków reprezentacyjnych, bowiem służą budowaniu relacji z konkretnymi gośćmi i wywołaniu jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu Spółki, a w konsekwencji nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, stosownie, do treści art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Końcowo podnieść należy, że w procesie wydawania interpretacji indywidualnych właściwy organ nie dokonuje żadnych własnych ustaleń w ramach postępowania dowodowego, ale przedstawia wyłącznie ocenę stanowiska Wnioskodawcy na tle przedstawionego przez Niego stanu faktycznego. Innymi słowy, podane przez Wnioskodawcę fakty nie podlegają weryfikacji ani konfrontacji z dokumentami źródłowymi, ponieważ w oparciu o wydaną w indywidualnej sprawie interpretację, Wnioskodawca uzyskuje jedynie informację o poglądzie organu w konkretnej, przedstawionej we wniosku sprawie.

Reasumując, wydatki związane z promocją Wnioskodawcy, mające na celu uzyskanie przychodów, stanowią koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, natomiast wydatki dotyczące organizacji imprezy, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.