IPTPB3/423-276/12-2/GG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z dnia 3 sierpnia 2012 r. (data wpływu 9 sierpnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zakwalifikowania do wartości początkowej środka trwałego odsetek naliczonych do dnia przyjęcia środka trwałego do używania - jest prawidłowe.

W dniu 9 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zakwalifikowania do wartości początkowej środka trwałego, odsetek naliczonych do dnia przyjęcia środka trwałego do używania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością realizuje Projekt w ramach którego m.in. buduje sieci kanalizacji sanitarnej i pompownie. Wytworzony majątek trwały stanowi własność Spółki. W celu sfinansowania części wydatków powyższej inwestycji Spółka zaciągnęła w dniu 22 grudnia 2010 r. w trakcie realizacji inwestycji w Wojewódzkim Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej pożyczkę. Stosownie do paragrafu 3 ust. 4 umowy pożyczki odsetki od pożyczki będą naliczone od dnia uruchomienia środków z poszczególnych transz według stanu na dzień ich spłaty i płatne przez Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością jednorazowo w terminie 3 dni od daty otrzymania pisemnego powiadomienia z Funduszu o wysokości należnych odsetek. Zgodnie z paragrafem 2 pkt 3 umowa pożyczki określa stałe oprocentowanie w stosunku rocznym. Termin spłaty pożyczki, zgodnie z paragrafem 3 ust. 1 określony jest na dzień 31 grudnia 2013 r.

W latach 2011-2012 środki trwałe sfinansowane ww. pożyczką zostały oddane do użytkowania.

Odsetki od ww. pożyczki Spółka nalicza za poszczególne okresy obrachunkowe, które do momentu oddania środków trwałych do eksploatacji podwyższają ich wartość początkową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy naliczone odsetki przez Wnioskodawcę od pożyczki za okres do oddania do eksploatacji, zwiększają wartość środków trwałych.

Zdaniem Wnioskodawcy, naliczone odsetki w trakcie budowy środków trwałych zwiększają wartość początkową środków trwałych.

Zgodnie z treścią art. 16g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za koszty uzyskania przychodu uważa się m.in. odsetki od pożyczek (kredytów) naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania. Przepisy te mówią zatem o "naliczeniu" a nie o "poniesieniu" czy "zapłaceniu" odsetek. W tej sytuacji, w wartości początkowej środków trwałych powinny zostać uwzględnione naliczone odsetki, także te, których zapłata nastąpi po oddaniu środków trwałych do używania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z powyższymi uregulowaniami podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków pod warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą lub inną działalnością zarobkową, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub jego zachowania albo zabezpieczenia. Aby dany wydatek mógł być zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodów, muszą być spełnione łącznie dwa warunki, a mianowicie: wydatek musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, wydatek nie może znajdować się w grupie wydatków określonych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, zasadniczo każdy wydatek celowo poniesiony z zamiarem uzyskania przychodu, poza wyraźnie wskazanymi w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, powinien być uznany za koszt uzyskania przychodów.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 12 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Stosownie do postanowień art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Tak więc, aby dany składnik majątku był uznany za środek trwały musi spełniać następujące warunki:

* stanowić własność lub współwłasność podatnika,

* być nabyty lub wytworzony we własnym zakresie przez podatnika,

* być kompletnym i zdatnym do użytku w dniu przyjęcia do używania,

* przewidywany okres używania musi być dłuższy niż rok,

* musi być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością albo oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ww. ustawy.

Stosownie zaś do art. 16g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odsetki od pożyczek (kredytów) i prowizji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 12 ww. ustawy, naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania zwiększają wysokość kosztu wytworzenia środka trwałego, który stanowi w przypadku wytworzenia środka trwałego we własnym zakresie jego wartość początkową, zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy.

Ww. przepisy stanowią bowiem, iż za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia, za który uważa się wartość w cenie nabycia zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środków trwałych do używania.

Określenie "naliczone", użyte w art. 16g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odnosi się do odsetek rozumianych w sposób jednolity, wynikający z zasad ich liczenia w ramach zrealizowanej zapłaty.

Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki na nabycie, wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w chwili ich poniesienia. Tego rodzaju wydatki mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów sukcesywnie, na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy, poprzez dokonywanie odpisów amortyzacyjnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka realizuje Projekt w ramach którego m.in. buduje sieci kanalizacji sanitarnej i pompownie. Wytworzony majątek trwały stanowi własność Wnioskodawcy. W celu sfinansowania części wydatków powyższej inwestycji Wnioskodawca zaciągnął w dniu 22 grudnia 2010 r. w trakcie realizacji inwestycji, w Wojewódzkim Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej pożyczkę, z terminem spłaty na dzień 31 grudnia 2013 r. Odsetki od pożyczki będą naliczone od dnia uruchomienia środków z poszczególnych transz według stanu na dzień ich spłaty i płatne przez Wnioskodawcę jednorazowo w terminie 3 dni od daty otrzymania pisemnego powiadomienia z Funduszu o wysokości należnych odsetek. W latach 2011-2012 środki trwałe sfinansowane ww. pożyczką zostały oddane do użytkowania.

Odsetki od ww. pożyczki Spółka nalicza za poszczególne okresy obrachunkowe, które do momentu oddania środków trwałych do eksploatacji podwyższają ich wartość początkową.

Reasumując, odsetki od ww. pożyczki przeznaczonej na wydatki inwestycyjne, naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania, (w tym odsetki, których zapłata nastąpi po oddaniu środków trwałych do używania), zgodnie z art. 16g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, winny zwiększać jego wartość początkową, a w konsekwencji poprzez odpisy amortyzacyjne będą uwzględniane w kosztach uzyskania przychodów.

W kwestii dołączonej do wniosku umowy pożyczki tut. Organ stwierdza, iż postępowanie w sprawie udzielenia interpretacji, z uwagi na jego przedmiot i charakter wydanych w jego toku rozstrzygnięć jest postępowaniem szczególnym. W przedmiotowym postępowaniu załatwieniu podlega wniosek o pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie określonego podmiotu.

Organ podatkowy obowiązany jest dokonać oceny prawnej stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa.

Rozpatrujący wystąpienie podatnika organ podatkowy nie jest zobowiązany ani uprawniony do prowadzenia jakiegokolwiek postępowania dowodowego w sprawie.

W interesie Strony leży więc tak dokładne przedstawienie stanu faktycznego i własnego stanowiska w sprawie oraz takie sformułowania pytania, aby organ podatkowy, bez konieczności dokonania dodatkowych czynności, mógł udzielić interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu prawnego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.