IPTPB3/423-297/13-5/14-S/PM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w X działający w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 25 marca 2014 r., sygn. akt I SA/Ke 122/14 (data wpływu 21 maja 2014 r.), stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2013 r. (data wpływu 29 lipca 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu z tytułu przekazania majątku akcjonariuszowi w związku z przeprowadzonym postępowaniem likwidacyjnym - jest prawidłowe.

W dniu 29 lipca 2013 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu z tytułu przekazania majątku akcjonariuszowi w związku z przeprowadzonym postępowaniem likwidacyjnym oraz obowiązku pobrania od akcjonariusza podatku dochodowego z tytułu przekazania akcjonariuszowi składników majątkowych Spółki w związku z Jej likwidacją.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - X SA (dalej: "X", "Spółka", "Wnioskodawca") jest spółką kapitałową, polskim rezydentem dla celów podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: "CIT"). Obecnie jedynym akcjonariuszem Spółki jest X (dalej: "MA"), spółka kapitałowa, będąca włoskim rezydentem podatkowym. Obie spółki wchodzą w skład grupy kapitałowej X (dalej: "Grupa X").

W ramach działań restrukturyzacyjnych w Grupie X w przyszłości akcje Spółki mogą zostać nabyte przez X Sp. z o.o. (dalej: "X"), która jest spółką kapitałową, polskim rezydentem dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

X posiada wierzytelność pieniężną wobec X (dalej: "Wierzytelność"). W celu zwolnienia się ze zobowiązania przez X postanowiono, że za zgodą X, X przeniesie na X prawo własności wszystkich posiadanych akcji X. A zatem, spełnienie świadczenia (wykonanie zobowiązania) X przyjmie formę tzw. świadczenia w miejsce wypełnienia, (z łac. datio in solutum), zgodnie z art. 453 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (dalej: "k.c.", "Kodeks cywilny"). Wartość zobowiązania, z którego zostanie zwolniona X będzie równa wartości akcji otrzymanych przez X w ramach datio in solutum.

Umowa o świadczenie w miejsce wypełnienia zostanie zawarta w formie wymaganej przepisami prawa cywilnego. Wskutek jej wykonania (tekst jedn.: przeniesienia prawa do akcji X) zobowiązanie X wobec X wygaśnie, a spółka ta stanie się jedynym akcjonariuszem Wnioskodawcy.

Następnie, w zależności od decyzji biznesowych Grupy X, możliwe jest w przyszłości, że podjęta zostanie uchwała walnego zgromadzenia o rozwiązaniu "X", wskutek czego w stosunku do "X" nastąpi otwarcie likwidacji, zgodnie z art. 461 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm., dalej: "k.s.h.").

W ramach procesu likwidacji, po spełnieniu wszelkich wymogów przewidzianych przez przepisy prawa handlowego, dojdzie do przeniesienia własności majątku należącego do "X" na rzecz X - akcjonariusza, stosowanie do treści art. 474 § 1 k.s.h. W skład majątku przekazanego w ramach likwidacji mogą wchodzić m.in. środki trwałe (w tym grunty, prawa wieczystego użytkowania gruntów, budynki, budowle, maszyny etc.), wartości niematerialne i prawne oraz należności.

W związku z faktem, że wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej stanowi dochód (przychód) z udziału w zyskach osób prawnych, stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, Spółka, na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, pełnić będzie funkcje płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od takiej wypłaty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przedmiotowym opisie zdarzenia przyszłego przekazanie majątku Spółki Jej akcjonariuszowi (X) w związku z przeprowadzonym postępowaniem likwidacyjnym nie będzie wiązało się z powstaniem po stronie Spółki jakiegokolwiek przychodu podlegającego opodatkowaniu, a tym samym czy Spółka nie będzie zobligowana do zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych.

2. Czy w przedmiotowym opisie zdarzenia przyszłego Spółka będzie zobowiązana do pobrania od akcjonariusza (X) podatku dochodowego z tytułu przekazania akcjonariuszowi składników majątkowych Spółki w związku z Jej likwidacją.

Przedmiotem zaskarżonej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 1, natomiast w zakresie pytania nr 2 została wydana odrębna interpretacja.

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie majątku Spółki Jej akcjonariuszowi, w związku z przeprowadzonym postępowaniem likwidacyjnym nie będzie wiązało się z powstaniem po stronie Spółki jakiegokolwiek przychodu podlegającego opodatkowaniu, a tym samym Spółka nie będzie zobligowana do zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych. A zatem czynność ta będzie neutralna podatkowo dla likwidowanego podatnika.

Zgodnie z przepisami k.s.h., zasadniczo w wyniku przeprowadzenia likwidacji spółki akcyjnej, w sytuacji gdy zaspokojone lub zabezpieczone zostały roszczenia wierzycieli oraz po upływie roku od daty ostatniego ogłoszenia o otwarciu likwidacji i wezwaniu wierzycieli, majątek takiej spółki dzieli się między akcjonariuszami w stosunku do dokonanych przez każdego z nich wpłat na kapitał zakładowy. W tej sytuacji, zgodnie z przyjętą praktyką możliwe jest przekazanie pozostałej części majątku likwidowanej spółki Jej akcjonariuszom w naturze.

Należy zaznaczyć, że stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn, zm., dalej ustawa o CIT), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym, co do zasady, jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty, w określonych ustawą wypadkach przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o CIT dochodem, z zastrzeżeniem wyjątków wskazanych w ustawie jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Wnioskodawca zauważa, że przepisy ustawy o CIT nie zawierają definicji pojęcia "przychodu". Wprawdzie w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT wymienione zostały przykładowe przysporzenia, które stanowią przychód w rozumieniu przepisów podatkowych, jednak należy zaznaczyć, że jest to katalog otwarty, który zasadniczo dopuszcza do ujęcia jako przychód również inne niż wymienione w powyższym przepisie przysporzenia.

Podkreślenia wymaga jednak fakt, że przekazanie majątku likwidowanej spółki wspólnikom nie zostało wprost wymienione w art. 12 ustawy o CIT jako źródło przychodu dla likwidowanej Spółki. Natomiast w doktrynie (por. Paweł Małecki, Małgorzata Mazurkiewicz, Komentarz do art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, LEX 2011) oraz w orzecznictwie przyjmuje się, że treść art. 12 ust. 1 pkt 1 i ust. 3 ustawy o CIT"za przychód nakazuje uznać tylko te wartości, które charakteryzują się definitywnym przyrostem majątku podatnika" (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 listopada 2003 r., sygn. akt III SA 3382/02).

Jednocześnie należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych, jest przychód faktycznie uzyskany z tego udziału (akcji), w tym także wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej. Z powyższego także wynika, że powstanie przychodu wiąże się z faktycznym przysporzeniem po stronie beneficjenta - w tej sytuacji, podmiotu, który otrzymuje majątek likwidacyjny (akcjonariusz).

Natomiast w analizowanym przypadku przekazanie majątku pozostałego po likwidacji Spółki Jej akcjonariuszowi w trybie przewidzianym przepisami k.s.h. nie spowoduje powstania po stronie Spółki jakiegokolwiek przysporzenia. W szczególności, przekazanie majątku w związku z likwidacją nie będzie związane z wypłatą na rzecz Spółki wynagrodzenia czy też rekompensaty w jakiejkolwiek formie. W istocie w wyniku likwidacji Spółki dojdzie w szczególności do odpowiedniego zwrotu akcjonariuszom wcześniej wniesionych do Spółki wkładów.

Z uwagi na brak jakiegokolwiek przysporzenia po stronie likwidowanej Spółki w związku z przekazaniem majątku Jej akcjonariuszowi, taką podstawą nie mogą być regulacje ustawy o CIT odnoszące się do zasad ustalania przychodu lub dochodu, tj. art. 7, czy też art. 9-12 ustawy. Zdaniem Spółki nie sposób uznać, że zaspokojenie akcjonariusza poprzez przekazanie mu majątku likwidacyjnego powiększa aktywa majątkowe Spółki lub skutkuje jakimkolwiek przysporzeniem po Jej stronie. Wskazany wniosek jest zresztą w pełni zgodny z podstawowym założeniem, że celem postępowania likwidacyjnego jest zakończenie działalności Spółki, a więc zwrot wniesionych wkładów, nie zaś generowanie zysku, czy też przychodu. Taki też jest cel rozdysponowania majątku likwidowanej Spółki.

Podkreślenia wymaga przy tym fakt, że stanowisko Spółki jest spójne ze stanowiskiem sekretarza stanu w Ministerstwie Finansów wyrażonym w odpowiedzi z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów na interpelację nr 6861 z dnia 25 lipca 2001 r., nr DSPR 4401-572/01, w sprawie skutków umorzenia udziałów w podatku dochodowym i od towarów i usług, w którym stwierdził on, iż: "nie znajduję gospodarczego uzasadnienia dla sytuacji, kiedy w przypadku likwidacji spółki kapitałowej, po zaspokojeniu wszystkich wierzycieli takiej spółki, pozostały majątek nie byłby w całości dzielony między udziałowców takiej spółki. Ze względu jednak na wartość dzielonego majątku w likwidowanej spółce nie wystąpi przychód, gdy w zamian za dzielony i przekazywany majątek spółka ta nie otrzymuje zapłaty i w wyniku likwidacji przestaje istnieć jako podatnik."

Ponadto, zaprezentowane powyżej stanowisko znajduje potwierdzenie również w licznych interpretacjach wydanych przez organy podatkowe. Dla przykładu Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 22 grudnia 2010 r., znak IPPB3/423-708/10-2/JG, uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, że: "Przeprowadzenie likwidacji ma na celu zakończenie działalności Spółki, a nie generowanie przychodów. W konsekwencji, likwidacja Spółki oraz związane z nią przekazanie majątku Spółki nie spowoduje powstania po stronie Spółki przychodu podlegającego opodatkowaniu p.d.o.p."

Analogiczne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 17 maja 2010 r., znak IBPBI/2/423-320/10/PK, stwierdzając że: "nie sposób uznać, iż zaspokojenie wspólników poprzez przekazanie im majątku likwidowanej spółki powiększa aktywa majątkowe tejże spółki. Co za tym idzie przedmiotowego przekazania majątku nie można uznać za przychód, który stanowi źródło dochodu, będącego przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym. Zatem po stronie likwidowanej spółki nie zrodzi się obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tytułu przekazania majątku wspólnikowi."

Również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 4 października 2010 r., znak IPPB3/423-467/10-2/JB, uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, że: "przekazanie majątku pozostałego po likwidacji Spółki jedynemu jej wspólnikowi w trybie przewidzianym przepisami k.s.h. nie spowoduje powstanie po stronie Spółki jakiegokolwiek przysporzenia. W szczególności, przekazanie majątku w związku z likwidacją nie będzie związane z wypłatą na rzecz Spółki wynagrodzenia i rekompensaty w jakiejkolwiek formie. Przeprowadzenie likwidacji ma na celu zakończenie działalności Spółki, a nie generowanie przychodów."

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, przekazanie majątku Spółki Jej akcjonariuszowi, w związku z przeprowadzonym postępowaniem likwidacyjnym nie będzie się wiązało z powstaniem po stronie Spółki jakiegokolwiek przychodu podlegającego opodatkowaniu, a tym samym Spółka nie będzie zobligowana do zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych. A zatem sama czynność likwidacji Spółki będzie neutralna dla "X". Przy czym opodatkowanie wydania majątku likwidacyjnego może mieć miejsce jedynie po stronie wspólnika (akcjonariusza).

W dniu 22 października 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w X działający w imieniu Ministra Finansów wydał interpretację indywidualną w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych nr IPTPB3/423-297/13-2/MF (data doręczenia 30 października 2013 r.), w której stwierdził, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku w zakresie powstania przychodu z tytułu przekazania majątku akcjonariuszowi w związku z przeprowadzonym postępowaniem likwidacyjnym - jest nieprawidłowe.

W ww. interpretacji indywidualnej uznano, iż uprawnione jest stanowisko, że przeniesienie własności wymienionych we wniosku składników majątku jako "wypłata" pokrywająca roszczenie akcjonariusza wypełnia hipotezę art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), gdzie mowa o "odpłatnym zbyciu rzeczy lub praw majątkowych". Czynność prawna jest odpłatna, jeżeli podmiot, który dokonał przysporzenia otrzymuje w zamian korzyść majątkową stanowiącą ekwiwalent tego przysporzenia.

W ocenie Organu podatkowego, Spółka osiąga korzyść majątkową o konkretnym wymiarze. Poprzez zbycie majątku Spółka "otrzymuje" ekwiwalent w postaci zmniejszenia się Jej zobowiązań. Przesunięcie składnika majątkowego z aktywów Spółki do aktywów akcjonariusza rodzi skutek rozporządzający powodując przejście własności tych składników. Powoduje to uzyskanie przychodu podatkowego na podstawie art. 12 ust. 1 w związku z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, w ocenie Organu podatkowego, przekazanie składników majątkowych Spółki Jej akcjonariuszowi (X) w związku z przeprowadzonym postępowaniem likwidacyjnym, spowoduje powstanie przychodu po stronie Spółki z tytułu odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych w wysokości wartości rynkowej poszczególnych składników wchodzących do tej pory w skład majątku Spółki, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w ww. interpretacji indywidualnej wniesiono w dniu 7 listopada 2013 r. (data wpływu 12 listopada 2013 r.). Odpowiedź na powyższe wezwanie została udzielona pismem z dnia 4 grudnia 2013 r., nr IPTPB3/423W-37/13-2/MF (data doręczenia 10 grudnia 2013 r.).

W dniu 13 stycznia 2014 r. wpłynęła do Organu skarga adresowana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na ww. interpretację, w której wniesiono o jej uchylenie (data nadania w polskiej placówce pocztowej 9 stycznia 2014 r.).

Pismem z dnia 7 lutego 2014 r., nr IPTPB3/4240-1/14-2/MF udzielono odpowiedzi na ww. skargę, wnosząc o jej oddalenie.

Wyrokiem z dnia 25 marca 2014 r., sygn. akt I SA/Ke 122/14, prawomocnym od dnia 29 kwietnia 2014 r. (otrzymanym w dniu 21 maja 2014 r.), Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w X działającego w imieniu Ministra Finansów z dnia 22 października 2013 r., nr IPTPB3/423-297/13-2/MF w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie powstania przychodu z tytułu przekazania majątku akcjonariuszowi w związku z przeprowadzonym postępowaniem likwidacyjnym.

W ww. wyroku stwierdzono, że skarga zasługuje na uwzględnienie, albowiem zaskarżona interpretacja narusza przepisy prawa.

Sąd wskazał na wstępie, że podstawy do opodatkowania czynności przekazania majątku likwidowanej spółki na rzecz jej akcjonariusza Minister Finansów upatrywał w przepisach art. 12 ust. 1 w związku z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W art. 12 ust. 1 ww. ustawy ustawodawca wymienił przysporzenia, jakie w szczególności należą do przychodów podlegających opodatkowaniu.

Stosowanie zaś do art. 14 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Sąd podzielił stanowisko Ministra Finansów, że zamieszczony w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych katalog przysporzeń stanowiących przychód w rozumieniu tej ustawy, ma charakter otwarty. Jednak sama w sobie okoliczność ta nie jest wystarczająca, aby każde przysporzenie otrzymane przez podatnika kwalifikować jako przychód.

W ocenie Sądu, skoro w przepisie powyższym nie ma odniesień do likwidacji spółki kapitałowej oraz przekazania jej majątku wspólnikom w związku z postępowaniem likwidacyjnym, nie może on stanowić jednoznacznego źródła obowiązku podatkowego likwidowanej spółki. Konieczne było zatem ustalenie, czy przekazanie majątku likwidowanej spółki akcjonariuszowi, będącemu osobą prawną prowadzi do powstania przysporzenia po stronie Spółki. To zaś wymaga analizy okoliczności, w jakich dokonywane jest przekazanie majątku.

Zdaniem Sądu, Wnioskodawca słusznie odwołał się do istoty i charakteru postępowania likwidacyjnego spółek kapitałowych, unormowanego przepisami Kodeksu spółek handlowych. Zgodnie z art. 461 § 1 k.s.h., otwarcie likwidacji następuje m.in. poprzez powzięcia przez walne zgromadzenie uchwały o rozwiązaniu spółki. Postępowanie likwidacyjne prowadzone jest w celu zakończenia bytu prawnego spółki, co wymaga rozdysponowania składników jej majątku pozostałych po zaspokojeniu wierzycieli. Zgodnie z art. 474 § 1 k.s.h. podział między akcjonariuszy majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli nie może nastąpić przed upływem roku od dnia ostatniego ogłoszenia o otwarciu likwidacji i wezwaniu wierzycieli. Majątek, o którym mowa w § 1, dzieli się między akcjonariuszy w stosunku do dokonanych przez każdego z nich wpłat na kapitał zakładowy (§ 2).

Nie można przyjąć, tak jak to uczynił Minister Finansów, że spółka przekazująca majątek akcjonariuszom w ramach procesu likwidacji osiąga jakąkolwiek korzyść majątkową, a w rezultacie uzyskuje przysporzenie stanowiące jej przychód. Przeniesienie na akcjonariuszy prawa własności składników majątku likwidowanej spółki nie jest odpłatnym zbyciem tego majątku i w konsekwencji nie powoduje powstania przychodu z tego tytułu, przewidzianego w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przekazując majątek akcjonariuszowi, skarżąca realizuje dyspozycję zawartą w art. 474 § 1 i 2 k.s.h. Zatem, w określonych okolicznościach - kiedy po zaspokojeniu wierzycieli pozostanie majątek - dzielony jest on między akcjonariuszy. Do tego sprowadza się działanie Wnioskodawcy w procesie likwidacyjnym. W konsekwencji nie jest to wykonanie zobowiązania spółki opartego o stosunek zobowiązaniowy o charakterze cywilnoprawnym.

Zdaniem Sądu nieuprawniony także jest wniosek, że w świetle art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych każde przeniesienie własności, skutkujące uwolnieniem podatnika ze zobowiązania, należy uznać za przychód z tytułu odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych. Przeniesienie własności nieruchomości jest chociażby dopuszczalnym sposobem zwolnienia się ze zobowiązań podatkowych, a przecież nie ulega wątpliwości, że podatnik, który w ten sposób reguluje swoje zobowiązania wobec budżetu, nie uzyskuje przychodu.

W ocenie Sądu, w szczególności brak jest podstaw do przyjęcia, że przekazanie majątku Spółki na rzecz akcjonariusza z związku z jej likwidacją oznacza wykonanie zobowiązania, które przyjmie formę świadczenia w miejsce wypełnienia (łac. datio in solutum), unormowane w art. 453 k.c. Przekazanie majątku likwidowanej Spółki akcjonariuszowi jest czynnością jednostronną, która nie zobowiązuje do spełnienia świadczenia wzajemnego. Akcjonariusz nie płaci również żadnej ceny. Tymczasem w przypadku odpłatnego zbycia rzeczy lub prawa majątkowego, rodzącego obowiązek podatkowy na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochodzi do dwustronnej czynności odpłatnej. Przysporzeniem podatnika jest wówczas cena lub też inne świadczenie (ekwiwalent), jakie obowiązana jest uiścić druga strona transakcji. W sytuacji opisanej przez Wnioskodawcę, ekwiwalent taki nie występuje.

Wydanie majątku akcjonariuszom w ramach likwidacji spółki przewidzianej przepisami k.s.h., zasadniczo jest ostatnia czynnością poprzedzającą wykreślenie spółki z rejestru, które ma ten skutek, że z momentem jego dokonania spółka zostaje rozwiązana i ustaje jej byt jako osoby prawnej. Zauważyć zatem należy, że w momencie ukształtowania się zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych oraz powstania obowiązku zadeklarowania i uiszczenia podatku, podatnik zobowiązany do jego zapłaty może już nie istnieć. Co więcej, nie byłoby również żadnego podmiotu, który byłby jego następcą prawnym. Brak jest bowiem unormowania, które następcami prawnymi zlikwidowanej spółki czyniłoby akcjonariuszy. Zatem w razie braku dobrowolnej zapłaty podatku przez rozwiązywaną spółkę w późniejszym okresie nie będzie już prawnej możliwości wyegzekwowania zaległości. Postępowanie w sprawie odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej nie może bowiem zostać wszczęte przed dniem doręczenia decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego, nie ma zaś możliwości takiego doręczenia, jeśli podatnik już nie istnieje.

Reasumując, zadaniem Sądu, skoro z przepisów prawa nie wynika wprost, aby przekazanie majątku Spółki na rzecz akcjonariusza w związku z jej likwidacją powodowało powstanie po stronie Spółki obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych, to niedopuszczalne jest rozszerzenie katalogu przychodów zamieszczonego w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych o przychód z tego tytułu z powołaniem się na art. 14 ust. 1 tej ustawy. Możliwość taka wyklucza również okoliczność, że do zapłaty podatku w związku z tą czynnością zobowiązany jest akcjonariusz, na rzecz którego majątek został przekazany. Przekazanie akcjonariuszowi majątku likwidowanej spółki nie stanowi odpłatnego zbycia w rozumieniu art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako że jest to czynność prawna jednostronna, a przy tym nieodpłatna, ponieważ dokonując jej Spółka nie otrzymuje niczego w zamian.

Skład orzekający w przedmiotowej sprawie podziela stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażone w wyroku z dnia 8 lutego 2012 r., II FSK 1384/10, LEX nr 1104752, że wykładnia przepisów prawnych zawartych w art. 12 ust. 1-3 i art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie daje podstaw do przyjęcia tezy, zgodnie z którą podjęcie uchwały przez Zgromadzenie Wspólników o wypłacie zysku w formie niepieniężnej, tzn. w postaci przysługującego spółce prawa własności do części nieruchomości skutkuje powstaniem przychodu po jej stronie. Wprawdzie powyżej przywołany pogląd wyrażony został w odniesieniu do dywidendy rzeczowej, znajduje zastosowanie także w rozpoznanej sprawie. Naczelny Sąd Administracyjny uznał bowiem, że ta sama czynność nie może wywoływać obowiązku podatkowego u dwóch stron tej czynności, a taki skutek miałaby akceptacja stanowiska Ministra Finansów zajętego w zaskarżonej interpretacji.

Ponadto w wyroku z dnia 22 lutego 2013 r. wydanym w sprawie II FSK 1294/11, LEX nr 1329304, Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że w wyniku wypłaty wynagrodzenia za umorzone udziały spółka nie uzyska żadnego przysporzenia wręcz przeciwnie - z jednej strony w wyniku umorzenia dojdzie do likwidacji części jej kapitału zakładowego i zmniejszą się przez to pasywa spółki, a z drugiej strony nastąpi zmniejszenie jej aktywów, bowiem w zamian przekaże udziałowcom jako wynagrodzenie majątek nieruchomy. Tym samym skoro umorzenie udziałów jest częściową likwidacją kapitału zakładowego Spółki i w związku z taką czynnością Spółka nie uzyskuje przychodu, to tak samo w przypadku całkowitej likwidacji kapitału zakładowego nie można mówić o powstaniu po stronie likwidowanej Spółki przychodu.

Stwierdzić należy zatem, że prawidłowe było stanowisko Wnioskodawca, zgodnie z którym dokonane w ramach likwidacji przekazanie majątku jedynemu akcjonariuszowi nie będzie skutkowało uzyskaniem przez Niego przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Podsumowując, Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził, że Minister Finansów ponownie rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej uwzględni przedstawioną wyżej ocenę prawną.

W związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 25 marca 2014 r., ponownemu rozpatrzeniu podlega złożony przez Wnioskodawcę w dniu 29 lipca 2013 r. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, biorąc pod uwagę stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego zawarte w prawomocnym wyroku z dnia 25 marca 2014 r., sygn. akt I SA/Ke 122/14 tutejszy Organ dokonał ponownej analizy sprawy, w wyniku której stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie powstania przychodu z tytułu przekazania majątku akcjonariuszowi w związku z przeprowadzonym postepowaniem likwidacyjnym jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Spółki.

Wskazać należy, że z dniem 1 stycznia 2014 r. zmianie uległ przepis art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie ma to jednak wpływu na rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w X.