IPTPB3/423-20/13-4/GG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r., w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną, reprezentowanej przez radcę prawnego przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2013 r. (data wpływu 16 stycznia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 kwietnia 2013 r. (data wpływu 15 kwietnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wydatków na nabycie licencji oraz wydatków na wdrożenie oprogramowania systemu jako nowych technologii w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest prawidłowe.

W dniu 16 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ulgi na nowe technologie.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), pismem z dnia 28 marca 2013 r., Nr IPTPB3/423-20/13-2/GG, wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków wniosku, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia go bez rozpatrzenia.

Przedmiotowe wezwanie zostało skutecznie doręczone w dniu 5 kwietnia 2013 r.

W dniu 15 kwietnia 2013 r. wpłynęło do tut. Organu uzupełnienie wniosku, nadane w dniu 12 kwietnia 2013 r. z zachowaniem obowiązującego terminu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej: Spółka, Wnioskodawca) w 2010 r. zawarł umowę na wdrażanie oprogramowania systemu (opartego na koncepcji SOA). Faktura na zakup licencji do jego używania wystawiona została w dniu 5 stycznia 2011 r. (z datą sprzedaży 31 grudnia 2010 r.), natomiast zapłaty dokonano w dniu 4 lutego 2011 r. Pozostałe wydatki, związane z wdrożeniem oprogramowania Spółka poniosła w latach 2011 i 2012 na rzecz podmiotu, z którym zawarła umowę na sprzedaż, instalację i wdrożenie oraz serwisowanie Zintegrowanego Systemu Informatycznego. Kwota poniesiona na serwisowanie systemu na etapie wdrożenia, obejmowała m.in. aktualizacje niezbędne do prawidłowego wdrożenia. Ponadto Spółka poniosła wydatki na rzecz innych podmiotów, które wykonywały czynności konieczne dla właściwego funkcjonowania zintegrowanego systemu informatycznego. Były to m.in. migracja danych z systemów dotychczas użytkowanych w Spółce, opiniowanie koncepcji, koordynacja i audyt wdrożenia itp. Wszystkie ww. wydatki, poniesione w okresie przed przyjęciem oprogramowania do użytkowania, zwiększyły jego wartość początkową.

Spółka wprowadziła zakupione licencje do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w kwietniu 2012 r., po stwierdzeniu, że system nadaje się do gospodarczego wykorzystania. Oprogramowanie systemu to pakiet oprogramowania, który zawiera rozwiązania informatyczne umożliwiające podmiotom gospodarczym skuteczne zwiększenie wartości, jakości, konkurencyjności swoich produktów i usług, jak również tworzenie nowych lub udoskonalonych produktów i usług informatycznych. Nabyte przez Spółkę oprogramowanie oparte jest o innowacyjne rozwiązania informatyczne. Innowacyjność powyższych rozwiązań została potwierdzona przez Uniwersytet. Spółka dysponuje kopią powyższej opinii, która została udostępniona przez dostawcę oprogramowania.

Opinia wydana przez Uniwersytet pozytywnie ocenia innowacyjność technologii informatycznej opartej na koncepcji SOA, wskazując, iż integracja przedsiębiorstwa w ramach architektury SOA zapewnia elastyczność i umożliwia wielokrotne wykorzystywanie tych zasobów. Pozwala to lepiej powiązać ze sobą ludzi, procesy aplikacje i systemy. Taka integracja znacznie ułatwia transformację firmy i optymalizację. Opinia ta potwierdza, że technologia spełnia kryteria"nowej technologii" w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: stanowi ona wiedzę technologiczną, a zarazem wynik badań i prac rozwojowych; jest oferowana i stosowana na świecie od 2007 r.; umożliwia użytkownikom technologii wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług.

W uzupełnieniu stanu faktycznego wniosku Wnioskodawca wskazał, iż:

W związku z powyższym w uzupełnieniu wniosku sformułowano ostatecznie pytania w następujący sposób:

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie nr 1 wniosku, natomiast w zakresie pytania nr 2 i nr 3 zostaną wydane odrębne interpretacje.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za nowe technologie uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej.

Natomiast w myśl art. 18b ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych na nabycie nowej technologii uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku po nim następującym, która nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Do uznania licencji za nową technologię wymagana jest opinia niezależnej jednostki naukowej. Spółka dysponuje kserokopią opinii wydanej przez Uniwersytet na zlecenie firmy wytwarzającej oprogramowanie.

Opinia pozytywnie ocenia innowacyjność zawartych w oprogramowaniu opartej na koncepcji SOA. Przepisy art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają jednoznacznie, co powinna zawierać niezależna opinia w przypadku technologii informatycznej stanowiącej pakiet oprogramowania, tak jak w przypadku oprogramowania opartej na koncepcji SOA. Z treści tego przepisu wynika tylko, iż opinia powinna potwierdzać wiedzę technologiczną umożliwiającą wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów i usług, która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż 5 lat. Spółka uważa, że jeżeli opinia niezależnej jednostki naukowej potwierdza innowacyjność poszczególnych elementów (komponentów) danego oprogramowania to za innowacyjne można uznać cały pakiet oprogramowania.

Do skorzystania z ulgi podatkowej na nowe technologie wystarczające jest posiadanie kopii opinii niezależnej jednostki naukowej, gdyż przepis art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wymaga aby opinia jednostki naukowej była opinią wydaną na indywidualne zamówienie podatnika. Spółka pragnie przy tym zauważyć, że kopie przedmiotowych opinii otrzymała od dostawców oprogramowania.

Podsumowując, skoro ustawodawca przewidział ulgę podatkową z tytułu nabycia prawa do korzystania z innowacyjnej wiedzy technologicznej to Spółka nabywając oprogramowanie SAP ERP oparte na koncepcji SOA - ma prawo do odliczenia poniesionych wydatków na nabycie licencji pozwalającej na korzystanie z tego oprogramowania oraz wszystkich kosztów wdrożenia ujętych w wartości początkowej - w ramach ulgi podatkowej przewidzianej w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka zwraca również uwagę na fakt, że prawo do odliczenia wydatków na nabycie ulgi podatkowej na nowe technologie zostało potwierdzone w interpretacjach podatkowych wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 9 marca 2011 r., sygn. IBPBI/2/423-1830/10/JD oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2011 r., sygn. IPPB5/423-60/11-2/AM.

W myśl art. 18b ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Powołany przepis odsyła do wartości początkowej składników majątku trwałego, za którą, stosownie do art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w razie odpłatnego nabycia uważa się cenę ich nabycia. Natomiast w myśl art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Zatem, kwota należna sprzedającemu licencję, jak również inne wydatki związane z wdrożeniem nowej technologii, są elementem wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej. Tak ustalona wartość początkowa będzie wielkością podlegającą odliczeniu od podstawy opodatkowania na podstawie art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w roku podatkowym, w którym jednostka wprowadzi wartość niematerialną i prawną do ewidencji.

Jak wynika z art. 18b ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w ust. 4 i 5. W sytuacji gdy podatnik osiąga za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć 50% kwoty ustalonej zgodnie z ust. 4 i 5 (art. 18b ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Spółka nie prowadzi i nie prowadziła pozarolniczej działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej. Ponadto Spółka nie ubiegała się o dofinansowanie nabycia licencji oprogramowania z funduszy Unii Europejskiej ani o zwrot wydatków na nabycie tego oprogramowania z innych źródeł w jakiejkolwiek formie. Spółka nie zamierza także udzielić w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nabytego oprogramowania.

W świetle powyższego Wnioskodawca stwierdza, iż poniesione przez Spółkę wydatki na nabycie licencji na oprogramowanie i jego wdrożenie w związku z uzyskaniem opinii od jednostek naukowych wydanych na zamówienie dostawcy oprogramowania potwierdzających, iż nabyte wartości niematerialne i prawne reprezentują wiedzę technologiczną, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i która nie była stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, na podstawie art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowią wydatki związane z nabyciem nowych technologii.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdził, iż okoliczności wskazane w odpowiedzi na pytania zadane przez Organ nie wpływają na zmianę stanowiska przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej, gdyż przesłanki zastosowania ulgi zostały ustalone w art. 18b ustawy. Okoliczności w zakresie prowadzenia działalności w specjalnej strefie ekonomicznej, jak również kwestii dofinansowania nabycia licencji z funduszy Unii Europejskiej została już zawarta w stanowisku podatnika wraz z wnioskiem.

Kwestia dokonywania przedpłat wskazana w odpowiedzi na wezwanie również nie wpływa na zmianę stanowiska Wnioskodawcy przedstawionego we wniosku, a co więcej wzmacnia argumentację, jeśli weźmie się pod uwagę, że zgodnie z art. 18b ust. 4 ustawy o CIT "podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie." Stosownie natomiast do art. 18b ust. 5 ustawy o CIT, jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w ust. 4 w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji.

Wnioskodawca podnosi, że prawidłowość powyższego stanowiska znajduje potwierdzenie w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 20 kwietnia 2012 r., nr IPTPB3/423-332/11-6/KJ.

Ponadto Wnioskodawca stwierdza, że w sposób niezaprzeczalny zakup ww. systemu usprawnia przebiegające w Spółce procesy biznesowe oraz w sposób ewidentny przyczynia się do optymalizacji zarządzania Spółką, co tym samym stanowi dodatkowe uzasadnienie do zastosowania ulgi przewidzianej w art. 18b ustawy. Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że przepis art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wskazuje dodatkowego warunku umożliwiającego skorzystanie z ulgi na nowe technologie w postaci istnienia związku pomiędzy zakupem nowej technologii, a lepszym funkcjonowaniem podmiotu, który zakupił ową technologię.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Spółki.

Zauważyć należy, iż Wnioskodawca przedstawiając własne stanowisko w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego, nie powołał aktualnej publikacji ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.). Powyższe nie ma jednak wpływu na merytoryczne rozstrzygnięcie dokonane niniejszą interpretacją.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.