IPTPB3/423-30/13-4/PM - Określenie skutków podatkowych w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dokonania konwersji wierzytelności z tytułu pożyczki udzielonej spółce z o.o. przez udziałowca na podwyższenie kapitału zakładowego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 16 kwietnia 2013 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB3/423-30/13-4/PM Określenie skutków podatkowych w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dokonania konwersji wierzytelności z tytułu pożyczki udzielonej spółce z o.o. przez udziałowca na podwyższenie kapitału zakładowego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w X działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2013 r. (data wpływu 22 stycznia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 marca 2013 r. (data wpływu 28 marca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych konwersji wierzytelności na podwyższenie kapitału zakładowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, podatku od czynności cywilnoprawnych oraz podatku od towarów i usług.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w X działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), pismem z dnia 20 marca 2013 r., nr IPTPB3/423-30/13-2/PM IPTPP2/443-49/13-2/PR (doręczonym w dniu 25 marca 2013 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie, dniu 28 marca 2013 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W 2008 r. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością otrzymała od swojego Udziałowca spółki X posiadającego 99,80% udziałów pożyczkę na bieżącą działalność firmy.

Ponieważ pożyczka jest znacznym obciążeniem dla firmy Udziałowiec postanowił w 2013 r. dokonać konwersji pożyczki na kapitał podstawowy spółki X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Udziałowiec ma zamiar umieścić w Uchwale Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników zapis, iż konwersja pożyczki z 2008 r. na kapitał podstawowy w 2013 r. ma charakter wkładu pieniężnego. Wniesienie udziałów nastąpi poprzez potrącenie kwoty wnoszonych udziałów z kwoty niespłaconej pożyczki wobec Udziałowca.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca poinformował, iż w 2008 r. X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością otrzymała od swojego Udziałowca, tj. X z siedzibą w X, tj. X, NIP XX posiadającego 99,80% udziałów w spółce X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Wnioskodawcy) pożyczkę na zakup hali produkcyjnej oraz na bieżącą działalność firmy.

Udziałowiec, tj. firma X ma zamiar podjąć uchwałę na mocy której Zgromadzenie Wspólników firmy X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością dokonuje konwersji udzielonej pożyczki z roku 2008 na poczet podwyższenia kapitału zakładowego spółki X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Operacja taka spowoduje podwyższenie kapitału zakładowego spółki X oraz wygaśnięcie wierzytelności z tytułu przekonwertowanej pożyczki od Udziałowca czyli firmy X. Przedmiotem wniesienia do Spółki jako podwyższenie kapitału są środki pieniężne, które w 2008 r. Udziałowiec (X) przekazał Wnioskodawcy (X) jako pożyczkę, a obecnie ma zamiar dokonać konwersji tej pożyczki na poczet zwiększenia kapitału zakładowego. W związku z planowaną konwersją, zgodnie z podanymi powyżej zapisami uchwały Walnego Zgromadzenia Wspólników wzrośnie kapitał zakładowy Wnioskodawcy. Konwersja dokonana zostanie na mocy Uchwały Walnego Zgromadzenia Wspólników. Po podpisaniu wymaganych przez prawo dokumentów dokonane zostanie księgowanie w ramach którego w księgach spółki X wzrośnie kapitał zakładowy spółki a zmaleje kwota kredytów i pożyczek do spłaty.

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 26 marca 2013 r.):

1.

Czy konwersja pożyczki od udziałowca na kapitał podstawowy spowoduje konieczność zapłacenia podatku dochodowego od osób prawnych.

2.

Czy konwersja pożyczki od udziałowca na kapitał podstawowy spowoduje konieczność zapłacenia podatku od czynności cywilnoprawnych.

3.

Czy konwersja pożyczki od udziałowca na kapitał podstawowy spowoduje konieczność zapłacenia podatku VAT.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1. W pozostałej części zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionej sytuacji art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie znajduje zastosowania, ponieważ konwersja (przeksięgowanie) pożyczki na podwyższenie kapitału Wnioskodawcy pokrytego w formie potrącenia nie stanowi wkładu niepieniężnego.

Takie stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 grudnia 2004 r., (FSK 2006/04) oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 14 stycznia 2010 r., (IBPBI/2/423-1247/09/PP), czy w interpretacji z dnia 28 marca 2011 r., (IBPBI/2/423-1923/10/AK). Brak przychodu do opodatkowania potwierdza także interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 31 maja 2010 r., (ITP-B3/423-81a/10/MT) oraz interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 10 marca 2009 r., (ILPB3/423-849/08-2/EK).

Organy te stoją na stanowisku, iż wkłady pieniężne i wkłady niepieniężne wnoszone na pokrycie (podwyższenie) kapitału zakładowego nie są zaliczane do przychodów w rozumieniu prawa podatkowego. Zatem, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podwyższenie kapitału zakładowego w spółce Wnioskodawcy nie będzie skutkowało powstaniem przychodu podatkowego u Wnioskodawcy. W związku z powyższym Spółka uważa, iż podatek dochodowy od osób prawnych po stronie Wnioskodawcy nie wystąpi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Podwyższenie kapitału zakładowego w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością następuje stosownie do regulacji zawartych w przepisach art. 255-262 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.).

Podwyższenie kapitału zakładowego może nastąpić na mocy dotychczasowych postanowień umowy spółki, jeżeli przewidziano w niej taką możliwość, albo poprzez zmianę umowy spółki, jeżeli nie zawiera ona postanowień umożliwiających podwyższenie bez zmiany umowy spółki.

Stosownie do art. 257 § 1 ustawy - Kodeks spółek handlowych, jeżeli podwyższenie kapitału zakładowego następuje nie na mocy dotychczasowych postanowień umowy spółki przewidujących maksymalną wysokość podwyższenia kapitału zakładowego i termin podwyższenia, może ono nastąpić jedynie przez zmianę umowy spółki.

W myśl zaś art. 257 § 2 ww. ustawy, podwyższenie kapitału zakładowego następuje przez podwyższenie wartości nominalnej udziałów istniejących lub ustanowienie nowych.

Z kolei, na podstawie art. 260 § 1 cytowanej ustawy, uchwałą wspólników o zmianie umowy spółki można podwyższyć kapitał zakładowy, przeznaczając na ten cel środki z kapitału zapasowego lub kapitałów (funduszy) rezerwowych utworzonych z zysku spółki (podwyższenie kapitału zakładowego ze środków spółki).

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21 i 22, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo w art. 7a ust. 1, (...).

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 cyt. ustawy).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu. W art. 12 tej ustawy wymienione zostały jednak rodzaje przychodów, moment ich powstania i wyłączenia z katalogu przychodów.

Jako zasadę ustawodawca przyjął, że przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14 są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe (art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Za przychody związane z działalnością gospodarczą i działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 3 ww. ustawy).

Literalna wykładnia powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. W konsekwencji, do przychodów podatkowych podatnik winien zaliczyć tylko takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe.

Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, a więc takie którymi może Spółka rozporządzać jak właściciel.

Od zasady tej, w ściśle określonych przypadkach, wprowadzone zostały przez ustawodawcę wyjątki. Katalog przysporzeń, których nie zalicza się do przychodów podatkowych jest zamknięty i zawarty został w art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Skoro zatem przepis ten w sposób kategoryczny i wyczerpujący określa, co nie jest przychodem w rozumieniu ustawy, to a contrario należy przyjąć, że wszelkie inne przychody, przepisem tym nieobjęte, powodują powstanie obowiązku podatkowego.

I tak, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela.

Powyższe oznacza, że wartości otrzymane na podwyższenie kapitału zakładowego - stanowiące niewątpliwie przysporzenie majątkowe - uznane zostały przez ustawodawcę za wpływy niestanowiące przychodu podatkowego. Wpływy te są neutralne podatkowo. Nie są one efektem "zwykłej" (bieżącej) działalności gospodarczej podatnika, lecz związane są z rozszerzeniem źródła przychodów.

Nawiązując, natomiast do art. 12 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, zgodnie z którym przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności nominalna wartość udziałów (akcji) w spółce kapitałowej albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część; przepisy art. 14 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, która otrzymała w 2008 r. od swojego niemieckiego Udziałowca pożyczkę na zakup hali produkcyjnej oraz bieżącą działalność firmy. Ponieważ pożyczka jest znacznym obciążeniem dla firmy Udziałowiec postanowił w 2013 r. dokonać konwersji (przekazania) pożyczki na podwyższenie kapitału zakładowego Wnioskodawcy. Operacja ta spowoduje podwyższenie kapitału zakładowego Spółki oraz wygaśnięcie wierzytelności z tytułu przekonwertowanej pożyczki od Udziałowca. Przedmiotem wniesienia do Spółki jako podwyższenie kapitału są środki pieniężne, które w 2008 r. Udziałowiec przekazał Wnioskodawcy, jako pożyczkę, a obecnie ma zamiar dokonać konwersji tej pożyczki na poczet zwiększenia kapitału zakładowego.

W świetle powyższego, skoro przychód wymieniony w art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest neutralny podatkowo, to w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, podwyższenie kapitału zakładowego w przypadku konwersji pożyczki od niemieckiego Udziałowca nie będzie rodzić po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym art. 12 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy nie będzie miał zastosowania w niniejszej sprawie, gdyż konwersja (przeksięgowanie) pożyczki na podwyższenie kapitału zakładowego Wnioskodawcy pokrytego formie potrącenia nie stanowi wkładu niepieniężnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w X.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl