IPTPB3/423-26/12-4/GG - Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środka trwałego w części pokrytej dotacją.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2012 r. (data wpływu 23 stycznia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 kwietnia 2012 r. (data wpływu 10 kwietnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środka trwałego w części pokrytej dotacją - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie w zakresie zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środka trwałego w części pokrytej dotacją.

Z uwagi na braki formalne wniosku Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) pismem z dnia 29 marca 2012 r., nr IPTPB3/423-26/12-2/GG, wystąpił do Wnioskodawcy o uzupełnienie wniosku.

Przedmiotowe wezwanie zostało skutecznie doręczone w dniu 2 kwietnia 2012 r., a w dniu 10 kwietnia 2012 r. wpłynęło do tut. Organu uzupełnienie wniosku, a w dniu 6 kwietnia 2012 r. uiszczono brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest beneficjentem końcowym Funduszu Spójności. Spółka prowadziła zadanie inwestycyjne polegające na budowie kanalizacji sanitarnej w gminie. Zadanie zostało zrealizowane z końcem 2010 r., a wybudowane środki trwałe przyjęte na stan. Pokrycie ostatnich 20% wydatków z dotacji nastąpi po rozliczeniu projektu i zatwierdzeniu przez KE raportu końcowego - z opóźnieniem w stosunku do daty rozpoczęcia użytkowania wybudowanych środków trwałych i dokonywania od ich wartości początkowej odpisów amortyzacyjnych. Odpisy amortyzacyjne naliczone przed otrzymaniem płatności końcowej z dotacji były dokonane zgodnie ze stanem faktycznym, a więc w czasie ich naliczenia należy je uznać za koszty uzyskania przychodu.

W uzupełniniu wniosku Wnioskodawca stwierdził, iż otrzymanie płatności końcowej z Funduszu Spójności, stanowiącej 20% wydatków, stanowić będzie zwrot wydatków poniesionych przez Spółkę na wytworzenie we własnym zakresie środków opisanych we wniosku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Wnioskodawca wnosi zapytanie dotyczące uzgodnienia jednego z możliwych rozwiązań dotyczących uznania dotychczasowej amortyzacji środków trwałych za koszt uzyskania przychodu po wpłynięciu dotacji na rachunek Firmy. W literaturze wskazuje się na dwa możliwe rozwiązania:

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca zrezygnował z ww. pytań i postawił następujące pytanie:

Od którego momentu stosować przepis art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - od daty podpisania umowy o dofinansowaniu, czy od daty otrzymania dotacji, a jeżeli środek trwały był do chwili otrzymania dotacji amortyzowany od pełnej wartości początkowej, to czy dotychczasowe odpisy amortyzacyjne uznane za koszt podatkowy podlegają korekcie począwszy od momentu otrzymania dotacji.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy z 15 lutego 1992 r. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odpisy z tytułu zużycia środków trwałych, także dokonane według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części wartości środków trwałych, która odpowiada wydatkom na nabycie lub wytworzenie tych środków poniesionym we własnym zakresie, zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie, a wiec np.: w formie dotacji.

Odpisy amortyzacyjne w ocenie Wnioskodawcy naliczone przed otrzymaniem ostatnich 20% dotacji były dokonane zgodnie ze stanem faktycznym a więc w czasie ich naliczenia należy je uznać za koszt uzyskania pochodu. Z punktu widzenia Spółki za bardziej korzystne jest rozwiązanie nr 2, w którym nie koryguje Ona podatkowo w okresie rozliczeniowym, w którym otrzyma dotację, dotychczas naliczonej amortyzacji, ponieważ część dotacji na sfinansowanie budowanych środków trwałych zostanie przekazana Spółce po rozpoczęciu użytkowania środków trwałych i dopiero od tego momentu Spółka może korygować wartość przyszłych odpisów amortyzacyjnych a nie cofać się do zdarzeń już zaistniałych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdził, iż dopóki na rachunek Spółki nie wpłyną środki pomocowe odpisy amortyzacyjne (naliczone zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych), stanowią w całości koszty uzyskania przychodu, bowiem środek trwały jest w całości finansowany z własnych źródeł jednostki. Dopiero od miesiąca, w którym Spółka otrzyma dotację, należy z odpisów amortyzacyjnych wyłączyć taką ich część, która w sumie (za cały okres amortyzacji) będzie równa kwotowo otrzymanej dotacji (zwróconej części wydatków na wytworzenie środka trwałego). Ta wyłączona część odpisów amortyzacyjnych zdaniem Spółki nie stanowi kosztów uzyskania przychodów, co wynika z brzmienia art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74. poz. 397 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów i to zarówno w zakresie kosztów bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej ww. środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 16b (art. 16f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Ze stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadził zadanie inwestycyjne polegające na budowie kanalizacji sanitarnej w gminie, które zostało zrealizowane z końcem 2010 r., a wybudowane środki trwałe przyjęte na stan. Pokrycie ostatnich 20% wydatków z dotacji nastąpi po rozliczeniu projektu i zatwierdzeniu przez KE raportu końcowego - z opóźnieniem w stosunku do daty rozpoczęcia użytkowania wybudowanych środków trwałych i dokonywania od ich wartości początkowej odpisów amortyzacyjnych. Odpisy amortyzacyjne naliczone przed otrzymaniem płatności końcowej z dotacji były dokonane zgodnie ze stanem faktycznym, a więc w czasie ich naliczenia zdaniem Wnioskodawcy, należy je uznać za koszty uzyskania przychodu.

Stosownie do art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W myśl natomiast art. 16 ust. 1 pkt 48 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Zatem, wszelkie dotacje, subwencje, dopłaty, otrzymane środki pieniężne stanowiące zwrot podatnikowi poniesionych wydatków na nabycie lub wytworzenie środków trwałych wchodzą w zakres powołanego powyżej art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle powyższego, odpisy amortyzacyjne od tej części wartości początkowej środka trwałego, która sfinansowana została otrzymanym wsparciem finansowym, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności. Natomiast część niezwróconych wydatków stanowi koszt uzyskania przychodów poprzez dokonywane odpisy amortyzacyjne. Należy zwrócić uwagę, iż częściowe sfinansowanie zakupu (wytworzenia) środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych środkami w postaci zwrotu poniesionych wydatków pozostaje bez wypływu na ustaloną wartość początkową.

Powołany przepis znajduje zastosowanie również w sytuacji, gdy wydatki na zakup (wytworzenie) środka trwałego zostały najpierw przez podatnika poniesione, a dopiero później zrefundowane np. z dotacji rozwojowej z Funduszu Spójności.

Powyższe oznacza, iż po otrzymaniu takiej dotacji Wnioskodawca jest zobowiązany do skorygowania - zmniejszenia - kosztów uzyskania przychodów, a tym samym skorygowania - zwiększenia - podatku dochodowego (zaliczek za okresy rozliczeniowe), w których wykazał te koszty w wysokości zawyżonej.

Tym samym, w przypadku, gdy dotacja przeznaczona była na zakup (wytworzenie) środków trwałych, Wnioskodawca zobowiązany jest dokonać korekty odpisów amortyzacyjnych w tych miesiącach (okresach), w których wykazał je w wysokości zawyżonej.

Warto podkreślić, iż opisane wyżej zasady korygowania kosztów podatkowych wiążą się z powstaniem zaległości podatkowej i obowiązkiem zapłaty odsetek od zaległości.

Wobec powyższego, zauważyć należy, że skoro określone wydatki są lub będą podatnikowi zwracane, podatnik zaś nie traci własności środka trwałego, to ujmowanie odpisów amortyzacyjnych w ciężar kosztów podatkowych w miesiącach po podpisaniu umowy o dotację a przed jej otrzymaniem nie znajduje nie tylko prawnego, ale również racjonalnego uzasadnienia. W takim przypadku podatnik bowiem wie, że poniesiony wcześniej wydatek będzie miał zrefundowany. Zatem ostatecznie podatnik nie poniesie ciężaru finansowego związanego z nabyciem (wytworzeniem) środka trwałego.

Mając na uwadze wyżej powołane przepisy, w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym, począwszy od miesiąca podpisania umowy o dotację, Spółka powinna każdorazowo zmniejszać koszty uzyskania przychodów o kwotę (część) dokonywanych odpisów amortyzacyjnych ustaloną w proporcji, w jakiej pozostaje kwota otrzymanego na te środki trwałe dofinansowania do wysokości wartości początkowej tych środków. Albowiem kosztem uzyskania przychodów jest tylko ta część odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środka trwałego, która nie została sfinansowana z otrzymanej dotacji.

Natomiast w przypadku, gdy Wnioskodawca nie zastosuje się do powyższego, to w miesiącu otrzymania dotacji będzie zobowiązany do wstecznego skorygowania dokonanych w poszczególnych okresach podatkowych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych sfinansowanych otrzymaną dotacją w takiej części, w jakiej pozostaje kwota wsparcia do wartości początkowej tych środków trwałych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.