IPTPB3/423-209/11-3/KJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (...), reprezentowanej przez pełnomocnika (...), z dnia 22 sierpnia 2011 r. (data wpływu 25 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości wspólnego rozliczenia dochodu uzyskiwanego przez Spółkę w ramach dwóch zezwoleń strefowych - jest prawidłowe.

W dniu 25 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 7 lipca 2004 r. Spółka (dalej również: "Wnioskodawca"), otrzymała zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Warunkiem uzyskania przedmiotowego zezwolenia było:

Warunki dotyczące nakładów inwestycyjnych oraz kreowania nowych miejsc pracy z pierwszego zezwolenia zostały przez Spółkę wypełnione w całości.

W dniu 23 grudnia 2010 r. Spółka otrzymała drugie zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Warunkiem uzyskania przedmiotowego zezwolenia było:

Z uwagi na usytuowanie obydwu lokalizacji objętych zezwoleniami na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w stosunku do kluczowego klienta Spółki, mając na uwadze obniżenie kosztów bieżącej działalności produkcyjnej i względy organizacyjno-logistyczne, Spółka planuje przeniesienie niektórych maszyn i pracowników związanych z inwestycją objętą pierwszym zezwoleniem na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej do lokalizacji związanej z inwestycją objętą drugim zezwoleniem. Na ich miejsce w lokalizacji związanej z pierwszym zezwoleniem zostaną nabyte inne nowe maszyny i zatrudnieni nowi pracownicy.

W związku z otrzymaniem dwóch zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej Spółka jest również zainteresowana możliwością łącznego rozliczania dochodu w ramach obu zezwoleń.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 3.

Wniosek Spółki w zakresie pytania nr 1 i nr 2 zostanie rozpatrzony odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 12 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach uzyskanego zezwolenia są zwolnione z podatku dochodowego na zasadach określonych w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ww. ustawy, wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym zwolnienie to dotyczy wyłącznie dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia odpisów amortyzacyjnych.

Stosownie do treści § 5 ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych oraz obowiązującego wcześniej (tj. po dniu 1 maja 2004 r.) § 5 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 czerwca 1996 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej, zwolnienia z podatku przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Mając na uwadze treść przytoczonych przepisów należy uznać, iż obowiązkiem korzystającego ze zwolnienia jest prowadzenie odrębnej ewidencji rachunkowej dla działalności zwolnionej oraz nieobjętej zwolnieniem. Ani wykładnia językowa, ani też celowościowa powołanych przepisów nie obliguje Spółki do wyodrębnienia dochodu osiąganego w ramach poszczególnych zezwoleń. Wnioskodawca wskazuje również na treść art. 7 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym przedmiotem opodatkowania jest dochód rozumiany jako nadwyżka przychodów nad kosztami jego uzyskania. Zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów i kosztów ze źródeł położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł są wolne od podatku. Oznacza to, że w celu ustalenia podstawy opodatkowania Spółka zobowiązana jest wyłącznie do wyodrębnienia na podstawie prowadzonej ewidencji jedynie przychodów i kosztów działalności strefowej i pozastrefowej. Nie ma jednak obowiązku ustalania tych wartości osobno dla każdego zezwolenia.

Stanowisko to potwierdzone zostało w licznych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego wydawanych w ramach upoważnienia Ministra Finansów, m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 marca 2011 r. (ILPB3/423-946/10-2/MM), w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 marca 2011 r. (ILPB3/423-946/10-3/MM), w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 5 listopada 2010 r. (IBPBI/2/423-1016/10/MS), w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 września 2010 r. (IBPBI/2/423-1016/10/MS - podano błędny numer, powinno być: IPPB3/423-480/10-4/MS), czy w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 27 lipca 2010 r. (ILPB3/423-358/10-4/MM).

Mając powyższe na uwadze Spółka stoi na stanowisku, iż istnieje możliwość wspólnego rozliczenia dochodu uzyskiwanego przez Spółkę w ramach dwóch zezwoleń strefowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.). Podstawą do korzystania z pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym) jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z tej pomocy (art. 16 ust. 1 ww. ustawy).

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest pewnym wyjątkiem od zasady.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka prowadzi działalność produkcyjną w oparciu o dwa zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (z 2004 r. i z 2010 r.).

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m. Zasady prowadzenia tej ewidencji przez podatników określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.).

Zgodnie z § 5 ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548 z późn. zm.) oraz obowiązującego wcześniej § 5 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1997 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 46, poz. 289 z późn. zm.) w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadzając podział na działalność opodatkowaną oraz wyodrębnioną działalność zwolnioną nie nakazuje wydzielać różnych rodzajów działalności zwolnionej i traktować ich odrębnie - tym bardziej zatem nie ma obowiązku wydzielania w ramach działalności zwolnionej dochodów z poszczególnych projektów inwestycyjnych.

Obowiązek ustalania odrębnego wyniku podatkowego odnosi się tylko do sytuacji, kiedy ten sam podatnik prowadzi jednocześnie działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i poza nią.

Przedsiębiorca musi jedynie zapewnić, by na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych możliwe było ustalenie wysokości dochodu podlegającego zwolnieniu (na podstawie obydwu zezwoleń łącznie) oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu (osiąganego na obszarze specjalnej strefy ekonomicznej, ale z działalności niewymienionych w zezwoleniach).

W konsekwencji, zdaniem tut. Organu, w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej Spółka będzie zobowiązana do prowadzenia jednej ewidencji rachunkowej dla celów obliczenia dochodu (straty) z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy dla dwóch posiadanych zezwoleń.

Reasumując, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ pragnie zaznaczyć, że Wnioskodawca powołując w uzasadnieniu własnego stanowiska rozporządzenie Rady Ministrów, obowiązujące po dniu 1 maja 2004 r., błędnie wskazał "rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 czerwca 1996 r." (dotyczące ustanowienia (...) specjalnej strefy ekonomicznej), podczas gdy w sprawie dotyczącej specjalnej strefy ekonomicznej powinno być powołane "rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1997 r." w sprawie ustanowienia (...) specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 46, poz. 286 z późn. zm.). Tut. Organ uznał to za oczywistą pomyłkę, która nie ma wpływu na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.