IPTPB3/423-200/11-2/GG - Powstanie przychodu w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku rozwiązanych rezerw i odpisów aktualizujących wartość majątku trwałego oraz należności utworzonych przez udziałowca i przejętych w ramach aportu przez spółkę z o.o.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2011 r. (data wpływu 19 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów z tytułu rozwiązanych odpisów aktualizujących wartość majątku trwałego oraz należności, a także rezerw - jest prawidłowe.

W dniu 19 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów z tytułu rozwiązanych odpisów aktualizujących wartość majątku trwałego oraz należności, a także rezerw.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością utworzoną na mocy aktu notarialnego z dnia 26 marca 2007 r. Postanowieniem z dnia 7 maja 2007 r. Wnioskodawca został wpisany do rejestru przedsiębiorców.

W dniu 3 września 2007 r. jedyny udziałowiec Wnioskodawcy podjął uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego Wnioskodawcy z 50.000,00 PLN do kwoty 271.633.650,00 PLN. tj. o kwotę 271.583.650,00 PLN, zobowiązując się do pokrycia nowoutworzonych udziałów wkładem niepieniężnym w postaci przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, obejmującego wszystkie składniki majątkowe stanowiące zorganizowaną całość, w oparciu o które udziałowiec prowadził działalność gospodarczą, z wyłączeniem tych składników, których charakter nie pozwalał na ich przeniesienie na Wnioskodawcę w ramach przedsiębiorstwa. Tego samego dnia (9 września 2007 r.) Wnioskodawca zawarł z udziałowcem (w formie aktu notarialnego) umowę przeniesienia własności przedsiębiorstwa w zamian za objęte udziały w kapitale zakładowym (aport).

W związku z przeniesieniem przez udziałowca (aportem) na Wnioskodawcę przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, Wnioskodawca nabył poszczególne pozycje aktywów i pasywów przedsiębiorstwa udziałowca. Wśród tych pozycji znajdowały się utworzone przez udziałowca przed przeniesieniem przedsiębiorstwa odpisy aktualizujące wartość majątku trwałego oraz należności zgodnie z ustawą o rachunkowości (art. 32 ust. 4), obciążające pozostałe koszty operacyjne, nie zaliczone przez udziałowca do kosztów uzyskania przychodów. Ponadto Wnioskodawca przejął utworzone zgodnie z ustawą o rachunkowości (art. 35d ust. 1 pkt 1) przez udziałowca przed przeniesieniem przedsiębiorstwa, rezerwy obciążające pozostałe koszty operacyjne, nie zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Wnioskodawca zamierza rozwiązać utworzone przez udziałowca przed przeniesieniem przedsiębiorstwa odpisy aktualizujące wartość majątku trwałego oraz należności oraz rezerwy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, odpowiedź na postawione pytania winna być przecząca. Ze względu na fakt, że zarówno odpisy aktualizujące wartość majątku trwałego oraz należności jak i rezerwy tworzone przez udziałowca i przejęte przez Wnioskodawcę obciążały koszty operacyjne, nie będąc zaliczonymi w koszty uzyskania przychodu nie stanowią przychodów w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 4e) oraz art. 12 ust. 1 pkt 5a) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4e) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uważa się za przychody równowartość odpisów aktualizujących wartość należności, uprzednio zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, w przypadku ustania przyczyn, dla których dokonano tych odpisów. Udziałowiec Wnioskodawcy dokonał odpisów aktualizacyjnych zgodnie z art. 32 ust. 4 ustawy o rachunkowości, obciążając nimi pozostałe koszty operacyjne i nie zaliczając ich do kosztów uzyskania przychodów. Warunkiem koniecznym uznania odpisów aktualizacyjnych za przychody - stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 4e) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest uprzednie zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z tym, że udziałowiec Wnioskodawcy nie zaliczył odpisów aktualizacyjnych, które Wnioskodawca zamierza rozwiązać, do kosztów uzyskania przychodu, brak podstaw do uznania, że mogą one stanowić przychody po Stronie Wnioskodawcy w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 4e) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W ocenie Wnioskodawcy bez znaczenia - dla oceny czy rozwiązanie odpisu aktualizującego stanowi przychód - jest fakt, że Wnioskodawca przejął przedmiotowe odpisy aktualizujące w drodze aportu.

Podobnie ma się sprawa z utworzonymi przez udziałowca Wnioskodawcy rezerwami w oparciu o art. 35d ust. 1 pkt 1) ustawy o rachunkowości.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 5a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uważa się za przychody równowartość rozwiązanych lub zmniejszonych rezerw, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 27, zaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów. Z kolei art. 16 ust. 1 pkt 27 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych in fine stanowi, że "nie są jednak kosztem uzyskania przychodów rezerwy utworzone zgodnie z ustawą o rachunkowości, inne niż określone w niniejszej ustawie jako taki koszt". Z cytowanego przepisu jednoznacznie wynika, że rezerwy utworzone zgodnie z ustawą o rachunkowości, inne niż określone w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych jako koszt uzyskania przychodu, nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodu. Oznacza to, że takich rozwiązanych rezerw nie można uznać za przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 5a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ nie spełniają warunku koniecznego dla takiego uznania, tj. nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. W związku z tym, że udziałowiec Wnioskodawcy nie zaliczył utworzonych rezerw, które Wnioskodawca zamierza rozwiązać do kosztów uzyskania przychodu, brak podstaw do uznania, że mogą one stanowić przychody po Stronie Wnioskodawcy w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 5a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W ocenie Wnioskodawcy bez znaczenia - dla oceny czy rozwiązanie rezerw stanowi przychód - jest fakt, że Wnioskodawca przejął przedmiotowe odpisy rezerwy w drodze aportu.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy fakt, że zarówno odpisy aktualizujące wartość majątku trwałego oraz należności jak i rezerwy tworzone przez udziałowca i przejęte przez Wnioskodawcę w drodze aportu obciążały koszty operacyjne nie będąc zaliczonymi w koszty uzyskania przychodu, nie stanowią przychodów w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 4e) oraz art. 12 ust. 1 pkt 5a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w XXX, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.