IPTPB3/423-249/11-4/IR - Zwolnienie z podatku dochodu uzyskanego na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 stycznia 2012 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB3/423-249/11-4/IR Zwolnienie z podatku dochodu uzyskanego na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2011 r. (data wpływu 28 września 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 grudnia 2011 r. (data wpływu 28 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wielkości pomocy regionalnej w celu wyliczenia dochodu wolnego od podatku - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zasad ustalania wielkości pomocy regionalnej w celu wyliczenia dochodu wolnego od podatku i obowiązku zawiadomienia organu podatkowego.

Z uwagi na braki formalne wniosku Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), pismem z dnia 14 grudnia 2011 r., wystąpił do Wnioskodawcy o uzupełnienie wniosku.

W odpowiedzi na ww. wezwanie dnia 28 grudnia 2011 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku z dnia 27 września 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (zwanej dalej "Strefą") na podstawie zezwolenia wydanego dnia 5 maja 2005 r.

Z uwagi na powyższe korzysta ze zwolnienia od opodatkowania dochodu przewidzianego w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca określił też, że poczynił w Strefie zarówno nakłady inwestycyjne, jak i utrzymuje nowe miejsca pracy. Przy czym wielkość pomocy przeznaczona na nowe inwestycje oraz na tworzenie nowych miejsc pracy nie przekroczyła maksymalnej wielkości pomocy określonej w przepisach § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2004 r. Nr 215, poz. 2183 z późn. zm.).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wyjaśnił, iż wniosek dotyczy okresu od dnia uzyskania zezwolenia, tj. dnia 5 maja 2005 r. do dnia złożenia wniosku oraz, że wydatki kwalifikujące się do zastosowania zwolnienia podatkowego ponosił i ponosi od dnia udzielenia zwolnienia do dnia złożenia wniosku. Określił też, iż cała działalność Wnioskodawcy objęta jest zwolnieniem strefowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia od opodatkowania dochodów zarówno z tytułu poniesionych nakładów inwestycyjnych, jak i kosztów dwuletnich utrzymania stanowisk pracy tzn. czy dopuszczalne jest sumowanie obu rodzajów pomocy regionalnej celem wyliczenia kwoty dochodu wolnej od podatku.

2.

Czy istnieje obowiązek wcześniejszego zawiadomienia organu podatkowego o tym, jakie koszty wzięte zostały pod uwagę (koszty inwestycji czy też koszty zatrudnienia) w celu wyliczenia maksymalnej kwoty pomocy dla Wnioskodawcy (czyli maksymalnej kwoty dochodu podlegającego zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym).

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 1, natomiast na pytanie nr 2 tut. Organ nie udziela odpowiedzi, ponieważ w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca określił, że cofa wniosek w zakresie tego pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku od osób prawnych stanowi, że wolne od podatku są "dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami".

Z kolei wydane na podstawie przepisu art. 4 ust. 1 i art. 5a ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 215, poz. 2183 z późn. zm.) zwane dalej "rozporządzeniem" w § 3 ust. 1 stanowi, że "Pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) stanowi pomoc regionalną z tytułu:

1.

kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych odpowiednio w § 6, 7 i 8, lub

2.

tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o obowiązkowe płatności związane z ich zatrudnieniem, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników."

Zdaniem Wnioskodawcy należy podkreślić, że do Jego sytuacji zastosowanie znajdzie właśnie rozporządzenie. Wynika to z przepisu § 8 rozporządzenia z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548), który stanowi, że do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

Biorąc to pod uwagę według Wnioskodawcy do Jego sytuacji zastosowanie znajdzie właśnie rozporządzenie z 2004 r.

Jak podaje Wnioskodawca z kolei przepis § 3 ust. 7 rozporządzenia wskazuje, że:"7. Pomoc przeznaczona na nowe inwestycje może być udzielana wraz z pomocą na tworzenie nowych miejsc pracy, pod warunkiem, że łącznie wielkość tych pomocy nie przekracza maksymalnej wielkości pomocy określonej w § 4, przy czym dopuszczalną wielkość pomocy określa się jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy i wyższej kwoty kosztów: nowej inwestycji lub dwuletnich kosztów pracy nowozatrudnionych pracowników.

Dodatkowo przepis § 3 ust. 8 rozporządzenia stanowi, że:"8. Pomoc, o której mowa w ust. 1, może być udzielana łącznie z inną pomocą na nowe inwestycje lub tworzenie nowych miejsc pracy, bez względu na jej źródło i formę, pod warunkiem że łącznie wartość tej pomocy nie przekroczy dopuszczalnej wielkości pomocy określonej w § 4."

Zdaniem Wnioskodawcy z zestawienia powołanych wyżej przepisów wynika, że może On korzystać ze zwolnienia od opodatkowania dochodów zarówno z tytułu poniesionych nakładów inwestycyjnych, jak i kosztów dwuletnich utrzymania stanowisk pracy. Przy czym, ze względu na użycie przez ustawodawcę spójnika "lub" dopuszczalne jest w świetle ww. przepisów sumowanie obu rodzajów pomocy regionalnej ze sobą celem wyliczenia kwoty dochodu wolnej od podatku. Za takim stanowiskiem przemawia przede wszystkim przepis § 3 ust. 7 rozporządzenia, wskazujący expressis verbis na możliwość łączenia pomocy przeznaczonej na nowe inwestycje z pomocą przeznaczoną na tworzenie nowych miejsc pracy. Jedynym tego warunkiem jest brak przekroczenia dopuszczalnej wielkości pomocy.

Dodatkowo skoro przepis § 3 ust. 8 rozporządzenia pozwala na łączenie pomocy regionalnej z inną pomocą na nowe inwestycje lub tworzenie nowych miejsc pracy, bez względu na jej źródło i formę, to jest to kolejny argument przemawiający za prawidłowością wyrażonego powyżej poglądu. Skoro bowiem pomoc regionalną można łączyć z inną pomocą na nowe inwestycje lub tworzenie nowych miejsc pracy to tym bardziej można łączyć obie postacie pomocy regionalnej, przewidzianych w przepisie § 3 ust. 1 rozporządzenia.

Taka wykładnia według Wnioskodawcy akcentuje również cel wprowadzenia specjalnych stref ekonomicznych, jakim jest rozwój nowych inwestycji oraz tworzenie nowych miejsc pracy. Skoro zatem celem jest równoległe wspieranie obu tych elementów rozwoju gospodarczego, to jedyną interpretacją przepisów zapewniającą realizację wskazanego zamierzenia ustawodawcy, jest ta zaprezentowana w niniejszym wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca określił, iż prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie zezwolenia wydanego dnia 5 maja 2005 r. i poczynił w Strefie zarówno nakłady inwestycyjne, jak i utrzymuje nowe miejsca pracy. Przy czym wielkość pomocy przeznaczona na nowe inwestycje oraz na tworzenie nowych miejsc pracy nie przekroczyła maksymalnej wielkości pomocy określonej w przepisach § 4 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2004 r. Nr 215, poz. 2183 z późn. zm.).

Specjalna strefa ekonomiczna jest częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.). Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600 (...), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

W myśl art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków. Rodzaj tych wydatków został określony przez Radę Ministrów w rozporządzeniach ustanawiających poszczególne strefy ekonomiczne.

W myśl § 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548 z późn. zm.) do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

Do podmiotu prowadzącego działalność na terenie SSE w oparciu o zezwolenie wydane 5 maja 2005 r. ma zatem zastosowanie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 215, poz. 2183 z późn. zm.).

Stosownie do § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) stanowi pomoc regionalną z tytułu:

1.

kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych odpowiednio w § 6, 7 i 8, lub

2.

tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o obowiązkowe płatności związane z ich zatrudnieniem, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.

Zgodnie z treścią § 3 ust. 7 ww. rozporządzenia pomoc przeznaczona na nowe inwestycje może być udzielana wraz z pomocą na tworzenie nowych miejsc pracy, pod warunkiem, że łącznie wielkość tych pomocy nie przekracza maksymalnej wielkości pomocy określonej w § 4, przy czym dopuszczalną wielkość pomocy określa się jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy i wyższej kwoty kosztów: nowej inwestycji lub dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników.

Z literalnego brzmienia powołanych przepisów § 3 ust. 1 i ust. 7 rozporządzenia z dnia 7 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej w szczególności z zawartego w nich spójnika "lub" bezspornie wynika, że wyliczając dopuszczalną wielkość pomocy bierze się pod uwagę wyższą kwotę kosztów: nowej inwestycji lub dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, a nie sumę tych kosztów.

Mając na uwadze wyżej cytowane przepisy, Wnioskodawca może jednocześnie ponosić koszty nowej inwestycji i koszty tworzenia nowych miejsc pracy i korzystać jednocześnie z obu form pomocy publicznej z tym, że pomoc ta nie może przekroczyć maksymalnej wielkości pomocy publicznej obliczonej jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy i wyższej kwoty kosztów: nowej inwestycji lub dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników.

Wnioskodawca na potwierdzenie swojego stanowiska powołał we wniosku również przepis § 3 ust. 8 ww. rozporządzenia, który stanowi, iż pomoc, o której mowa w ust. 1, może być udzielana łącznie z inną pomocą na nowe inwestycje lub tworzenie nowych miejsc pracy, bez względu na jej źródło i formę, pod warunkiem, że łącznie wartość pomocy nie przekroczy dopuszczalnej wielkości pomocy określonej w § 4.

Powyższy przepis nie ma w ww. sprawie zastosowania, ponieważ dotyczy udzielenia przedsiębiorcy pomocy, o której mowa w ust. 1, t.j. pomocy regionalnej w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) łącznie z inną formą pomocy regionalnej na nowe inwestycje lub tworzenie nowych miejsc pracy, bez względu na jej źródło i formę.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego nie wynika aby Wnioskodawca uzyskał również pomoc regionalną w innej formie i z innego źródła na nowe inwestycje lub tworzenie nowych miejsc pracy.

Reasumując, w świetle § 3 ust. 1 i ust. 7 rozporządzenia z dnia 7 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej i przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego Wnioskodawca korzystając ze zwolnienia dochodu od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie może wyliczać wielkości pomocy publicznej jako sumy iloczynu maksymalnej intensywności pomocy i kwoty kosztów nowej inwestycji oraz dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników. Pomoc ta nie może przekroczyć maksymalnej wielkości pomocy publicznej obliczonej jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy i wyższej kwoty kosztów: nowej inwestycji lub dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wnioskodawca załączył do wniosku Zezwolenie z dnia 5 maja 2005 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

W myśl art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny.

Z powyższych przepisów wynika, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny dokumentów załączonych do wniosku o interpretację.

Wobec powyższego załączony dokument nie był przedmiotem merytorycznej analizy, a oceny stanowiska dokonano na podstawie opisu stanu faktycznego zawartego we wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl