IPTPB3/423-220/13-5/IR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 24 maja 2013 r. (data wpływu 12 czerwca 2013 r.) z uzupełnieniem z dnia 10 września 2013 r. (data wpływu 13 września 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu opłacenia dopłat do kredytów dla nabywców - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 czerwca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), pismem z dnia 5 września 2013 r., (doręczonym w dniu 9 września 2013 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie, dnia 13 września 2013 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 11 września 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadząca działalność w zakresie sprzedaży ciągników oraz urządzeń i maszyn rolniczych wyłącznie na rzecz podmiotów gospodarczych, niekorzystająca ze zwolnień w zakresie opłacania podatku dochodowego, zawarła w roku 2013 r. z bankiem umowę o współpracy, w ramach której bank świadczy na rzecz Spółki usługi pośrednictwa finansowego polegające na udzieleniu dla odbiorców Spółki kredytów na zakup towarów Spółki na preferencyjnych warunkach (brak prowizji i oprocentowania kredytu).

Wynagrodzenie za wykonaną usługę określane jest jako procent wartości udzielonych kredytów. Jako udokumentowanie należnego wynagrodzenia (należnych dofinansowań) bank przekazuje Spółce, na początku kolejnego miesiąca, notę obciążeniową określającą kwotę dopłat wynikającą z umów uruchomionych w poprzednim miesiącu wraz z załącznikiem umożliwiającym szczegółową identyfikację poszczególnych transakcji i kwot dofinansowań z nimi związanych.

Wydatki wykazane na notach Spółka traktuje jako koszty bezpośrednio związane z przychodem i kwalifikuje je do kosztów uzyskania przychodów okresów (miesięcy), w których nastąpiła sprzedaż ciągników lub maszyn objętych dofinansowaniem.

Spółka nie pobiera oraz nie odprowadza podatku dochodowego z tytułu opłaconych na rzecz banku dofinansowań dotyczących poszczególnych kredytów udzielonych przez bank odbiorcom.

W uzupełnieniu wniosku dodano następujące informacje:

1. Przedmiotem porozumienia jest określenie zasad i warunków współpracy w zakresie:

* preferyncyjnego kredytowania przez bank zakupu pojazdów określonych w załaczniku nr 1 do porozumienia, tj.

* trybu i warunków przekazywania dopłat ze środków Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością stanowiących wynagrodzenie banku z tytułu usługi pośrednictwa finansowego.

2. W ramach współpracy bank będzie udzielać kredytów na zakup pojazdów, o których mowa w ust. 1, a Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zobowiązuje się do wnoszenia na rzecz banku z tytułu usługi pośrednictwa finansowego, określonych dopłat do udzielonego przez bank kredytu.

Porozumienie zawarte zostało z bankiem krajowym. Usługa pośrednictwa finansowego polega na udzieleniu dla odbiorców Spółki kredytów na zakup towarów Spółki na preferencyjnych warunkach (brak prowizji i oprocentowania kredytu) na warunkach określonych powyżej.

Zgodnie z postanowieniami zawartego porozumienia wynagrodzenie banku uzależnione jest od kwoty udzielonych na rzecz klientów sprzedającego kredytów.

Określenia; "dopłaty do kredytów" oraz "należne dofinasowanie do kredytów" są używane zamiennie na określenie należnego od sprzedawcy wynagrodzenia na rzecz banku z tytułu świadczonych usług pośrednictwa finansowego.

Według Spółki należy tylko rozróżnić znaczenie tych kwot dla banku i dla kredytobiorcy (nabywcy towarów). Dla banku jest to kwota otrzymanego wynagrodzenia za świadczone usługi a dla nabywcy (klienta) jest to kwota otrzymanego dofinansowania.

Wynagrodzenie banku ujmowane jest na koncie 402 "Pozostałe usługi obce ".

Możliwość zakupu ciągnika wraz z kredytem na preferencyjnych warunkach stanowi formę promocji sprzedaży, nie powoduje jednak zwiększenia ceny sprzedaży dla finalnego odbiorcy, ale zwiększa wolumen sprzedaży Spółki zmniejszając jednocześnie koszty finansowania zakupów (zapotrzebowanie kredytowe) oraz koszty utrzymywania zapasów (koszty magazynowe).

Sprzedaż objęta porozumieniem z bankiem dokonywana jest na rzecz podmiotów gospodarczych, tj. osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, spółek osobowych oraz spółek kapitałowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwoty dopłat do kredytów nabywców stanowiące wynagrodzenie banku za wykonane usługi pośrednictwa finansowego.

2. Kiedy należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów należne na rzecz banku dopłaty stanowiące wynagrodzenie banku.

3. Czy na Spółce ciążą obowiązki płatnika z tytułu opłacenia dopłat do kredytów nabywców.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 3 w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz pytania nr 1 i 2 wniosek zostanie rozpatrzony odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązki płatnika, ze względu na dokonywanie sprzedaży na rzecz podatników podatku dochodowego od osób fizycznych jak i od osób prawnych mogą wynikać z dwóch ustaw. Jednak jak przedstawiono w opisie, ponieważ sprzedaż dokonywana jest na rzecz podmiotów gospodarczych na Spółce nie ciążą takie obowiązki.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych świadczenie otrzymane przez przedsiębiorcę, w związku z prowadzoną działalnością stanowi jego przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej i bez względu na wartość zostanie opodatkowane wraz z innymi dochodami z prowadzonej działalności, na zasadach określonych dla tej działalności. W związku z tym na Spółce nie ciążą żadne obowiązki płatnika z tytułu opłacenia dofinansowań od kredytów nabywców.

Ponadto to bank a nie Spółka udziela kredytów na preferencyjnych warunkach, a przekazane wynagrodzenie stanowi dla banku źródło finansowania dopłaty, której udzielił klientowi udzielając mu kredytu na preferencyjnych warunkach.

Dlatego Spółka uważa, że w związku z tym na Spółce nie ciążą żadne obowiązki płatnika z tytułu opłacenia dofinansowań od kredytów nabywców, gdyż są to dla Niej tylko wynagrodzenia na rzecz banku z tytułu świadczonych usług pośrednictwa finansowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady opodatkowania dochodów osób prawnych reguluje ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.).

Zasada samoobliczenia jest podstawową zasadą obowiązującą w polskim systemie podatkowym. Polega ona na tym, że podatnik sam oblicza podstawę opodatkowania, nalicza podatek i odprowadza go do organu podatkowego. Na podatniku ciąży obowiązek i odpowiedzialność prawidłowego zaliczenia przychodów, kosztów uzyskania przychodu oraz zastosowania odpowiedniego sposobu obliczenia podatku.

Ustawy podatkowe normujące poszczególne podatki określają, kiedy i w jakich sytuacjach powstaje obowiązek podatkowy. Oznacza to, że powstaje on w okolicznościach wskazanych przez prawo, niezależnie od woli podlegających mu osób czy podmiotów. Obowiązek ten ma charakter osobisty, podatnik nie może się od niego uwolnić poprzez np. zawarcie umowy z osobą trzecią, że ta przejmie jego obowiązek podatkowy. Nawet jeśli ekonomiczny ciężar podatku poniosłaby rzeczywiście osoba trzecia, obowiązek podatkowy będzie ciążył na tym podmiocie, który został wskazany w ustawie podatkowej.

Zgodnie z treścią art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Natomiast w myśl art. 8 ustawy - Ordynacja podatkowa płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych obowiązki płatnika określa art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2b, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednocześnie ust. 3 i ust. 3a art. 26 ww. ustawy określa obowiązek sporządzenia i przesłania informacji o wysokości pobranego podatku z tytułu wypłaty należności wymienionych w tych przepisach.

W art. 21 ust. 1 ww. ustawy ustawodawca zawarł katalog przychodów wypłacanych osobom prawnym wymienionym w art. 3 ust. 2, tj. osobom nieposiadającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, zaś w art. 22 ust. 1 tej ustawy wymienił przychody z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadząca działalność w zakresie sprzedaży ciągników oraz urządzeń i maszyn rolniczych wyłącznie na rzecz podmiotów gospodarczych zawarła w roku 2013 r. z bankiem umowę o współpracy, w ramach której bank świadczy na rzecz Spółki usługi pośrednictwa finansowego polegające na udzieleniu dla odbiorców Spółki kredytów na zakup towarów Spółki na preferencyjnych warunkach (brak prowizji i oprocentowania kredytu).

Jako udokumentowanie należnego wynagrodzenia (należnych dofinansowań) bank przekazuje Spółce, na początku kolejnego miesiąca, notę obciążeniową określającą kwotę dopłat wynikającą z umów uruchomionych w poprzednim miesiącu wraz z załącznikiem umożliwiającym szczegółową identyfikację poszczególnych transakcji i kwot dofinansowań z nimi związanych.

Spółka nie pobiera oraz nie odprowadza podatku dochodowego z tytułu opłaconych na rzecz banku dofinansowań dotyczących poszczególnych kredytów udzielonych przez bank odbiorcom.

Sprzedaż objęta porozumieniem z bankiem dokonywana jest na rzecz podmiotów gospodarczych, tj. osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, spółek osobowych oraz spółek kapitałowych.

Mając na uwadze powyższe, należy zauważyć, że przychód z tytułu dofinansowania preferencyjnych kredytów udzielonych przez bank odbiorcom towarów Spółki, będących osobami prawnymi nie mieści się w katalogu przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 i w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa podatkowego i przedstawiony we wniosku stan faktyczny tut. Organ stoi na stanowisku, że w przypadku opłacenia na rzecz banku dopłat do kredytów otrzymanych przez nabywców towarów, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek płatnika, o którym mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej uznano za nieprawidłowe, ponieważ na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek płatnika podatku dochodowego od osób prawnych ale z innych przyczyn niż wskazano we wniosku. Wnioskodawca odwołał się do art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który w rozpatrywanej sprawie nie ma zastosowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.