IPTPB3/423-25/13-4/GG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r., w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2013 r. (data wpływu 18 stycznia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 kwietnia 2013 r. (data wpływu 16 kwietnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków:

* w części dotyczącej wynagrodzenia za świadczone usługi przez zapraszanych specjalistów - florystów zagranicznych i polskich - jest prawidłowe,

* związanych z przyjazdem i pobytem zapraszanych specjalistów - florystów zagranicznych i polskich oraz kosztami wyżywienia zaproszonych klientów - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 stycznia 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z przyjazdem, pobytem i wynagrodzeniem za świadczone przez zapraszanych specjalistów - florystów zagranicznych i polskich usługi oraz koszty wyżywienia zaproszonych klientów, które będą ponoszone w związku z organizacją prezentacji produktów.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), pismem z dnia 2 kwietnia 2013 r., Nr IPTPB3/423-25/13-2/GG, wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków wniosku, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia go bez rozpatrzenia.

Przedmiotowe wezwanie zostało skutecznie doręczone w dniu 5 kwietnia 2013 r.

W dniu 16 kwietnia 2013 r. wpłynęło do tut. Organu uzupełnienie wniosku, nadane w dniu 12 kwietnia 2013 r. z zachowaniem obowiązującego terminu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi za pośrednictwem P. Spółki jawnej (dalej: Spółka) działalność gospodarczą, w ramach której Spółka sprzedaje szeroko rozumiane artykuły florystyczne Jej produkcji.

W celu wzrostu sprzedaży oferowanych przez Spółkę produktów, a tym samym wzmocnienia swojej pozycji na rynku oraz w celu zwiększenia rozpoznawalności swojej "marki", Spółka zdecydowała się organizować - dla swoich aktualnych i potencjalnie przyszłych klientów, prezentacje produktów połączone z pokazami możliwych sposobów wykorzystania artykułów florystycznych produkowanych i sprzedawanych przez Spółkę, które to pokazy będą prowadzone przez zaproszonych przez Spółkę florystów z Polski oraz Włoch.

Powyżej opisane prezentacje będą odbywać się w siedzibie Spółki. W związku z organizacją powyżej opisanych prezentacji Spółka będzie ponosić koszty w określonej wysokości, a obejmujące swym zakresem wynagrodzenie za świadczenie usług przez zaproszonych florystów z Polski i Włoch w postaci prowadzenia pokazów możliwych sposobów wykorzystywania artykułów florystycznych produkowanych i sprzedawanych przez Spółkę, koszty ich pobytu i przyjazdu oraz koszty wyżywienia zaproszonych klientów.

Powyżej opisane wydatki będą udokumentowane wystawionymi na rzecz Spółki fakturami VAT.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wyjaśnił, iż sformułowanie: "Wnioskodawca prowadzi za pośrednictwem P. Spółki jawnej (dalej: Spółka) działalność gospodarczą, w ramach której Spółka sprzedaje szeroko rozumiane artykuły florystyczne jej produkcji oznacza, że Wnioskodawca uzyskuje przychód z udziału w P. Spółce jawnej (art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych), prowadzącej działalność gospodarczą, w ramach której sprzedawane są szeroko rozumiane artykuły florystyczne produkcji P. Spółki jawnej.

Wnioskodawcą jest co wskazano wprost w treści wniosku (część B.l. wniosku ORD-IN). Sp. z o.o., która występuje w niniejszej sprawie w imieniu własnym, jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych (część B.2. wniosku ORD- IN).

Zgodnie z informacją zawartą we wniosku (część G poz. 68), to P. Spółka jawna "będzie ponosić koszty w określonej wysokości, a obejmujące swym zakresem wynagrodzenie za świadczenie usług przez zaproszonych florystów z Polski i Włoch w postaci prowadzenia pokazów możliwych sposobów wykorzystywania artykułów florystycznych produkowanych i sprzedawanych przez Spółkę, koszty ich pobytu i przyjazdu oraz koszty wyżywienia zaproszonych klientów."

Co wskazano powyżej Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu uzyskiwanego z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną, tj. P. Spółce jawnej.

Przedmiotem interpretacji indywidualnej winny być: art. 5 ust. 1 i 2, art. 15 ust. 1, art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.)

W uzupełnieniu wniosku ostatecznie sformułowano pytanie w następujący sposób:

"Czy pokrywane przez Spółkę koszty związane z przyjazdem, pobytem i wynagrodzeniem za świadczone przez zapraszanych specjalistów - florystów zagranicznych i polskich usługi oraz koszty wyżywienia zaproszonych klientów, które będą ponoszone w związku z organizacją prezentacji produktów Spółki oraz możliwych sposobów ich wykorzystania, stanowić będą dla Wnioskodawcy, w wysokości ustalonej zgodnie z art. 5 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: uCIT), koszty uzyskania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych..."

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 uCIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

W świetle powołanego uregulowania, aby dany wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu zaistnieć muszą łącznie trzy warunki:

* celem poniesienia wydatku (bezpośrednim lub pośrednim) powinno być osiągnięcie przychodu, lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,

* wydatek ten nie może być wymieniony w zawartym w art. 16 ust. 1 ww. ustawy katalogu wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów,

* musi być prawidłowo udokumentowany.

W stanie faktycznym, będącym podstawą niniejszego wniosku, zdaniem Wnioskodawcy wszystkie powyższe przesłanki zostały spełnione. Po pierwsze, należy odnieść się do związku wydatków dotyczących organizacji prezentacji oferty produktów Spółki i możliwych sposobów ich wykorzystania z przychodami z tytułu prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej.

Zgodnie z wykładnią przepisu art. 15 ust. 1 uCIT, a także utrwalonym poglądem doktryny i orzecznictwa, jako wydatki poniesione"w celu osiągnięcia przychodów" powinny być kwalifikowane wszelkie wydatki, dzięki poniesieniu których racjonalnie rozumując, podatnik może oczekiwać uzyskania przychodów. Przy czym, użyty przez ustawodawcę zwrot"w celu uzyskania przychodów" oznacza, iż nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od przychodu z tego źródła, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo - skutkowym, że jego poniesienie ma mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów, albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Należy w tym miejscu położyć nacisk na sformułowany przez ustawodawcę warunek, iż wydatek musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów.

Charakter związku między poniesionym kosztem, a osiąganym przez podatnika przychodem był przedmiotem rozważań Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w wyroku z dnia 27 stycznia 2003 r., sygn. akt III SA 1652/2007, stwierdził następująco: (...) Ciężar dowodu działania w określonym celu spoczywa na podatniku. Ustawodawca posługując się zwrotem"wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów" nie posługuje się sformułowaniem"skutek". Takie sformułowanie ma istotne znaczenie przy rozpatrywaniu pojęcia kosztów, albowiem czym innym jest"cel" działania, a czym innym"skutek" będący następstwem podjętych działań. Przez sformułowanie"w celu" należy zatem rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot celowości, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo - skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód)".

Powyższą argumentację dodatkowo wspiera stanowisko zajęte przez Naczelny Sąd Administracyjny w uzasadnieniu do wyroku z dnia 29 listopada 1994 r., sygn. akt SA/Wr 1242/94, w którym stwierdził:"Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Większość wydatków ponoszonych przez podatników stanowi bezspornie koszt uzyskania przychodu. Są jednak sytuacje, w których ów związek przyczynowy nie jest tak wyraźny. Wszystkie te sytuacje należy rozwiązywać według zasad zdrowego rozsądku."

Zgodnie z powyższym, ustawodawca w art. 15 ust. 1 uCIT nie wymaga od podatnika, by poniesione przez niego wydatki, które mają być kosztem podatkowym, dały się od razu bezwarunkowo powiązać z osiąganym przychodem. Istotne jest założenie podatnika, oparte na racjonalnych przesłankach, że taki wydatek może przynieść spodziewany rezultat, tj. znaleźć przełożenie na spodziewany przychód.

Związek poniesionych kosztów z przychodem może być zarówno bezpośredni, jak i pośredni - związany z całokształtem prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. W analogicznym tonie wypowiedział się Minister Finansów w piśmie z 26 kwietnia 2002 r. znak: PB3-8214-99/WK/02, gdzie stwierdził, iż:" (...) wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Są to więc koszty bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskanym przychodem oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, czyli związane z funkcjonowaniem firmy (...)".

W związku z powyższym w sytuacji, gdy dany wydatek jest celowy i zasadny - a zatem poniesiony został w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, spełniając tym samym dyspozycję zawartą w art. 15 ust. 1 uCIT - będzie mógł stanowić koszt dla celów podatkowych. Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym powyższy związek jest bezsprzeczny i oczywisty.

Wnioskodawca podnosi, iż wszelkie wydatki związane z organizacją prezentacji oferty produktów Spółki oraz możliwych sposobów ich wykorzystania są z ekonomicznego punktu widzenia racjonalnie uzasadnione. Ponoszenie przedmiotowych wydatków umożliwi Spółce zapoznanie klientów z produkowanymi przez Spółkę wyrobami oraz możliwymi sposobami ich wykorzystania, co w konsekwencji może się przyczynić do zwiększenia przychodów Spółki. Należy chociażby przykładowo wskazać, że bezpośrednio po zakończeniu tego typu prezentacji produktów, część klientów biorących udział w prezentacji zakupuje produkty użyte w pokazie. Ponadto dzięki charakterowi imprezy, pracownicy Spółki będą w stanie nawiązać z klientami bezpośrednie relacje, które zapewnią lepszą komunikację i zrozumienie potrzeb klientów Spółki, co również przyczyni się do wzrostu przychodów Spółki pochodzących ze współpracy gospodarczej z tymi klientami.

Należy także wskazać, że organizacja tego typu prezentacji zmierza wprost do zwiększenia rozpoznawalności Spółki na rynku artykułów florystycznych, co wprost przekłada się na osiągane przez Spółkę wyniki finansowe z tytułu sprzedaży produktów florystycznych.

W rezultacie zdaniem Wnioskodawcy, poniesienie opisanych na wstępie wydatków pozwoli racjonalnie przyjąć, że dzięki lepszej znajomości właściwości i zastosowania produktów Spółki wśród klientów, zwiększy się zapotrzebowanie na oferowane przez Spółkę produkty.

Powyższe stanowisko potwierdza pogląd wyrażony przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 17 października 2008 r., znak: ILPB3/423-450/08-4/MC, czy też Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 15 stycznia 2010 r., znak: IPPB5/423-787/09-2/JC.

Po drugie, Wnioskodawca podkreślił, że wydatki opisane w niniejszym wniosku nie są objęte żadnym z wyłączeń z możliwości uznania ich za koszty uzyskania przychodów, zawartych w art. 15 ust. 1 CIT. W szczególności, poniesione przez Spółkę wydatki związane z organizacją prezentacji Jej produktów i możliwych sposobów ich wykorzystania nie mogłyby zostać uznane za wydatki związane z reprezentacją (art. 16 ust. 1 pkt 28 uCIT).

Słownikowa definicja"reprezentacji" oznacza, że jest to uzewnętrzniony wysoki standard życia, związany ze szczególności pozycją społeczną; okazałość; wytworność (Słownik Współczesnego Języka Polskiego - Wilga, Warszawa 1998 r.). W praktyce organów podatkowych utrwaliło się stanowisko, iż "reprezentacja to występowanie w imieniu firmy, wiążące się z okazałością w celu wywołania dobrego wrażenia" (interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie dnia 21 marca 2008 r., znak: IPPB1/415-523/07-2/ES).

Wnioskodawca odnosząc powyższe do przedstawionego na wstępie stanu faktycznego, uważa, że charakter ponoszonych wydatków stanowiących koszty związane z przyjazdem, pobytem i wynagrodzeniem za świadczone przez zapraszanych specjalistów - florystów zagranicznych i polskich usługi oraz koszty wyżywienia zaproszonych klientów, nie daje podstaw do uznania ich za koszty reprezentacji. Wydatki te nie wiążą się bowiem z wystawnością czy okazałością. Ich poniesienie nie byłoby warunkowane dążeniem do wywołania dobrego wrażenia o Spółce, lecz ma charakter poboczny do podstawowego celu prezentacji, jakim jest upowszechnienie wiedzy o produktach Spółki i możliwych sposobach ich wykorzystania.

Należy więc uznać, iż skoro wydatki związane z organizacją prezentacji nie będą wydatkami samymi w sobie służącymi reprezentacji, lecz służyć mają realizacji dalej idącego celu, jakim jest osiągnięcie przychodów, nie powinny być traktowane jako koszty reprezentacji, lecz koszty ogólne, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy została potwierdzona w interpretacjach indywidualnych wydawanych w podobnych stanach faktycznych, w tym m.in. w wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu interpretacji indywidualnej z dnia 17 października 2008 r., znak: ILPB3/423-450/08-4/MC.

Przykładowo w tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, na stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie przedstawione w interpretacji indywidualnej z dnia z 18 lutego 2008 r., sygn. IP-PB3-423-471/07-2/DG, w której to interpretacji wskazał, że"Należy zauważyć, iż Spółka organizując dni otwarte prowadziła rozmowy z klientami na temat możliwości technicznych oraz szczegółów konstrukcyjnych obrabiarek do metali. Spółka zatrudniła profesjonalną firmę cateringową, która przygotowała dla kontrahentów poczęstunek w postaci dań i napojów. Należy więc uznać, że wydatki na usługę cateringową, z uwagi, że nie były wydatkiem samym w sobie służącym konsumpcji, lecz realizacji dalej idącego celu (prezentacja możliwości technicznych i konstrukcyjnych maszyn), stanowią koszt uzyskania przychodów".

Po trzecie, zdaniem Wnioskodawcy, należy podkreślić, że przedmiotowe wydatki na organizację prezentacji produktów Spółki oraz możliwych sposobów ich wykorzystania będą należycie udokumentowane.

W związku z przywołaną powyżej argumentacją, w pełni zasadnym, zdaniem Wnioskodawcy, jest twierdzenie na gruncie przepisów prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych, że w okolicznościach faktycznych sprawy opisanych na wstępie, pokrywane przez Spółkę koszty związane z przyjazdem, pobytem i wynagrodzeniem za świadczone przez zapraszanych specjalistów - florystów zagranicznych i polskich usługi oraz koszty wyżywienia zaproszonych klientów, które będą ponoszone w związku z organizacją prezentacji produktów Spółki oraz ich możliwych sposobów wykorzystania stanowić będą dla Wnioskodawcy, w wysokości ustalonej zgodnie z art. 5 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 2 uCIT, koszty uzyskania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdził, iż stanowisko w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego zaprezentowane we wniosku zostało przedstawione w sposób wyczerpujący.

W niniejszej sprawie podstawową kwestią jest, czy wynagrodzenie za świadczenie usługi przez zaproszonych florystów z Polski i Włoch w postaci prowadzenia pokazów, możliwych sposobów wykorzystywania artykułów florystycznych produkowanych i sprzedawanych przez P. Spółkę jawną, koszty ich pobytu i przyjazdu oraz koszty wyżywienia zaproszonych klientów, pokrywane przez P. - Spółkę jawną, której wspólnikiem jest Wnioskodawca oraz z udziału w której to spółce Wnioskodawca uzyskuje przychód opodatkowany na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, można zaliczyć na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 5 ust. 1 tejże ustawy.

Wnioskodawca w sposób jednoznaczny przedstawił swoje stanowisko, które potwierdza możliwość zaliczenia ww. kosztów pokrywanych przez P. Spółkę jawną w wysokości ustalonej zgodnie z art. 5 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na powyższą okoliczność Wnioskodawca przedłożył obszerne uzasadnienie, w tym powołał się na aktualną linię orzeczniczą sądów administracyjnych oraz stanowisko organów podatkowych zaprezentowane w interpretacjach indywidualnych.

Jednie na marginesie Wnioskodawca pragnie wskazać, że we fragmencie (część H poz. 70): "Po drugie, należy podkreślić, że wydatki opisane w ustawie w niniejszym wniosku nie są objęte żadnym z wyłączeń z możliwości uznania ich za koszty uzyskania przychodów, zawartych w art. 15 ust. 1 uCIT. W szczególności poniesione przez Spółkę wydatki związane z organizacją prezentacji Jej produktów i możliwych sposobów ich wykorzystania nie mogłyby zostać uznane za wydatki związane z reprezentacją (art 16 ust. 1 pkt 28 uCIT): omyłkowo powołano się na art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, zamiast art. 16 ust. 1. Prawidłowe brzmienie ww. fragmentu prezentuje się następująco: "Po drugie, należy podkreślić, że wydatki opisane w niniejszym wniosku nie są objęte żadnym z wyłączeń z możliwości uznania ich za koszty uzyskania przychodów, zawartych w art. 16 ust. 1 uCIT. W szczególności, poniesione przez Spółkę wydatki związane z organizacją prezentacji jej produktów i możliwych sposobów ich wykorzystania nie mogłyby zostać uznane za wydatki związane z reprezentacją (art. 16 ust. 1 pkt 28 uCIT)."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stwierdza się co następuje:

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji. Przepisy ustawy, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3, mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej (art. 1 ust. 2).

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) reguluje natomiast opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych (art. 1).

Z treści art. 4 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) wynika, iż spółkami kapitałowymi są: spółka z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółka akcyjna. Spółka jawna zaliczana jest natomiast do spółek osobowych, o czym stanowi art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych.

W myśl art. 22 § 1 i § 2 Kodeksu spółek handlowych, spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową. Każdy wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką, z uwzględnieniem art. 31.

W świetle powyższych przepisów należy przyjąć, że spółki osobowe są w szczególny sposób traktowane przez prawo podatkowe, tj. nie posiadają tzw. zdolności podatkowej w podatku dochodowym, czyli zdolności do bycia podmiotem praw i obowiązków wynikających z prawa podatkowego (są transparentne podatkowo). Spółka jawna nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych ani też podatku dochodowego od osób prawnych. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej będzie uzależniony od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki jawnej jest osoba prawna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego należy wskazać, iż Wnioskodawca będący wspólnikiem spółki jawnej jest osobą prawną i dlatego zakres przedmiotowego pytania trzeba rozpatrywać w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku - art. 5 ust. 2 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

* wydatek został poniesiony przez podatnika,

* jest definitywny, a więc bezzwrotny,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu.

Stosownie do regulacji zawartej w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Wyłączając z kosztów podatkowych koszty reprezentacji, ustawa podatkowa nie definiuje terminu "reprezentacja", ani też nie odsyła do innych przepisów prawa. Brak ustawowej definicji pojęcia "reprezentacja", nie uprawnia jednak do dowolnego określania zakresu znaczeniowego tego terminu.

Zgodnie z podejściem funkcjonalnym przez reprezentację należy rozumieć działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych związane z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z przyjmowaniem i utrzymywaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów (zob. B. Brzeziński, M. Kalinowski, Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz; Warszawa 1997; powoływany w S. Babiarz, Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz 2009, Wrocław 2009).

Wizerunek ten, postrzegany i określany jako pozytywny, wcale nie musi odzwierciedlać dostatku, okazałości, zamożności itp. W niektórych sytuacjach wizerunkiem pozytywnym będzie taki, który wykaże cechy przedsiębiorcy takie, jak prostota, zapobiegliwość, oszczędność itp. Na taki wizerunek podmiotu również należy "zapracować" i ponieść stosowne do niego wydatki na reprezentację. Być może będą one miały inny charakter, niż wydatki zmierzające do wykazania zamożności, ekskluzywności i okazałości, ale wciąż będą to wydatki na reprezentację.

Przypisywanie reprezentacji cech takich, jak wystawność, okazałość, wytworność, ekskluzywność, wynika w gruncie rzeczy z faktu, iż te właśnie cechy powszechnie postrzegane są jako pozytywnie charakteryzujące wizerunek określonego podmiotu, kojarzące się z wysokim statusem i pozycją społeczną. Jednakże nie oznacza to, że budowanie wizerunku może odbywać się wyłącznie poprzez działania nadzwyczajne, wykraczające poza przyjęte standardy.

Podkreślić należy, że wskazywane przez strony wystawność i okazałość są cechami reprezentacji, ale nie są to jedyne cechy kwalifikujące określony wydatek do kosztów reprezentacji. Oznacza to, że ich wystąpienie nie jest konieczne, aby tak właśnie konkretny wydatek zakwalifikować.

Z powyższego wynika, iż o reprezentacji można mówić w odniesieniu do działań mających na celu stworzenie i utrwalenie jak najkorzystniejszego wizerunku firmy na zewnątrz, to jest w relacji z kontrahentami (ich przedstawicielami), gośćmi i potencjalnymi klientami, akcentowania jej renomy i poszanowania kontrahenta. Obejmuje ona zarówno działania zmierzające do:

* stworzenia oczekiwanego wizerunku, pozycji podatnika jako podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, jak i

* stworzenia korzystnych warunków w celu nawiązania nowych lub też podtrzymania (rozszerzenia) dotychczasowych kontaktów.

Zatem, celem wydatków na reprezentację jest m.in. stworzenie i utrwalenie właściwego wizerunku firmy, poprzez np. sposób podejmowania kontrahentów czy poczęstunek. Właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji "obraz przedsiębiorcy" przełoży się na nabywanie jego produktów lub usług. Świadome kształtowanie więc właściwego wizerunku przez podatników ma na celu stworzenie takiego wyobrażenia o przedsiębiorcy, które spowoduje pozytywne postrzeganie tegoż przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, które z kolei będzie zachętą do podjęcia rozmów, współpracy, zakupów jego produktów czy usług.

Wskazanie w art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy określonych grup wydatków (poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności i napojów w tym alkoholowych), bez doprecyzowania, że chodzi o wydatki w tym zakresie przekraczające określoną wysokość lub nie mieszczące się w określonej formie, jako w szczególności będące kosztami reprezentacji, oznacza, że ustawodawca nie wiąże wyrażenia "koszty reprezentacji" z wytwornością, okazałością, wystawnością, ale właśnie z wszelkimi kosztami występowania w imieniu iw interesie podatnika, kosztami reprezentowania go na zewnątrz, w kontaktach z kontrahentami i partnerami biznesowymi, kosztami budowania i podtrzymywania pozytywnego wizerunku firmy.

Wydatki na reprezentację, to wszelkie wydatki związane nie tylko z reprezentowaniem firmy podatnika na zewnątrz, ale także wydatki związane z tworzeniem określonego, pozytywnego wizerunku firmy. Określone działania podatnika i związane z nimi wydatki realizują często różne cele. Wydatki o charakterze reklamowym lub promocyjnym mają charakter kosztowy, bo co do zasady są podejmowane w celu osiągnięcia przychodu i nie zostały, rodzajowo, wyłączone z kosztów przez ustawodawcę. Wydatki na reprezentację nie są kosztami uzyskania przychodu z woli ustawodawcy, choćby nawet powodowały zwiększenie przychodu.

W praktyce trudności w zakresie zaliczenia określonego wydatku do kosztów dotyczą najczęściej sytuacji, gdy wydatek można powiązać jednocześnie z realizacją celów reklamowych i promocyjnych oraz celów wizerunkowych podatnika. W takiej sytuacji decydujące znaczenie powinno mieć ustalenie, jaki jest zasadniczy cel danego działania i związanego z nim wydatku. Ponadto istotne jest ustalenie, czy możliwe jest wyodrębnienie wydatków ponoszonych na reklamę i wydatków ponoszonych na reprezentację.

Należy zatem stwierdzić, że wydatki na wszelkiego tego typu usługi i artykuły, wiążące się z reprezentowaniem podatnika lub prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa, nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów - niezależnie od tego, czy usługi te i zakupione artykuły były wykorzystywane w kontaktach z kontrahentami w siedzibie, czy też poza nią (por. wyrok NSA z dnia 25 stycznia 2012 r., sygn. akt II FSK 1445/10).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi za pośrednictwem Spółki jawnej (dalej: Spółka) działalność gospodarczą, w ramach której sprzedaje szeroko rozumiane artykuły florystyczne jej produkcji.

W celu wzrostu sprzedaży oferowanych przez Spółkę produktów, a tym samym wzmocnienia swojej pozycji na rynku oraz w celu zwiększenia rozpoznawalności swojej "marki", Spółka zdecydowała się organizować - dla swoich aktualnych i potencjalnie przyszłych klientów, prezentacje produktów połączone z pokazami możliwych sposobów wykorzystania artykułów florystycznych produkowanych i sprzedawanych przez Spółkę, które to pokazy będą prowadzone przez zaproszonych przez Spółkę florystów z Polski oraz Włoch. Powyżej opisane prezentacje będą odbywać się w siedzibie Spółki.

W związku z organizacją powyżej opisanych prezentacji Spółka będzie ponosić koszty w określonej wysokości, a obejmujące swym zakresem wynagrodzenie za świadczenie usług przez zaproszonych florystów z Polski i Włoch w postaci prowadzenia pokazów możliwych sposobów wykorzystywania artykułów florystycznych produkowanych i sprzedawanych przez Spółkę, koszty ich pobytu i przyjazdu oraz koszty wyżywienia zaproszonych klientów.

Co wskazano powyżej Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu uzyskiwanego z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną, tj. P Spółce jawnej.

Reasumując, biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie przyszłe i treść powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, iż wydatki stanowiące koszty związane wynagrodzeniem za świadczone przez zapraszanych specjalistów - florystów włoskich i polskich usługi, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, natomiast wydatki noszące znamiona reprezentacji, jak: koszty związane z ich przyjazdem, pobytem oraz wyżywieniem zaproszonych klientów, które będą ponoszone w związku z organizacją prezentacji produktów Spółki oraz możliwych sposobów ich wykorzystania, nie będą stanowiły dla Wnioskodawcy kosztów uzyskania przychodów, w wysokości ustalonej zgodnie z art. 5 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako koszty reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy.

Jednocześnie należy wskazać, iż w odniesieniu do powołanych we wniosku przez Wnioskodawcę wyroków sądów administracyjnych oraz interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.